MIĘDZYNAROWDOWE STOSUNKI GOSPODARCZE
prof. UE dr hab. Krzysztof Szaflarski
WYKLAD I 27.09.2010
SYSTEM GOSPODARKI MIĘDZYNARODOWEJ
Gospodarka światowa; zbiorowość różnorodnych organizmów gospodarczych i instytucji działających na poziomie międzynarodowym jak i krajowym, bezpośrednio jak i pośrednio zajmujących się działalnością gospodarczą oraz połączonych ze sobą w pewien całościowy system więzi ekonomicznych. Ma charakter historyczny (pojawiła się dopiero na określonym etapie rozwoju historycznego) jak i dynamiczny (na przestrzeni dziejów ulega ciągłej ewolucji).
Podmioty gospodarki światowej:
przedsiębiorstwa krajowe
- korporacje transnarodowe, całość kapitału firmy należy do przedsiębiorstwa macierzystego
- korporacje wielonarodowe, kapitał fili jest mieszany, część kapitału należy do
przedsiębiorstwa macierzystego, część do filii a część do inwestorów
przedsiębiorstwa międzynarodowe (korporacje); przedsiębiorstwa działające na co najmniej dwóch rynkach oprócz macierzystego
gospodarki narodowe; stanowią strukturę, w której sumuje się działalność gospodarczą przedsiębiorstw, a także korporacji międzynarodowych, które włączyły się w daną gospodarkę narodową
międzynarodowe (regionalne) ugrupowania integracyjne
międzynarodowe organizacje gospodarcze; mają wpływ regulacyjny na gospodarkę światową, wyróżniamy: organizacje humanitarne (ONZ, UNICEF), organizacje o charakterze handlowym (WTO), organizacje o charakterze finansowym (bank światowy)
Więzy ekonomiczne łączące poszczególne podmioty gospodarki światowej:
handlowe
usługowe; tworzą wartości usługowe niematerialne
produkcyjne (kooperacyjne); współpraca produkcyjna
technologiczne; przypływ technologii odbywa się już na poziomie więzi produkcyjnych
kapitałowe; następuje polaczenie kapitałów, firmy ponoszą wspólne ryzyko
Integracja=> umiędzynarodowienie
Motywy podejmowania przez przedsiębiorstwa działań internacjonalizujących:
motywy rynkowe; wynikają z kosztów przedsiębiorstwa
motywy zaopatrzeniowe; dostęp do surowców, czasami bardziej opłaca sie prowadzić przedsiębiorstwa przy bazie surowców niż sprowadzać
motywy polityczne (gospodarcze); problem barier handlowych
Trzy etapy internacjonalizacji przedsiębiorstwa:
umiędzynarodowienie przedsiębiorstwa w strefie handlu
umiędzynarodowienie w sferze produkcji przedsiębiorstwa
globalizacja
WYKŁAD II 11.10.2010
Międzynarodowy podział pracy; specjalizacje poszczególnych krajów w produkcji określonych wyrobów bądź też w świadczeniu usług. Kierunki specjalizacji decydują o miejscu kraju, w MPP. Wiąże się to ze stopniem specjalizacji produktu, jest tak, że produkty nie znajdują zbytu na rynku krajowym i muszą być wywożone. (Podstawą międzynarodowego podziału pracy jest taki stopień specjalizacji produkcji, że możliwości jej zbytu utrudnia ograniczona chłonność rynku wewnętrznego.)
Trzy grupy czynników, które decydują o kierunku specjalizacji:
warunki naturalne
rozwój sił wytwórczych; środki produkcji, zasoby siły roboczej
polityka ekonomiczna
Sens ekonomiczny międzynarodowego podziału pracy sprowadza się do tego, iż poszczególne kraje w wyniku specjalizacji mogły rozwijać takie rodzaje produkcji, w których osiągają względnie wyższą wydajność pracy, a która to wydajność pozwala na lepsze wykorzystanie czynników wytwórczych jakimi kraje te dysponują. Daje to możliwość tym krajom na eksportowanie dóbr wytworzonych u siebie względnie tanio, a import takich dóbr, których koszty wytwarzania w tych krajach są wysokie lub takich, które ze względów obiektywnych te kraje nie mogą wytwarzać.
Tradycyjny MPP, początek XIX do I wojny światowej, wyróżniły się dwie grupy krajów:
I grupa krajów to kraje uprzemysłowione
II grupa krajów to kraje surowcowo-rolne
Czynniki wpływające na kształt tradycyjnego MPP:
rewolucja przemysłowa
rozwój systemu kolonialnego
wywóz kapitału
migracje ludności
polityka ekonomiczna
teoria kosztów komparatywnych
czynniki wpływające na deformację kształtu tradycyjnego MPP:
I wojna światowa
kryzys gospodarczy (lata 1929-1933/35)
rozwój gospodarczy USA, Japonii, Kanady
II wojna światowa
stopniowa likwidacja systemu kolonialnego
Współczesny MPP:
wschód: kraje Europy Środkowo-Wschodniej
zachód: kraje OECD i grupa G7+1
południe: kraje nowo uprzemysłowione I generacji, kraje nowo uprzemysłowione II generacji, kraje naftowe, kraje o niskim poziomie rozwoju gospodarczego, kraje najuboższe
PROCESY INTEGRACYJNE WE WSPÓŁCZESNEJ GOSPODARCE ŚWIATOWEJ
Integracja; proces scalania się gospodarek narodowych, polega na rozwijaniu takich powiązań gospodarczych, które wszystkim krajom należącym do ugrupowania integracyjnego przynoszą korzyści większe od możliwych do uzyskania w przypadku braku integracji
Trzy grupy warunków integralności:
struktury gospodarcze krajów integrujących się muszą być rzeczywiście bądź też potencjalnie komplementarne
kraje zmierzające do integracji muszą dysponować odpowiednimi warunkami techniczno-instytucjonalnymi
musi być prowadzona odpowiednia polityka ekonomiczna krajów integrujących się
Fazy instytucjonalne:
Stefa wolnego handlu
Unia celna
Unia gospodarcza
Unia gospodarcza i walutowa
Unia polityczna
WYKŁAD III 25.10.2010
Cztery rodzaje/ typy integracji
integracja państw suwerennych; częściowe zniesienie barier handlowych np. EFTA
integracja państw dobrowolnie ograniczających swoją suwerenność np. UE
integracja państw nierównouprawnionych politycznie; wymiar historyczny, kiedyś Wielka Brytania wraz ze swoimi koloniami
integracja państw nierównouprawnionych gospodarczo; poziom rozwoju państw wchodzących w skład ugrupowania jest różnorodny np. NAFTA
Efekty integracji:
Efekt kreacji handlu
KRAJ A KRAJ B KRAJ A KRAJ B
Cena towaru Cena towaru Cena towaru Cena towaru
x=110 x’= 100 x = 110 x’ = 100
120 100
CŁO 20%
Efekt zmian kierunku handlu
CŁO 20%
KRAJ A KRAJ B KRAJ A KRAJ B
Cena towaru Cena towaru Cena towaru Cena towaru
120 x’= 100 x = 100 x’ = 100
100
108 CŁO 20% 108 CŁO 20%
Cena towaru x=80 Cena towaru x = 90
W kraju C W kraju C
Handel zagraniczny oddziałuje na gospodarkę narodową w zależności od:
skali zaangażowania danego kraju w MPP
udział handlu zagranicznego w tworzeniu dochodu narodowego
rola jaka handel zagraniczny pełni w gospodarce danego kraju, może mięć charakter:
- pasywny; sfera handlu jest ściśle podporządkowana realizacji ogólnonarodowych planów
inwestycyjnych i produkcyjnych, wpływ handlu na kierunki i rozmiary produkcji
krajowej jest znikomy
- aktywny; z jednej strony rozmiary i struktura handlu zagranicznego podporządkowane są
potrzebą gospodarki narodowej z drugiej wymiana zagranicą wpływa na plany
rozwoju produkcji krajowej tak aby była ona zgodna z rozmiarami i strukturą
światowego popytu
HANDEL GOSPODARKA
ZAGRANICZNY NARODOWA
Pod względem makroekonomicznym pozytywnymi efektami rozwijania importu są:
stabilizacja rynku, osiągana dzięki pojawieniu się konkurentów zagranicznych, likwidujących krajowe monopole
wzrost konkurencji oraz nacisk na obniżenie kosztów i cen
dostęp do zagranicznych surowców
możliwość podniesienia poziomu rozwoju technologicznego kraju dzięki uzyskaniu dostępu do zagranicznych technik produkcji
wzrost dochodu budżetu państw w postaci wpływów z ceł i podatków nakładanych na import
Pod względem makroekonomicznym pozytywnymi efektami rozwijania się eksportu są:
wzrost produkcji pociągający za sobą wzrost lub utrzymanie zatrudnienia
wzrost wpływów budżetowych w postaci obowiązkowych składek ubezpieczeniowych i podatków od dochodów osobistych pracowników zatrudnionych przy produkcji eksportowej
wzmocnienie pozycji międzynarodowej dzięki włączeniu kraju w światowy proces produkcji i wymiany
możliwość zmian w technice produkcji powodująca wzrost poziomu zaawansowania technologicznego kraju i umożliwiająca uzyskanie przewagi konkurencyjnej nad zagranicznymi partnerami
poprawa bilansu płatniczego państwa dzięki środkom finansowym uzyskiwanym ze sprzedanych za granicą towarów i usług
Eksport:
zwiększa DN wytworzony
źródło dodatkowego zatrudnienia (wzrost dochodów ludności)
obniżenie się DN podzielonego
może doprowadzić do inflacji (czynnik inflacjogenny)
Import:
wzrost podaży dóbr i usług (wzrost DN podzielonego)
absorbuje część popytu krajowego (może spowodować spadek zatrudnienia=> spadek dochodów ludności)
czynnik deflacjogenny
Wpływ handlu zagranicznego na rozmiary inwestycji i akumulacji
X=R+Y
X=R+I+K+Ex-Im Y=I+K+Ex-Im
I=X-R-K+Im-Ex
I=O+Im-Ex (gospodarka otwarta) O=X-R-K
I=O (gospodarka zamknięta)
gdzie;
X- produkt społeczny brutto
Y- produkt społeczny netto (DN)
R- wartość środków zużytych w produkcji
I-inwestycje
K- konsumpcja
Ex- eksport
Im- import
O- akumulacja
jeżeli Im > Ex to I > O
jeżeli Im < Ex to I < O
jeżeli Im = Ex to I = O
gdzie;
Im- import dóbr inwestycyjnych
WYKŁAD IV 08.11.2010
Źródła finansowania ujemnego bilansu handlowego:
Zasoby środków płatniczych, którymi dysponuje dany kraj ( np. dewizy, złoto) – dobre w
krótkim okresie. W praktyce nie stosuje się tego
Dodatnie terms of trade cenowe – ceny towarów eksportowanych rosną, a ceny towarów
importowanych maleją
Pożyczki zaciągane na rynku zagranicznym
Inwestycje zagraniczne, które zapewniają napływ dóbr inwestycyjnych i nie trzeba spłacać jak w przypadku pożyczek, pojawia się dodatkowe zatrudnienie
Mnożnik handlu zagranicznego
$\frac{\Delta C}{\Delta Y}$ - krańcowa skłonność do konsumpcji (określa ona jaka część dodatkowego dochodu przeznaczona
jest na konsumpcję)
$\frac{\Delta S}{\Delta Y}$ - krańcowa skłonność do oszczędzania (określa ona jaka część dodatkowego dochodu
przeznaczona jest na oszczędzanie)
$\frac{\Delta M}{\Delta Y}$ - krańcowa skłonność do importu (określa ona jak część dodatkowego dochodu przeznaczona jest
na zakup dóbr inwestycyjnych)
K= $\frac{1}{1 - \frac{\Delta C}{\Delta Y}}$ K= $\frac{1}{\frac{\Delta S}{\Delta Y} + \frac{\Delta M}{\Delta Y}}$
PRZEPŁYW CZYNNIKÓW PRODUKCJI W SKALI MIĘDZYNARODOWEJ
kapitał
technologia
siła robocza
Kapitał; wartość której celem jest przynoszenie wartości dodatkowej
Transfer kapitału; wywóz wartości której celem jest przyniesienie wartości dodatkowej
Transakcja transferowa; wywóz kapitału nie jest natychmiast rekompensowany bieżącym importem
towarów i usług
Kapitał może być wywożony za granicę pod postacią:
pieniądza
środków rzeczowych
Eksport kapitału nie powoduje przeniesienia prawa do jego własności
Formy transferu kapitału
Kryterium formy lokat Kryterium własności kapitału Kryterium czasu, na jaki
lokowany jest kapitał
kapitał kapitał kapitał kapitał krótkoterminowy
pożyczkowy produkcyjny prywatny kapitał publiczny (do roku)
organizacji średnioterminowe
- pożyczki - inwestycje międzynarodowych (od 1 do 5 lat)
- obligacje bezpośrednie długoterminowe
- inwestycje (powyżej 5 lat)
pośrednie
Formy i rodzaje kredytów zagranicznych
nie warunkujące realizacji określonego celu warunkujące realizację określonego celu
kredyty finansowe kredyty kredyty kredyty
kupieckie bankowe kredyty rządowe
międzynarodowych
organizacji finansowych
WYKŁAD V 22.11.2010
Zagraniczne inwestycje bezpośrednie (ZIB) mogą przybierać różne formy:
tworzenie nowych lub przejmowanie już istniejących za granicą przedsiębiorstw, nad którymi firma macierzysta sprawuje pełną kontrolę,
zakładanie za granicą oddziałów ( nie są one samodzielnymi jednostkami gospodarczymi, nie mają osobowości prawnej),
tworzenie towarzystw siostrzanych (filii)- najczęściej spotykane- mają prawa takie same jak sp. miejscowe, mają odrębną osobowość prawną i są zarejestrowane jako oddzielne jednostki gospodarujące
udział w firmie zagranicznej (m.in. joint venture) porozumienia licencyjne, produkcyjne; wykształcenie personelu; przekazanie know- how lub patentów (w zamian za udziały)
pożyczki, darowizny lub kredyty dla wyżej wymienionych
Do najważniejszych przyczyn wywołujących międzynarodowy przepływ kapitału o charakterze ekonomicznym zalicza się:
możliwość osiągnięcia wyższej stopy zysku za granicą w porównaniu z warunkami krajowymi w krótkim okresie
niższe koszty inwestycji i produkcji za granicą w porównaniu z warunkami krajowymi
zapewnienia dostępu do źródeł surowców
istnienie granic dla ekspansji wewnętrznych kraju
obejście barier celnych dzięki alokowaniu kapitału, w tych krajach w których te bariery występują
zróżnicowane kształtowani się cen i odmienne tendencje tego kształtowania w kraju i za granicą
względy podatkowe
wykorzystanie przewagi technologicznej
zdobycie zagranicznych rynków zbytu
względy spekulacyjne
różnice stóp procentowych na rynkach pieniężnych i kapitałowych
poprawa struktury lokat kapitałowych
różnice w poziomie stabilizacji stosunków politycznych i ekonomicznych w różnych krajach
produkcja dla przedsiębiorstwa macierzystego
Kierunki oddziaływania importu kapitału na wzrost DN
wzrost DN (wytwórczego)
zwiększenie zatrudnienia zwiększenie wydajności pracy
stworzenie nowych mechanizm mnożnika
mocy produkcyjnych inwestycyjnego
wzrost inwestycji
mechanizm wzrost wiedzy technologicznej oraz
rezonansu technicznej sprawności majątku
gospodarczego produkcyjnego
import zagranicznej technologii
w firmie czystej i uprzedmiotowionej
import kapitału
efekt ilościowy import kapitału
efekt jakościowy import kapitału
WYKŁAD VI 03.01.2011
Technologia; całokształt organizacyjny oraz techniczny wiedzy, informacji znajdującej zastosowanie w
procesie wytworzenia dóbr i usług materialnych; ma wpływ na efektywne
wykorzystanie pozostałych czynników
Wynalazek; rozwiązanie techniczne, które nadaje się do wykorzystania w praktyce
Patent; formalne uznanie własności do danego wynalazku
Cesja patentu; sprzedanie praw do danego patentu, utrata prawa do wykorzystania tego patentu
Udzielenie licencji; prawo do wykorzystania danego opatentowanego wynalazku
Formy przepływu technologii
forma czysta forma uprzedmiotowiona
technologia przemieszcza się w formie zawarta w gotowych produktach
informacji, nie ważne jak zapisana
Kanały przepływu technologii:
międzynarodowe operacje licencyjne
bierne
czynne
konsulting międzynarodowy
sprzedaż patentów za granicę
wywiad gospodarczy
sprowadzenie zagranicznych towarów jako wzorców i ich kopiowanie
międzynarodowa korporacja przemysłowa
korporacja w pracach i badaniach
inne firmy
międzynarodowe inwestycje bezpośrednie i współpraca techniczna wewnątrz przedsiębiorstw transnarodowych
migracja ludności
Towary wystandaryzowane; mające standard, surowce lub artykuły rolne nie przetworzone
Towary zindywidualizowane; przetworzone
Pieniądz światowy; złoto, zastępowane przez waluty światowe (dolar, euro)
Pieniądz światowy pełni pewne funkcje (takie jak pieniądz):
f. miernika wartości- mierzy wartość dóbr i usług
f. środka cyrkulacji- pośredniczy wymianie (obecnie złoto rzadko występuje w tej funkcji).
f. środka płatniczego- stosuje się ale rzadko pełni ja złoto (czasem w operacjach clearingowych tzw. switche).
f. tezauryzacji – złoto gromadzone w postaci rezerw, obecnie najczęściej pełni tą funkcję złoto.
System pieniężny; ogół norm prawnych określających całokształt zasad funkcjonowania pieniądza w
obiegu krajowym i wymianie zagranicznej, towary te określamy:
jednostką pieniężną danego kraju
jej stosunek do złota, parytet
jej stosunek do innych walut, kurs
sposób jej zabezpieczenia
zasady emisji
stopień swobody wymiany na złoto i waluty innych krajów
Parytet; ustawowa ilość złota danej próby jaką reprezentuje jednostka monetarna danego kraju
Kurs; stosunek waluty narodowej do innych walut
Pieniądz regionalny:
SDR- Special Drawing Rights
ECU – European Currency Unit (kiedyś)
Rubel transferowy- jednostka rozliczeniowa, podobnie jak ECU
WYKŁAD VIII 17.01.2011
Kurs walutowy; to liczba mówiąca ile jednostek waluty zewnętrznej trzeba zapłacić za jednostkę
waluty wewnętrznej
Kurs dewizowy; to liczba mówiąca ile jednostek waluty wewnętrznej trzeba zapłacić za jednostkę
waluty zewnętrznej
Podział kursów:
Kryterium podmiotu ustalającego kurs walutowy
- kurs rządowy
- kurs prywatny (bankowy)
Kryterium amplitudy wahań kursu
- sztywny; ustalony przez organy państwa, nie ulega żadnym wahaniom
- stały (stabilny); ulega zmianie pod wpływem podaży i popytu na daną walutę, jednak
granicę jego wahań są ograniczone
- zmienny (płynny); amplituda kształtuje się jedynie pod wpływem podaży i popytu
Gdy kurs wzrośnie- zwiększamy podaż
Gdy kurs zmaleje- należy zwiększyć podaż (sztucznie)
Zasady emisji; w jakich ilościach jest emitowany pieniądz na rynku
System waluty złotej; ukształtował się w XVIII w. i przetrwał do wybuchu I wojny światowej.
Charakteryzował się tym, że w obiegu znajdowały się pełno wartościowe złote
monety i banknoty (wymienialne na złoto według ustalonego parytetu bez
żadnych ograniczeń), istniała pełna swoboda transferu złota, istniała pełna
swoboda wymienialności waluty narodowej na inne waluty, kursy walutowe
wykonywały bardzo niską amplitudę wahań.
System waluty sztabowo- złotej; można było kupić złoto ale w formie sztabek
System waluty dewizowo- złotej; najpierw trzeba było kupić walutę kraju, który stosuje system
waluty sztabowo- złotej i następnie wymienić ją na złoto
Bilans płatniczy; wartościowe zestawienie wszystkich transakcji gospodarczych zawartych w
określonym czasie między danym krajem a zagranicą
Bilans płatniczy:
Bilans obrotów bieżących
- bilans handlowy (zestawienie wartości eksportu i importu dokonanego zarówno na
warunkach handlowych jak i nie handlowych)
- bilans usług ( zestawienie wartości z tytułu obrotów między danym krajem a zagranicą)
- bilans procentów i dywidend ( zestawienie wpływów i wydatków z tytułu obsługi kapitału,
a więc z tytułu lokat bezpośrednich (dywidend), pożyczek
(procent), posiadanych nieruchomości (czynsze))
- transfery nieodpłatne (zestawienie wpływów i wydatków, które nie powodują powstania
zobowiązań
Bilans obrotów kapitałowych
- bilans przepływu kapitałów krótkoterminowych ( przepływy wszelkich kredytów, pożyczek
udzielanych na okres nie dłuższy niż jeden
rok)
- bilans przepływu kapitałów długoterminowych (przepływ wszelkich kredytów, pożyczek
udzielanych na okres dłuższy niż jeden rok)
- bilans przepływu złota monetarnego i dewiz (przepływy złota bądź dewizy (przepływ między
bankami))
- błędy i opuszczenia (margines błędu)
- ponadto bilans rozliczeń kliringowych (wymiana towar za towar między krajami)
Obroty autonomiczne; wszelkie transakcje zawierane niezależnie od stanu bilansu płatniczego, celem
osiągnięcia zamierzonych korzyści ekonomicznych
Obroty wyrównawcze; są to wszystkie transakcje, których celem jest zrównoważenie bilansu
płatniczego
Bilans płatniczy znajduje się w równowadze rzeczywistej gdy transakcje autonomiczne wzajemnie się kompensują, w rezultacie nie występuje saldo transakcji wyrównawczych.
Pozorna równowaga bilansu płatniczego; gdy nie występuje saldo transakcji wyrównawczych, na
skutek zastosowania przez państwo odpowiednich środków
interwencyjnych
Środki zagranicznej polityki ekonomicznej
Środki bezpośrednie
- środki taryfowe (cła)
- środki parataryfowe (opłaty wyrównawcze)
-środki pozataryfowe (kontyngenty)
Środki pośrednie
- polityk bankowa (operowanie stopą procentową)
- polityka fiskalna (podatki)
- polityka kursu walutowego