Anegdota Nr 77a

Wielkim orędownikiem polskiego paleniska narzutowego był do pewnego czasu prof. dr hab. inż. Stanisław Mańkowski (ówcześnie z Instytutu Ogrzewnictwa i Wentylacji Politechniki Warszawskiej i jeszcze w 1987 r.), oceniający sytuację w polskim ciepłownictwie jak następuje:

„W Polsce eksploatowanych jest ponad tysiąc miejskich spółdzielczych i zakładowych ciepłowni wyposażonych w przepływowe (czytaj: w wodne) kotły WLM2,5 czy WLM5 bądź ich nowsze odpowiedniki WR2,5 lub WR5. Jak wykazały badania eksploatacyjne, liczne ekspertyzy oraz wieloletnie doświadczenie, kotły tego typu zasilane miałem węglowym o zawartości popiołu rzędu 30÷35 % i wartości opałowej wynoszącej około 16÷20 MJ/kg mają zredukowaną maksymalną wydajność trwałą do poziomu 0,7÷0,8 wartości znamionowej (czytaj: katalogowej wydajności maksymalnej), w zależności od ich aktualnego stanu technicznego. Równocześnie zaobserwowano obniżenie ...sprawności energetycznej tego źródła ciepła do 50÷60 % oraz wzrost awaryjności kotłów spowodowany głównie przepalaniem się opłomek, bądź uszkodzeniem części rusztu.

W wielu systemach ciepłowniczych o małych mocach cieplnych (10÷50 MW) w wyniku wyżej przedstawionych zjawisk oraz w wyniku wzrostu zapotrzebowania na energię cieplną u odbiorców, współczynnik braku pokrycia zapotrzebowania odbiorców w źródle energii cieplnej wynosi nawet 0,5÷0,6 przy pełnym obciążeniu wszystkich kotłów i braku jakichkolwiek rezerw. Sytuacja taka powoduje określone skutki społeczne, ekonomiczne i techniczne.”

Przy takim stanie rzeczy uważał więc, że pozostają do wyboru dwa rozwiązania:

- budować nowe lub rozbudowywać dotychczasowe kotłownie w oparciu o kotły produkowane przez „przemysł kluczowy”, czyli z takim samym efektem jak dotychczasowy, tylko że ilościowo byłoby ich więcej,

- lub modernizować istniejące kotłownie „poprzez przebudowę obecnie eksploatowanych kotłów i instalacji pomocniczych w oparciu ... o dokumentację mgr inż. J. Kopydłowskiego ... .”

Można się było również dowiedzieć od niego, że przy takiej przebudowie „kocioł uzupełniony jest narzutnikiem wraz z podajnikiem paliwa ... .

Także, że „pomimo opanowania technicznej strony procesu modernizacyjnego, wysokiej jego opłacalności dla inwestora oraz wysokiej efektywności tego typu działań dla gospodarki narodowej, przemysł kluczowy ... nie produkuje kotłów o opisanej konstrukcji (czytaj: z paleniskiem narzutowym) ... .”

Jego zdaniem pozostaje więc tylko działalność racjonalizatorska, dla której „dokumentację techniczną ... wykonuje zespół specjalistów kierowany przez mgr inż. J. Kopydłowskiego (czytaj: na pytanie do tego zespołu na ów czas, ile was, odpowiedź brzmiałaby: raz.)

Można się było również dowiedzieć od niego, że taka dokumentacja nie potrzebuje nawet późniejszego opracowania technologicznego, natomiast „jak wykazało doświadczenie, najkorzystniejszą formą wykonania elementów i podzespołów jest wykonanie ... w warsztatach rzemieślniczych lub spółdzielczości pracy. Uzyskuje się w ten sposób eliminację opracowań technologicznych (czytaj: w zrozumieniu, że przy dokonaniu takiego opracowania dokumentacji najdoskonalszych w świecie narzutników węgla przykładowo w ZUK-Stąporków, wyprodukowano by tam buble, w jakie w tym czasie wyposażano kotły z paleniskiem narzutowym konstrukcji CBKK), krótkie terminy wykonania, niższe koszty.

Do zespołów wykonywanych przez warsztaty rzemieślnicze można zaliczyć: narzutniki paliwa, skrzynię powietrza wtórnego, szkielet rusztu, wały rusztu, oprawy łożysk, zamknięcie przodu rusztu, itp. Z kolei w zakładach spółdzielczości pracy ... podgrzewacze, wężownice, ekrany ..., cyklony, kanały lotnego koksiku oraz obmurze kotła (czytaj: ze zlecaniem wykonania tam obmurza kotła, to mu wyjątkowo nie wyszło, bo przede wszystkim wykonuje się je w kotle z materiału handlowego).

Być może w przyszłości powstaną wyspecjalizowane firmy, które będą wykonywać tę pracę w oparciu o umowę-zlecenie. Na razie można stwierdzić, że powstała i została sprawdzona konstrukcja kotłów (czytaj: technika modernizacji kotłów) pozwalająca uzyskiwać dwu i półkrotny (kotły WLM2,5; WR2,5) lub około dwukrotny (kotły WLM5) wzrost mocy cieplnej kotłowni przy równoczesnym wzroście sprawności energetycznej źródła ciepła ... .”

Faktycznie osiągany przy zastosowaniu polskiego paleniska narzutowego wzrost wydajności w stosunku do katalogowej dla pierwszych był trzykrotny, a dla drugich dwu i półkrotny, z równoczesną możliwością ekonomicznego spalenia węgla o dowolnie dużej zawartości popiołu. Oczywiście przy prawidłowo zrealizowanej modernizacji, co przy dokonywanej z udziałem prof. dr hab. inż. Stanisława Mańkowskiego nigdy nie miało miejsca.

Z czego się śmiać

To w kolejnych jej częściach

Zastrzeżenie: W wydaniu książkowym „Anegdot z peerelowskiego szamba” zastrzega się zmianę ich numeracji oraz przeredagowanie

Załącznik V do części 97

---