1. EOG. -pojecie, kto wchodzi

Europejski Obszar Gospodarczy, EOG (ang. European Economic Area, EEA) - strefa wolnego handlu i Wspólny Rynek obejmujące kraje Unii Europejskiej i Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) (z wyjątkiem Szwajcarii). EOG opiera się na czterech fundamentalnych wolnościach: swobodzie przepływu ludzi, kapitału, towarów i usług. Porozumienie o utworzeniu EOG podpisano w Porto 2 maja 1992 roku a weszło w życie 1 stycznia 1994.

Państwa: Austria Belgia Bułgaria Cypr Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Holandia Irlandia Islandia Liechtenstein Litwa Luksemburg Łotwa Malta Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rumunia Słowacja Słowenia Szwecja Węgry Wielka Brytania Włochy

Czyli 27 państw UE plus Islandia, Liechtenstein i Norwegia

2 LICHTENSTEIN

małe górskie państwo w Europie Zachodniej, leżące pomiędzy Austrią i Szwajcarią. Główną rzeką jest Ren, a stolicą Vaduz. Nie należy do Unii Europejskiej, za to należy do Europejskiego Obszaru Gospodarczego ok. 34 tys mieszkańców raj podatkowy jeden z największych PKB/Per capita (na jednego mieszkańca) na świecie

3. . WSPÓLNA POLITYKA ZAGRANICZNA I BEZPIECZEŃSTWA (zasady kierunki)
Do celów szczegółowych Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa należą następujące:
a) ochrona wspólnych wartości, podstawowych interesów, niezawisłości i integralności Unii, zgodnie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych;
b) umacnianie bezpieczeństwa Unii we wszelkich formach;
c) utrzymanie pokoju i umacnianie bezpieczeństwa międzynarodowego zgodnie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych oraz Aktu Końcowego z Helsinek i celami Karty Paryskiej, w tym dotyczącymi granic zewnętrznych;
d) popieranie współpracy międzynarodowej;
e) rozwijanie oraz umacnianie demokracji i państwa prawnego, a także poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności.
Wyodrębnia się trzy zasady, nazywając je zasadami działań zewnętrznych lub zasadami wspólnego działania. Są to: zasada aktywności, zasada lojalności i zasada solidarności:
• Zasada aktywności
W myśl tej zasady WPZiB jest nastawiona na podejmowanie czynnych działań, a nie jedynie reagowanie na bieżące wydarzenia. WPZiB ma być dynamiczna i twórcza.
• Zasada lojalności
Zgodnie z nią państwa popierają politykę UE „bez zastrzeżeń” i „w duchu lojalności”. Jest to nic więcej jak konkretyzacja obowiązującej w prawie międzynarodowym publicznym zasady pacta sunt servanda. Obowiązkiem państw jest przestrzeganie poczynionych uzgodnień w celu realizacji celów WPZiB. Z zasady lojalności autorzy wyprowadzają również obowiązek poinformowania przez państwo Rady o zajęciu odmiennego stanowiska w danej kwestii (art. 14 ust 5 TUE) oraz obowiązek niezwłocznego notyfikowania podjęcia niezbędnych środków na mocy art. 14 ust. 6 TUE).
• Zasada solidarności
solidarność tę należy rozumieć zarówno poprzez zgodne działanie na rzecz umacniania i rozwijania wzajemnej solidarności politycznej (aspekt pozytywny), jak i poprzez powstrzymywanie się od wszelkich działań, które byłyby sprzeczne z interesami Unii lub mogłyby zaszkodzić jej skuteczności jako spójnej sile w stosunkach międzynarodowych.

4. PLAN SCHUMANA - co kiedy co zakladal - ewwis

Plan Schumana - przedstawiona przez ministra spraw zagranicznych Francji 9 maja 1950 roku propozycja poddania przemysłu węglowego i stalowego Francji i Niemiec, a także innych zainteresowanych państw, ponadnarodowej władzy europejskiej. Zarządzanie strategicznymi surowcami i gałęziami przemysłu na szczeblu ponadnarodowym miało uniemożliwiać wybuch kolejnej wojny i sprzyjać utrwalaniu pokoju w Europie. Plan Schumana doprowadził do podpisania 18 kwietnia 1951 roku w Paryżu przez Francję, RFN, Włochy, Belgię, Holandię i Luksemburg traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, ze wspólnym rynkiem na surowce i produkty przemysłu węglowego i stalowego i ponadnarodowym organem - Wysoką Władzą

5. TRAKTATY RZYMSKIE -ewg cele, zasady członkostwa
Pod ogólnym określeniem Traktaty Rzymskie kryją się w rzeczywistości dwa traktaty podpisane w tym samym czasie i miejscu, tj. 25 marca 1957r. w Rzymie.
Te traktaty to Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą (EWG) i Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Euratom).
Sygnatariuszami traktatów były Niemcy, Francja, Włochy, Holandia, Belgia i Luksemburg. Traktaty weszły w życie 1 stycznia 1958r. Traktat o EWG został zawarty na wzór Traktatu o EWWiS, ale o znacznie szerszym zakresie zadań. Uznawany jest za najważniejszy z traktatów. Na nim oparto późniejsze traktaty i zasady funkcjonowania Wspólnoty Europejskiej. Na mocy Traktatu z Maastricht EWG zmieniła nazwę na Wspólnotę Europejską, przy czym główne postanowienia Traktatu o EWG pozostały niezmienione. Traktat o powołaniu EWG bardziej niż Traktat o EWWiS eksponował międzynarodową niż ponadnarodową współpracę. Cele EWG określone w traktacie zapowiadały nie tylko ustanowienie strefy wolnego handlu i unii celnej, ale też zapowiadały zniesienie przeszkód w przepływie osób, dóbr, usług i kapitału. Oba traktaty zakładały utworzenie unii celnej. Ponadto Traktaty Rzymskie stworzyły fundament integracji europejskiej, określający jej ramy instytucjonalne, definiujący cele i zasady członkostwa.

6. PLAN MARSHALLA i koncepcje integracji po wojnie
plan pomocy gospodarczej dla Europy Zachodniej, sformułowany po II wojnie światowej, którego celem było uniezależnienie gospodarki tych krajów od pomocy gospodarczej USA (ale uzależnił je od amerykańskich banków). W ten sposób Amerykanie chcieli zapobiec też rozszerzaniu się propagandy komunistycznej w krajach zachodnich (Francja, Włochy), które po II wojnie światowej znalazły się w poważnym kryzysie (jak wiadomo, sytuację taką skrajne ugrupowania polityczne wykorzystują w celu przejęcia władzy).

Pomoc ta miała objąć wszystkie kraje, które zwrócą się do USA o jej przyznanie. Teoretycznie skierowana była do wszystkich państw, ale w praktyce od początku zakładano, że otrzyma ją tylko Zachód (miało to podważyć pozycję Moskwy w krajach Europy Środkowo-Wschodniej). Efekty planu Marshalla to: odbudowa gospodarki Europy Zachodniej i jej ujednolicenie, unowocześnienie metod zarządzania w gospodarce, powstrzymanie inflacji, rozwój handlu i współpracy ekonomiczno-politycznej, amerykanizacja stylu życia.
II wojnie światowej wyraźnie wykształtowały się trzy główne nurty idei integracji europejskiej: federalistyczna, konfederalistyczna i funkcjonalistyczna. Federalizm – utworzenia państwa związkowego na wzór USA

Konfederalizm – unia państw, stopniowe scalanie europy poprzez współprace międzynarodową. zakładał unie państw, stopniowe scalanie europy poprzez współprace międzynarodową,

Głównym założeniem funkcjonalizmu jest samomodernizacja,

7. POLITYKA OCHRONY KONSUMENTA -na czym polega
UE dokłada wszelkich starań, aby chronić zdrowie konsumentów oraz zapewniać im bezpieczeństwo i dobrobyt materialny. Unia gwarantuje obywatelom prawo do informacji i edukacji, pomaga im chronić swoje interesy, a także zachęca do tworzenia stowarzyszeń konsumentów. Obecny program UE w tej dziedzinie na lata 2007-2013 ma zapewnić:
- wysoki poziom ochrony konsumentów
- skuteczne egzekwowanie przepisów.
UE chroni nasze prawa niezależnie od tego, czy robimy zakupy na targu, czy przez Internet.
Dzięki działaniom UE chronione są szeroko rozumiane interesy konsumentów, również w dziedzinach takich jak:
- uczciwe praktyki handlowe
- reklamy wprowadzające w błąd i reklamy porównawcze
- sposoby podawania cen i etykietowanie
- nieuczciwe warunki umów
- sprzedaż wysyłkowa i handel obwoźny
.Wraz z rozwojem usług finansowych oraz wzrostem sprzedaży przez Internet Komisja zaproponowała wytyczne w sprawie dobrych praktyk w handlu elektronicznym oraz przepisy obejmujące wszelkie aspekty kredytów konsumenckich oraz płatności bezgotówkowych.
Konsumenci muszą mieć prawo do dochodzenia swoich praw, jeśli przepisy przyjęte przez UE nie są odpowiednio wdrażane. W ramach zachęcania do pozasądowego rozstrzygania sporów Komisja Europejska opracowała alternatywne mechanizmy ugodowe, które są bezpłatne lub pociągają za sobą jedynie niewielkie koszty.

8. UNIA GOSPODARCZA I WALUTOWA co sklada sie na budzet ue Unia Gospodarcza i Walutowa (UGW) – jeden z elementów współpracy w ramach Unii Europejskiej, ustanowiony w 1992 roku Traktatem z Maastricht. Jej głównym przedsięwzięciem jest utworzenie wspólnej waluty europejskiej euro oraz przeniesienie polityki pieniężnej na szczebel wspólnotowy.Warunkiem pełnego uczestnictwa w UGiW jest wypełnienie przez państwo członkowskie kryteriów konwergencji. Wyróżnia się kryteria konwergencji nominalnej oraz kryteria konwergencji prawnej. Do pierwszej grupy zalicza się:
- kryterium stabilności cen (inflacyjne) - zgodnie z nim inflacja mierzona wskaźnikiem HICP w ciągu roku poprzedzającego badanie nie może przekroczyć 1,5 pkt. procentowego inflacji w trzech państwach Unii Europejskiej o najbardziej stabilnych cenach
- kryterium fiskalne - państwo w momencie badanie nie może być objęte procedurą nadmiernego deficytu
- kryterium kursu walutowego - państwo przez minimum dwa lata musi uczestniczyć w Mechanizmie Kursów Walutowych - w tym czasie nie może dochodzić do poważnych napięć oraz nie wolno samowolnie przeprowadzać dewaluacji
- kryterium stóp procentowych - w ciągu roku od momentu badania średnia długoterminowa stopa procentowa nie może przekroczyć o więcej niż 2 pkt. procentowe średniej z analogicznych stóp procentowych trzech państw Unii Europejskiej o najbardziej stabilnych cenach
Budżet UE
Budżet Unii Europejskiej jest aktem prawnym zawierającym zestawienie przewidywanych dochodów i wydatków na dany rok. Pozwala on na finansowanie wszystkich działań wspólnotowych. System finansowy Wspólnoty Europejskiej składa się z budżetu ogólnego obejmującego środki pieniężne zgromadzone w samym budżecie oraz finansowania pozabudżetowego pochodzącego z takich źródeł jak: Europejski Fundusz Rozwoju, operacje pożyczkowo-kredytowe realizowane przez Komisję Europejską, Europejski Bank Inwestycyjny, i Europejski Bank Centralny.
Struktura budżetu
Wyróżniamy strukturę poziomą i pionową. Pozioma to struktura według instytucji europejskich. Wyróżnia się w niej sekcje zawierające dochody i wydatki instytucji europejskich. Struktura pionowa jest klasyfikacją przedmiotową (rodzajową). Dochody i wydatki grupowane są w niej wg. subiekcji, tytułów, rodzajów, artykułów, punktów.

9. CZTERY ETAPY ROZSZERZENIA WSPÓLNOT WUROPEJSKICH

I etap- Wspólny Rynek

Powstał na mocy traktatu EWG podpisany w Rzymie 1957 ( Belgia Holandia Luksemburg Niemcy Włochy Francja) wszedł w życie 1958.

Wspólny rynek miał być stworzony stopniowo przez 12 lat podzielony na 3 etapy każdy po 4 lata. Ograniczenia ilościowe w handlu miedzy państwami człon zniesiono 1961.

Proces redukcji ceł w obrocie wewnętrznym i dochodzenia do wspólnej taryfy zewnętrznej zaczął się zakończył 1968, wtedy EWG utworzyło unię celną.

Wspólna polityka handlowa wobec państw trzecich zaczęła być realizowana od 1970r. organem uprawnionym do realizacji jest KE z upoważnienia Rady.

W traktacie EWG przewidziano poza utworzeniem unii celnej: zniesienie przeszkód w swobodzie przepływu osób, usług, kapitału; wspólną polityke rolną (ujednolicenie w 1969), transportowa, ochrone wolnej konkurencji; ustanowienie Europejskiego Funduszu Socjalnego i Europejskiego banku Inwestycyjnego.

W latach 70 podjęcie współpracy w polityce energetycznej, przemysłowej, regionalnej, fiskalnej i walutowej.

Odnośnie polityki walutowej 1979 utworzono Europejski System Walutowy wprowadzający ECU, ERM i system kredytowy.

II etap- Jednolity rynek

1985 Biała Ksiega Jacquesa Delorsa zawierająca program utworzenia rynku wewnętrznego, przyjęto do w JAE podpisany 1986, wszedł 1987.

Postanowienia:

Ustanowienie do 1992 jednolitego rynku. Zmianę procedury podejmowania głosów w Radzie tj kwalifikowaną większością. Wzmocnienie PE (procedura współpracy)

Rozszerzenie wspólnej polityki dot. Ochrony środowiska, i w zakresie badań i rozwoju.

Powołano Fundusz Spójności (pomoc dla biedniejszych krajów: Grecja Hiszpania Portugalia i Irlandia)

Plan budowy wewnetrzenego rynku zrealizowano do 1992

III etap Unia Europejska

Traktat w Maastricht podpisany 1992, wszedł 1993

Utworzenie 3 filarów: I dotyczył dotychczasowych osiągnięć WE oraz unii gospodarczo walutowej, sieci transeuropejskie, ochronę konsumentów i zdrowia, edukacje, obywatelstwo Unii, II dotyczył WPZiB a III WSiSW.

IV etap- Unia gospodarcza i walutowa

1998 utworzenie unii walutowej przez Rade dla 11 pań człon ( Belgia Holandia Luksemburg Francja Niemcy Włochy Austria Finlandia Irlandia Hiszpania Portugalia)

1998 utworzenie EBC

Realizacja 3 etapu UGiW tj. 1999 euro bezgotówkowe a 2002 euro gotówkowe

12 krajów (11+ Grecja) wprowadza euro

10. RADA WZAJEMNEJ POMOCY GOSPODARCZEJ kto? Gdzie? Kiedy? Itp. (RWPG) – organizacja międzynarodowa krajów bloku wschodniego koordynująca procesy ich integracji gospodarczej. Działała w okresie od 25 stycznia 1949 do 28 czerwca 1991. Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, RWPG, międzynarodowa organizacja gospodarcza państw socjalistycznych, założona w styczniu 1949 na podstawie konwencji podpisanej przez: Albanię, Bułgarię, Czechosłowację, NRD (1950), Polskę, Rumunię, Węgry i ZSRR. W 1962 Albania wycofała się z uczestnictwa w działalności Rady. Głównymi celami RWPG były: przyspieszenie postępu technicznego i ekonomicznego w krajach członkowskich, podniesienie uprzemysłowienia, wyrównywanie poziomu rozwoju gospodarczego poszczególnych krajów, pobudzanie wzrostu gospodarczego i poprawa warunków życia ludności. Początkowo współpraca dotyczyła tylko handlu międzynarodowego (względnie trwałe powiązania poprzez zawieranie wieloletnich dwustronnych umów handlowych). RWPG przestała istnieć w 1989 (formalnie rozwiązana w 1991) wraz z rozpadem ZSRR i wejściem krajów członkowskich na drogę transformacji gospodarek planowych w rynkowe.

11. STREFA WOLNEGO HANDLU I UNIA CELNA jakie czynniki określają ich efektywność
Strefa wolnego handlu – obszar wewnątrz którego zniesiono cła i inne opłaty na wszystkie lub niektóre towary. Utworzenie strefy wolnego handlu, w przeciwieństwie do unii celnej, nie pociąga za sobą określenia wspólnej zewnętrznej taryfy celnej, wymaga więc utrzymania kontroli celnej na granicach podmiotów tworzących strefę w celu zbadania pochodzenia towaru.
Unia celna – porozumienie handlowe, w ramach którego kraje członkowskie znoszą cła i inne taryfy w obrotach handlowych oraz ustalają wspólną zewnętrzną politykę handlową. Niższym stadium integracji jest strefa wolnego handlu, w której nie obowiązuje wspólna polityka wobec państw trzecich. Wyższym stadium jest wspólny rynek, a więc dodatkowo swobodny przepływ czynników produkcji.

12. STREFA WOLNEGO HANDLU -krotko i dlugo okresowe efekty
Strefa wolnego handlu – obszar wewnątrz którego zniesiono cła i inne opłaty na wszystkie lub niektóre towary. Utworzenie strefy wolnego handlu, w przeciwieństwie do unii celnej, nie pociąga za sobą określenia wspólnej zewnętrznej taryfy celnej, wymaga więc utrzymania kontroli celnej na granicach podmiotów tworzących strefę w celu zbadania pochodzenia towaru.
Krótkookresowe zmiany to korzystny efekt kreacji handlu, dzięki któremu mniej efektywni producenci są zastępowani – dzięki zniesieniu ceł - przez bardziej efektywnych. Natomiast efekt przesunięcia handlu polega na zastąpieniu, wskutek protekcji wewnętrznej, bardziej efektywnych dostawców z reszty świata przez mniej efektywnych dostawców z unii, których towary nie są obciążone cłem. Ten niekorzystny efekt występował stosunkowo rzadko (np. w trakcie tworzenia wspólnej polityki rolnej UE oraz w czasie integracji krajów Ameryki Łacińskiej). W długim okresie integracja przyczynia się do lepszej alokacji kapitału, czyli bardziej efektywnych inwestycji, sprzyjających specjalizacji, wydłużeniu serii produkcji (korzyści skali) i dzięki temu obniżce kosztów. Z drugiej strony integracja, poprzez wzrost konkurencji na wspólnym rynku, prowadzi do obniżenia cen i zwiększenia różnorodności towarów dostępnych dla konsumentów. W efekcie powinien nastąpić wzrost produkcji i dobrobytu.

13. EUROPEJSKIE STOWARZYSZENIE WOLNEGO HANDLU EFTA

Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu – międzynarodowa organizacja gospodarcza powstała 3 maja 1960 r. na mocy konwencji sztokholmskiej (podpisanej 4 stycznia 1960), mająca na celu utworzenie strefy wolnego handlu między państwami członkowskimi. Siedziba Sekretariatu EFTA mieści się w szwajcarskiej Genewie.

Pierwotnymi członkami EFTA były: Austria, Dania, Norwegia, Portugalia, Szwajcaria, Szwecja i Wielka Brytania. Z czasem większość członków wystąpiła, wybierając członkostwo w konkurencyjnej i o zdecydowanie większej integracji ekonomicznej EWG.

Członkami EFTA są obecnie:

- Islandia (od 1970 r.)

- Liechtenstein (od 1992 r.)

- Norwegia

- Szwajcaria

14. .EUROPEJSKA WSPÓLNOTA GOSPODARCZA EOG

Europejska Wspólnota Gospodarcza, EWG, , międzynarodowa organizacja gospodarcza powstała w wyniku procesów integracyjnych rozpoczętych po II wojnie światowej przez europejskie państwa demokratyczne o gospodarce rynkowej. Proces ten odbywał się w kilku etapach i polegał na tworzeniu wspólnych instytucji ekonomicznych, politycznych i prawnych.

EWG rozpoczęło swą działalność z dniem 1 stycznia 1958, na podstawie Traktatów Rzymskich podpisanych 25 marca 1957. Podstawy prawne zostały modyfikowane m.in. w Traktacie fuzyjnym organów trzech wspólnot (1967), Jednolitym Akcie Europejskim (1987) oraz w Traktacie o Unii Europejskiej (Maastricht 1992). Od 1993 EWG zmieniła nazwę na Wspólnota Europejska. Członkowie założyciele: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, RFN (od 1990 zjednoczone Niemcy), Włochy. W 1973 do EWG przystąpiły: Dania, Irlandia, Wielka Brytania; w 1981 Grecja; w 1986 Hiszpania i Portugalia. W 1995 członkami Wspólnoty Europejskiej zostały: Austria, Finlandia, Szwecja.

Główne cele EWG to: równomierny rozwój gospodarczy państw członkowskich, spójność ekonomiczna, wzrost stopy życiowej oraz zacieśnianie stosunków między krajami EWG. Cele te realizowane są dzięki: znoszeniu w stosunkach handlowych między członkami ograniczeń celnych, ograniczeń ilościowych oraz innych opłat i barier o podobnych skutkach; ustanowieniu wspólnej zewnętrznej taryfy celnej; swobodnemu przepływowi ludzi, towarów, usług i kapitału; wspólnej polityce w zakresie handlu, rolnictwa, transportu, ochrony środowiska, energetycznej i kulturalnej; wspieraniu badań; ujednoliceniu wolnego rynku i ustawodawstwa państw członkowskich; stowarzyszeniu i szerokiej współpracy z krajami trzecimi.

15. .RODZAJE I ŹRÓDŁA PRAWA UE

Na porządek prawny Unii Europejskiej składają się:

Pierwotne źródła europejskiego prawa wspólnotowego

Pochodne źródła europejskiego prawa wspólnotowego

Umowy międzynarodowe z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi

Umowy zawierane między państwami członkowskimi UE

Pierwotne - traktaty założycielskie / umowy zawarte między państwami członkowskimi zmieniające i uzupełniające traktaty założycielskie / traktaty akcesyjne / ogólne zasady prawa Unii Europejskiej

Wtórne(Prawo wtórne jest tworzone przez instytucje Wspólnot na podstawie prawa pierwotnego.) - Rozporządzenia / Dyrektywy/ decyzje / zalecenia i opinie

16. .teorie optymalnego obszaru walutowego

teoria optymalnych obszarów walutowych, rozwinięta została przez Roberta Mundella w latach 60 XX w., laureata ekonomicznej Nagrody Nobla w 1999 r. Teoria ta precyzuje warunki, w których grupie krajów warto zrezygnować ze swoich walut narodowych (a zatem również z własnej polityki pieniężnej i kursowej) i przyjąć walutę wspólną. Teoria Optymalnych Obszarów Walutowych stworzyła podwaliny pod wspólną walutę europejską, pokazując bilans korzyści i strat takiego działania. Wspólna waluta niesie oczywiście za sobą korzyści natury mikroekonomicznej – m.in. eliminację ryzyka dla przedsiębiorców związanego z niespodziewanymi zmianami kursów walutowych, silniejszą konkurencję na rynku, czy eliminacje kosztów związanych z wymianą walut. Do zalet wprowadzenia wspólnej waluty na danym obszarze zaliczyć można niższe koszty transakcyjne oraz większą przejrzystość cenową. Z drugiej strony główną wadą takiego rozwiązania jest trudność utrzymania pełnego zatrudnienia na całym obszarze, w przypadku nierównomiernego zaburzenia gospodarki w obszarze walutowym

17. .POJĘCIE MIEDZYNARODOWEJ INTEGRACJI GOSPODARCZEJ

Międzynarodowa integracja gospodarcza jest to proces scalania gospodarek narodowych w wyniku którego powstają nowe organizmy gospodarcze o odmiennych właściwościach.

Międzynarodowa integracja gospodarcza jest zjawiskiem wielopłaszczyznowym, obejmującym różne dziedziny życia gospodarczego, społecznego, politycznego itp. W zależności od tego który aspekt integracji jest przedmiotem definiowania, różne może być rozumienie tego zjawiska.

Współczesna integracja gospodarcza jest procesem obiektywnym. Lecz aby integracja mogła istnieć obecnie ważne są wymagania współczesnego rozwoju gospodarczego ogólnie. A są to: wielka skala produkcji, szybki postęp techniczny, rozwój specjalizacji i kooperacji (produkcja i badania naukowe), i szerokie rynki zbytu aby zapewnić go wielkiej skali produkcji.

18.FORMU UGRUPOWAŃ INTERGRACYJNYCH

Koncepcje integracji:

funkcjonalizm - funkcje organizacji integracyjnych powinny ograniczać się do likwidacji barier w obrocie mię-dzynarodowym i zapewnienie swobodnego przepływu towarów i czynników produkcji, a właściwy proces integracji należy pozostawić mechanizmowi rynkowemu

instytucjonalizm (federalizm) - proces integracji powinien polegać na centralizacji pewnych funkcji ekonomicz-nych i politycznych na szczeblu międzynarodowym oraz decentralizacji uprawnień na poziomie regionalnym w celu stworzenia odpowiednich warunków do włączenia społeczeństw w proces integracji

Fazy integracji:

strefa wolnego handlu - zniesienie ograniczeń w obrocie towarowym, ale brak obowiązku realizacji wspólnej polityki celnej wobec krajów spoza ugrupowania

unia celna - strefa wolnego handlu plus wspólna polityka celna wobec krajów trzecich

wspólny rynek - unia celna plus liberalizacja przepływu środków produkcji (kapitał i ludzie) z możliwością har-monizacji polityki podatkowej i walutowej

unia ekonomiczna i walutowa - wspólny rynek plus integracja polityki ekonomicznej (ujednolicenie instru-mentów) oraz wspólna waluta (przekazanie kompetencji monetarnych organom ponadnarodowym)

pełna integracja ekonomiczna i polityczna - na szczebel międzynarodowy przekazane są wszystkie kompeten-cje krajów członkowskich

19. WSPÓLNY RYNEK / RYNEK WEWNĘTRZNY

Wspólny rynek, forma integracji gospodarczej, której początki sięgają XVIII w. Jej zasadą jest wzajemne zniesienie między poszczególnymi państwami barier handlowych i ograniczenie wszelkich utrudnień we wzajemnej wymianie gospodarczej, swobodny przepływ towarów, kapitałów i osób, wymienialność walut. W tym celu znosi się między państwami członkowskimi danej wspólnoty cła, ustanawia wspólną zewnętrzną taryfę celną, często prowadzi się wspólną politykę finansową, koordynuje plany rozwoju rolnictwa i przemysłu.

Rynek wewnętrzny - Jest to obszar obejmujący terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, nie podzielony w praktyce wewnętrznymi granicami, na którym realizuje się tzw. cztery wolności (swobody): swobodę przepływu towarów, osób, usług i kapitału. Jego zewnętrznym celem jest wzrost konkurencyjności UE.

20 GŁÓWNE CZYNNIKI MIĘDZYNARODOWEJ INTEGRACJI GOSPODARCZEJ

W gospodarce światowej integracja jest procesem powstawania powiązań między państwami w określonych dziedzinach działalności gospodarczej. Powiązania te mogą przybierać postać dwu- lub wielostronnych porozumień lub umów międzynarodowych, które mogą dotyczyć określonych elementów polityki gospodarczej (ceł, produkcji, cen i zbytu niektórych surowców, wspólnych inwestycji). Wyższe formy integracji przyjmują postać międzynarodowych organizacji integracyjnych (np. Unia Europejska). Zalety integracji w gospodarce światowej to: - umożliwienie swobodnego przepływu towarów pomiędzy państwami- uczestnikami - umożliwienie swobodnego przepływu kapitału i siły roboczej pomiędzy państwami-uczestnikami, - umożliwienie podejmowania wspólnych przedsięwzięć gospodarczych, - umożliwienie wzajemnej pomocy gospodarczej, - tworzenie nowych możliwości i źródeł wzrostu gospodarczego. Cele integracji są jasne i nie ma wątpliwości, że bez integracji nie możliwy byłby postęp tak szybki i w tak wielu dziedzinach jak obecnie. Integracja powoduje wzrost efektywności gospodarowania co prowadzi do wzrostu dochodu narodowego a to daje możliwości unowocześniania gospodarki. Integracja daje możliwość krajom, koncentracji nakładów w dziedzinach najbardziej efektywnych oraz daje dostęp do zewnętrznych zasobów produkcyjnych takich jak surowce, których inny kraj nie posiada, czy dostęp do wiedzy czy nowych technologii. Integracja umożliwia wprowadzenie w życie zasad międzynarodowego podziału pracy, który jest specjalizacją w produkcji. Różne kraje w różnym stopniu mają zasoby różnych czynników produkcji i różnie mogą je wykorzystywać. Integracja zapewnia też istotną pomoc i ułatwienia w takich ważnych kwestiach jak unifikacja systemów funkcjonowania urządzeń, wspólne kształtowanie infrastruktury tzn. komunikacja, łączność, informatyczne systemy itp. Czy działanie na rzecz ochrony środowiska naturalnego.

21. CEFTA, Środkowoeuropejskie Porozumienie (Stowarzyszenie) Wolnego Handlu, ang. Central European Free Trade Agreement, utworzona 21 grudnia 1992 w Krakowie organizacja zakładająca rozbudowaną współpracę gospodarczą państw członkowskich, usuwanie barier celnych we wzajemnym handlu jak też i tworzenie wspólnego rynku między nimi. Porozumienie powstało w celu ustalenia zasad i zdynamizowania wymiany gospodarczej pomiędzy krajami Europy Środkowo-Wschodniej po rozwiązaniu RWPG. Podpisanie układów stowarzyszeniowych z Unią Europejską spowodowało dążenie do dostosowywania systemu gospodarczego i prawnego poszczególnych państw do standardów zachodnioeuropejskich. Z porozumienia w pierwszej fazie wyłączono handel artykułami rolnymi, natomiast inne produkty zostały podzielone na grupy, w ramach których stopniowo znosi się cła.

1 - EOG. -pojecie, kto wchodzi - Lichtenstein - Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
2 - Plan Schumana - Traktaty rzymskie -ewg cele, zasady członkostwa - Plan Marshalla i koncepcje integracji po wojnie
3 - Polityka ochrony konsumenta - Unia Gospodarcza i Walutowa
4 - cztery etapy rozszerzenia wspólnot europejskich - RWPG
5 - Strefa Wolnego Handlu i Unia Celna jakie czynniki określają ich efektywność - Strefa wolnego handlu -krotko i dlugo okresowe efekty - Europejskie stowarzyszenie Wolnego Handlu EFTA
6 - Europejska Wspólnota Gospodarcza EOG - Rodzaje i źródła prawa UE - Teorie optymalnego obszaru walutowego
7 - Pojecie międzynarodowej integracji gospodarczej - Formy ugrupowań integracyjnych - Wspólny rynek / Rynek zewnętrzny
8 - Główne czynniki międzynarodowej integracji gospodarczej - CEFTA