LAS jest to wielowarstwowe zwarte zbiorowisko roślinne, w którym dominującą formację stanowią drzewa. Jest to jeden z odnawialnych zasobów przyrody, powstający w wyniku procesu lasotwórczego jako kompleks, w którym roślinność, swoista dla danego regionu biogeograficznego i wyróżniająca się wybitnym ilościowym udziałem drzew rosnących zwarcie, świat zwierzęcy, klimat lokalny, stosunki wodne i gleba związane są ze sobą wzajemnymi wpływami i współzależnościami. Proces lasotwórczy może przebiegać samorzutnie lub przy współdziałaniu człowieka, tj. stosowanych przez niego zabiegów gospodarczych. W warunkach naturalnych polega on na przemianach szaty roślinnej, świata zwierzęcego i siedliska, sprzężonych ze sobą i uzależnionych od środowiska przyrodniczego, w konsekwencji dochodzi do ukształtowania się odpowiednio zorganizowanych i scalonych - ekosystemów leśnych. Przemiany te mają zatem charakter sukcesji ekologicznej i prowadzą do stopniowego opanowywania terenu bezleśnego przez las oraz do przekształcania się przejściowych form lasu w bardziej trwałe. W stadium rozwojowym, odpowiadającym w danych warunkach - klimatowi, las osiąga zwykle najokazalszą postać ze stosunkowo najwyższym stopniem wewnętrznego scalenia i względnego zrównoważenia. Wraz z postępem procesu lasotwórczego dokonują się też odpowiednie zmiany zarówno w biologicznej, jak i gospodarczej produktywności lasu. Za las uważa się obszar porośnięty drzewami o powierzchni większej niż 0,10 ha.

Lasy dostarczają drewna, owoców, ziół, grzybów, żywicy, są siedliskiem życia dzikich zwierząt - są to ich funkcje produkcyjne. Poza tym lasy pełnią ważne funkcje pozaprodukcyjne. Kształtują i wpływają na warunki środowiska przyrodniczego. Lasy regulują stosunki wodne, zmniejszają erozję gleb, regulują wahania temperatury, chronią przed wiatrem. Dzisiaj w naszych lasach przeważają lasy iglaste (ok. 78%).Lasy zachowały się w górach, na pojezierzach i w Polsce Zachodniej. Przeważają lasy o powierzchni mniej niż 25 ha. Dużych kompleksów leśnych stanowiących fragmenty dawnych puszcz jest zaledwie 50. W Polsce wyróżnia się 5 zasadniczych typów lasów: bory, grądy, łęgi, olsy i lasy górskie.

Najważniejszym produktem lasu wykorzystywanym przez ludzi jest drewno. Przemysł drzewny przetwarza i uszlachetnia drewno, wytwarzając z niego wiele wyrobów. Pozyskiwanie drewna zależy od jego wieku. Drzewa w wieku 40 lat uznawane są jako rębne. Aby lasy spełniały swe funkcje muszą być zdrowe. Stan zdrowotny lasów zależy od odporności gatunkowej drzew. Większość naszych lasów to lasy jednogatunkowe. Są one biologicznie mniej odporne od lasów wielogatunkowych. Na obecny stan lasów wpływają czynniki abiotyczne, biotyczne i antropogeniczne. Wzajemne ich oddziaływanie, w niesprzyjających warunkach, powoduje wytworzenie łańcucha procesów destrukcyjnych. Tylko ok. 10% drzew w naszych lasach jest nieuszkodzonych, pozostałe to słabszy lub średni stopień uszkodzenia. Najbardziej zniszczone są lasy na obszarach wysokiego uprzemysłowienia oraz tam, gdzie docierają zanieczyszczenia przenoszone w atmosferze. Takim obszarem są Sudety, gdzie została zniszczona jodła głównie przez płyty pochodzące z elektrowni w Turoszowie oraz trans graniczne zanieczyszczenia przenoszone wiatrem z Niemiec, Czech. W Polsce występują różne prawne formy ochrony przyrody. Najbardziej chronionymi zespołami są parki narodowe. W 1998 r. w 22 parkach narodowych, których łączna powierzchnia wynosiła ok.307 tys. ha chroniono ok. 191 tys. ha lasów. Rezerwatów leśnych było 639 o powierzchni 48 tys. ha.

Las przyczynił się w znacznym stopniu do osiągnięcia istniejącego poziomu życia w cywilizowanym świecie. Jego funkcje zmieniały się w czasie, ale zawsze były bardzo ważne dla rozwoju materialnego i kulturalnego społeczeństwa. Przez pojęcie funkcji rozumie się wszystkie materialne i niematerialne wartości użytkowe produktów, usług i korzyści dostarczanych przez las.

Od dawien dawna las dostarczał drewna. Drewno jest najstarszym surowcem ziemi, stosowanym do budowy domów, wyrobu sprzętów i jako opał. Dziś niewątpliwie używa się innych materiałów do produkcji wielu przedmiotów, dawniej wytwarzanych z drewna, ale zapotrzebowanie na drewno wciąż wzrasta. Aby nie zniszczyć lasów zupełnie - konieczna jest racjonalna gospodarka, polegająca na planowym ograniczaniu wyrębów i jednocześnie stałym, we właściwym czasie prowadzonym zalesianiu. Tylko przy takiej gospodarce może się las odnawiać i utrzymywać w "zdrowiu". Jeśli nie dba się o odpowiednio wczesne zalesianie, dochodzi do poważnych szkód w krajobrazie. Często zdarza się, że po wycięciu lasu mieszanego sadzi się tylko drzewa iglaste, np. sosny. Są to tzw. monokultury sosnowe". Przynoszą one człowiekowi dość szybką korzyść, ale są bardzo podatne na różne choroby i ataki szkodników.

W świetle dziennym rośliny pobierają z powietrza dwutlenek węgla (CO2) potrzebny im do budowy tkanek (do odżywienia) i wydzielają tlen . Podczas oddychania oraz podczas spalania zostaje zużyty tlen z powietrza, a wydziela się w powietrze dwutlenek węgla. Drzewa wyłapują swoimi liśćmi i szpilkami cząsteczki pyłów i sadzy, a więc działają jak olbrzymie filtry. Również szkodliwe substancje gazowe zawarte w zanieczyszczonym powietrzu są pochłaniane przez listowie.
Las odfiltrowuje z powietrza w ciągu roku około 68 ton pyłów tj. mniej więcej 7500 worków cementu lub 300 wielkich wypełnionych po brzegi pojemników odpadów.

Las odparowuje w ciągu letniego dnia do 40 tysięcy litrów wody (mniej więcej tyle, ile mieści mały basen pływacki).
Wciągu tysiącleci, w wielu krajach świata karczowanie lasów spowodowało powstanie wielkich terenów stepowych, pustynnych. Również w naszych czasach na skutek ingerencji człowieka niszczone są olbrzymie obszary leśne. Znanym przykładem jest tutaj rozległy wyręb lasów tropikalnych Ameryki Południowej. Ale również i u nas wielkie przestrzenie leśne są pochłaniane przez nadmierny rozwój przemysłu i energetyki, budowę dróg i osiedli, a nawet urządzeń sportowych. Wiele szkód powstaje przeważnie z powodu braku ostrożności - giną tereny leśne trawione przez pożary.

Lasy upiększają otoczenie człowieka, stanowiąc element dekoracyjny , są inspiracją twórczości artystycznej. Podstawowe funkcje estetyczne i krajoznawcze lasu to przede wszystkim poprawa wyglądu środowiska i zróżnicowanie krajobrazu.
Jako jeden z najbardziej zróżnicowanych naturalnych ekosystemów, a jednocześnie łatwo dostępnych , las spełnia ważną funkcję społeczną, a także dydaktyczno – wychowawczą w procesie poznawania przyrody i zjawisk w niej zachodzących. Pozwala to na ukształtowanie, zwłaszcza u dzieci i młodzieży, szacunku dla przyrody.
Zajmują też doniosłą pozycję w ochronie przyrody, dzięki czemu możliwe jest zachowanie walorów przyrodniczych, kulturowych, historycznych i patriotycznych oraz niepowtarzalnego piękna i malowniczości krajobrazu. Lasy są ostoją rzadkich gatunków zwierząt i miejscem występowania chronionych gatunków roślin.
No i wreszcie ten powód dla którego giną: w gospodarce człowieka są źródłem cennych surowców dla różnych gałęzi przemysłu, stymulują także produkcję rolną.

Wyodrębnia się funkcje:
- gospodarcze
- pośrednio - gospodarcze
- pozagospodarcze

1. Gospodarcze wykorzystanie lasu

Przez pojęcie gospodarcze rozumie się wszystkie użyteczności dostarczane przez las, które są związane z produkcją drewna i użytków ubocznych (zwierzyna łowna, kora, jagody, zioła, grzyby itp.) Gospodarcze funkcje lasu nazywa się często funkcjami materialnymi, produkcyjnymi, surowcowymi jak i ekonomicznymi.

Jako najważniejsze pośród gospodarczych wymienia się: funkcje majątkowe, funkcje surowcowe, funkcje dochodowe, funkcje miejsca pracy, funkcje rekultywacji i rezerwy powierzchni oraz szczególne funkcje gospodarcze lasu. Każdą z nich postaram się omówić osobno.

1) Majątkowa funkcja lasu
Grunty leśne są bardzo ważnym składnikiem majątku narodowego. Z badań wynika, że 1975 r. wartość wszystkich drzewostanów polskich lasów wynosiła blisko 800 mld zł. Stanowiło to ponad 1/4 ówczesnej wartości polskich fabryk, budynków, maszyn i urządzeń, które posiadał nasz kraj.

2)Surowcowe znaczenie lasu
Las dostarcza nam różnorodnych surowców, jednak najważniejszym z nich pozostaje ciągle drewno. Surowce te warunkują rozwój szeregu przemysłów o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej {budownictwo, przemysł meblarski, celulozowo-papierniczy, górnictwo, itp.}

3) Dochodowa rola lasu
Gospodarstwo leśne wnosi pewien wkład do dochodu narodowego, od którego wielkości zależy poziom bytu społeczeństwa oraz możliwości rozwoju gospodarczego naszego kraju. Ten wkład wyraża się wielkością produkcji czystej leśnictwa, która wynosi około 1% dochodu narodowego.

4)Las jako miejsce pracy
Las jest swoistym warsztatem pracy. Umożliwia on prace leśnikom, drwalom,
a także społeczeństwu, które może zbierać owoce. Liczba zatrudnionych w polskim leśnictwie uspołecznionym wynosi około 130 tys. osób.

5)Las jako rezerwa powierzchni i narzędzie rekultywacji
Las pełni także funkcję rezerwy powierzchni. W przypadku uzasadnionej potrzeby rozbudowania miast, osiedli, domów, zakładów pracy czy też budowy dróg możemy część gruntów leśnych przeznaczyć na dany cel. w Polsce wielkość rezerwy leśnej wynosi około 2 tys. ha rocznie. Las jest również wykorzystywany jako narzędzie rekultywacji czyli odnowy biologicznej. Służy nam do przywracania szaty roślinnej w terenach zdewastowanych i zniekształconych jak np. hałdy czy też tereny przemysłowe.

6)Szczególne funkcje gospodarcze lasu.
W trudnych okresach dziejowych danego kraju np. w okresie powojennym, po pożarach i powodziach las spełnia część funkcji odbudowy kraju dając np. drewno czyli budulec. Polska przechodziła ten okres po wojnach światowych.
Szczególnie dużo drewna użyto na naprawę i rozbudowę torów kolejowych.

4.Pośrednio - gospodarcze funkcje lasu
Pojęciem pośrednio - gospodarczych funkcji lasu obejmuje się te rodzaje użyteczności, które wynikają z korzystnego oddziaływania lasu na środowisko przyrodnicze oraz na warunki życia społeczeństwa, które zamieszkuje dany teren.
Ta funkcja nazywana jest również funkcją: pośrednio - produkcyjną, ochronną, społeczną jak i socjalną.

Jako najważniejsze z tej funkcji są: funkcje ochronne przed negatywnymi skutkami cywilizacji przemysłowej, funkcje regulatora gospodarki wodnej, funkcje ochrony przed klęskami żywiołowymi.

a)Las regulatorem gospodarki wodnej
W naszym kraju coraz bardziej zaczyna brakować wody. Korzystne oddziaływanie lasu na gospodarkę wodną będzie dla nas stale przybierać na znaczeniu. W powietrzu zawarte są pewne ilości wody, które liście i igliwie wyłapują. Następnie skroplona wilgoć spływa po korze do gleby leśnej. Udział tego typu operacji stanowi niekiedy w górskich lasach aż 70% procent opadów. Ogromne znaczenie jednak dla ochrony wód jest to, iż gleba razem z warstwą ściółki leśnej i humusu potrafi tę wilgoć dobrze zmagazynować. Dzięki temu regiony zalesione mają bardziej wyrównany w ciągu roku poziom nasycenia gleb wilgocią. Regiony te obchodzą się często bez zapór wodnych, które mają za zadanie wyrównać poziom wody w ziemi. Las przeciwdziała również zanieczyszczeniu wód. Jest on jedynym, niezastąpionym filtrem wody źródlanej.

Wielka zalesiona powierzchnia, która nie jest skażona pestycydami ani nawozami sztucznymi, nie tylko nie zatruwa wody ale także zatrzymuje różnego rodzaju obce substancje pochodzące z poza las

b) Funkcja ochrony przed negatywnymi skutkami uprzemysłowienia
Ogromna powierzchnia, jaką stanowią gałęzie, liście oraz igły drzew skutecznie ogranicza różnego rodzaju przemysłowe zanieczyszczenia atmosfery nanoszone przez wiatr. Skażenia te następnie spłukuje deszcz. Funkcję
oczyszczalni powietrza drzewa pełnią przez całe swoje życie.

Niestety owe ,,filtry leśne" zostały w ostatnich latach przeciążone i odmówiły posłuszeństwa. Las oczyszcza powietrze atmosferyczne ze szkodliwych substancji, dostarcza tlenu i obniża stężenie dwutlenku węgla, czyli dostosowuje powietrze atmosferyczne krajów uprzemysłowionych do potrzeb człowieka. Jako ciekawostkę można podać obliczenia naukowców, z których wynika, że Ameryka północna zużywa więcej tlenu niż potrafią wyprodukować rosnące na tym kontynencie rośliny. Jednak przyroda poradziła sobie z tym problemem i brakujący tlen jest dostarczany jest z nad oceanu oraz z dżungli Ameryki południowej za pomocą wiatru.


c. Las chroni przed klęskami żywiołowymi

Las chroni ludność, domy, budynki, miasta przed usuwiskami, lawinami oraz powodziami. Las staje poniekąd na drodze żywiołów, przyjmuje uderzenia i znosi je. Jedynie w skrajnych przypadkach ulega on niszczycielskim siłom. Te funkcje mają wielkie znaczenie na terenach górskich, zwłaszcza ze względu na budowanie na tych terenach dróg, ośrodków, mostów czy też innych budowli służących celom rekreacyjnym i turystycznym.

5.Pozagospodarcze funkcje lasu

Przez pojęcie funkcji pozagospodarczych rozumiemy takie użytkowanie terenów leśnych, które jest ważne dla społeczeństwa ale nie przynosi dochodów ze sprzedaży produktów leśnych. Należy tu zaliczyć funkcje ochrony przyrody. Las jest ostoją dla życia roślin i zwierząt. Zachowanie niezmienionych terenów leśnych w postaci parków narodowych i rezerwatów umożliwia badania fauny
i flory przez naukowców. W Polsce utworzono kilkanaście parków narodowych
o powierzchni około 0,5% kraju. Lasy stanowią 70% powierzchni kraju. Dla porównania w USA parki stanowią 3,4% kraju.

a)Znaczenie ochrony przyrody
Już od bardzo dawna w Polsce chroniono przyrodę. Wiadomo, że Bolesław Chrobry ustanowił ochronę bobra ze względu na post i własności lecznicze skromu bobrzego. Władysław Jagiełło nakazał chronić cis, który w tamtych czasach był drewnem strategicznym używanym do wyrobu łuków. Król ten ograniczył też polowania na łosie i tury. W naszych czasach, 1919 roku rozpoczęła działalność Państwowa Rada Ochrony Przyrody, a w 1928 roku działająca do dziś Liga Ochrony Przyrody. W 1934 Sejm uchwalił pierwszą ustawę o ochronie przyrody.

Ochrona przyrody obejmuje:
1. Obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych
- parki narodowe
- rezerwaty przyrody
- parki krajobrazowe
- obszary chronionego krajobrazu




2. Pomniki przyrody
- pojedyncze drzewa
- grupy drzew
- aleje
- głazy narzutowe
- skały
- jaskinie

Co należy robić, by zapobiec niszczeniu lasów?

Należy:
- zmniejszyć ilość zanieczyszczeń wydzielanych przez przemysł
- sadzić więcej drzew liściastych bardziej odpornych na szkodniki i zanieczyszczenia;
- rozsądnie prowadzić wyrąb drzew
- w większym stopniu wykorzystywać wtórnie papier i odpady powstałe podczas przeróbki drewna
- zapobiegać pożarom i zaśmiecaniu lasów przez rozsądne i odpowiedzialne zachowanie się
- zrozumieć, że bez lasów nie będzie życia na Ziemi.

Największym obecnie zagrożeniem dla lasów są różnego rodzaju zanieczyszczenia emitowane przez przemysł. Polska znajduje się w czołówce państw Europy pod względem stopnia zanieczyszczenia lasów przez trujące substancje „produkowane” przez przemysł. Tylko połowę lasów w Polsce można uznać za w miarę zdrowe.
W niektórych częściach kraju stan zdrowotny lasów określa się jako klęskę ekologiczną. Szczególnie tragiczna jest sytuacja w Karkonoszach i Górach Izerskich(Sudety) – lasy zostały tam niemal całkowicie zniszczone.

Spośród rożnych gatunków drzew najbardziej wrażliwe na zanieczyszczenia to jodła, świerk, sosna, a z drzew liściastych dąb i buk. Jeżeli zanieczyszczenie powietrza w nadchodzących latach nie ulegnie zmniejszeniu, to za niespełna 20 lat nie będzie już prawie w Polsce zdrowych lasów, a na terenach o szczególnym zanieczyszczeniu przestaną one w ogóle istnieć. Poważnym zagrożeniem dla lasów są także pożary. Powstają one najczęściej w lecie podczas suchej i wietrznej pogody. Ogień niszczy całe zbiorowiska roślinne, na których odrodzenie czekać trzeba nawet kilkadziesiąt lat.

OCHRONA LASÓW

1. Przebudowa drzewostanów zniekształconych i zbiorowisk zastępczych

Blisko 2/3 powierzchni lasów w przeszłości zniekształcone zostało przez gospodarkę człowieka, dla przyspieszenia przemian oraz ochronę negatywnie modelowanych procesów glebowych poddane jest zabiegom przebudowy składu i struktury drzewostanów. Na około 200 ha (zbiorowiska zdegradowane na gruntach porolnych) zabiegi te są intensywne i stosuje się sztuczne wprowadzanie gatunków zgodnych z potencjalnym zbiorowiskiem roślinnym, pozostała część lasów o mniejszym stopniu zniekształcenia przebudowywana jest w sposób ekstensywny, z maksymalnym wykorzystaniem i popieraniem naturalnie pojawiających się odnowień gatunków liściastych, zgodnych z potencjalnym zbiorowiskiem – w tym jego wczesnych stadiów rozwojowych.

1. Stopniowe usuwanie gatunków obcych z ekosystemów leśnych WPN

Obecność gatunków obcych (neofitów), głównie dynamicznie odnawiającego się świerka, wiąże się z ich negatywnym wpływem na stan zbiorowisk – wypieranie gatunków rodzimych, zmiana warunków siedliskowych, jest niepożądanym efektem przeszłej gospodarki. Przywracanie układów zbliżonych do naturalnych w drodze ich stopniowej eliminacji to jeden z głównych kierunków realizowanych w lasach zbiegów ochronnych.

1. Zwiększanie różnorodności

Ważnym zadaniem jest umożliwienie różnicowania się i wzbogacania ekosystemu leśnego – służy temu m.in. nie usuwanie obumierajacych – złomów i wywrotów, czy tzw. posuszy, nie usuwanie w trakcie zabiegów wszystkich drzew dziuplastych - niezależnie od ich pozycji biosocjalnej, dbanie o gatunki pionierskie, pojawiające się w naturalnych odnowieniach, pozostawianie na powierzchniach przebudowywanych luk i przerzedzeń, pozostawienie porzuconych gruntów rolnych do naturalnej sukcesji.

1. Zabezpieczenie drzewostanów zniekształconych przed szkodami abiotycznymi

Zniekształcone lasy na ogół posiadają niekorzystna jednopiętrowa budowę, która umożliwia wystąpienie zjawisk klęskowych na dużych powierzchniach – okiść, wiatrołomy itp. Rozluźnianie zwarcia koron, stymulowanie różnicowania budowy pionowej, to jedno z zadań prowadzonych w ramach cięć przebudowy, które umożliwia ich uodpornienie na działanie np.wiatrów czy okiści.

1. Monitorowanie stanu lasów

Prowadzone są obserwacje stanu ekosystemów, które z jednej strony umożliwiają odpowiednio wczesne wykrycie zagrożeń dla lasu, a z drugiej potwierdzają ich wzrastającą odporność na wystąpienie naturalnych zagrożeń dla trwałości. Obejmują one m.in. jesienne kontrole występowania owadów żerujących na sośnie, kontrole lotu motyli, ocenę stopnia defoliacji, kontrole występowania drzew martwych czy monitoring mrowisk.

1. Powiększanie stref ochrony ścisłej

Prowadzenie przebudowy oraz eliminacji gatunków obcych umożliwia stopniowe powiększanie strefy objętej ochroną ścisłą, w której nie są już wymagane żadne działania człowieka wspomagające naturalne procesy przyrodnicze. Wyznacznikiem takiego momentu jest osiągnięcie składu gatunkowego zgodnego z potencjalnym zbiorowiskiem roślinnym lub w umożliwienie trwania samodzielnego naturalnego procesu rozwoju zbiorowiska. Aktualnie strefa ochrony ścisłej obejmuje obszar 510 ha w siedmiu różnych obszarach:

• obszar im. B.Dyakowskiego – położony w północnej części OO.Wapnica ochronie podlega m.in. żyzna buczyna z perłówką jednokwiatową w runie (pow.66,74ha)

• obszar im. doc. dr S.Jarosza – położony w północnej części OO.Wisełka, ochronie podlega tutaj obszar przyklifowy , uboga buczyna pomorska, las brzozowo-dębowy, m.in. z licznie występującymi roślinami chronionymi - wiciokrzewem pomorskim, kruszczykiem rdzawoczerwonym, sasanką łąkową (pow. 92,06 ha)

• obszar im. prof. dr M.Raciborskiego – położony na zachód od Wisełki, ochronie podlega tutaj fragment lasu mieszanego podlegający naturalnemu procesowi przebudowy . W przeszłości bardzo obfite stanowisko wiciokrzewa pomorskiego (pow.10,33 ha)

• obszar im.prof. dr A.Wodziczki – położony w południowej części OO.Wapnica , ochronie podlega tutaj klif o południowej wystawie ze zbiorowiskami ciepłolubnymi wraz z przyległym pasem szuwarów i oczeretowych wysp (pow.107,16 ha)

• obszar im. prof. dr W.Szafera - położony koło Wapnicy, ochronie podlega tutaj rozległy płat żyznej buczyny z żywcem cebulkowym w runie (pow.101,17 ha)

• obszar im.prof. Czubińskiego – położony w północnej części OO.Międzyzdroje, ochronie podlega tutaj najwyższe wolińskie wybrzeże klifowe wraz z przyległym pasem buczyn w tym unikalną wolińską buczyną storczykową (pow.106,38 ha)

• obszar bez nazwy – położony w północnej części Drożkowych Łąk, ochronie podlega tutaj las brzozowo-dębowy z długoszem królewskim, młodociane postacie olsów i zbiorowiska zaroślowe (pow.17,80 ha)

Bibliografia:

- Poradnik Leśniczego - Wydawnictwo Świat
- Multimedialna Encyklopedia Przyrody
- Informator Nadleśnictwa PISZ