Przesunięcia konika: $a = \frac{L\left( D - d \right)}{2l}$. Toczenie– rodzaj obróbki skrawaniem, którego zasadniczą jest właściwe kojarzenie ruchu obrotowego przedmiotu obrabianego i ruchu liniowego narzędzia, aby nadać prawidłowy kształt i wymiary przedmiotowi obrabianemu w warunkach skrawania uzasadnionego technicznie i ekonomicznie. Odbywa się w warunkach skrawania nieswobodnego (uczestniczy główna i pomocnicza krawędź skrawająca)Mamy do czynienia z ruchami obrotowymi, prostoliniowymi, skośnymi i krzywoliniowymi. Główne robocze: ruch obrotowy PO; Pomocnicze robocze: ruch liniowy narzędzia; Ustawcze: ruchy przygotowawcze do ruchów wywołujących pracę skrawania.
Materiały: Stale narzędziowe węglowe, Stale narzędziowe stopowe do pracy na zimno,Stale szybkotnące,Węgliki spiekane,Spieki ceramiczne,Cermetale,Twarde stopy narzędziowe (stelity),Supertwarde materiały polikrystaliczne.Tokarki:Kłowe: produkcyjne, uniwersalne; Rewolwerowe: głowicą o osi pionowej, poziomej i skośnejTarczowe i karuzelowe: jednostojakowe: z łożem wzdłużnym i poprzecznymDwustojakowe: złożem poprzecznym, płytowe; Uchwytowe: jedno i wielowrzecionowe; Wielonożowe: poziome, bramowe, pionowe. Noże :Imakowe; Kształtowe; Obwiedniowe; Wytaczaki; Przecinaki; Zdzieraki; WykańczakiTokarki kłowe: Są przeznaczone przede wszystkim do obróbki przedmiotów o długo ci l > 6d, gdzie d oznacza średnice przedmiotów ustalonych w kłach wrzeciona i konika. Każda tokarka kłowa ogólnego przeznaczenia jest wyposażona w uchwyt tokarski, co umożliwia toczenie, wytaczanie, gwintowanie, wiercenie i rozwiercanie przedmiotów krótkich.
głębokość skrawania g [mm] odległość miedzy pow obrobioną a obrabianą dla 1 przejścia narzędzia
głębokość warstwy skrawanej -to wymiar warstwy mierzonej w kierunku prostopadłym do wektora prędkości ruchu głównego i od wektora ruchu pomocniczego.
Posuw f- to prędkośc ruchu posuwowego i może być określana jako:
-posuw czasowy-stosunek przebytej drogi do czasu
-posuw na obrót lub na skok- stosunek drogi przebytej w ciągu czasu jednego cyklu ruchu do tego czasu
-posuw na ostrze lub na ząb- w przypadku narzędzi wieloostrzowych. Stosunek drogi przebytej w czasie od styku z materiałem poprzedzającego do następującego ostrza, do tego czasu.
Struganie- obróbka skrawaniem stosowana głównie do obróbki płaszczyzn. Ruch skrawający może wykonywać narzędzie (struganie poprzeczne stosowane przy małych obrabianych powierzchni) lub obrabiany przedmiot (struganie wzdłużne stosowane przy dużych długościach obrabianych powierzchni).
Dłutowanie – rodzaj obróbki skrawaniem polegający na skrawaniu materiału nożem umocowanym do suwaka wykonującego pionowy lub poziomy ruch posuwisto-zwrotny. Dłutowanie stosuje się do obróbki kształtów nieobrotowych jak uzębienie kół zębatych, krzywki, rowki pod wpusty itp.
NACINANIE GWINTÓW:
Narzynki są wieloostrzowymi narzędziami kształtowymi, przeznaczone do obróbki gwintów zewnętrznych. Praca narzynki jest podobna do nakręcania nakrętki na śrubę. Krawędzie skrawające powstają w wyniku przecięcia wewnętrznej powierzchni gwintowej z otworami wiórowymi. Początkowe zwoje gwintu są zeszlifowane pod kątem przedstawienia na długości l. Jest to część skrawająca, która usuwa materiał z brudy nacinanego gwintu. Zwykle części skrawające skrawająca występuje po obu stronach narzynki. Cześć środkowa o długości l nazywana jest prowadzącą. Narzynki mogą być stosowane do obróbki ręcznej jak i maszynowej. Gwinty nacinane narzynkami nie odznaczają się wysoką dokładnością.
metodakształtowa-zarys gwintu powstaje przez odwzorowanie zarysu narzędzia, a jego dokładność zależy od dokładności wykonania narzędzia. Linię śrubową gwintu uzyskuje się przez powiązanie kinematyczne przedmiotu.
Frezowanie gwintów
Frezowaniem wykonuje się gwinty zewnętrzne oraz wewnętrzne o większych średnicach. Główne odmiany frezowania gwintów to:
. frezowanie frezem pojedynczym,
. frezowanie frezem wielokrotnym,
. frezowanie głowicami frezowymi.
Frezowanie gwintu frezem pojedynczym charakteryzuje się tym, że przedmiot obrabiany wykonuje powolny ruch obrotowy npo, natomiast narzędzie - ruch główny obrotowy nN oraz ruch wzdłużny f. Kąt o zawarty między osią narzędzia a osią przedmiotu obrabianego jest równy kątowi wzniosu linii śrubowej gwintu. Frezami pojedynczymi nacinane są gwinty długie, najczęściej o zarysie trapezowym, o dużych kątach pochylenia lub dużych średnicach. Ze względu na skażenie zarysu metodą tą mogą być obrabiane gwinty mało dokładne.
Frezem wielokrotnym gwint nacinany jest na całej długości jednocześnie. Frez wykonuje ruch obrotowy nN Gest to ruch główny), a przedmiot obrabiany - powolny ruch obrotowy npo oraz ruch wzdłużny f. Ponadto przedmiot obrabiany wykonuje ruch poprzeczny do momentu wcięcia frezu na pełną wysokość gwintu (oś frezu jest równoległa do osi przedmiotu obrabianego).
Frezowanie gwintu głowicami frezowymi charakteryzuje się tym, że narzędzie wykonuje ruch obrotowy i posuwowy, a przedmiot obrabiany - ruch obrotowy. W głowicach stosowane są noże płaskie promieniowe, styczne oraz krążkowe. Za pomocą głowic obrabia się głównie gwinty grube. Sposób ten cechuje duża wydajność oraz stosunkowo wysoka dokładność obróbki.