POLITECHNIKA LUBELSKA | Laboratorium teorii obwodów i pola elektromagnetycznego |
Ćwiczenie nr 13 | |
Imię i nazwisko: Robert Stępniak Paweł Jędruszko Katarzyna Sułek Dawid Figura |
Semestr: III |
Temat ćwiczenia: Parametry schematu zastępczego transformatora jednofazowego. |
Data wykonania: 19.01.2013 |
Cel ćwiczenia.
Transformator jest urządzeniem , w którym następuje przekazywanie energii elektrycznej z jednego
obwodu do drugiego za pośrednictwem pola elektromagnetycznego. Transformator jest zbudowany
z dwóch lub większej liczby uzwojeń sprzężonych magnetycznie.
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z jego budową i zasadą działania, obliczenie przekładni danego transformatora, rezystancji jego uzwojeń oraz zaobserwowanie zjawisk występujących w stanie zwarcia i w stanie jałowym.
POMIAR PRZEKŁADNI TRANSFORMATORA
Układ pomiarowy do wyznaczania przekładni transformatora
Tabela z pomiarami do wyliczania przekładni transformatora
Lp. | U10 | U20 | ϑ |
---|---|---|---|
V | V | - | |
1 | 50 | 26 | 0,52 |
2 | 100 | 54 | 0,54 |
3 | 150 | 80 | 0,53 |
ϑ = 0,53 |
Przykładowe obliczenia (dla 1 serii)
$$= \frac{U_{10}}{U_{20}} = \frac{26}{50} = 0,52$$
POMIAR REZYSTANCJI UZWOJEŃ (pomiar wykonany omomierzem)
LP. | Uzwojenie pierwotne | Uzwojenie wtórne |
---|---|---|
R1[Ω] | R2[Ω] | |
1 | 19 | 6,28 |
STAN ZWARCIA TRANSFORMATORA
Układ pomiarowy do badania stanu zwarcia transformatora
Tabela pomiarowa.
Lp. | U1Z | I1Z | ΔPZ | ZZ | RZ | XZ |
---|---|---|---|---|---|---|
V | A | W | Ω | Ω | Ω | |
1 | 43 | 0,3 | 4,2 | 143,33 | 46,67 | 135,51 |
2 | 86 | 0,6 | 16,5 | 143,33 | 45,83 | 135,8 |
3 | 130 | 0,9 | 37,5 | 144,44 | 46,30 | 136,8 |
144,07 | 46,28 | 136,03 |
Przykładowe obliczenia:
$$Z_{z} = \frac{U_{1z}}{I_{1z}} = \frac{43}{0,3} = 143,33\ \mathbf{\Omega}$$
$$R_{z} = \frac{\text{ΔP}_{z}}{I_{1z}} = \frac{4,2}{{(0,3)}^{2}} = 46,67\ \mathbf{\Omega}$$
$$X_{z} = \sqrt{{Z_{z}}^{2} - \ {R_{z}}^{2}} = \sqrt{{143,33}^{2} - {46,67}^{2}} = 135,51\ \mathbf{\Omega}$$
STAN JAŁOWY TRANSFORMATORA
Układ pomiarowy do badania stanu jałowego transformatora
Tabela pomiarowa:
Lp. | U10=Uog | I10=Iog | PO | IFe | Iμ | RFe | Xμ |
---|---|---|---|---|---|---|---|
V | A | W | A | A | Ω | Ω | |
1 | 260 | 0,9 | 10,5 | 0,040 | 0,89 | 6438 | 289 |
2 | 247 | 0,8 | 9,5 | 0,038 | 0,79 | 6422 | 309 |
3 | 239 | 0,7 | 8 | 0,033 | 0,69 | 7140 | 342 |
4 | 230 | 0,6 | 6,5 | 0,028 | 0,59 | 8138 | 384 |
5 | 215 | 0,5 | 5 | 0,023 | 0,49 | 9245 | 430 |
6 | 198 | 0,4 | 3 | 0,015 | 0,39 | 13068 | 495 |
7 | 187 | 0,35 | 2,5 | 0,013 | 0,34 | 13988 | 535 |
8 | 176 | 0,3 | 2 | 0,011 | 0,29 | 15488 | 587 |
9 | 161 | 0,25 | 1,5 | 0,009 | 0,24 | 17281 | 644 |
Przykładowe obliczenia (dla pomiaru 4)
$$I_{Fe =}\frac{P_{0}}{U_{10}} = \frac{10,5}{260} = 0,04\ \mathbf{A}$$
$$R_{Fe =}\frac{U_{10}}{I_{\text{Fe}}} = \frac{260}{0,04} = 6438\ \mathbf{\Omega}$$
$$X_{\mathbf{\mu} =}\frac{U_{10}}{I_{\mathbf{\mu}}} = \frac{260}{0,9} = 289\ \mathbf{\Omega}$$
$$I_{\mathbf{\mu}} = \sqrt{{I_{10}}^{2} - {I_{\text{Fe}}}^{2}} = 0,89\ \mathbf{A}$$
Schemat zastępczy transformatora
Wykres wskazowy transformatora w stanie jałowym:
Wykres wskazowy transformatora w stanie zwarcia:
Wnioski:
Pomiary które wykonaliśmy w ćwiczeniu pierwszym informują nas że transformator który badaliśmy jest transformatorem obniżającym, ponieważ jego przekładnia w przybliżeniu wynosi 0,53.
Wskazania watomierza w stanie jałowym odczytane jako moc czynną P0 jest tracona w transformatorze – które dzielą się na straty w rdzeniu i w uzwojeniach (prąd magnesowania i prądy wirowe) ze względu na bardzo mały prąd płynący przez uzwojenia strony pierwotnej można pominąć straty w uzwojeniach i przyjąć dla stanu jałowego wskazania watomierza za straty w jego rdzeniu. W stanie jałowym można także wyznaczyć wartości takie jak: współczynnik mocy, składową czynną i bierną prądu jałowego, rezystancję i reaktancję transformatora.
W układzie połączeń dla stanu zwarcia transformatora można wyznaczyć jego napięcie zwarciowe (które wynosi od 4-12 % napięcia znamionowego) prąd zwarcia po stronie pierwotnej oraz moc zwarciową. Straty występujące przy tym połączeniu są w przybliżeniu równe stratom w miedzi ponieważ straty w rdzeniu zależą od kwadratu napięcia a ono z kolei w tym układzie połączenia jest bardzo małe.