Technologia Postaci Leków WYK

2013-10-04

Temat: Trwałość zawiesin

• Zawieszone cząstki fazy stałej ulegają po pewnym czasie sedymentacji

• W zawiesinach leczniczych sedymentacja powinna być możliwie powolna

• Osad, który powstanie w wyniku sedymentacji musi z łatwością ulegać dyspersji pod wpływem wstrząsania (FP VI – 15 sekund)

• Rozproszenie musi utrzymywać się przez czas wymagany do pobrania odpowiedniej dawki (2 minuty)

• Do orientacyjnego określenia szybkości sedymentacji można wykorzystać równanie Stokesa (str. 178 podręcznik)

• Wpływ rozdrobnienia, gęstości i lepkości

  • Mniejsze cząstki – wolniejsze opadanie

  • Zbliżona gęstości fazy zawieszonej i rozproszonej sprzyja trwałości zawiesiny – wolniejsze opadanie

  • Im większa lepkość tym prędkość opadania cząstek będzie mniejsza – wolniejsze opadania

Substancje pomocnicze

• Zwiększające lepkość

• Zwilżające

• Nadające cząstkom rozproszonym ładunek elektryczny

Rozdrobnienie i gęstość:

• Do użytku wewnętrznego: 0,1 um do 30 um

• Do użytku zewnętrznego: do 80 um

Lepkość

• Im większa lepkość, tym mniejsza szybkośc opadania cząstek

• W celu zwiększenia lepkości dodaje się:

  • Hydrofilowe substancje wielkocząsteczkowe (m.in. guma arabska, skrobia, metyloceluloza) – mają właściwości zlepiające – roztwór tych substancji tworzy coś na kształt żelu

  • Glycerolum 86%

  • Syropy

Zwilżalność

• Cel zwilżania – pływanie

  • Na cząstkach jest zabsorbowane powietrze i mogą wypłynąć na powierzchnie

  • Trzeba to powietrze zastąpić rozpuszczalnikiem aby nie wypłynęły na powierzchnie

  • Trzeba zwiększyć powinowactwo substancji rozpuszczanej do rozpuszczalnika

• Hydrofilowe powierzchnie powinnyśmy zwilżać cieczami polarnymi

• Hydrofobowe powierzchnie powinnyśmy zwilżać cieczami niepolarnymi

• Uniwersalną substancją zwilżającą dostępną w recepturze jest gliceryna (glycelorum)

  • Ma 3 grupy OH (hydrofilowe) i 3 atomy węgla (hydrofobowe)

  • Wykazuje powinowactwo do cząstek polarnych i niepolarnych

Ładunek elektryczny

• Wpływ magnesu – magnes i otoczka

  • Substancja otacza cząstkę rozproszoną i nada jej ładunek

  • Cząstki wtedy się odpychają i nie będą się zbijać w agromelaty i uzyskujemy większą trwałość zawiesiny

  • Dodatek elektrolitów lub tenzydów ( substancja powierzchniowo czynna) jonogennych zwiększa trwałość zawiesin