Laboratorium metrologii elektrycznej |
---|
Temat: Wyznaczanie stratności blach magnetycznych i rozdział strat |
Wykonał: Czech Paweł ED 3.5 |
Cel ćwiczenia:
Poznanie metody pomiaru stratności blach magnetycznych aparatem Epstaina w wykonaniu 25-centymetrowym.
Schemat obwodu:
Spis przyrządów:
Układ zasilania aparatu Epsteina Uwe=7V Vsk Rwe=600Ω
Watomierz cosφ=0,1 kl.0,5 2kV elektrodynamiczny
Rezystor suwakowy R=46Ω I=2,4A
Aparat Epsteina 25cm z1=z2=700zw. WG PN-54/E-04450
Dekagenerator Typ PW-1Z
Amperomierz kl.0,5 zakr=1A
Woltomierz Vsr I=3mA, zakr=75V kl.0,5 magnetoelektryczny
Woltomierz V kl.0,5 zakr=75V elektrodynamiczny
Skalowanie transformatora powietrznego (wyłącznik W3 zamknięty).
Tabela pomiarowa
L.P | I | Im | Uśr |
---|---|---|---|
A | A | V | |
1 | 0,1 | 0,114 | 5 |
2 | 0,2 | 0,228 | 11 |
3 | 0,3 | 0,424 | 16,5 |
4 | 0,4 | 0,566 | 22 |
5 | 0,5 | 0,7 | 28 |
6 | 0,6 | 0,849 | 33 |
7 | 0,7 | 0,99 | 39 |
8 | 0,8 | 1,13 | 45 |
9 | 0,9 | 1,173 | 50,25 |
10 | 1 | 1,414 | 55 |
Wyznaczanie dynamicznej krzywej magnesowania.
Dane:
mc=1,97kg
i=0,5%
M=3%
f=50Hz
R2=2,13Ω
R2T=660Ω
RV=75kΩ
Rwn=15kΩ
m’=1,96kg
s=2,225*10-4
Tabela pomiarowa
L.P | Położenie przełącznika p | |
---|---|---|
1—1 ind. |
||
I | Uśr | |
A | V | |
1 | 0,6 | 48,75 |
2 | 0,55 | 48,25 |
3 | 0,5 | 48 |
4 | 0,45 | 47,5 |
5 | 0,4 | 46,75 |
6 | 0,35 | 46,25 |
7 | 0,3 | 44,75 |
8 | 0,25 | 42,5 |
9 | 0,2 | 37,5 |
10 | 0,15 | 30 |
11 | 0,1 | 19 |
12 | 0,05 | 4,5 |
Wartość maksymalną natężenia pola obliczamy ze wzoru:
H m = =
Wartość maksymalna indukcji wynosi:
Bm==
Wyznaczanie stratności przy danej indukcji.
Tabela pomiarowa
Lp | B | f | I | U2 | Usr | k | P | Pż | pż |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
T | Hz | A | V | V | W | W | W/kg | ||
1 | 1 | 50 | 0,05 | 33,5 | 31 | 1,08 | 2 | 1,9888 | 1,0146 |
2 | 1,5 | 0,38 | 51 | 46,51 | 1,096 | 4,6 | 4,5996 | 2,3467 |
Straty magnetyczne liczone zgodnie ze wzorem:
Stratność pż wynosi:
Wyznaczanie rozdziału strat metodą zmiennej częstotliwości.
Lp | B | f | I | U2 | U2sr | K | P | Pż | pż | Pż/f |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
T | Hz | A | V | V | W | W | W/kg | W/Hz | ||
1 | 1 | 20 | 0,1 | 10,75 | 9,93 | 1,0825 | 0,25 | 0,2499 | 0,127 | 0,00637 |
2 | 30 | 0,11 | 16 | 14,89 | 1,0745 | 0,5 | 0,4975 | 0,254 | 0,00846 | |
3 | 40 | 0,115 | 21,5 | 19,86 | 1,0826 | 0,9 | 0,8954 | 0,457 | 0,01142 | |
4 | 50 | 0,12 | 27 | 24,82 | 1,0878 | 1,3 | 1,2927 | 0,66 | 0,01319 | |
5 | 55 | 0,125 | 30 | 27,3 | 1,0989 | 1,5 | 1,491 | 0,76 | 0,01383 |
Wnioski
Charakterystyka transformatora powietrznego Im = f(Uśr) po interpolacji jest linią prostą. Stratnością blachy nazywamy straty mocy występujące w jednym kilogramie rdzenia przy okresowym jego przemagnesowywaniu. W przypadku podwyższonego napięcia bądź napięcia o kształcie odbiegającym od sinusoidy rośnie indukcja. Efektem tego jest nagrzewanie się rdzenia co prowadzi do uszkodzenia izolacji zarówno uzwojenia jak i samego rdzenia.
Do pomiaru stratności magnetycznej stosuje się aparat Epsteina. Pomiar mocy strat dokonuje się watomierzem o małym znamionowym cosϕN ≤0,3, co umożliwia uzyskanie dużych wychyleń, ze względu na to, że badany obwód posiada niewielki cosϕ. Cewka napięciowa watomierza jest włączona po stronie wtórnej aparatu, aby miernik nie wskazywał strat w uzwojeniach.
Za pomocą aparatu Epsteina można wyznaczyć rozdział tych strat na straty wiroprądowe i histerezowe. Obwód posiadał charakter odkształcony, ponieważ współczynnik kształtu k nieco odbiegał od wartości wzorcowej. Zamiast k=1,11 wahał się od 1,0745 do 1,0989 Proporcjonalnie do wzrostu wartości częstotliwości napięcia zasilającego straty w żelazie również wzrastały.