Technologia wody prawie逝俹艣膰

W艂a艣ciwo艣ci wody jako zwi膮zku chemicznego.

Budowa cz膮stki jest nieliniowa. 3 j膮dra atom贸w tworz膮 tr贸jk膮t r贸wnoramienny z dwoma atomami wodoru (protonami) w podstawie i tlenu (elektron) w wierzcho艂ku. K膮t pomi臋dzy atomami wodoru wynosi 104,3o.

Moment dipolowy cz膮steczki wody:

(ni)=e*l=6,1332*10-30[Cm] kulombometr贸w; [e]ilo艣膰 艂adunku w Kolumbach; [l]odleg艂o艣膰 mi臋dzy atomami w metrach

Sta艂a elektryczna (prawo Columba) $F = \frac{e1e2}{r^{2}}\text{\ \ }F = \frac{e1e2}{\varepsilon r^{2}}$ F-si艂a dzia艂aj膮ca mi臋dzy 艂adunkami e1 i e2 znajduj膮cych si臋 w odleg艂o艣ci r; -sta艂a dielektryczna (epsilon)

Warto艣ci dla r贸偶nych 艣rodowisk:

-woda-茞=81

-alkohol etylowy 茞=25

-powietrze 茞=1,000534

-pr贸偶nia 茞=1

Dipolowy charakter cz膮steczek oraz mo偶liwo艣膰 wyst臋powania wi膮za艅 wodorowych umo偶liwia polimeryzacj臋 cz膮steczek wody, czyli 艂膮czenie si臋 pojedynczych cz膮steczek w wielocz膮steczkowe asejaty.

H-O鈥.H

| |

H鈥.O-H

Utworzenie wi膮za艅 wodorowych w dw贸ch cz膮steczkach wody.

Asocjacja cz膮steczek wody na skutek wyst臋powania wi膮za艅 wodorowych 2(H2O)33(H2O)26(H2O)

Dysocjacja : H2OH++OH-

Reakcja jonu: H++H2O-> H3O+-jon hydronowy

Ulega hydratacji przy艂膮czaj膮c 4 cz膮steczki wody.

Sta艂a r贸wnowagi reakcji dysocjacji:

1 sta艂a r贸wnowagi(K)

$K = \frac{\left\lbrack H + \right\rbrack\lbrack\text{OH} - \rbrack}{\lbrack H2O\rbrack}\ K = \frac{\left\lbrack H3O \right\rbrack\lbrack\text{OH} - \rbrack}{\lbrack H2O\rbrack}$ []-st臋偶enie mol/dm3; K-zale偶y od temperatury K=1,8*10-16

2 iloczyn jonowy wody(Kw)

Kw=K[H2O]=[H+][OH-]=[ H3O][ OH-] Kw=10-14

Woda posiada w艂a艣ciwo艣ci amfoteryczne jest bardzo dobrym rozpuszczalnikiem zwi膮zk贸w jonowych(wi臋kszo艣膰 soli nieorganicznych). Ponadto silnie rozprasza (dysperguje) wiele zwi膮zk贸w nierozpuszczalnych w wodzie np. substancji koloidalnych.

Substancje w wodzie naturalnej:

-rozpuszczone

-zawiesiny

-rozproszona w formie koloid贸w

Woda kr膮偶膮c w przyrodzie rozpuszcza ogromne ilo艣ci cia艂 sta艂ych, ciek艂ych i gazowych.

Odgrywa donios艂膮 rol臋 jako czynnik:

-l膮dotw贸rczy np. powoduje erozje

-reguluj膮cy zmiany klimatyczne

-chemiczny uczestnicz膮cy w wielu przemianach zachodz膮cych w pow艂oce ziemskiej i warunkuj膮cy powstanie oraz istnienie 偶ycia

Woda w organizmie 偶ywym cz艂owieka

Ilo艣膰 wody:

-97% kilkudniowy embrion

-94% 3 mies. P艂贸d

-70% noworodek

-58-66% u doros艂ego

Przeci臋tny sk艂ad cia艂a cz艂owieka (70kg):

-46,2kg wody

-11,09kg bia艂ka

-8,99kg t艂uszczu

Utrata wody w organizmie cz艂owieka powoduje

-10% ilo艣膰 zaburzenia funkcjonalno艣ci

-20% 艣mier膰

Bez jedzenia cz艂owiek 偶yje kilkadziesi膮t dni a bez picia kilka, kilkana艣cie.

Woda jest substancj膮 najbardziej rozpowszechnian膮 w 艣rodowisku naturalnym znajduje si臋 w ci膮g艂ym obiegu a jej kr膮偶enie powoduje 偶ycie na Ziemi. Zjawisko kr膮偶enia wp艂ywa tak偶e na sk艂ad w贸d naturalnych.

Zasoby wody w przyrodzie:

-oceany, morza 1370*106km3

-woda w cia艂ach litosfery 606*106km3

-wody 艣r贸dl膮dowe 23,5*106km3

w tym:

-lodowce i 艣niegi 23*103km3

-rzeki i wody gruntowe 250*103km3

-jeziora 250*103km3

Og贸lna szacowana obj臋to艣膰 wody na kuli ziemskiej wynosi ok 2*1022km3

Woda s艂odka stanowi 500*103km3, co stanowi 0,025% obj臋to艣ci ca艂kowitej z czego w dyspozycji znajduje si臋 20*1022km3.

Zasoby wody w Polsce 60km3 w skali roku. Zapotrzebowanie ca艂kowite 70km3/rok.

Rodzaje substancji w wodach naturalnych

Substancje obecne w wodach pochodz膮 z rozpuszczania minera艂贸w 艂ugowania ska艂 i biochemicznego rozk艂adu substancji organicznych.

Domieszki-sk艂 naturalne

Zanieczyszczenia-pochodzenia antropogenicznego

Wodorow臋glany i w臋glany

殴r贸d艂em soli w臋glanowych s膮 ska艂y:

-wapienne(w臋glan wapnia CaCo3; wapie艅(kamie艅 wapienny)

-magnezytowe(oldamitowe) CaCo3*MgCO3(magnezy-oldamit)

Sole dobrze rozpuszczalne:

-wodorow臋glany: wapnia Ca(HCO3)2; magnezu Mg(HCO3)2; sodu i potasu Na HCO3* HCO3; 偶elaza i manganu Fe(HCO3)2, Mn(HCO3)2

-w臋glany: sodu Na2Co3; 偶elaza FeCo3; manganu MnCo3

W臋glany powoduj膮 zasadowo艣膰 wody. Zasadowo艣膰 zdolno艣膰 do reagowania z kwasami. W zale偶no艣ci od pH wody:

-pH <8,3 zas. 鈥瀖鈥(wobec oran偶u metylowego)

-pH> 8,3 zas. 鈥瀙鈥 (wobec fenoloftaleiny)

Np. reakcje z kwasem

Zas. 鈥瀖鈥 :

Ca(HCO3)2+2HCl->CaCl2+2H2O+2Co2

Mg (HCO3)2+2HCl->MgCl2+2H2O+2Co2

Zas. 鈥瀙鈥

Na2CO3+2HCl->2NaCl+H2O+2CO2

Siarczany 藕r贸d艂em siarczan贸w w wodzie s膮 minera艂y.

-arhydyt CaSO4

-gips CaSO4*2H2O

-tenardyt NaSO4

-celestynit SrSO4

Dobrze zdysocjowana w wi臋kszym st臋偶eniu (cz臋艣ciej) CaSO4, Na2 SO4, MgSO4, K2SO4 w mniejszych st臋偶eniach 艣ladowych SeSO4, SrSO4 (biokatalizatory)

Chlorki z rozpuszczania ska艂:

-hality NaCl

-sodality Na8[(AlSiO4)6Cl2]

Z w贸d opadowych na wybrze偶ach morskich i w skutek migracji w贸d morskich (鈥瀒ntruzja鈥 w贸d s艂onych)

Dobrze rozpuszczalne: CaCl2,MgCl2,NaCl,KCl

Mog膮 r贸wnie偶 pochodzi膰 ze 艣ciek贸w co 艣wiadczy i zanieczyszczeniach w贸d. Towarzyszy temu podwy偶szona zawarto艣c zwi膮zk贸w azotowych i organicznych oraz wzrost liczby bakterii.

Obecno艣膰 chlork贸w i siarczk贸 w ilo艣ci powy偶ej 50(100)mg/l podwy偶sza agresywny charakter wody w stosunku do 偶elaza, stali i betonu. S膮 one dobrze rozpuszczalne w wodzie, powoduj膮c przewodnictwo elektorlityczne(zdolno艣膰 przewodzenia pr膮du elektrycznego)

Klasyfikacja wg ilo艣ci i powszechno艣ci wyst臋powania:

1 Sk艂adniki podstawowe g艂贸wne: Ca2+, Mg2+, Na+,K+,HCO3-, SO4-,Cl- Jony wapnia, magnezu, sodu, potasu, wodorow臋glany, siarczany, chlorki(ilo艣ci od kilkunastu do kilkuset mg/dm3)

2 Sk艂adniki podrz臋dne-makrosk艂adniki: zwi膮zki azotu 鈥 NH4+,NO2-,NO3- jony amonu, azotynowe, azotanowe. Fe2+,Mn2+,Al3+ jony 偶elaza(II),manganu(II),glinu(III)

Substancje organiczne ilo艣ci od kilkuset 渭g/dm3 do kilkunastu mg/dm3

3 Substancje 艣ladowe 鈥 mikrosk艂adniki: pierwiastki rzadkie 艣ladowe i promieniotw贸rcze np. Ni, Cu, Zn, Sn, Asm Se,Ag (ilo艣ci poni偶ej kilkuset 渭g/dm3)

Wap艅 i magnez (Ca2+ i Mg2+) Jony wapnia nale偶膮 do dominuj膮cych kation贸w cz臋sto towarzysz膮 im jony magnezu(Ca2+ i Mg2+=4:1-2:1)

Twardo艣膰 ogranicza przydatno艣膰 wody do cel贸w u偶ytkowych, domowych i przemys艂owych.

Ca2+ i Mg2+ w wodzie do picia stanowi膮 niezb臋dne sk艂adniki potrzebne dla organizmu.

呕elazo wyst臋puje powszechnie w wodach podziemnych jako sole 偶elaza(III) Fe- (HCO3)2, FeSO4

Rzadziej w po艂膮czeniach organicznych ze zwi膮zkami humasowymi. Ilo艣ci od 艣l. Lub 0,5-10(40)mg/l. W wodach powierzchniowych jest obecne bardzo rzadkie.

Mangan- wyst臋puje zazwyczaj razem z 偶elazem w podobnych zwi膮zkach ale w mniejszych ilo艣ciach : 艣l. 鈥搆ilka mg/dm3 niekiedy w formie silnych kompleks贸w organicznych. Fe i Mn s膮 niepo偶膮dane w wodach u偶ytkowych.

Zwi膮zki azotu(formy azotu):

-jony amonowe NH4+/NH3 tzw amoniak

-azotany i azotyny NO3-,NO2-

-rzadziej w po艂膮czeniach organicznych

Obecnosc jonow NH4+ swiadczyc moze o zanieczyszczeniu wody sciekami. ilozci zwiazkow azotu sa male(sladowe ilosci)

KLASYFIKACJA wg Szkodliwosci

I grupa nieeszkodliwe-czesto wystepujace: Na,K,Ca,Mg,N,C,P,Fe,S,cl,Br,F,Li,Sr,Al,S

Ii grup-toksyczne rzadko wystepujace i slabo rozpuszczalne:Ti,Ga,Hf,Zr,Nb,Ta,Re,La,Os,Rh,Ir,Ra,Ba

III grupa-toksyczne czescij wystepujace:Sr,As,Se,Ag,Cd,Hg,Pb,Sb

Przewodosc elektryczna wlasciwa(konduktywnosc) wybranych rodzajow wod:

R=p*L/S , k=1/p, k=k/R,

R-opor przewodnika wody, L-dlugosc grubosc warstwy wody,s-powierzchnia pezekrpju,p-opor wlasciwy przewodnika(o dl 1 cm),k=przewdnosc wlasciwa "kappa" (dl=L),k=stala elektrody promieniowej

pomiaru przewodnosci dokonuje sie konduktorometrem z elektroda platynowa.jego dzialanie polega na zmierzeniu wielkosci oporu elektrycznego R jaki stawia srodowisko i uwzglednieniu stalej naczynka-elektrody k.Przeowdnosc (opor elektryczny) zalezy od ilosci i rodzaju jonow zawartych w wodzie, im wieksze stezenie tym ona wieksza.Jest miara ilosci soli w wodzie.

Stezenie soli:

C=ak, [mg(dm^3)^-1] k=qscm^-1(kappa)-przewodnosc wlasciwa, a[mg(dm^3)^-1/qscm^-1-wspolczynnik,a(ca,Cl2),a(Na,Cl)0.51;a(CaSO4) 0.55

Wartosc 1qs/cm to ok.0.5 mg/dm^3 NaCl ,kappa=qs/cm

Woda do picia z wiekszosci wodociagow ok.500-800 qs/cm

Woda najczesciej ujmowana do uzdatniania;ok.1000 qs/cm, woda morska: ok.5bms/cm, q-mikro, m-mili, s-simens,

Woda chemicznie czysta:(bez soli) 0.015 qs/cm 0掳c, 0.055 qs/cm 20掳c, 0.062 qs/cm 25掳c

Woda destylowana: ok.0,5 qs/cm, woda z gorskich strumieni ok. 1,0 qs/cm

Substancje organiczne pochodzenia naturalnego:

-zwiazki humusowe,wymywane z gleb bagiennych .ich budowa chemiczna jest bardzo zlozona.

-produkty przemiany materii organizmow zywych

-zwiazki pochodzace z rozkladu obumarlych organizmow.

zanieczyszczenia pochodzaenia antropogenicznego:

Metale ciezkie-olow,kadm,chrom,miedz,rtec,cynk sa toksyczne,obecne w wodzie obnizaja jej nakos ich ilosci sa limitowane

Substancje organiczne-odplywow produkcyjnych i niedokladne oczyszczone scieki.Fenole,detergenty,kwasy tluszczowe,

Obecnosc substancji organicznych jest potwierdzona podwyzszeniem wskazmika utleniania i chZT(chemicznego zapotrzebowania na tlen)

Gazy rozpuszczalne w wodach naturalnych

W wodach podziemnych wystepuja: powszechnie:CO2,CH4,; mniej powszechne(male ilosci): H2,H2S,He,Ar,; lokalnie: NH3,SO2,HCl,Hf.

W wodach powierzchniowych wystepuja najczesciej N2,O2,CO2 Dla obu rodzajow wod najwieksze znaczenie posiada dwutlenek wegla. Dwutlenek wegla CO2 wystepuje w formie wodnej uwodnionej CO2aq i jako kwas weglowy H2CO3.obie postacie nie sa zroznicowane analitycznie. H2CO3 bardzo skaby kwas,jego stopien dysocjacji zalezy od pH,dysocjuje dwustopniowo. H2CO3<=>H+ + H2CO3- k1, HCO3<=>H+ + CO3 k2, K1>>k2 dlatego o pH decyduje pierwszy sopien utleniania.

K1=[H+][HCO3^-]\[H2CO3] k1=4.3*10^-7 (25掳 C)

K1-stala dysocjacji 1 stopnia, [H+]=[H2CO3]\[HCO3^-]

Ph wody naturalnej

{-log[H+]=-log[k1]-log[H2CO3] + log [HCO3^-]} poniewaz pH=-log [H+]

pH=6.52+ log[HCO3^-]- log[CO2]

[HCO3^-] lub [zas] zasadowosc wody mol/dm^3

[CO2] zawartosc dwutlenku wegla mol/dm^3

przemiany form dwutlenku wegla

1.Dodanie kwasu HCO3- + H+ => H2CO3 4.6 < pH<8.3

2.Dodanie zasasy CO2 + OH- => HCO3- 4.6<pH8.3

cO2 +2OH- => CO3^-2 + H2O pH >8.3-13

Zasadowosc i kwasowosc wystepuja jednoczesnie powodujac tzw pojemnosc buforowa:

1.HCO3- + H+= H2CO3 4.6< ph 8.3

pH=6.52+ log[HCO3- - x1]-log[CO2+x1] x1-ilosc dodanego kwasu

2.CO2+ OH-= HCO3- 4.6<pH 8.13

CO2+2OH-=CO3^-2 + H20

Ph=6.52+log[HCO3- + x2]-log[CO2-x2] x2-ilosc dodanej zasady

Formy dwutlenku wegla w zaleznosci od pH wody

Dwutlenek wegla wystepuje przy:pH <4.3 wylaczmie jako wodny CO2, pH 4.3-8.3 w for,ie jonu HCO3- ,pH>8.3 jako jon CO3^2-

Sta艂osc Ph wod naturalnych po wprowadzeniu pierwszych ilo艣ci mocnych kwsaow i zasaad wynika z istnienia uk艂adu buforowego H2CO3 鈥揌CO3^-

H^+ + HCO3^h2co3

Oh^- + CO2->HCO3^-

Wybrane wska藕niki jako艣ci wod:

Odczyn(rodzaje wod-ph

Czyste-6.5-8.5

Dolowe z torfowisk 4.6-5.8

Podziemne 6.5-7.5

Z rzeki jezior 6.5-8.5

Morskie 7.5-8.5

Rownowaga weglanowo wapniowa:

CA2(HCO3)2<->CaCO3+H2O+CO2

Ca^2+ +2HCO3^- <-> CaCO3+H2O+CO2

Kiedy:

1,COzw=COzp stan pelnej r贸wnowagi(pelna dostarczalnosc-rownowaga dynamiczna)

2.COzw>COzp-stan r贸wnowagi przesunietej na strone lewa

COzagr(agresywny)=COzw(wodny)-COzp(przynale偶ny)

COzp- kiedy wystepuje rownowaga mo偶e by膰 wyznaczony z zale偶no艣ci: K=[CaCO3][H20][COzp]

[COzp]=44k[HCO3^-]^3 [mg/dm^3]

[HCO3^-]-STEZENIE W MOL/DM^3

Temp 掳C (20/40/60/80)

K 1/160 2/160 3/160 5/160

Rozpuszczalnosc

Ca(HCO3)2-1.89 G/DM^3 dobrze rozpuszczalne

CaCO3-o.031 g/dm^3 trudno rozpuszczalny

Rownowaga dynamiczna reakcji wystepuje przy pH(tzw pH nasycenia-rownowagi).oddalenie od stanu r贸wnowagi mierzy si臋 tzw indeksem nasycenia(Langeliera) Is=ph-phs

Is=0 rownowaga, Is>0 鈥搘ydziela si臋 z wody CaCO3-tzw osadowsco. Is<0 woda ma zdolosc rozpuszczania CaCO3-jest agresywna(koracyjna)

pHs=f1(Ca^2+)+f2(HCO3^-)+F3(T,St)

f1Ca2^+ funkcja twardosci, f2-HCO3^- funkcja zasadowscoi, f3-T,St-funckja temper. I ilo艣ci subst rozpuszczonych

Redukcja agresywnego CO2 ze stalym rozpuszczeniem:

COzagr+ CaCO3+H20->Ca(HCO3)2

Marmur rozpuszcza si臋 a uk艂ad a uk艂ad dazy do ustalenia nowej r贸wnowagi.Zwiekszy si臋 zasadowo艣膰 i ustali si臋 odczyn,stan r贸wnowagi phs Wtedy COzw=COzp

Hydroliza-reakcja wody z solami鈥

-mocnych kwasow i slabych zasad

-slabych kwsaow i mocnych zasad

-slabych kwasow i slabych zasad

Hydrolizie nie ulehaja sole mocnych kwsaow i mocnych zasad i SA silnie zdysocjonowane i wyst臋puj膮 w formie jonow

S贸l+H20->kwas +zasada

1.FeCl3+3H20=Fe(oh)3+3HCl

Fe(SO4)3+2H20=2Fe(OH)SO4+h2so4

Fe(SO4)3+6H20=2Fe(OH)3+3H2S04

FeS04+2H20=Fe(OH)2+2H2SO4

2.Na3PO4H20=Na2HPO4+NaOH

NaHPO4+H20=NaH2PO4+NaOH odczyn zasadowy

3.(NH4)2C03+H20=NH4HCO3+NH4OH odczyn oboj臋tny

Stopien hydrolizy jest indywidualna cecha soli

Odzelazianie i odmanganianie wody:

呕elazo:

1.Nadaje wodzie nie przyjemny wyglad i smak je艣li jeo ilo艣膰 jest wieksza ni偶 1mg/dm^3

2.Moze wytraca si臋 w postaci czerwonego osadu Fe(OH)3,FeO3XH20

3.Sprzyja rozwojowi bakterii 偶elazistych,ferrobakterii,-formy galaretowate

W postaci naturalnej nie jest szkodliwe dla organizmu cz艂owieka.Powdouje jednak nierzyste cechy wody:wyglad i smak(偶elazisty).szkodliwe w wodach przemys艂owych np.elektrownie,w艂贸kiennictwo.

Mangan:

1.Nadaje wodzie nieprzyjemny wyglad i smak.

2.Moze wytacac si臋 jako brunatny osad MNO2,mno(oh)2

3.Sprzyja rozwojowi bakterii tworz膮c osady np.

4.jest szkodliwy dla organizmow cz艂owieka,powoduje niedoczynno艣膰 tarczycy

Stezenia 偶elaza w wodzie:

-niskie<1 mg/dm^3

-srednie i podwy偶szone >1-5,8 mg/dm^3

-wysokie >10 mg/dm^3

Mangan nie zawsze jest obecny obok 偶elaza.Jesli wystepuje to zwykle w ilo艣ciach Mn:F3-1:5.Najczesciej SA to wartsoci od 0,1-0.3 mg/dm^3

Przyklady dopuszczalnych ilo艣ci:

-w w odzie do picia max.0,2 mg Fe/dm3 ,0,05 mgMn/dm3

-w wodach dla w艂贸kiennictwa maz. 0, mg/dm39Fe+Mn)

-w wodach poddawanych uzdatnianiu jonitowemu max. 0,1 mg/dm3

Zelazo i Mangan mog膮 wyst臋powa膰:

-w wodach powierzchniowych w postaci zawiesiny lub osadu usuwane poprzez sedymentacje lub jako kompleksy z substancjami humasowymy i zanieczyszczeniami organicznymi,na drodze koagulacji.

-w wodach podziemnych jony Fe^2+ ,MN^2+ ze wzgl na brak tlenu i 艣rodowisko redukcyjne jako sole Fe(HCO3)2,FeSO4,FeCl2,MN(HCO3)2,MNSO4,MNCl2, ulegaja hydrolizie.

Mog膮 tworzyc kompleksy ze zwi膮zkami:

-Organicznymi substancjami humasowymi i kwsami tlenowymi.

-nieorganicznymi krzemionami,fosforanami i siarczanami.

Usuwanie 偶elaza i manganu:

1Hydroliza-zwykle z napowietrzaniem

2.Utlenianie uzale偶nione od ph polaczone z odkwaszaniem wody

3.wytracenie i odzielenie zawiesiny na drodze filtracji(sedymentacji)

I Etap:

Fe(HCO3)2+2H20Fe(0H)2+2H20+2CO2

MN(HCO3)2+2H20MN0H)2+2H20+2CO2

FeSO4+2H20Fe(OH)2+H2SO4

FeCl2+2H20F(OH)2+2HCl

MNSO4+2H20Mn(OH)2+H2SO4

MnCl2+2H20Mn(OH)2+2HCl

II Etap:

4Fe(OH)2+o2+2H204fe(oh)3

2MN(OH)2+O22MnO(OH)2

2MN(OH)2+O22MnO2+2H20

Etapy niekoniecznie musza by膰 dokladnie prowadzone gdyz np:

-utlenianie mo偶e przegiegac w zlozu(jednoczenie z filtracja)je艣li zawiera ono katalizator

-odkwaszanie i filtracja zachodzi w zlozu zasadowym.

Rozpuszczalnosc produktow utleniania:

Fe(OH2)-0,67 mg/dm^3 dobrze rozpuszczlane

Fe(oh)3 o,043*10^-3 mg/dm^3 trudno rozpuszczalne

MN02 bardzo trudno rozpuszczlane

MNO(OH)2 bardzo trudno rozpuszczalne

Szybkosc utleniania jonow Fe^2+ w wodzie tlen.

d[Fe^2+]/dt=k(pO2)[OH-]^2[FE^2+] pO2-preznosc czastkowania tlenu,

Szybkosc utleniania jonow MN^2+ W wodzie z tlenem

-d[Mn^2+]/dt=k0[Mn^2+]+k(PO2)[OH-]^2[Mno2]

Ph>9,5 szybkosc zalezy od tempetaury w 22Stopniach C JEST 5 RAZY wieksze ni偶 w 11stopniach.

Wplyw Ph na czas utleniania jonow Fe^2+ i Mn^2+ z tlenem:

Fe^2+: ph/czas [min]: 6,6/>>50, 6,9/40 ,7,/8

Mn^2+ ph/czas: 90/>>200, 9.3/80, 9,5/50

Odkwaszanie wody:

Desorpcja CO2-Napowietrzanie.

Wapnowanie-dodawanie wapana hydratyzowanego w postaci roztworu Ca(OH)2, do ph od 8,3-8.5

Masy alkaliczne,ktorestanowia wypelnienia filtrow.Woda przep艂ywa przez zloza:

-marmuru(CaCO3) lub prazonego dolomit(MgO*CaC03)

Napowietrzanie:

Fe(HCO3)2+H20=Fe(OH)2+2H2O+2CO2

Waponowanie:

CO2agr+Ca(OH)2=Ca(HCO3)2

Ca(OH)2+H2SO4=CaSO4+2H20

CA(OH)2+HCl=CaCl2+H20

Reakcje z masami alkalicznymi:

Z marmurem:

CACO3+H2SO4=CaSO4+H20+CO2agr

CaCO3+CO2agr+H20=Ca(HCO3)2

Z prazonym dolomitem:

CaCO3+CO2agr+H20=Ca(HCO3)2

MgO+CO2agr+H20=Mg(HCO3)2

CaCo3+H2SO4=CaSO4+2H20+CO2agr

Inne utrudnienia usuwania 偶elaza i manganu:

Wystepowanie Fe i Mn w postaci zwi膮zk贸w kompleksowych z solami amonowymi NH3/NH4+ i subst org pochodznia naturalnego:humusowymi,lub antropogenicznego pochodzenia(zanieczyszczenia organiczne).Konieczne jest wtedy utlenienie tych zw w warunkach specjalnych.

Utlenianie azotu amonowego tlenem z udzialem bakterii nitrosomanos i nitrobacter:

I stopien z udzialem nistrosomanos: NH4+ + 1,5O2=NO2+2H+ + H20 + ENERGIA

II Stopnie z udzialem nitrobacter: NO2- + 0,5 O2=NO3-+ENERGIA

II Stopniowe utlenia nianie azotu amonowego tlenem z udzialem bakterii nitrosomonos(I) I nitrobacter(II)

(I+II) sumarycznie: NH4+ + 1,5 o2=NO3- +2H+ + H20 +ENERGIA

Zuzycie tlenu: 4,6/1g N-NH4,

Optymalne ph: 7,5-8,5, temperatura 26-28 stopni

Filtry suche-do filtracji wody i utleniania azotu amonowego podczas usuwania Fe^2+ i Mn^2+.

Utlenianie za pomoca bakterii nitryfikuj膮cych.Parametry:obci膮偶enie hydrauliczne 5m^3/m^2*h

Wysoko艣膰 zloza: H=1,5-2m,uziarnieie:d=1,2-1,7mm, rodzaj zloza:piasek kwarcowy i wegiel aktywny.

Utlenianie substancji organicznych:

Substeancje organiczne + utleniacz=CO2+H20

Zastosowanie bardzo silnych zw chemicznych: KMnO4- Nadmanganian potasu(roztwor),O3-ozon(gaz),chlor i jego zwi膮zki:Cl2(woda chlorowa),NaClO-podchloryn sodu(aq) I clo2-dwutlenek chloru(gaz rozpuszczalny w wodzie)

Metody technologiczne odzelazaniai i odmanganiania wody:

1.W uk艂adzie zamknietym 鈥揷isnieniowym:

a)napowietrzanie w filtrach pospiesznych je艣li zas.m.>5val/dm3.ilosc powietrza zalezna od st臋偶enia 偶elaza: 2%-<3g/m^3Fe, 3%-3-5G/M^3Fe, 5%<6g/m^3Fe

b)Napowietrzanie i filtracja w filtrach pospiesznych je艣li zas.m.<5val/dm^3:

-zastosowanie zloz filtracyjnych,odkwaszaj膮cych marmuru i dolomitu(CACO3,MgO*CaCO3)lub z katalizatorem(Mn0)-pirdazyt

-z odkwaszaniem utleniaczy(KMNO4,O3,Zwiazkow chloru)przed filtracja.

2.w Ukladzie otwartym:

a)napowietrzanie i filtracja w filtrach pospiesznych grawitacyjnych je艣li zas.m.>>5val/dm^3

b)zastosowanie zloz filtracyjnych odkwaszaj膮cych 鈥搈armuru i dolomitu(CACO3,MgO*CaCO3) lub z katalizatorem (MnO2-pirduzyt) w zale偶no艣ci od sk艂adu wody.

3.Intensywne napowietrzanie w ukl otwarnym i filtracja w filtrach pospiesznych grawitacyjnych lub ci艣nieniowych je艣li obecne sa zwi膮zki amonowe.utlenianie mo偶e by膰 wspomagane silnymi utleniaczami.

Filtracja

Filtracja 鈥 jest procesem usuwania z wody cz膮stek sta艂ych o wymiarach 0.1 鈥 50 um z zastosowaniem filtr贸w.

Filtr s艂u偶y do rozdzielania mieszanin przy u偶yciu przegrody filtracyjnej pod wp艂ywem r贸偶nicy ci艣nienia wyst臋puj膮cej po obu jej stronach.

Przegrod膮 mo偶e by膰 materia艂 porowaty zwarty lub lu藕ny.

Najcz臋艣ciej s膮 stosowane materia艂y ziarniste 鈥 lu藕ne, w postaci z艂o偶a filtracyjnego.

Woda przep艂ywa przez z艂o偶e o odpowiedniej wysoko艣ci, najcz臋艣ciej w kierunku z g贸rny na d贸艂 ze sta艂膮 pr臋dko艣ci膮.

Zjawiska zachodz膮ce w i na z艂o偶u:

Mechaniczne (cedzenie)

Fizykochemiczne (oddzia艂ywanie powierzchniowe)

Biologiczne (procesy biochemiczne)

Zasady dzia艂ania filtr贸w

Budowa filtru

Zbiornik stalowy lub 偶elbetowy- zamkni臋ty (ci艣nieniowy), otwarty (bezci艣nieniowy 鈥 grawitacyjny)

Z艂o偶臋 Filtracyjne Hz艂 1-2m

Warstwa podtrzymuj膮ca h pod <0,5
(grube uziarnienie)

Drena偶- system do odprowadzania wody przefiltrowanej oraz doprowadzania powietrza i wody do p艂ukania z艂o偶a.

Rodzaje drena偶u:

- z dyszami szczelinowymi, niskooporowy

- rurowy z otworami, wysokooporowy

Podzia艂 filtr贸w

W zale偶no艣ci od sposobu wywo艂ania przep艂ywu wody i jej pr臋dko艣ci oraz struktury z艂o偶a filtracyjne i konstrukcji:

W zale偶no艣ci od przeznaczenia:

Charakterystyka materia艂u ziarnistego

Krzywa przesiewu pr贸bki z艂o偶a filtracyjnego

艢rednica miarodajna d10=dm=0,455mm,

艢rednia 艣rednica ziarna d60=d艣r=0,76mm

Wsp贸艂czynnik nier贸wno艣ci uziarnienia

D60
K=-----------=1,67

D10

艢rednica ziarna

d 0,15 鈥 2mm (dmin i dmax)
d10 i d60 鈥 艣rednice frakcji ziaren (zatrzymywanych w sicie) w ilo艣ci mas. Odpowiednio 10% i 60% (ilo艣ci ca艂kowitej)

-wsp贸艂czynnik nier贸wnomierno艣ci uziarnienia

D60
K (WR) (Sr)=-------- <3 (5)
d10

- porowato艣膰 z艂o偶a filtracyjnego
Vwz艂
e=------
Vca艂kz艂

Dla ziarna:

kulistego e=0,38

艁amanego e=0,48

Rodzaj ziarna sferyczno艣膰 porowato艣膰

Sferyczne 1,0 0,38

Zaokr膮glone 0,98 0,38

Ostrokraw臋dziaste 0,81 0,40

Kanciaste (graniaste) 0,78 0,43

艁amane 0,7 0,48

Materia艂y filtracyjne

G臋sto艣膰 w艂a艣ciwa
g/cm3

Piaski

Antracyt 1,3-1,9

W臋giel aktywny 1,3-1,9

Masy alkaliczne do odkwaszania wody

Masy specjalne

odmanganiania wody (z MnO2)

(jako dodatek do z艂o偶a piasku 3,5-4,4

Parametry pracy filtr贸w

Pr臋dko艣膰 filtracji

Q
Vf=------------ [m/h]
F

Gdzie:

Q- nat臋偶enie przep艂ywu wody m3/h

F- powierzchnia filtracyjna m2

Czas filtracji

A
TF=--------------------- [h]
Vf delta CZ

Gdzie:

  1. Ch艂onno艣膰 z艂o偶a [g/m2] (2250-7500)

Vf- pr臋dko艣膰 filtracji [m/h]

Delta CZ- st臋偶enie usuwanej zawiesiny g/m3]

Czas filtracji

Tf=t1=t2

t1- czas po kt贸rym nast臋puje pogorszenie jako艣ci wody

t2- czas wzrostu oporu z艂o偶a do warto艣ci max.

Obj臋to艣膰 wody uzdatnionej (przefiltrowanej)

V=QTf [m^3]

Strata ci艣nienia w z艂o偶u (wzrost opor贸w z艂o偶a w czasie filtracji) zale偶y od rodzaju filtru

delta hgr 0,6-8 (10) m s艂. Wody

Rodzaje filtr贸w

Filtry powolne uziarnienie:
-warstwy filtr. Mm d 0,3-1, d10 0,25-0,35,

Hz艂 0,8m

-warstwy podtrzymuj膮cej mm d 1-40

Hpod =0,5 m

Pr臋dko艣膰 filtracji vf= 0,1-0,3 (0,7) m/h

Powierzchnia filtracyjna F do 2500 m^2

Liczba filtr贸w >2

Spadek ci艣nienia 0,6 m s艂. Wody

Czyszczenie powierzchniowe: zdejmowania warstwy z pow. Gr. Ok. 10mm)

Filtry po艣pieszne

Uziarnienie:

鈥 drobno

鈥 艣rednio

鈥 grubo-ziarniste

d 0,5 - 2mm

d10 0,7-1,2mm

K 1,8-2,2

Hz艂 0,7-1,8m

Grawitacyjne 鈥 otwarte:

Pr臋dko艣膰 filtracji vfmax = 6 m/h

Zbiorniki 偶elbetowe lub stalowe

Powierzchnia jednostki F 10 鈥 120 m2

Ci艣nieniowe 鈥 zamkni臋te:

Pr臋dko艣膰 filtracji vf 鈥 15 mh (30)

Zbiorniki stalowe 鈥 ci艣nieniowe

Pionowe i poziome

Powierzchnia jednostki 10 鈥 20m2

Liczba filtrow>2 spadek cisnienia wody w cyklu filtracji 6-10 ms艂.H20

Plukanie filtr贸w:

Cel-usuniecie zanieczyszczen i przywrocenie cih zdolno艣ci zatrzymywania.

Realizacja-przeplyw wody lub powietrza w zlozu od dolu lub do gory.

Efekty-uzyskanie ekspansji zloza,rozlu藕nienia ziaren,i usuniecie zanieczyszczen.

Rodzaje:wodne-Strumiennie wody, powietrzno wodne-kolejno powietrzem i woda

Powietrznowodne-wstepne przewarstwienie powietrzem zloza t=2 min,intensywnsc lukania=qpow 15-20 dm^3/m^2s,przepuszczania powietrza i wody tp艂yw 4-5 min, qpow=15-20 dm^3/m^2s i qw=2,5-3 dm3/m2s,przeplyw wody od 4 do 5 min qw=5-6dm3/m2s.

e=He-H/H 30-50%

Filtry superpospieszne-do re filtracji:uziarnienie:d10=0,5-01m,K=1,3-1,7,Hz艂o偶=0,8-1,2m(od 0,4-0,6m).Predkosc filtracji wt=15-45 m/h.zbiorniki stalowe-cisnieniowe(1o-20m2).

Kolejne filtry wielowarstwowe:warunki roznicy g臋sto艣ci w艂a艣ciwej materjalow filtracyjnych:

P2>P1>Pw . P2-Warstwa dolna.p1-warstwa gorna,pw-wartswa wody.

艢rednica ziaren warstwy wy偶szej wi臋ksza od 艣rednica ziaren warstwy ni偶szej ch艂onno艣ci warstwy wy偶szej > ch艂onno艣膰 warstwy ni偶szej. Pr臋dko艣膰 opadania ziaren:

Vsd min> Vsg max

Vsd min- pr臋dko艣膰 opadania najmniejszych ziaren warstwy dolnej; Vsg max pr臋dko艣膰 opadania najwi臋kszych ziaren warstwy g贸rnej ( pr臋dko艣膰 opadania Vs zale偶y od pr臋dko艣ci V艂dp i wielko艣ci zirana d)

Z艂o偶a wielowarstwowe:

-dwuwarstwowe:

Antrayt d = 0,8-1,1 mm, H 0,5-0,8m

Piasek kwarcowy d= 0,4-0,55mm; H= 0,15-0,3m

- t贸rjwarstwowe:

Antaryt d 0,8-1,1mm; H 0,5-0,6m

Piasek kwarcowy d 0,15-0,35mm; H 0,15-0,3m

Granit d 0,15-0,3mm; H 0,05-0,10m

Zastosowanie procesu filtracji

Filtracja powolna:

- do ko艅cowego oczyszczania wody r贸wnie偶 usuwania bakterii tzw. Obczyszczanie wody

- do bezpo艣redniego oczyszcznia w贸d powierzchniowych( ograniczone ze wzgl臋du na 艂膮twe zanieczyszczenie planktonem)

Filtracja po艣pieszna:

-filtracja bezpo艣rednia czyli usuwanie zawiesin

-od偶elazienie i odmanganianie wody

- filtracja wody po koagulacji

-filtracja kontaktowa do tzw. Koagulacji powierzchniowej

- do wst臋pnego filtorawnia wody na uj臋ciach, filtry super艣pieszne

Inne utrudnienia usuwania 偶elaza i manganu:

Wyst臋powanie FE i Mn w postaci zwi膮zk贸w kompleksowych z solami amonowymi NH3/NH4+ i substancjami org. Pochodzenia naturalnego np. Humusowymi lub antropogenicznymi(zanieczyszczenia). Konieczne jest wtedy utlenienie tych zwi膮zk贸w w warunkach specjalnych.

Utlenianie azotu amonowego tlenem z udzia艂em bakterii nitrosomonas i nitrobacter:

I stopie艅 z udzia艂em nitrosomonas

NH4+ + 1,5O2=NO2- + 2H+ + H2O + energia

II stopie艅 z udzia艂em nitrobacter

NO2- + 0,5O2=NO3- + energia

Filtry suche 鈥 do filtracji wody i utleniania azotu. Podczas usuwania Fe2+ i Mn2+. Utlenianie za pomoc膮 bakterii nitryfikuj膮cych

Parametry: obci膮偶enie hydrauliczne 5m3/m2h; wys z艂o偶a H 1,5-2m; uziarnienie d 1,2-1,7mm;

Rodzaj z艂o偶a: piasek kwarcowy, w臋giel aktywny.

Filtry kontaktowe stosowane do koagulacji i filtracji w z艂o偶u.

Przep艂yw wody:

-z g贸ry na d贸艂 V1=6-10m/h; A ok 4500g/m2. Z艂o偶e powinno by膰 wielowarstwowe: Hz艂 1,2-1,8m;

- od do艂u do g贸ry V1 3-6m/h; A ok 7400g/m2. Dwie warstwy z piasku i 偶wirku kwarcowego: g贸rna hp 2m; d10=0,55-0,65, K 2,5. Dolna hd 0,3-0,5m; d2 8mm

Koagulacja zanieczyszcze艅 wody

Koagulacja 鈥 metoda usuwania substancji koloidalnych

Koloidy wyst臋puj膮:

Najcz臋艣ciej powoduj膮 m臋tno艣膰, barw臋 i podwy偶szony wska藕nik ChZT.

Niekt贸re cz膮steczki zwi膮zk贸w organicznych nie daj膮 efektu m臋tno艣ci i barwy, a s膮 kolodiami.

Warto艣ci dopuszczalne w wodzie do picia:

Koloidy stanowi膮 cz膮stki sta艂e o wymiarach: 10^-7 鈥 2 x10^-5 cm.
Woda jest o艣rodkiem rozpraszaj膮cym, a cz膮stki s膮 w niej rozpraszane
(Uk艂ad koloidalny sk艂ada sie z fazy rozproszonej i rozpraszaj膮cej)

Budowa cz膮stek koloidalnych

Budowa cz膮stek jest micelarna.
Podstawowym sk艂adnikiem miceli jest j膮dro ( w centralnej cz臋艣ci).
Stanowi膮 one cz膮steczka trudno rozpuszczalnego zwi膮zku obdarzona 艂adunkiem elektrycznym. Oddzia艂ywuje ona na inne 艂adunki 鈥 jony znajduj膮ce si臋 w roztworze powoduj膮c ich przyci膮ganie.

Wok贸艂 j膮dra tworz膮 sie dwie warstwy 艂adunk贸w:

Cz膮stka dzi臋ki budowie micelarnej posiada 艂adunek elektryczny.
Mi臋dzy cz膮stkami w roztworze wyst臋puje wzajemne odpychanie, gdy偶 posiadaj膮 ten sam znak 艂adunku.
Cz膮stki s膮 trwa艂e, stanowi膮 silnie rozproszon膮 faz臋 sta艂膮 w wodzie, kt贸ra jest o艣rodkiem rozpraszaj膮cym.

Miar膮 trwa艂o艣ci cz膮stek jest tzw. Potencja艂 elektrokinetyczny 鈥 zeta. Posiada on znak ujemny lub dodatni, dla wi臋kszo艣ci stabilnych koloid贸w jego warto艣ci wynosi +- 70 mV.
Pomiaru mo偶na dokona膰 za pomoc膮 鈥瀦etametru鈥

Rodzaje koloid贸w w wodach naturalnych:

Koloidy pochodzenia antropogenicznego: (zanieczyszczenia 鈥瀦ewn臋trzne鈥)

Istot膮 procesu koagulacji jest zmniejszenie stopnia dyspersji uk艂adu koloidalnego. Nast臋puje 艂膮czenie sie pojedynczych cz膮stek fazy rozproszonej, w wi臋ksze skupiska-aglomeraty.

W takiej postaci mog膮 by膰 usuni臋te w procesach sedymentacji lub filtracji.

Usuwanie koloid贸w wymaga destabilizacji ich cz膮stek, a nast臋pnie wytworzenia mechanicznie trwa艂ej fazy sta艂ej, kt贸r膮 nast臋pnie oddzieli si臋 z wody.

Destabilizacja chemiczna odbywa si臋 za pomoc膮 koagulant贸w.

Koagulanty: sole 偶elaza i glinu 鈥 siarczany i chlorki.

K艂aczki po osi膮gni臋ciu du偶ych rozmiar贸w b臋d膮 oddzielone przez sedymentacj臋.

Chemizm dzia艂ania koagulant贸w

Al2(SO4)3 + 6H2O= 2Al(OH)3 + 3H2SO4

pH 5,5 - 7,5

Fe2(SO4)3 + 6H2O= 2Fe(OH)3 + 3H2SO4

pH 5 鈥 7, 9-9,6

FeCl3 + 3H2O= Fe(OH)3 + 3HCl

pH 5-7 i> 8,5

Siarczan 偶elaza (III) FeSO4

FeSO4 + 2 H2O = Fe(OH)2 + H2SO4

pH 9 鈥 11 i u偶ycia utleniacza

[Fe(OH)2 -> Fe(OH)3]

Polichlorek glinu [Al(OH)xCly]n

Glinian sodowy: Na2Al2O4

Koagulant glinowo-偶elazowy ALF,

Mieszanina : Al2(SO4)3 + Fe2(SO4)3

Destabilizacja cz膮stek koloidalnych

Wodorotlenki Al(OH)3 i Fe(OH)3 utworzone z cz膮steczek koagulant贸w s膮 koloidami, o 艂adunkach, kt贸rych znaki s膮 przeciwne do znaku 艂adunku zanieczyszcze艅.

Powoduj膮: zoboj臋tnienie 艂adunku i zmian臋 potencja艂u zeta. Potencja艂 zeta powinien osi膮gn膮膰 warto艣膰 zero. Jest to mo偶liwe wtedy, kiedy zostanie zastosowany odpowiednia dawka koagulantu.

Uwarunkowania procesu koagulacji

Skuteczno艣膰 dzia艂ania koagulantu zale偶y od wielko艣ci dawki i pH 艣rodowiska.

Dawka i pH musz膮 by膰 dobrane optymalnie.

W przeciwnym razie mo偶na otrzyma膰 nie tylko gorsze rezultaty, ale nawet zwi臋kszenie trwa艂o艣ci koloid贸w.

Proces koagulacji jest wra偶liwy na bod藕ce mechaniczne, tj. mieszanie, zmiany pr臋dko艣ci przep艂ywu itp..

Za pomoc膮 tych bod藕c贸w doprowadza si臋 do uk艂adu energi臋.

Zbyt du偶a jej ilo艣膰 mo偶e spowodowa膰 skutek odwrotny, tzn. zamiast destabilizacji utrwalenie koloidu lub nawet jego zwi臋kszenie.

Etapy procesu koagulacji

  1. Dawkowanie roztworu koagulantu i szybkie jego wymieszanie z wod膮

  2. Mieszanie powolne w celu utworzenia k艂aczk贸w o dobrej opadalno艣ci 鈥 flokulacja

Urz膮dzenia techniczne

Mieszalniki i komory flokulacji

Rodzaje mieszalnik贸w

Hydrauliczne 鈥 tp= 10-180 s

Z przegrodami: przepustowymi i perforowanymi

pionowe z wirowym ruchem wody

Mechaniczne 鈥 tp= 10-60s

Z mieszad艂ami 艣mig艂owymi i 艂opatkowymi

Obj臋to艣膰 mieszalnika

V=Qtp

Komory flokulacji

Podstawowe wielko艣ci projektowe:

Obj臋to艣膰 komory V = Qtp

Komory flokulacji:

-hydrauliczne: labiryntowe, pionowe z wirowym ruchem wody, wodo skr臋tne zespolone z osadnikiem.

-mechaniczne: mieszanie za pomoc膮 mieszade艂, usytuowanie pionowe lub poziome osi mieszade艂

Podstawowe wielko艣ci projektowe: t=30min- odpowiednia dynamika przep艂ywu 鈥搈ieszanie zawarto艣ci komory z odpowiednim gradientem pr臋dko艣ci. V=Qtp


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
wersja do nauki, Studia - in偶ynieria & ochrona 艣rodowiska (in偶. mgr.), Technologie wody i 艣ciek贸w, P
analiza wody, technologia wody i sciekow Jachimko
ZWI膭ZKI REFRAKCYJNE I METODY ICH USUWANIA ZE 艢CIEK脫W, Technologia Wody i 艢ciek贸w
spr woda3 pr贸bki, technologia wody i sciekow Jachimko
Sprawozdanie nr 2, TECHNOLOGIA WODY
azotany, Technologia Wody i 艢ciek贸w
zagadnienia na wej艣ci贸wki z technologii wody
Technologia sciekw Wyklady-sciaga, do Szko艂y, matura, praca mgr i podyplom., encyklopedie, 艣ci膮gi, T
Uzdatnianie wody - Odgazowanie (1), Technologia Wody i 艢ciek贸w
Projekt oczyszczalni sciekow Lukasz Jankowsk-Kate made, Technologia Wody i 艢ciek贸w
KOAGULACJA1sd, technologia wody i sciekow Jachimko
Wyk艂ad P艁, bio, Chemia, Biofizyka, Toksykologia, Chemia i Technologia Wody
Technologia wody i 艣ciek贸w - podziemnaKuba
technol sciaga, technologia wody i sciek贸w
Przebieg linii ci艣nie艅 i energii wzd艂u偶 przewodu, Technologia Wody i 艢ciek贸w
Technologia wody - odmineralizowanie; wymiana jonowa, Materia艂y na I艢, Projekty, referat itp
Technologia wody zmi臋kczanie

wi臋cej podobnych podstron