Katedra Mechaniki Konstrukcji

Rok akademicki 2013/2014

METODY KOMPUTEROWE

Projekt nr 2 – Stateczność ramy stalowej

Sprawdził: dr inż. Michał Jurek Wykonał: Marek Brocławik

LP2, nr indeksu: 123636

Rzeszów, VI 2014 r.

7. Wnioski:

Celem zadania było porównanie wyników analizy stalowego budynku szkieletowego
w programach kompuyerowych: MathLab oraz Robot.

Po przeanalizowaniu otrzymanych wyników, można stwierdzić, że model został zaprojektowany prawidłowo. Świadczą o tym załączone wykresy sił osiowych, które się ze sobą pokrywają oraz współczynniki krytyczne i wektory własne zestawione w tabeli.

Wyniki przedstawiające współczynniki krytyczne różnią się od siebie w zależności od wybranej analizy (linowa, nieliniowa, P-delta).

Wartość przechyłu modelu wynosi 3.031 cm, a kąt obrotu modelu φ = 0,147⁰. Przy analizie wyboczenia otrzymano 4 postacie wyboczenia o charakterze globalnej i lokalnej.

1. Schemat kraty Misesa.

Dane:

Nr tematu: 36

Rozpiętość kratownicy: L₀ = 4,0 m

Wysokość kratownicy: H₀ = 0,5 m

Moduł Younga: E = 210 GPa

Pole przekroju: A = 10 cm²

2. Wykres P(v):

Program ROBOT

P_gr. = 153,0302 kN

3. Wykres P(v):

Program MATLAB

P_gr. = 155,0251 kN

4. Wykres N(v):

5. Wnioski:

Przeprowadzając analizę liniową i nieliniową kraty Misesa posłużono się dwoma programami komputerowymi: MATLAB oraz ROBOT. Wartość graniczna w obu programach wyszła niemal identyczna. Odpowiednio
w programie ROBOT wyniosła 153,0302 kN, a w programie MATLAB 155,0251 kN. Przemieszczenie w programie ROBOT jest równe 0,233 m, a w programie MATLAB 0,213 m. Analiza liniowa daje wiarygodne wyniki tylko dla niewielkich przemieszczeń i wyniki będą zbliżone z analizą nieliniową. Jednak w przypadku analizy liniowej nie możemy zaobserwować zjawiska przeskoku, które pojawia się dopiero przy większych wartościach przemieszczeń.