BADANIE LATERALIZACJI

W celu ustalenia wzorca lateralizacji należy przeprowadzić badanie nogi, ręki, oka i ucha. Badanie takie najlepiej wykonać obserwując dziecko podczas wykonywania codziennych czynności oraz przedstawionych poniżej zadań. Jednak w przypadku dziecka z zaburzeniem komunikacji (np. dziecko z autyzmem, alalią) spontaniczna obserwacja nie jest możliwa, dlatego w tym przypadku chcąc ustalić wzorzec lateralizacji należy przeprowadzić diagnozę u specjalisty.

  Badanie dominacji stronnej można przeprowadzić od 3 roku życia.

 Dla celów diagnostycznych badanie przeprowadzamy w taki sposób, by dziecko nie miało świadomości, że jest poddawane badaniom. Dlatego najlepszym sposobem jest wykonanie przez dziecko następujących „zabawowych” zadań.

  W celu sprawdzenia dominującej ręki, nogi, oka i ucha wykonujemy co najmniej 3 próby na każdą część ciała i zapisujemy obserwacje.

 

BADANIE DOMINUJĄCEJ RĘKI

Przedmioty służące do badania kładziemy na wprost dziecka

• Wrzucanie fasolek, koralików, małych klocków do wąskiej butelki

• Odkręcanie słoiczków

• Mieszanie kaszy, grysiku łyżeczką w kubeczku

• Karmienie łyżeczką misia/lali

• Krojenie plastikowym nożykiem plastelinowego wałeczka

BADANIE DOMINUJĄCEGO OKA

Przedmioty służące do badania kładziemy na wprost dziecka

• Patrzenie przez dziurkę wyciętą w kartonie

• Zaglądanie do ciemnej, szklanej butelki

• Robienie zdjęć zabawkowym aparatem

• Oglądanie wzorów w kalejdoskopie

• Zabawa w piratów (zwinięta kartka papieru – jako luneta)

BADANIE DOMINUJĄCEGO UCHA

Podczas badania dziecko stoi, trzymając ręce z tyłu – zadanie polega na słuchaniu jednym uchem

• Słuchanie tykania budzika

• Słuchanie grającego małego radia

• Słuchanie szumiącej muszli

• Słuchanie co mówi np. biedronka schowana w pudełku

BADANIE DOMINUJĄCEJ NOGI

Piłka musi leżeć przed dzieckiem

• Kopanie piłki

• Wchodzenie i schodzenie po schodach

• Stanie na jednej nodze

• Wchodzenie do koła

 

Po przeprowadzeniu wyżej wymienionych prób udaje nam się ustalić wzorzec lateralizacji – czyli wiemy którą ręką i nogą dziecko wykonuje zadania oraz którym okiem i uchem dziecko patrzy i słucha.

Terapią powinny być objęte te dzieci, które po ukończeniu 3 roku życia mają

- lateralizację lewostronną - lateralizację skrzyżowaną - lateralizację nieustaloną

Terapia obejmuje następujące rodzaje ćwiczeń:

- ćwiczenia sprawności manualnej

- ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej

- ćwiczenia sekwencji słuchowych i wzrokowych

- ćwiczenia pamięci sekwencyjnej i symultanicznej

- ćwiczenia koordynacji wzorkowo-ruchowej