• Nie ma idealnych i uniwersalnych rozwiązań

• Obowiązuje zasada heurystyk ogólnych i szczegółowych

• Włącz empatię i odwołaj się do własnych doświadczeń

• Stosuj zasadę wyboru racjonalnego

Wizerunek adresowany jest do konkretnej grupy. Inne (niesprzeczne) elementy i charakterystyki tej samej organizacji lub osoby pojawiają się w wizerunku skierowanym do akcjonariuszy, inne w komunikacie adresowanym do różnych grup klientów (różne typy aut danej marki), inne do przedstawicieli władz.

Wizerunek musi być dynamiczny dostosowany do potrzeb czasu i miejsca

Wszystkie wersje wizerunku muszą jednak pozostawać w zgodzie z zasadniczym (fundamentalnym) przesłaniem marki lub organizacji publicznej i nie powinny kolidować ze sobą. Brak spójności wizerunku prowadzi do dezorientacji jego odbiorców (jeśli coś jest do wszystkiego to jest do niczego) oraz spadku rozpoznawalności marki (brak utożsamiania się z marką).

Wrażenie definiowane jest przez cztery podstawowe komponenty:

• wiarygodność (racjonalność),

• sympatia (emocje),

• atrakcyjność interpersonalną (emocje),

• dominacja(emocje),

Wiarygodność

Uznawana zazwyczaj za najważniejszy aspekt wizerunku. Dwa fundamentalne komponenty wiarygodności to:

- kompetencja,

- zaufanie.

Osoba, która chce utrzymać pozytywny wizerunek publiczny, powinna dbać przede wszystkim o wiarygodność. Im bardziej wiarygodny jest nadawca komunikatu, tym większe są jego szanse na realizację celu.

Dwa typy wiarygodności:

- moralna

- merytoryczna

Sympatia

Jest drugą ważną, definicyjną składową każdego wrażenia, jakie wywieramy na innych. Sterując wrażeniem musimy być zainteresowani komunikowaniem się w taki sposób, aby partner interakcji ocenił nas jako osobę wzbudzającą sympatię.

Atrakcyjność

Atrakcyjność interpersonalna wyznaczana jest przez trzy wymiary:

- wzbudzanie zainteresowania,

- ekspresja emocjonalna,

- towarzyskość.

Atrakcyjność interpersonalna nie powinna być utożsamiana z urodą i powierzchownością.

1. Atrakcyjność

• wygląd, aparycja, kondycja fizyczna

• dobór odpowiednich ubrań i odpowiednia fryzura

• dodatki i dodatki upiększające

Zdaniem socjologów cechy te stanowią fundament tzw. efektu aureoli (osobom atrakcyjnym przypisujemy takie cechy takie jak dobroć, inteligencję, pozytywne intencje (syndrom Kalibabki). Ludziom atrakcyjnym chętniej wybaczamy błędy i traktujemy ich łagodniej.

2. Podobieństwo

Bardziej wierzymy tym, których lubimy, a zdaniem psychologów społecznych najbardziej lubimy ludzi podobnych do nas (efekt dispory). Wykorzystują to m.in. przedstawiciele handlowi i politycy.

Cztery aspekty podobieństwa:

- postawa (co on myśli?)

- moralność (jakie wartości wyznaje?),

- poglądy (społeczne, polityczne)

- pochodzenie,

- wygląd

KOMUNIKACJA NIEWERBALNA

Przekazy pozajęzykowe: mimika, gesty, pozycja ciała, wydawane dźwięki, sposób mówienia. Obserwacja i interpretacja tych informacji dają nam wiedzę o stanie emocjonalnym i rzeczywistych poglądach nadawcy.

• Kontakt wzrokowy (długość, intensywność)

• Postawa ciała (otwarta/zamknięta, agresywna/koncyliacyjna)

• Dystans

• Miejsce, zagospodarowanie przestrzeni

• Mimika i gestykulacja

• Ubiór, dodatki, powierzchowność

Dystans

Mimika

Gestykulacja

- gesty pozytywne

- gesty negatywne

Ubiór

DEFINICJA

PR jest świadomym, celowym, planowym, systematycznym i długoplanowym oddziaływaniem organizacji, władz, zrzeszeń na publiczność, zwaną otoczeniem, skierowanym na ukształtowanie z nią specyficznej jakości stosunków i układów przy użyciu komunikowania i pielęgnowania kontaktów jako jedynej, klasycznej metody, i podporządkowanie tych wpływów rygorom etycznym".

Prof. Krystyna Wojcik (SGH)

PR to narzędzie komunikacji marketingowej, pomagające kreować i stabilizować wzajemnie korzystne relacje łączące podmiot (osoba, instytucja, przedsiębiorstwo) oraz określoną grupę odbiorców (publics).

Główne zadanie PR - oddziaływanie na przekonania odbiorców (grupa docelowa), kształtowanie opinii, budowanie pozytywnego wizerunku (umożliwiającego stopniowe rozszerzanie rynku – działalności lub sfery wpływów), adekwatne reagowanie na niekorzystne informacje.

Gr. docelowe – klienci obecni i potencjalni, udziałowcy, dostawcy, pracownicy, wyborcy.

Opracowanie własne na podstawie: Encyklopedia biznesu

Schemat organizacyjny

ORGANIZACJA

(podmiot realizujący określone cele, misję publiczną)

RELACJE

(wzajemne potrzeby i wymagania)

OTOCZENIE

(klienci, współpracownicy, mieszkańcy, władze lokalne, wyborcy)

PUBLIC – upublicznienie, podleganie ocenie zewnętrznej (opinia publiczna)

- publiczność – grupa reprezentująca określone potrzeby i oczekiwania – „grupa osób, która ma z organizacją co najmniej jeden wspólny z nazwy i istotny interes (…) zarówno interesy materialne, jak i (…) fundamentalne wartości, wymagania i oczekiwania grup, zbiorowości i składające się na nie wartości”. (Prof. K. Wojcik)

RELATIONS – stosunki, relacje, zależności, układy łączące dwie strony określonego procesu.

Podstawowe elementy procesów PR:

• Zamysł (co chcemy osiągnąć)

• Plan działania (skoordynowany, przemyślany, oparty na wszechstronnej analizie danych)

• Akceptacja ze strony otoczenia

• Komunikacja bilateralna

• Public Relations rodzi się jako strategia odpierania ataków, kierowanych na wielki przemysł, który w drugiej połowie XIX wieku dążył głównie do pomnażania zysków – brak zainteresowania opinią publiczna.

• Ivy Lee (1877 – 1934)

• - Informacja

• - Argumenty

• - Przyznaj się do błędów

• - Strategia naprawcza

• Kwestie ekonomiczne

• Kwestie rasowe

• Kwestie kulturowe

• Kwestie polityczne

• Problemy mniejszości (prawa mniejszości seksualnych i etnicznych)

Public Relations

• Publiczność firmy – dziś i jutro

• Podmioty otoczenia związane z jednostką realizującą strategię PR (miejsce, interesy, konsekwencje działalności)

• Budowanie akceptacji

• Oszczędności – brak akceptacji działań przekłada się na wzrost kosztów funkcjonowania podmiotu.

Marketing

• Komunikacja pomiędzy firmą oraz potencjalnymi rynkami dóbr i usług

• Osoby do których kierowany jest przekaz nie zawsze są odbiorcami produktów firmy

• Cel nadrzędny – powiększanie zysów firmy (wypieranie z rynku, przejęcia, itp.)

Public Relations

• Informacja, edukacja, akceptacja

• Dotyczy:

• - otoczenia

• - potencjalnych i obecnych klientów

• - środowiska wewnętrznego

• Musi się odbywać także na centralnym poziomie hierarchii danej organizacji (strategia podmiotu)

• Przygotowuje otoczenie na akcje reklamowe lub prowadzi follow-up(konsekwencje akcji

Reklama

• Przekaz kierowany do określonego sektora rynku

• Komunikacja typowo marketingowa (sprzedaż zamiast edukacji)

• Wspomaga działania sekcji PR wtedy gdy dotyczy podmiotu, a nie konkretnego produktu

Public Relations

Priorytetem działań jest rzetelna, zgodna z prawdą informacja o danych aspekcie funkcjonowania organizacji – nawet, jeśli jest to informacja niekorzystna dla jej wizerunku (przyznaj się/przeproś/wskaż strategię działań naprawczych i środki zaradcze).

Propaganda

• Dążenie do wyrobienia u adresata określonej postawy (Pozytywnej/Negatywnej/ Obojętnej)

• Przedstawianie faktów nie jest naczelnym zadaniem propagandystów. Dążą oni do osiągnięcia określonego celu (np. zdyskredytowanie przeciwnika, przejęcie władzy).

Działania marketingowe zdążają w stronę zaspokajania potrzeb grup ( środowisk) – odejście od wyraźnego nastawienia na jednostkę.

W działaniach marketingowych wzrasta też znaczenie marki (wizerunek). Wizerunek (reputacja) staje się istotnym elementem wartości rynkowej firmy.

• Opinia (rzetelność, intencje)

• Relacje z otoczeniem

• Ekologia

• Relacje pracownicze (casus Biedronki)

Ujednolicenie: jakości, cen, oferty.

Cele PR - Wizerunek

• Dbanie o reputację organizacji

• Logo, znak, barwy – identyfikacja

• Udział w akcjach społecznych/charytatywnych

• Sponsoring

• PR kryzysowy

• Propagowanie organizacji, firmy, marki (np. targi)

PR wewnętrzny

• Kontakt i współpraca z: dz. marketingu, reklamy, dyrekcją, dz. ekonomicznymi

• Raportowanie o działalności i celach organizacji

• Human Relations (procesy komunikacyjne)

• Pracownicy,

• Dyrekcja,

• Udziałowcy,

Szkolenia, wycieczki, imprezy integracyjne, zwolnienia i rekrutacja, programy motywacyjne, kontakty na linii zarząd/pracownicy

PR zewnętrzny

• Kontakty

- społeczeństwo

- władze lokalne

• Polityka informacyjna (cele, produkty, współpraca, udział w akcjach społecznych)

• Imprezy promocyjne (drzwi otwarte)

• Publikacje na temat firmy – niereklamowe

• Public Affairs

• Relacje inwestorskie (akcjonariusze)

Wiedza – zmiany szybkie

Nastawienie (opinia) – kształtowanie procesem długotrwałym

• Planowanie akcji Public Relations (prof. K. Wojcik)

- Działania „taktyczne” – 1-3 l.,

- Działania strategiczne – 5 – 10 lat.

• Planowanie/Czas/Systematyczność/Konsekwencja

• Efekt feedback – jego podstawą jest informacja zwrotna.

AKCJA PR

• Pozyskiwanie informacji

• selekcja

• analiza

• interpretacja

• Wyznaczenie celów i zadań (taktycznych i strategicznych)

• Opracowanie planu

• Realizacja

• Kontrola

• Dostosowanie planu

KOMUNIKACJA

KOMUNIKACJA
najważniejszy proces kulturowy

KULTURA
w ujęciu społeczno-regulacyjnej koncepcji Jerzego Kmity

zbiór przekonań normatywnych i dyrektywalnych, które są
powszechnie w danej społeczności
akceptowane lub/i respektowane
(normy wskazują wartości do realizacji; dyrektywy określają
sposoby osiągania owych wartości, są zatem normom
podporządkowane instrumentalnie).

Kulturę podzielić możemy na duchową i materialną

Pierwszoplanowa funkcja JĘZYKA

funkcja utrzymywania informacyjnego kontaktu wewnątrzgrupowego - utrzymywanie kontaktu
informacyjnego niezbędne jest w ramach każdego typu praktyki społecznej.

Komunikacja między zwierzętami możliwa jest dzięki instynktom, zrachowaniom bezwarunkowym i warunkowanym; opiera się na sygnałach. Sygnał związany jest z konkretnym miejscem, czasem i sytuacją.

Mowa ludzka posiada charakter symboliczny.

Język ludzki operuje na poziomie abstrakcji;

stosowany jest do opisywania m.in. obiektów, sytuacji i zdarzeń,

które nie występują w okolicznościach towarzyszących

wypowiedziom, a nawet obiektów i sytuacji

wyimaginowanych.

SCHEMAT JACOBSONA

RODZAJE KODÓW

• Przekaz słowny (uniwersalny)

• Przekaz pisemny (uniwersalny)

• Przekaz niewerbalny

• gesty

• mowa ciała

• mimika

• Znaki, symbole

• Dźwięki inne - przekaz pozasłowny (np. melodie kojarzące się z daną organizacją)

NALEŻY UNIKAĆ

• Sformułowania ostre i agresywne

- Bezmiar głupoty, kondominium, to jest niewyobrażalny skandal, psy łańcuchowe imperializmu, zdrada!!!!

• Przesada

- To przerażający przykład, porażające konsekwencje, utrata suwerenności, katastrofalne skutki

• Neologizmy – słowotwórstwo artystyczne

• łżeelity, wykształciuchy

• Sformułowania fachowe i terminy rzadko stosowane (J. Kaczyński)

• Nadmierne spolszczenia

• Maszyna licząca

• Dosieb, odsieb

KOMUNIKAT POWIENIEN BYĆ:

• Prawdziwy (przekaz trudny do zdyskredytowania)

• Atrakcyjny

• Zrozumiały

• Zwięzły, ale nie lakoniczny

• Łatwy do zapamiętania

• Sugestywny i wyraźny

• Oryginalny

(za: E. M. Cenker)

INFORMACJA

• Co?

• Kto?

• Gdzie?

• Kiedy?

• Jak?

• Dlaczego?

• Z jakimi skutkami?

• Wyraźnie odróżniona od komentarza (!)

KOMENTARZ

• Element czynny – kształtujący opinię, wizerunek. Polega na ustosunkowaniu się do jakiegoś problemu, zajęcia stanowiska w sprawie. Najczęściej ma charakter publiczny i odbywa się przy użyciu środków masowego przekazu. Cele komentarza:

• Wyjaśnić (krótko i na temat)

• Określić możliwe następstwa

Komentarz musi nawiązywać (fakty, logika wywodu) do przekazanych uprzednio informacji.

Zasada kardynalna: nie lekceważ inteligencji słuchacza

• Retoryka – kształtowanie postaw za pomocą argumentacji.

• Socjotechnika – kształtowanie otoczenia (opinie, poglądy) za pomocą odpowiednich technik i narzędzi.

• Propaganda – kreowanie poglądów, postaw (np. ideologicznych) zgodnie z założeniami podmiotu uprawiającego taką działalność.

• PR – dobro organizacji, interes społeczny, interakcja podmiotu z otoczeniem.

• Propaganda – cele własne, interes ogółu nieistotny, manipulowanie, instruowanie, gra na emocjach( b. skuteczna niż komunikat racjonalny), pojęcia nieostre (dobro, wolność, sprawiedliwość, sukces, demokracja, każdy myślący człowiek).

Siedem chwytów propagandowych (Uniw. Colubmbia 1937)

- EPITETY

- OGÓLNIKI

- LUDOWOŚĆ

- AUTORYTETY

- AKSJOMATY

- OWCZY PĘD

- TASOWANIE KART

REKLAMA

Definicja reklamy- jest to przekaz umiejscowiony w mediach przez producenta lub usługodawcę, który płaci za czas lub powierzchnię reklamową.
(K. Białecki, J. Borowski, A.H. Krzymiński)

Zadania reklamowe i działania PR są bardzo często utożsamiane ze sobą.

Reklama – cel promocyjny, nastawienie na wzrost popytu (dobra i usługi). Jej cele są krótkotrwałe a same kampanie nie mają jednoznacznie zdefiniowanego odbiorcy (tzw. grypa docelowa).

Działania PR są ściśle ukierunkowane, długofalowe i nienastawione na szybki zysk.

Techniki PR i techniki reklamowe wzajemnie podnoszą skuteczność swoich działań. Z uwagi na spadek efektywności tradycyjnych przekazów reklamowych, techniki PR zaczynają zyskiwać na znaczeniu.

Ustawa o radiofonii i telewizji (29 grudnia 1992). Art. 16.1.

• nie więcej niż 12 minut w ciągu jednej godziny programu.

• nie więcej niż 15% całego czasu antenowego (w ciągu dnia). Wyjątek stanowić mogą specjalne programy reklamowe (telezakupy).

• - audycja telewizyjna może być przerywana reklamami maksymalnie co dwadzieścia minut.

• - pierwsza przerwa reklamowa może pojawiać się dopiero po 20 minutach audycji (20-minutowa przerwa pomiędzy blokami reklamowymi).

Pierwsza reklama telewizyjna w historii

Bulova (zegarki). Stacji WNBT NY, 1 lipca 1941 roku. Cena czasu antenowego - 4 dolary.

Najdroższa reklama świata

Firma Honda, reklama modelu Accord. Koszt – 6.2 mln $. Najdroższe Polskie filmy: Quo vadis (2001), ok. 19 mln $, Ogniem i mieczem (1999), ok. 7 mln $.

Najdroższy czas antenowy

Finały amerykańskiego Super Bowl. Rekord: 3mnl $ za 30 sekund.

Funkcje reklamy:

• Informacyjna

• Perswazyjna

• Przypominająca

Reklama informacyjna

• Przekaz informacji np. danych technicznych dotyczących produktu

• Odwołuje się do czynników racjonalnych

• Akcentuje pozytywy jakie wynikać mogą w wyboru reklamowanego artykułu

• Uchodzi za najbezpieczniejszą formę przekazu reklamowego

• Słaby wpływ na sferę emocjonalną

• Stosowana najczęściej w początkowych fazach funkcjonowania danego produktu lub firmy

Reklama emocjonalna

• Nastawiona na sferę emocjonalną (np. odwołanie do pozytywnych emocji, wspomnień z dzieciństwa, sentymentów, wartości)

• Nawiązuje do profilu osobowościowego (społecznego) konkretnych odbiorców

• Zakup danego produktu lub usługi ma prowadzić do wzrostu poziomu satysfakcji klienta (zadowolenie z posiadania produktu)

• Sfera racjonalna (np. przydatność towaru) jest tu mało istotna

• Najpopularniejszy typ przekazu reklamowego

• Kształtuje postawy wobec produktu

• czuję się dobrze gdy kupuję…

• czuje dyskomfort gdy nie korzystam z….

• Wpływanie na emocje ułatwia zapamiętywanie przekazu informacyjnego

• Celem takiej reklamy jest wykreowanie związku między produktem i konsumentem

• Pozytywne skojarzenia

• Znane osobistości

• Bazuje na reakcjach (instynkt opiekuńczy, efekt „halo”,

dowcip, zagrożenie)

reklama nastawiona na satysfakcję

• Towary dające poczucie przyjemności, relaksu, podnoszące subiektywne poczucie prestiżu społecznego

• Odwoływanie się do indywidualnego gustu klienta

• Odniesienie do grupy

• Podniesienie potencjalnej atrakcyjności odbiorcy (indywidualnej, społecznej)

Reklama stabilizująca

• Produkty użytku codziennego

• Kupowane stale, bez większego namysłu, cyklicznie

• Decyzja o ich zakupie jest szybka i podyktowana potrzebami życia codziennego

• Celem działań reklamowych jest wyrobienie nawyku kupowania określonego produktu, marki, usługi

• Odwołuje się do tzw. przeciętnego odbiorcy

• Korzysta z instrumentów lojalnościowych

Skuteczność przekazu

• Przyciągnąć uwagę

- Łatwa do zaobserwowania

• Interesujące hasło, dźwięk, tekst drukowany

• Sposób komunikacji (np. styl wysławiania)

• Zrozumiałość (klarowność)

• Dobierz słownictwo do poziomu odbiorcy

• Koncentruj się na sprawach interesujących odbiorcę

• Akceptowalność

• Odpowiednie argumenty

• Bazą jest dobre nastawienie do firmy (bez pozytywnej marki komunikat przyjmowany jest sceptycznie)

• Dostępność

Reklama

• Kodeks Etyki Reklamy, Art. 3

Reklama – przekaz zawierający w szczególności informację lub wypowiedź, zwłaszcza odpłatny lub za wynagrodzeniem w innej formie, towarzyszący czyjejkolwiek działalności, mający na celu zwiększenie zbytu produktów, inną formę korzystania z nich lub osiągnięcie innego efektu, które są pożądane przez reklamodawcę. Do reklamy zalicza się również promocję sprzedaży, oferty kierowane do odbiorców za pomocą marketingu bezpośredniego lub sponsoring.

Etyka

Przedmiot reklamy

Techniki reklamowe

- metody wpływu (reklama podprogowa)

• szablony i wizerunki (r. emocjonalna – casus niemowlęcia)

Brak rozwagi (ewentualne skutki negatywne)

Elementy społeczne i kulturowe

Przedmiot reklamy

• Alkohol

• Papierosy

• Leki na receptę

• Ograniczenia w reklamie skierowanej do dzieci

• Broń

• Hazard

MASS MEDIA

Mass media - urządzenia, instytucje, za pomocą których kieruje się pewne treści do bardzo licznej i zróżnicowanej publiczności. Zalicza do nich przede wszystkim wysokonakładową prasę, radio, telewizję, fonografię, szeroko rozpowszechnione filmy i wideokasety.

Hasło: Mass Media, Encyklopedia PWN

Rola MM – środek szybkiego komunikowania się z otoczeniem

• Pismo

• Prasa

• Radio

• Telewizja

• Internet

Jednym z ważnych, ale nie jedynym (dziennikarz w stanie spoczynku) zadań działów PR jest komunikowanie się ze przedstawicielami MM – polityka informacyjna organizacji.

Wykorzystanie niezależnych mediów
zalety

• Możliwość dotarcia do szerokiej grupy odbiorców

• Niezależność – wrażenie obiektywności

• Profesjonalizm

• - obróbka techniczna

• - kontakt z odbiorcą

• Znaczenie samej obecności w sferze medialnej

(E. Cenker)

Wykorzystanie niezależnych mediów
zagrożenia

• Brak kontroli nad ostateczną nad wersją materiału – obróbka materiału w redakcji (nikt nie czyta sprostowań)

• Brak kontroli nad czasem publikacji komunikatu (zgranie akcji wizerunkowej z upublicznieniem komunikatu)

• Odrzucenie materiałów jako nieciekawych dla odbiorców

• Dobranie rodzaju mediów do treści komunikatu

Zadbaj by:

• Materiał był interesujący (gust i potrzeby potencjalnego odbiorcy)

• Jednoznaczny i klarowny

• Pielęgnuj dobre relacje z dziennikarzami

(E. Cenker)

Prasa

• Wrażenie obiektywności (gazetka firmowa a tytuł branżowy)

• Brak nachalności – sam decydujesz kiedy sięgasz po gazetę (określony artykuł)

• Powrót do treści pierwotnej (w dowolnym czasie i miejscu)

• Szybkość i łatwość dostępu

• Niższy koszt wykorzystania źródła

• Wielość form przekazu informacji (artykuły, wzmianki, wywiady, prezentacje, konkursy, testy)

Wywiad prasowy

• Przygotowania:

• Sylwetka redaktora (agresywny, kpiarz, dowcipniś, inteligentny)

• Jego specjalność (artykuły, zakres wiedzy, zainteresowania)

• Profil czytelników – warto przejrzeć pismo, w którym ukaże się wywiad

• Tematy kontrowersyjne

• Określić:

• temat główny rozmowy

• zagadnienia cząstkowe

(np. rozmowa dotyczyć będzie: problemów ekonomicznych UE (temat główny), wskaźników PKB, obszaru recesji, strategii naprawczych (zagadnienia cząstkowe)

Pamiętaj o autoryzacji

Art.14 ust. 2 Prawa Prasowego (ust.z dn. 26.01.1984 r.)

• 1. Publikowanie lub rozpowszechnianie w inny sposób informacji utrwalonych za pomocą zapisów fonicznych i wizualnych wymaga zgody osób udzielających informacji (różne interpretacje).
  2. Dziennikarz nie może odmówić osobie udzielającej informacji autoryzacji dosłownie cytowanej wypowiedzi, o ile nie była ona uprzednio publikowana.
  3. Osoba udzielająca informacji może z ważnych powodów społecznych lub osobistych zastrzec termin i zakres jej opublikowania.
  4. Udzielenia informacji nie można uzależniać, z zastrzeżeniem wynikającym z ust. 2, od sposobu jej skomentowania lub uzgodnienia tekstu wypowiedzi dziennikarskiej.
  5. Dziennikarz nie może opublikować informacji, jeżeli osoba udzielająca jej zastrzegła to ze względu na tajemnicę służbową lub zawodową.
  6. Nie wolno bez zgody osoby zainteresowanej publikować informacji oraz danych dotyczących prywatnej sfery życia, chyba, że wiąże się to bezpośrednio z działalnością publiczną danej osoby.

Radio

(w oparciu o: E. Cenker)

Telewizja

• Najsilniejsze źródło oddziaływania medialnego

• Szeroka rzesza zróżnicowanych odbiorców (mała selektywność)

• Stosunkowo wysoki wskaźnik zaufania publicznego (nr 2w Polsce )

• Różny zasięg

• Cykliczność

• Multisensoryczność (w porównaniu do prasy i radia)

• Bogata oferta

Formy przekazu

• Prezentacja przesłanych materiałów

• Wywiady

• Transmisje

• konferencje prasowe

• wydarzenia (np. finał WOŚP)

• Zapraszanie dziennikarzy na imprezy

• organizowane przez dany podmiot

• uczestnictwo

PR KRYZYSOWY

Sytuacja kryzysowa – wydarzenia lub procesy prowadzące do destabilizacji funkcjonowania podmiotu. SK związana jest z:
- zagrożeniem działania organizacji (w określonym zakresie)
- szkodami występującymi w jego otoczeniu
- strukturze wewnętrznej organizacji
sytuacja w której zagrożone są:
- interesy
-- ekonomiczne
-- polityczne
-- społeczne
- życie i zdrowie obywateli
- określone wartości

ZASADY

• Przewiduj – nie daj się zaskoczyć

• Trzymaj odwody

• Bez paniki

• Reaguj szybko

• Reaguj stosownie do sytuacji

• Kryzys może zabić, ale co Cię nie zabije to Cię wz

moObjawy kryzysu
(J. Mroczek, S. Matczak)
I - Zasoby cni

• - personalne (zarząd, personel, kadra techniczna, zwolnienia)

• - rzeczowe (wyprzedaż, straty, zmiany lokalowe)

• - majątkowe (cięcia, oszczędności, zaległości finansowe, płacowe, przegrane sprawy sądowe, odszkodowania, braki materiałowe)

• - ideowe (np. wypalenie się idei przewodniej, kryzys wartości politycznych itp.)

II CELE

• Marketingowe (wstrzymanie inwestycji, pozyskiwania nowych rynków, koncentracja na stałych klientach)

• Finansowe (wstrzymanie przyrostu zysków):

- stabilizacja

- straty

• Polityczne (spadek popularności ugrupowania politycznego, delegalizacja, problemy prawne, wpadki)

III Inne

• Informacje w mediach, reportaże, pytania, raporty

• Akcje związkowe

• Czarna kampania byłych pracowników, odbiorców, klientów, dostawców

• Plotki i mity na temat organizacji

• Złe nastroje wśród pracowników

• Zła opinia na temat firmy, jej działalności, stosowanych metod

Typy kryzysów

• Nagły – brak czasu na przygotowanie planu działania

- Eskalujący - Możliwy do przewidzenia, wybucha po przekroczeniu określonego progu

- Przewlekły

• Cechuje go długi okres trwania (często lata). To usypia odpowiednie służby (przyzwyczajenie).

SCENARIUSZ DZIAŁAŃ

• Przygotowania i przewidywanie

• Zdefiniowanie sytuacji

• Powołanie zespołu antykryzysowego

• Określenie zasad polityki informacyjnej

• Ograniczenie zasięgu

• Likwidacja zagrożenia

• Powrót do normalnego działania

• Działania długofalowe

• Znalezienie winnych

• Raport po zdarzeniu

- wnioski

- zmiany

PR – owiec w czasie kryzysu

- poznaj przyczyny (rozpoznanie)

- scenariusz

- - możliwych zdarzeń

- - środków zaradczych

- powołaj zespół

- wyznacz cele

- znajdź frontmana

- komunikacja z mediami

- działaj według planu, ale bądź elastyczny

- informacja zwrotna

- wnioski, reforma

(za: E. Cenker)

Krytyka:

- zewnętrzna

- wewnętrzna