Celem ćwiczenia było nabycie umiejętności wykorzystywania możliwości metrologicznych mierników pomiarowych, wyznaczanie błędów pomiarowych bezpośrednich, pośrednich oraz poznanie zasadniczych rodzajów mierników elektrycznych.
Wyznaczanie stałej podziałki dla kilku zakresów amperomierza, woltomierza i watomierza.
Stała podziałki: $\text{\ \ \ C}_{p} = \ \frac{zakres\_ pomiarowy}{ilosc\_ dzialek}$
Tabela 1 | |
---|---|
Amperomierz | Zakres [A] |
Cp[A/dz] | |
Woltomierz | Zakres [V] |
Cp[V/dz] | |
Watomierz | Cewka napięciowa zakres[V] |
Cewka prądowa zakres [A] | |
Cp[W/dz] |
Wyznaczanie czułości omomierza magnetoelektrycznego.
Schemat układu pomiarowego:
Δx – przyrost oporności w [Ω] na skali pomiędzy opisaną działką omomierza a najbliższą poprzednią działką nieopisaną
$S = \ \frac{\text{Δα}}{\text{Δx}}\ ,\ $gdzie Δα – przyrost kąta w stopniach odpowiadający Δx
Tabela 2 |
---|
L.p. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
Dorobić wykresy kąta od rezystancji i czułość od rezystancji czyli czułość – Y, rezystancja – X
Pomiar napięcia stałego woltomierzem magnetoelektrycznym
Schemat układu pomiarowego:
Watomierz:
δm = 0, 5 % - klasa dokładności miernika
Xmax – zakres
$$\text{ΔU}_{\text{pmax}} = \ \frac{\delta_{m}}{100\%}\ X_{\max}$$
$${\delta_{p} = \ \delta_{m}}_{\ } \ \frac{X_{\max}}{U}$$
L.p. | Zakres [V] | Napięcie zasilania Uz [V] | U [V] | ΔUpmax |
δp |
---|---|---|---|---|---|
1 | 15 | 4 | 4 | 0,075 | 1,875 |
2 | 8 | 7,8 | 0,961538 | ||
3 | 12 | 11,9 | 0,630252 |
L.p. | Zakres [V] | Napięcie zasilania Uz [V] | U [V] | ΔUpmax |
δp |
---|---|---|---|---|---|
1 | 30 | 4 | 4 | 0,15 | 3,75 |
2 | 8 | 7,75 | 1,935484 | ||
3 | 12 | 12 | 1,25 |
L.p. | Zakres [V] | Napięcie zasilania Uz [V] | U [V] | ΔUpmax |
δp |
---|---|---|---|---|---|
1 | 75 | 4 | 4 | 0,375 | 9,375 |
2 | 8 | 7,9 | 4,746835 | ||
3 | 12 | 12 | 3,125 |
Pomiar pośredni rezystancji metodą techniczną
Schemat układu pomiarowego:
Metoda techniczna pomiaru rezystancji polega na wyznaczaniu jej wartości z prawa Ohma. Wartość oporności wyznaczona z zależności $R = \ \frac{U}{I}$ obarczona jest znanym błędem systematycznym. Przy wyznaczaniu rezystancji błąd ten wyeliminowano.
Rzeczywista wartość rezystancji wynosi $R_{x} = \ \frac{U}{I_{x}}$ . Można ją obliczyć ze wskazań przyrządów według zależności:
$R_{x} = \ \frac{U}{I - \ \frac{U}{R_{v}}}$ , gdzie RV – oporność wewnętrzna woltomierza
Woltomierz:
δmV = 0,5%
XmaxV = 15[V]
ImaxV = 3[Ma]
$R_{v} = \ \frac{X_{\text{maxV}}}{I_{\text{maxV}}} = 5000\lbrack\Omega\rbrack$
$$\Delta U = \ \delta_{\text{mV}}\ \ \frac{X_{\text{maxV}}}{100\%} = 0,0075\ \lbrack V\rbrack$$
Amperomierz:
δmI = 0,5%
Xmax = 75 [mA]
$$\Delta U = \ \delta_{\text{mV}}\ \ \frac{X_{\text{maxV}}}{100\%} = 0,000375\ \lbrack V\rbrack$$
|ΔRx| - bezwzględny błąd systematyczny graniczny pomiaru rezystancji
Błąd |ΔRx| wynika z prawa sumowania się błędów:
Korzystając z zależności $R = \ \frac{U}{I}$ :
$\left| \Delta R_{x} \right| = \left| \frac{\text{ΔU}}{I} \right| + \ |U\frac{\text{ΔI}}{I^{2}}|$
Błąd średni kwadratowy:
$\left| \Delta R_{xs} \right| = \ \sqrt{\left| \frac{\Delta U^{2}}{I^{2}} \right| + \ |U^{2}\frac{\Delta I^{2}}{I^{4}}|}$
Tabela pomiarów:
Tabela 4 |
---|
L.p. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
/dokończyć obliczenia/
Poszerzanie zakresu woltomierza magnetoelektrycznego
Schemat układu pomiarowego:
Rp = RV(b − 1)
$b = \ \frac{U_{p}}{U_{\max}}$
Up – zakres woltomierza po zmianie zakresu
Umax – zakres woltomierza przed zmianą zakresu
Rp = RV(b−1) = 1000[Ω]
Tabela 5 |
---|
L.p. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |