Przyczyny bulimii są złożone. Istotne znaczenie mają zarówno czynniki dziedziczne, jak i środowiskowe: kult szczupłości, wysokie oczekiwania wobec kobiety, która musi być ładna, zdolna, inteligenta, spełniać oczekiwania rodziców, koleżanek, szkoły lub pracodawców - jest to zazwyczaj nie do pogodzenia.
Napięcia i konflikty rodzinne są uważane za najważniejszą przyczynę bulimii. Osoba z bulimią stawia sobie nierealne do zrealizowania cele, do tego jest perfekcjonistką, przez co czuje, że nie jest w stanie sprostać wymaganiom rodziców. Często ma niskie poczucie własnej wartości, cierpi na depresję.
Istnieją doniesienia, że w stosunku do prawie połowy cierpiących na bulimię była stosowana przemoc fizyczna lub wykorzystywano ich seksualnie w przeszłości.

Inne przyczyny sprzyjające powstawaniu bulimii to :

- Traktowanie jedzenia jako namiastki miłości - osoba, która czuje się osamotniona, pusta i niekochana, je, aby zrekompensować te negatywne uczucia.
- Słaby kontakt z matką we wczesnym dzieciństwie
- Obrona przed seksem - niektóre kobiety obawiają się seksu. Otyłością wysyłają sygnał: \"Nie jestem atrakcyjna, nie chcę seksualnych relacji\".
- Stresujące wydarzenia życiowe (kłótnie, choroby, śmierć w rodzinie) - pacjenci z bulimią przejadają się, ponieważ pokarm powoduje wydzielanie w mózgu serotoniny, która może poprawić ich samopoczucie i ułatwić odprężenie i wypoczynek.


- Potrzeba bliskości drugiej osoby, z którym osoba chora nie potrafi sobie poradzić.
- Niska samoocena :towarzyszące im częste okresy niepokoju, które mogą łagodzić gwałtowne napady obżarstwa.
- Zaburzenia mechanizmów samoregulacji i samokontroli.
- Uszkodzenie ośrodka sytości w mózgu.