NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ - osoba niepełnosprawna to osoba, u której istotne uszkodzenie i obniżenie sprawności funkcjonowania organizmu powodują uniemożliwienie, utrudnienie lub ograniczenie sprawnego funkcjonowania w społeczeństwie, biorąc pod uwagę pleć, wiek, czynniki zewnętrzne. Może być psychiczna lub fizyczna, okresowa lub trwała
Stopnie niepełnosprawności:
Uszkodzenie - oznacza brak lub nieprawidłową budowę lub funkcjonowanie sfer psychocznej, fizjologicznej lub anatomicznej.
Niepełnosprawność - gdy wykonywanie czynności odbiega od sposobu uznanego za poprawny dla zdrowia człowieka
Upośledzenie - okresla trudności w pełnieniu ról uznawanych za normalne po uwzględnieniu wieku, płci czynników społecznych i kulturowych, powstające z uszkodzenia lub niepełnosprawności
Podział niepełnosprawności:
Niepełnosprawność sensoryczna (niewidome, słabo widzące, niesłyszące, słabo słyszące)
Niepełnosprawność fizyczna (uszkodzony narząd ruchu, przewlekłe schorzenia narządów wewnętrznych)
Niepełnosprawność psychiczna ( umysłowo upośledzone, z niepełnosprawnością intelektualną, psychicznie chore z zaburzeniami osobowości i zachowania, osoby cierpiące na epilepsją z zaburzeniami świadomości)
Niepełnosprawność złożona
KALECTWO - niedorozwój, brak lub nieodwracalne uszkodzenie narządu ruchu lub części ciała powodujące trwałe uszkodzenie czynności organizmu.
INWALIDZTWO - częściowa lub całkowita niezdolność do wykonywania pracy zawodowej spowodowana długotrwałym lub trwałym naruszeniem sprawności organizmu (powyżej 6 mc.)
Inwalida biologiczny - osoba ze zniesieniem lub ograniczeniem określonych funkcji lub sprawności organicznych. Zmiany mają ona ogół charakter trwały i nieodwracalny, w znaczny sposób ograniczając możliwości życiowe chorego.
Aktywny - ciągłe zmiany oddziaływujące na stan zdrowia chorego (powinny być pod ścisłą kontrolą lekarza i fizjoterapeuty)
Nieaktywny - stałe ograniczenie pewnych funkcji, bez zmian stanu zdrowia (nie wymagają ścisłej kontroli lekarza i fizjoterapeuty)
Inwalida społeczny - osoba, która na skutek ograniczonych funkcji ma trudności w wykonywaniu czynności życia społecznego.
USZKODZENIE - przejściowa lub trwała nienormalność psychologicznej, fizjologicznej, anatomicznej struktury bądź funkcji. Bezpośredni skutek choroby i urazu. Stanowi przyczynę ograniczeń i upośledzeń.
ZABURZENIE - przejściowe lub trwałe upośledzenie funkcji psychologicznej, fizjologicznej lub anatomicznej w skutek choroby lub uszkodzenia
OGRANICZENIE - wynika bezpośredni z zaburzeń i uszkodzeń. Zmniejszenie możliwości wykonywania rozmaitych czynności w sposób jaki uznany jest za prawidłowy. Zależy od wieku, płci, czynników społecznych i kulturowych
-ograniczenie orientacji
-ograniczenie niezależności fizycznej
-ograniczenie ruchliwości
-ograniczenie w zajęciach zwykłych dla danej osoby
-ograniczenie kontaktów społecznych
-ograniczenie samowystarczalności życiowej
Stopnie ograniczenia:
Brak ograniczeń
Uciążliwość z wykonywaniem czynności
Wykonywanie czynności z pomocą
Wykonywanie czynności z pomocą drugiej osoby
Uzależnienie od drugiej osoby
Zależność od drugiej osoby, która potrzebuje dodatkowej pomocy
Całkowita niezdolność wykonywania czynności
UPOŚLEDZENIE - bezpośredni skutek uszkodzenia, zaburzenia i ograniczenia. Oznacza niemożność prowadzenia takiej działalności jaka jest dla danej osoby normalna. Zmniejszenie możliwości wykonywania czynności w sposób lub rozmiarze jaki uznaje się za prawidłowy. Może być okresowe lub trwałe, odwracalne lub nieodwracalne, postępujące lub stacjonarne lub ustępujące
Podział upośledzenia:
Upośledzenie orientacji
Upośledzenie niezależności fizycznej
Upośledzenie ruchliwości
Upośledzenie w zajęciach zwykłych dla danej osoby
Upośledzenie kontaktów społecznych
Upośledzenie samowystarczalności życiowej