Temat
Analiza mocy maksymalnej i wytrzymałości kończyn dolnych studentów AWF.
Cel
Ocena mocy maksymalnej oraz spadku mocy w czasie podczas odbicia na równi pochyłej.
Badania
Przeprowadzono badania na studentach I roku studiów magisterskich AWF.
Poniżej zaprezentowałem pięciu wybranych studentów.
| Nr odbicia | Nazwisko i Imię | Masa | Wzrost | Moc max | Czas |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Kmiecik Tomasz | 89 | 178 | 4016 | 168 |
| 2 | Korczak Jarosław | 76 | 175 | 2824 | 155 |
| 3 | Korulczyk Karol | 87 | 191 | 4700 | 171 |
| 4 | Korzeniewski Łukasz | 76 | 180 | 3468 | 170 |
| 5 | Kozłowski Mateusz | 69 | 183 | 3342 | 166 |
Wyniki badań
Przedstawione wyniki zamieściłem w wykresach od 1 do 5 oraz 6 w którym zestawiłem wszystkich studentów, a także 7 i 9 gdzie zamieściłem stosunek mocy maksymalnej i mocy maksymalnej do masy ciała.
Wykres 1.
Wykres 2.
Wykres 3.
Wykres 4.
Wykres 5.
Dla większego zobrazowania wyników, zebrałem wszystkich studentów na jednym wykresie.
Wykres 6.
Wykres nr 7 przedstawia moc maksymalną uzyskaną przez pięciu wybranych studentów, moc wyrażona jest w watach. Pmax[W]. Bierzemy pod uwagę to odbicie w którym badany uzyskał największą wartość.
Wykres 7.
Wykres numer 8 przedstawia wartości mocy względnej badanych przypadających na 1kg masy ciała. Wyrażoną w Watach przez kilogram. [W/kg]
Wykres 8.
Analiza wyników
Wykres nr 1 przedstawia wartości uzyskane przez Kmiecika Tomasza podczas próby w której badany wykonał 60 odbić na równi pochyłej. W powyższym zestawieniu uzyskał on drugi wynik co do wartości mocy maksymalnej, natomiast mocy przypadających na kg ciała wypadł średnio, kończąc zestawienie na trzecim miejscu. Z Równania dopasowania P= -6,320t + 3704,R² = 0,876 , wyraźnie wskazuję że posiada przyzwoitą wytrzymałość. Wskaźnik nie jest za wysoki ale można powiedzieć że Tomek posiada w pewnym stopniu parametry szybkościowo siłowe. Wykres nr 2 dotyczy studenta Korczaka Jarosława, gdzie możemy zauważyć P = -2,861t + 2726,R² = 0,559 , w którym wykazuję się dość niską mocą maksymalną, najniższą z pośród badanych, a także ma najniższy wskaźnik mocy względnej przypadającej na jeden kilogram masy ciała. Natomiast biorąc pod uwagę całą próbę trzeba zaznaczyć, że Jarek posiada dobra wytrzymałość, zarejestrowano mały spadek mocy. Wykres nr 3 przedstawia studenta Karola Korulczyka, który uzyskał najwyższą wartość mocy maksymalnej, a także najwyższą wartość mocy przypadającej na jeden kg masy ciała . Równanie P = -7,711t + 4522, R² = 0,908 , wskazuję że badany wykazał się szybkościowymi i siłowymi parametrami, a zaraz pokazał że posiada dobrą wytrzymałość. Wykres nr 4 ukazuję próbę Korzeniewskiego Łukasza, który w tym zestawieniu studentów zaprezentował najbardziej średnie wyniki. Mianowicie moc maksymalna, a także moc przypadająca na jeden kilogram masy ciała okazała się usytuować Łukasza na trzecim miejscu. Jednakże wytrzymałość jest bardzo przyzwoita na co wskazuje poniższe równanie P = -2,954t + 3122, R² = 0,667. Ostatni wykres nr 5 przestawia Mateusza Kozłowskiego, który wykazał się dobrym wskaźnikiem mocy na jeden kilogram masy ciała kończąc na drugim miejscu natomiast już gorzej to wyglądało w uzyskaniu mocy maksymalnej gdzie ukończył na czwartej pozycji. Trzeba jednak przyznać, że wskaźnik dopasowania jest przyzwoity P= -4,610t + 3004, R² = 0,665 na co wskazuję że Mateusz charakteryzuję się dość dobrą wytrzymałością.
Literatura
Trzaskoma Zbigniew „Maksymalna siła mięśniowa i moc mięśniowa kobiet i mężczyzn uprawiających sport wyczynowo. Warszawa 2003
Urbaniak Czesław „Wpływ składowych obciążenia treningowego na przyrost cech fizycznych kończyn dolych” Warszawa 1995