TABELA POMIAROWA:
qv,$\frac{\text{dm}^{3}}{\min}$ | h0 | h1 | h3 | h4 | h2 | h5 | h6 | h7 | h8 | h9 | h10 | h11 | h12 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
mm | |||||||||||||
24 | 698 | 684 | 656 | 478 | 92 | 195 | 366 | 457 | 514 | 549 | 573 | 593 | 599 |
Wszelkie obliczenia zostały wykonane dla qv1 z protokołu pomiarowego.
WZORY OBLICZENIOWE:
qv = v • A
$$A_{x} = \frac{{\pi \bullet d}^{2}}{4}\text{\ lub\ }A_{1} = \frac{{\pi \bullet D}^{2}}{4}\ \ \rightarrow \ q_{v} = v_{1} \bullet \frac{{\pi \bullet D}^{2}}{4} = v_{x} \bullet \frac{{\pi \bullet d}^{2}}{4}$$
$$h_{1} + \left( \frac{{4 \bullet q}_{v}}{{\pi \bullet D}^{2}} \right)^{2} \bullet \frac{1}{2g} = h_{x} + \left( \frac{{4 \bullet q}_{v}}{\pi \bullet {d_{x}}^{2}} \right)^{2} \bullet \frac{1}{2g}$$
$$d_{x} = D - \frac{D - d}{l} \bullet x$$
$$h_{x} = h_{1} + \left( \frac{{4 \bullet q}_{v}}{{\pi \bullet D}^{2}} \right)^{2} \bullet \frac{1}{2g} \bullet \left( 1 - \frac{1}{\left( 1 - \left( 1 - \beta \right) \bullet \frac{x}{l} \right)^{4}} \right)$$
$$\beta = \frac{d}{D}$$
$V_{d} = \ \frac{4 \bullet q_{v}}{\pi \bullet d^{2}}$ lub $V_{D} = \frac{4 \bullet q_{v}}{\pi \bullet D^{2}}$
$$\chi = \left( 1 + \frac{h_{2}}{\frac{V_{d}^{2}}{2 \bullet g}} \right)^{- \frac{1}{2}}$$
h2 = h2 teor. − h2 dosw. = 277 − 92 = 185 [mm] = 0, 185[m]
qv – strumień objętości cieczy, $q_{v} = 24\frac{\text{dm}^{3}}{\min} = 0,000400\frac{m^{3}}{s}$
v - objętość
A - pole przekroju danego fragmentu zwężki
hx – teoretyczny rozkład wysokości ciśnienia
dx - średnica danego przekroju
g - przyspieszenie ziemskie, $g = 9,81\ \frac{m}{s^{2}}$
V – prędkość strugi
d = 11, 9 mm = 0, 0119 m ≅ 0, 012 m
D = 20 mm = 0, 020 m
Konfuzor: $\ \frac{x}{l} = \left\{ 0;\frac{1}{5};\frac{2}{5};\frac{3}{5};\frac{4}{5};1 \right\}$
Dyfuzor: $\frac{x}{l} = \left\{ 0;\ \frac{1}{10};\ \frac{2}{10};\ \frac{3}{10};\ \frac{4}{10};\frac{5}{10};\ \frac{6}{10};\ \frac{7}{10};\ \frac{8}{10};\ \frac{9}{10};1 \right\}$
$\frac{x}{l}$ - punkty, w których oblicza się wysokość ciśnienia
PRZYKŁADOWE OBLICZENIA (dla pomiaru 1.,czyli h0):
$$A_{x} = \frac{{\pi \bullet d}^{2}}{4} = \frac{{3,14 \bullet 0,012}^{2}}{4} = 0,000113\ \left\lbrack m^{2} \right\rbrack$$
$$A_{1} = \frac{{\pi \bullet D}^{2}}{4} = \ \frac{{3,14 \bullet 0,020}^{2}}{4} = 0,000314\ \left\lbrack m^{2} \right\rbrack$$
$$\beta = \frac{0,012}{0,020} = 0,6.$$
$$V_{d} = \frac{4 \bullet 0,000400}{3,14 \bullet {(0,012)}^{2}} \cong 3,53\left\lbrack \frac{m}{s^{2}} \right\rbrack$$
$$V_{D} = \frac{4 \bullet 0,000400}{3,14 \bullet {(0,020)}^{2}} \cong 1,27\left\lbrack \frac{m}{s^{2}} \right\rbrack$$
$$\chi = \left( 1 + \frac{0,185}{\frac{\left( 3,53 \right)^{2}}{2 \bullet 9,81}} \right)^{- \frac{1}{2}} \cong 0,879.$$
Dla konfuzora:
$$h_{{x1}_{k}} = 0,684 + \left( \frac{4 \bullet 0,000400}{{3,14 \bullet 0,020}^{2}} \right)^{2} \bullet \frac{1}{2 \bullet 9,81} \bullet \left( 1 - \frac{1}{\left( 1 - \left( 1 - 0,6 \right) \bullet 0 \right)^{4}} \right)$$
=0, 698 [m] = 698 mm.
$$d_{{x1}_{k}} = 0,020 - \frac{0,020 - 0,012}{0} \bullet 0 = 0,020\ \lbrack m\rbrack$$
Dla dyfuzora:
hx1d = hx1k, dx1d = dx1k
TABELA WYNIKÓW:
DYFUZOR |
---|
Lp. |
1. |
2. |
3. |
4. |
5. |
6. |
7. |
8. |
9. |
10. |
11. |
KONFUZOR |
---|
Lp. |
1. |
2. |
3. |
4. |
5. |
6. |
5) WNIOSKI:
Wyniki doświadczalne otrzymane na konfuzorze są bardzo zbliżone do teoretycznych tej części zwężki. Rozbieżność wyników zauważamy dopiero przy dyfuzorze, tym większą, im dalej znajdujemy się od środka przewężenia. Różnicą między wykonanymi pomiarami, a ich wartościami teoretycznymi jest również zmniejszona wysokość słupa cieczy na wylocie ze zwężki, co świadczy o spadku ciśnienia w tym miejscu. Spowodowane jest to stratami energii strugi, które nie są uwzględniane w obliczeniach. Otrzymaną krzywą teoretyczną wyznaczyliśmy na podstawie równanie Bernoullego. Wartość współczynnika kontrakcji strugi jest zgodna z przyjmowanymi założeniami, że χ < 1. Dzięki temu możemy zauważyć, że prędkość strugi w miejscu występowania kontrakcji jest większa, niż to wynika z obliczeń, co spowodowane jest zmniejszonym polem przekroju strugi, który opisuje wzór: Ac = χ•Ax.