Samochody używane mają z reguły przebieg powyżej 100 tys. km i uważa się, że ich benzynowe silniki wytrzymają znacznie więcej. To prawda, jednak przed zakupem warto ustalić, czy przypadkiem nie trzeba wymienić hydraulicznych popychaczy zaworów.  

 

Jeśli szybko zareagujemy, koszty będą niskie, natomiast zaniedbania mogą skończyć się poważną naprawą i niestety wysokimi kosztami. Hydrauliczne popychacze zaworów znacznie usprawniły obsługę samochodu. To dzięki nim nie trzeba wykonywać okresowej regulacji luzu zaworowego. Obsługa auta jest szybsza i jednocześnie tańsza. Popychacz jest montowany pomiędzy wałkiem rozrządu a zaworem i jego zadaniem jest kasowanie luzu zaworowego, który powstaje wskutek zużywania się współpracujących części.

 

Trwałość popychaczy

 

Przez popychacze przepływa olej silnikowy i dlatego są one  bardzo wrażliwe na jakość zastosowanego oleju. Złej jakości, albo niewłaściwie dobrany może bardzo szybko uszkodzić ten precyzyjny i delikatny element. Podobna sytuacja nastąpi, jeśli znacznie wydłużymy okresy między wymianami oleju. Trwałość popychaczy jest różna, ale można przyjąć, że średnio wynosi ona około 150 tys. km. Oczywiście nierzadko zdarza się, że popychacze działają prawidłowo nawet po przebiegu 300 tys. km, a może się także zdarzyć, że już po 50 tys. będą kwalifikować się do wymiany.

 

Jak rozpoznać uszkodzenie?

 

O uszkodzeniu popychaczy zaworowych może świadczyć hałas dochodzący z okolic pokrywy zaworów. Jest to wyraźne i metaliczne stukanie, takie jak w przypadku zbyt dużych luzów zaworowych. W pierwszej fazie uszkodzenia popychacze hałasują tylko krótko po uruchomieniu silnika, a później słychać je cały czas. Jeśli hałas zanika na wyższych obrotach może to świadczyć o zbyt małym ciśnieniu w układzie smarowania. Wymiana tylko jednego popychacza może być nieskuteczna, gdyż bardzo trudno jest wykryć uszkodzony (zwłaszcza jeśli jest to silnik 16-zaworowy). Jeśli koszt popychaczy jest spory, to po dokładnym osłuchaniu silnika można wymienić np. tylko na jednym cylindrze. Natomiast gdy popychacze nie są drogie, warto wymienić od razu wszystkie, bo prawdopodobnie trwałość pozostałych jest na ukończeniu. W ten sposób unikniemy niepotrzebnych kosztów ponownej robocizny. Koszt wymiany jest bardzo różny i zależy od łatwości dostępu do popychaczy oraz od ceny samych popychaczy.

 

Za hałas układu rozrządu nie można winić tylko popychaczy. Równie dobrze może go powodować zużyty wałek rozrządu lub niskie ciśnienie oleju spowodowane np. złym dobraniem filtra oleju (za mały przepływ oleju).

 

Kto stosuje popychacze

 

Popychacze hydrauliczne są obecnie stosowane w znacznej większości silników. Ale oczywiście są wyjątki. Tradycyjnie Honda i Toyota nie stosują hydraulicznej regulacji, natomiast koncern VW już dawno we wszystkich silnikach przeszedł na taką regulację, podobnie jak Opel, Mercedes, BMW czy Daewoo (z wyjątkiem Tico i Matiza).

W starszych silnikach jest różnie. W zdecydowanej większości jednostek z czterema zaworami w każdym cylindrze jest regulacja hydrauliczna. Wyjątkami są niektóre silniki Forda i Nissana, w których luzy reguluje się tradycyjnymi metodami. We francuskich autach można przyjąć, że jeśli silnik benzynowy jest dwuzaworowy, to luzy reguluje się ręcznie, natomiast cztero - hydraulicznie. Podobnie można przyjąć w koncernie Fiata, chociaż w niektórych przypadkach jest inaczej.

 

Bez hydraulicznych popychaczy

 

Ręczna regulacja luzów zaworowych jest czynnością prostą i niekiedy wystarczy tylko szczelinomierz, zwykły klucz i śrubokręt. Natomiast w wielu silnikach regulacja luzu jest poważną, czasochłonną (nawet 8 godzin) i kosztowną operacją z demontażem paska rozrządu i wałków oraz wymianą niektórych elementów. Koszt regulacji wynosi od 30 do 500 zł, w zależności od stopnia komplikacji. Częstotliwość regulacji luzu jest różna od 10 do 100 tys. km. W przypadku zasilania LPG wskazane jest częstsze sprawdzanie luzów, gdyż w wielu silnikach zasilanych gazem luz ten bardzo szybko się zmniejsza. A brak luzu powoduje spadek mocy i może być także przyczyną poważnego uszkodzenia silnika.    

Diagnoza

Dla pewności wykręcić wszystkie świece i obracać silnik rozrusznikiem, jeśli stuk jest bez obciążenia, można wstępnie wykluczyć panewki, rozrząd, zawory, układ korbowy...pozostają peryferie, sprzęgło, pompa oleju, wody itd, warto zdjąć paski klinowe aby odłączyć możliwie dużo "dodatków"

główna panewka, ponieważ brak jest reakcji na odłączanie zapłonu na poszczególnych cylindrach