Międzynarodowe stosunki gospodarcze
Kurs walutowy
Gdy popyt maleje to spada kurs danej waluty.
Czynniki wpływające na poziom kursu walutowego
Popyt na waluty obce na krajowym rynku walutowym oraz ich popyt
Czynniki ekonomiczne: wzrost gospodarczy, inwestycje (infrastruktura, ulgi podatkowe, biurokracja, stabilność gospodarcza) → potrzeby pożyczkowe skarbu państwa
Czynniki polityczne: stabilność i wiarygodność polityczna → polityka powinna być konsekwentna, skuteczna i bardziej radykalna, ciągła. Wypowiedzi pojedynczych polityków potrafią wpłynąć na wizerunek. Ma znaczenie także przynależność do organizacji międzynarodowych
Czynniki psychologiczne: saldo o bilansie handlowym, publikacja statystyk gospodarczych, agencje relingowe)
Czynniki spekulacyjne: wykorzystywanie wahań kursowych z premedytacją, gra o zwyżkę lub zniżkę
Waluta przeszacowana i waluta niedoszacowana
Określenia te mogą się odnosić do:
Kursu rynkowego (gdy jego poziom jest nieadekwatny do siły, wiarygodności danej gospodarki)
Kursu centralnego (oficjalnego) ustalonego przez władze walutowe (gdy różni się od kursu jaki ustala rynek – od kursu rynkowego)
np. kurs centralny 4zł za 1$, a musimy zapłacić 4,2 zł to wtedy kurs jest przeszacowany
Greckie drachmy: Zachodzi tutaj rewaluacja
353,00 → 1 €
341,00 → 1 €
Skutki wahań kursowych
Manipulacje kursowe polegają na _____
Rezerwy można umocnić sprzedając waluty obce
Kwiecień 2000r. to płynny kurs złotówki
Dania +/- 2,25% - amplituda wahań waluty Danii (korona duńska do euro)
Węgry przed kryzysem 2008r. +/- 15 % kurs waluty
Kurs stały krótkookresowy → kurs praktykowany przez kraje z wysoką inflacją np. Polska, kraje ameryki łacińskiej
Kurs sztywny → kurs w długim okresie, nawet nie jest zmieniany np. w Litwie, Łotwie, Bułgarii. Miał on zastosowanie przy tworzeniu strefy euro.
Kursy bieżące → kursy które kupujemy dziś i sprzedajemy dziś
Kursy terminowe →
Czynniki determinujące reżim kursowy:
Wielkość kraju oraz jego znaczenie w gospodarce światowej
Siła powiązań z zagranicą
Siła zliberalizowana
Stopień rozwoju rynku finansowego
Wiarygodność gospodarcza i polityczna
Stopień otwarcia gospodarki
Stopień zadłużenia zagranicznego (wielkość dewizowych należności)
Poziom inflacji
Odpowiedni poziom rezerw dewizowych
Sytuacja w bilansie płatniczym
Zdolność szybkiego pozyskania kapitału z zagranicy
Sytuacja w Polsce:
kurs sztywny – do 16 maja 1995 roku
kurs płynny – od 12.04.2000 roku; wtedy zniesiono pasmo wahań, kurs centralny, pełzanie złotego
Pierwsze interwencje po prawie 10 latach.
Luty 2009 rok: Ministerstwo Finansów sprzedało na rynku część środków z UE – umacniając złotego o 15 groszy
Kwiecień 2010: NBP osłabił złotego o 3-4 grosze
Wrzesień 2011: NBP dwukrotnie minimalnie umocnił złotego (bardziej chodziło o jego ustabilizowanie)
Systemy walutowe
Międzynarodowy system walutowy to zespół układów, reguł, instytucji, zasad i zwyczajów
MSW – ujęcie historyczne
System waluty złotej (1870-1914)
Pierwszy międzynarodowy system walutowy
Nie opierał się na międzynarodowych porozumieniach
Występował w około 40 krajach
Kolebką systemu była Anglia (początek XIX wieku)
Zasady systemu waluty złotej:
System oparto na jednym kruszcu
Kursy walut powiązane na sztywno ze zlotem
Ścisłej kontroli poddano emisję
Wady systemu waluty złotej:
Był nie do pogodzenia z rozwijającym się interwencjonizmem państwowym, realizacją celów społeczno-gospodarczych
Restrykcyjna kontrola podaży pieniądza hamowała rozwój gospodarczy
Zalety systemu waluty złotej
Stabilność kursów walutowych
Rozwój wymiany handlowej
Niska inflacja dzięki powiązaniu emisji pieniądza z rezerwami złota
Prawny mechanizm równoważenia bilansu płatniczego
System z Bretton Woods (1944-1973)
Pierwszy międzynarodowy system walutowy wprowadzony w drodze międzynarodowego porozumienia
Nadzór nad systemem sprawował Międzynarodowy Fundusz Walutowy
Kotwicą systemu był dolar amerykański wymienialny na złoto – była to jednak autonomiczna decyzja rządu USA
Kursy pozostałych walut systemu powiązane zostały praktycznie na sztywno z dolarem (marża wahań +- 1%)
Kraje członkowskie zostały zobligowane do obrony tych kursów, pomocą służył MFW
Przyczyny problemów w systemie z Bretton Woods:
Nierównomierny rozwój gospodarczy
Różnice w poziomach inflacji
Różnice w poziomach stóp procentowych
Chroniczny deficyt w bilansie płatniczym USA
Potrzeby pożyczkowe budżetu USA
Ograniczony rozwój gospodarki USA
Napięcia polityczne
Żeby zwalczyć inflację trzeba podnieść stopy procentowe
Bezpośrednia przyczyna rozpadu systemu z Bretton Woods:
Odejście od wymienialności dolara amerykańskiego na złoto przez USA (marzec 1973r.)
Próby stworzenia strefy stabilnych kursów walutowych po rozpadzie
systemu z Bretton Woods:
System węza walutowego
Europejski System Walutowy
System wielodewizowy (od połowy lat 70tych)
Skutek braku nowego międzynarodowego systemu walutowego
Cecha charakterystyczna: powszechnie płynne kursy walutowe (od 1973r.)
Zalety wielodewizowego systemu walutowego:
Możliwość dywersyfikacji inwestycji
Dywersyfikacja lepiej chroni przed inflacją
Zyski z umacniania się walut zachodnioeuropejskich i jena
Dywersyfikacja lepiej chroni przed wahaniami kursowymi
Ochrona przed spadkiem wartości USD
Wady wielodewizowego systemu walutowego:
Większe koszty przedsiębiorstw
Zmniejszenie rozwoju gospodarczego
Niższy poziom zamożności
Inwestycje niż mogłyby być
Bilans płatniczy
Spłata kredytów
Dotacje unijne
Inwestycje
Usystematyzowane zestawienie wszelkich płatności zrealizowanych przez Polskę z resztą świata
Jest sporządzany zgodnie z zaleceniami MFW i wymogami UE
Bilans płatniczy obejmuje:
Rachunek bieżący
Jego główna część to tzw. bilans handlowy, który obejmuje eksport i import towarów
Po za tym obejmuje też eksport i import usług, wynagrodzenia zza granicy, dywidendy, odsetki, renty, spadki, wygrane
Rachunek kapitałowy
Obejmuje środki z UE w ramach EFRR
A także transfery kapitałowe m.in. zakup i sprzedaż patentów, prac autorskich, licencji
rachunek finansowy
obejmuje wszelkie pozostałe transfery kapitałowe
inwestycje bezpośrednie
inwestycje portfelowe – zakupy akcji i obligacji
kredyty, pożyczki i depozyty
Bilans handlowy w Polsce zamyka się deficytem. Jednomiesięczny import to średnio kilkanaście mld dolarów.
Szara strefa – zwiększa się na wschód od Polski, a zmniejsza się na zachód od Polski. W szarej strefie znajdują się „prace na czarno” np. wynajem mieszkań i korepetycje.
Saldo bilansu płatniczego:
Dodatnie – oznacza że więcej dewiz napływa do kraju niż wypływa co powoduje przyrost rezerw dewizowych kraju
Ujemne – odwrotnie niż dodatnie oznacza, że więcej dewiz wypływa z kraju niż do niego napływa
Dodatnie saldo bilansu płatniczego powoduje wzrost podaży pieniądza na rynku krajowym, stwarza więc presję inflacyjną i zmusza do zaostrzenia polityki pieniężnej.
Ujemne saldo w bilansie płatniczym powoduje spadek poziomu rezerw dewizowych w kraju czyli spadek zewnętrznej wypłacalności, a więc w efekcie obniżenie jego wiarygodności.
Wąż walutowy
Odpowiedzią na rozpad systemu z Bretton Woods było utworzenie systemu WW (1972r.)
Ustalono nowe kursy walut względem dolara
Ustalono szerszy korytarz ich wahań (+- 2,25%)
Jednak coraz większe wahania dolara (będące skutkiem odejścia USA od wymienialności dolara na złoto)
Powszechne upłynnienie
Europejski system walutowy (ESW)
Powstał w 1979 roku jako odpowiedź krajów EWG na rozpad systemu z Bretton Woods, powszechne upłynnienie kursów walutowych, co hamowało ich rozwój gospodarczy i proces integracji.
Elementy ESW:
Mechanizm kredytowy
Najważniejszy element systemu
Działał w oparciu o środki zdeponowane przez kraje członkowskie w Europejskim Funduszu Współpracy
Europejska jednostka walutowa (ECU, European Currency Unit)
Kotwica systemu
Koncepcja koszykowej budowy ECU zapewniała stabilność tej waluty
Stabilność ECU spowodowała jego powszechne wykorzystanie nie tylko przez instytucje EWG, ale także przez podmioty prywatne na rynkach międzynarodowych
Nigdy nie doczekała się formy gotówkowej
Mechanizm kursowy
Waluty krajów członkowskich powiązano z ECU kursem stałym o wąskiej marży wahań +- 2,25%
Słabsze waluty (lir, peseta, eskudo) otrzymały szersze pasmo wahań +- 6%
Kraje członkowskie były zobowiązane do interweniowania gdy kurs przekroczy ¾ dopuszczalnego odchylenia
ESW:
Szybko ukazał swoją skuteczność przyczyniając się istotnie do stabilizacji gospodarczej EWG w latach 80tych
Kryzysowe wydarzenia w 1992/1993 wymusiły rozszerzenie pasma wahań do +- 15%
Stracił rację bytu w momencie utworzenia strefy euro 1 stycznia 1999 roku
powstał w celu normalizacji walut w krajach z EWG. Upadł Breton Woods i dlatego powstało ESW.
Koszyk walutowy
George Sorge – finansista amerykański, pochodzenia węgierskiego.
„czarna środa” w Wielkiej Brytanii
„biała środa” w Wielkiej Brytanii
Szwecja, Dania, Wielka Brytania nie weszły do strefy euro i nie podpisały traktatu z Maastricht w 1992 roku. Szwedzi chcieli, walczyli o prawa socjalne, Brytyjczycy i Duńczycy chcieli mieć możliwość wyboru, gdy podpiszą Traktat z Maastricht chcieli sami zdecydować czy przyjmą euro czy nie. Według traktatu, kto podpisuje traktat jest to równoznaczne z przyjęciem waluty euro. Po za tym w Danii było referendum w sprawie ratyfikacji Traktatu z Maastricht – społeczeństwo opowiedziało się negatywnie o wejściu w strefę euro.
Poza krajami UE walutę euro mają Kosowo i Czarnogóra.
Exchange Rate Mechanism 2 (ERM2)
Powstał w miejsce ESW dla walut krajów UE pozostających poza strefą euro
Kotwicą ERM2 jest euro
Klasyczne pasmo wahań +- 15%
Obecnie w systemie ERM2 uczestniczą waluty 3 krajów UE (Dania, Litwa, Łotwa)
Rezerwy dewizowe
Rezerwy dewizowe/aktywa rezerwowe → łatwo rozporządzalne, płynne aktywa zagraniczne, znajdujące się w posiadaniu i w pełni kontrolowane przez
władzę monetarną (NBP)
Struktura oficjalnych aktywów rezerwowych w Polsce:
Złoto monetarne
Specjalne prawa ciągnienia (SDR- special drawing race)
Pozycja rezerwowa w MFW
Foreign Exchange w walutach wymienialnych, w tym środki na zagranicznych rachunkach bankowych
SDR – wirtualna jednostka przyznawana państwom adekwatnie do MFW
Mamy 3 emisje:
1970 rok – 9,3 mld SDR → obrona Bretton Woods
1979 rok – 12,1 mld SDR → cel uczynienia głównego czynnika rezerw dewizowych
2009 rok – 82 mld SDR → walka z kryzysem
Polski przydział SDR to 1,3 mld SDR (to około 2,5 mld dolarów)
Transza rezerwowa → spełnia podobną funkcję do SDR. Jest to dodatkowa korzyść.
Za pośrednictwem MFW pożycza się pieniądze od innych krajów.
Stan oficjalnych aktywów rezerwowych w Polsce (X.2011)
Aktywa Rezerwowe 102,7 mld $ (73,3 mld €)
Struktura walutowa benchmarku w latach 2006-2010 (w%)
2010 USD EUR GBP AUD NOK
38 35 13 8 6
Ważna jest płynność rezerw dewizowych.
Rezerwy dewizowe na świecie
Stan na koniec III.2011 r.
11,4 bln $
11,1% w złocie
Polska 2010r.
38% USD, 35% EUR, 13%GBP, 8% AUD, 6% NOK
Dolar amerykański traci zaufanie. Euro też spada. Funt trochę się podnosi, to samo dotyczy się dolara kanadyjskiego i dolara australijskiego.
Kraje rozwijające się mają większe rezerwy dewizowe niż kraje rozwinięte.
Polska trzyma w 5 rezerwach walutowych.
Japonia trzyma tylko w 2,3 walutach swoje rezerwy dewizowe.
Silniejsze kraje narzucają walutę w której regulują warunki importu i eksportu. Dlatego słabsze kraje muszą mieć więcej rezerw dewizowych, muszą być wypłacalne w takiej walucie np. w której jest import.
Największe rezerwy mają kraje dalekowschodniej Azji – sięgają one setek miliardów dolarów..
Kraje naftowe mają największe % zasoby.
Najwyższe rezerwy dewizowe mają kraje płd-wsch. Azji, gdzie rezerwy sięgają do kilkudziesięciu, a nawet 100% PKB. (Chiny 3 biliony, Japonia 1 mld). Bogate stabilne gospodarki mają rezerwy dużo niższe rzędu kilku do kilkunastu % PKB.
Pytania na egzaminu np.
Ile wynoszą rezerwy dewizowe Polski? Ok. 80
Kraje o największych rezerwach dewizowych na świecie: Chiny, Japonia, Singapur
W bilansie płatniczym jest deficyt
W bilansie handlowym jest nadwyżka
W Polsce częściej występuje deficyt niż nadwyżka
Dług publiczny polski wynosi:
Na koniec czerwca 2011 roku – 788 mld zł
Za III kwartał roku 2011 roku – 799 mld zł
Bony skarbowe –
Inflacja w Polsce 5%
W państwach stabilnych, bogatych i rozwiniętych to inflacja wynosi
od 1% do 1,5% do 2%
Inflacja rośnie → gospodarka wzmacnia się
Inflacja obniża się → gospodarka obniża się
Progi ostrożnościowe:
Dług publiczny do PKB
<50%,55%> oznacza to w następnym budżecie relacja deficyt udo dochodów nie może być wyższa niż w tym.
<55%, 60%> to deficyt, w następnym budżecie musi pozwolić na obniżenie relacji długu w stosunku do PKB
>60%> III próg – ostatni próg. Mówi, że żaden kraj nie może mieć.
Dług zagraniczny – wszystkie długi zaciągnięte w obcej walucie. Jednostek publicznych i prywatnych.
Dług publiczny Dług zagraniczny
PLN $, ₤, € podmioty publiczne
Zaciągnięty i prywatne
W walucie zł
Dotyczy tylko podmiotów publicznych
Dług zagraniczny Polski na II kwartał 2011 r. wyniósł 365 mld $.
Dług publiczny Polski na III kwartał 2011 r. wyniósł 799 mld zł.
Im kraj jest bogatszy wtedy ma coraz większy dług zagraniczny. Stać ich żaby zaciągać pożyczki i długi.
Znaczenie rezerw dewizowych:
Do spłaty zagranicznych długów
Stanowią zabezpieczenie dla już ulokowanego kapitału zagranicznego
Stanowią zachętę dla przyszłych potencjalnych inwestorów
Stanowią ekwiwalent wyemitowanych złotówek (stanowią o sile nabywczej złotówki)
Są niezbędne do obrony kursu walutowego w sytuacjach kryzysowych
Odstraszają kapitał spekulacyjny
Umożliwiają manipulowanie kursem walutowym
Podsumowując:
Poziom rezerw dewizowych stanowi o wiarygodności gospodarki, jej wewnętrznej wypłacalności i stabilności co przekłada się na większe bądź na mniejsze zainteresowanie zagranicznego kapitału inwestycyjnego a więc determinuje możliwości rozwojowe gospodarki oraz możliwości rozwojowe i kredytowe gospodarki.