ANOREKSJA I BULIMIA
ANOREKSJA
Polega na dążeniu do ograniczenia masy ciała, wyraźnie poniżej norm przyjętych w odniesieniu do wieku i wzrostu, przy jednoczesnej nieprawidłowej ocenie własnego wyglądu i współistnieniu lęku przed przybraniem na wadze, co powoduje drastyczne ograniczenie przyjmowanego pożywienia. Stan ten nie jest spowodowany organicznymi zmianami w o.u.n.
ani chorobą somatyczną.
EPIDEMIOLOGIA
Częstość występowania jadłowstrętu psychicznego:
- 0,51 - 3,7% w ciągu całego życia
- 0,5 - 1% wśród populacji młodzieży
Okres największego zagrożenia - 14 - 18 r.ż.
Przewaga zachorowań u dziewcząt
Chłopcy stanowią 5 - 10% osób chorujących
Czynniki ryzyka zachorowania na zaburzenia odżywiania
Czynniki kulturowe
Czynniki rodzinne
Objawy somatyczne anorexia nervosa
Wyniszczenie
Zaburzenia sercowo-naczyniowe
Zaburzenia ze strony układu trawiennego
Zaburzenia ze strony układu rozrodczego
Zmiany dermatologiczne
Zaburzenia neuropsychiatryczne
Zmiany w układzie kostnym
ETIOLOGIA I PATOGENEZA JADŁOWSTRĘTU PSYCHICZNEGO
A)Czynniki biologiczne
-Uwarunkowania genetyczne
- zaburzenia w zakresie wszystkich układów neuroprzekaźnikowych oraz osi hormonalnych
B) Czynniki rodzinne
- nieprawidłowe relacje małżeńskie rodziców
- nieprawidłowe relacje pomiędzy chorą a każdym z rodziców
z osobna
Czynniki społeczno-kulturowe
- wpływ mediów na kształtowanie modelu idealnej sylwetki
oraz stylu życia
- zmiana stereotypu funkcjonowania kobiety
- stopień rozwoju naukowego i ekonomicznego krajów
zachodnich
- niezadowolenie z własnego wyglądu
- stygmatyzowanie otyłości
Leczenie anoreksji
terapia systemowa
terapia biologiczna
różne formy psychoterapii:
- systemowa terapia rodzin
- bechawioralno-poznawcza
- psychodynamiczna
- różne formy terapii grupowej
Jak odróżnić anoreksję od odchudzania
- utrata lub brak przybierania na wadze w okresie wzrostu
- silny lęk przed zwiększeniem wagi:dziewczyna je coraz mniej
ćwiczy godzinami, stale ogląda się w lustrze, codziennie
staje na wadze, jedzenie rekompensuje czytaniem książek
kucharskich, albo dużo gotuje, ale dla innych
- zakłócony wizerunek własnego ciała: nawet skrajnie
wychudzona anorektyczka widzi i czuje się gruba. Próba
zwrócenia jej uwagi wywołuje agresję
- brak kilku kolejnych miesiączek
BULIMIA- Bulimis - „wilczy głód”
Jest to chorobowo wzmożone uczucie głodu, nie zaspokajane
mimo spożywania dostatecznych, a nawet nadmiernych ilości
pokarmów.
Epidemiologia bulimii psychicznej
- dotyczy głównie młodych kobiet ok.18 - 25 lat
- występuje u ok. 1,1 - 4,2% populacji kobiet
- kobiety chorują 10-krotnie częściej niż mężczyźni
Etiologia bulimi
Czynniki indywidualne
Czynniki rodzinne
Czynniki społeczno – kulturowe
Bezpośrednie przyczyny bulimii
-kryzysy w życiu rodzinnym, rozwody, śmierć bliskich
- stres egzaminacyjny
- zmiana pracy
- ciąża
Obraz kliniczny bulimii
- przed atakiem bulimii poczucie narastającego napięcia
- łapczywe jedzenie olbrzymich ilości pożywienia
pokarmów tuczących i niezdrowych
- brak kontroli nad przebiegiem zdarzenia
- poczucie niemożności zaprzestania jedzenia
- po ataku rodzaj ulgi związany ze spadkiem napięcia
-frustracja związana z poczuciem winy spowodowanym
utratĄ kontroli
- wywoływanie wymiotów
- picie dużej ilości płynów
Inne zachowania kompensacyjne
stosowanie szczególnie intensywnej diety pomiędzy
epizodami objadania się
przyjmowanie leków przeczyszczających, odwadniających
stosowanie leków „odchudzających”
intensywny wysiłek fizyczny
picie alkoholu i przyjmowanie niektórych narkotyków
Objawy somatyczne
- objawy związane z wymiotami
- utrata potasu
- spadek poziomu magnezu
- zapalne obrzęki ślinianek przyusznych
- zapalne powiększenie trzustki
- nadżerki w przełyku i żołądku
- chrypka
- choroby dziąseł
- próchnica zębów
- biegunki
- duże spadki masy ciała
- obrzęk kończyn dolnych
16.Bibliografia :
Abraham S. Llewellyn-Jones D : Anoreksja bulimia otyłość / Wydaw. Naukowe PWN Warszawa 1995
Jablow M. : Na bakier z jedzeniem / Gdańskie Wydaw. Psychologiczne Gdańsk 1993
Wierzbicka A. : Gdy jedzenie jest obsesją ; Zdrowie 9 / 2003
Kleszcz H. : Bulimia ; Aura 6 / 1997
Wachowicz E. : Anoreksja ; Lider 9 / 1999
ANNA PARYSEK