Powszechna deklaracja praw człowieka to najważniejszy dokument ideologiczny z dziedziny praw człowieka. Deklaracja Powszechna została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 10 grudnia 1948 wraz z rezolucjami dotyczącymi prawa petycji, losu mniejszości, rozpowszechniania wiadomości o Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka oraz przygotowania projektu paktu i projektu przepisów wykonawczych.
W dzisiejszych czasach wiele mówi się międzynarodowych prawach człowieka. Bardzo często są on łamane. Niektórzy poszkodowani (np. gwałcone kobiety, bite dzieci) nie potrafią lub nie chcą opowiadać o swoich problemach.
Amnesty International, jest ogólnoświatowym ruchem ludzi działających na rzecz praw człowieka. Jej członkowie dobrowolnie poświęcają swój czas i energię, solidaryzując się z ofiarami przypadków naruszeń praw człowieka. Podstawową formą działalności Amnesty International jest prowadzenie kampanii, bada, dokumentuje i publikuje raporty o przypadkach naruszeń praw człowieka, ale na tym jej praca się nie kończy. Członkowie AI (Amnesty International) podejmują praktyczne i skuteczne kroki w celu powstrzymania tych naruszeń. AI jest zorganizowana w taki sposób, aby umożliwić zwykłym ludziom wypowiedzenie się na rzecz osób zagrożonych naruszeniem praw człowieka. Podstawą działalności AI jest międzynarodowa solidarność.
Główne przyczyny łamanie praw człowieka, to odmienności: przekonania polityczne, odmienności rasowe, kulturowe, religijne.
Przyczyny łamania praw człowieka:
Przyczyny łamania praw człowieka są bardzo różne. Wynika to przede wszystkim z odmienności, różnic dzielących poszczególne kraje. Jednakże prawa człowieka łamane są celowo. W wielu przypadkach wybiera się tą drogę jako tzw. mniejsze zło. Doskonałym przykładem są kary śmierci w USA. Każdy ma prawo do życia a jednak sądy w niektórych stanach np. Teksasie łamią je i skazują podsądnych na karę śmierci. Nie jest to jednak widzimisie sędziów a skuteczna walka z wzrastającą przestępczością.
W innych państwach łamie się inne prawa. Przykładowo w krajach o totalitarnym systemie rządów tj. Chiny, Kuba, Indonezja i Korea Północna państwo nie ingeruje w życie i działalność obywateli dopóki ci egzystują według jego wyznaczników. Najczęściej łamane jest w takich sytuacjach prawo do wolności osobistej i wolności słowa. Władze nie tolerują oporu, upomnień ludzi o swoje prawa czy wolnej prasy. Więc niszczą to w bardziej lub mniej oficjalny sposób. Przez ww. sytuacje powstał nowy termin na więźnia, którego zamknięto właśnie za powyższa działalność więzień sumienia.
W państwach islamskich jeszcze inaczej łamie się prawa człowieka a w szczególności kobiet. Które podobnie jak w państwach azjatyckich czy nawet w USA jeszcze nie tak dawno były zredukowane do roli gospodyni domowej. W państwach azjatyckich tj. Japonia przyczyną była wielowiekowa tradycja, ale w USA tylko stereotypy. W przypadku styczności kobiety z działalnością zawodową to nawet dziś są one gorzej traktowane od mężczyzn. Przejawia się to w trudności otrzymania stanowisk kierowniczych bądź to otrzymywaniu niższych profitów za tą samą pracę co mężczyźni.
Rażącym łamaniem praw człowieka-dziecka jest sytuacja w biedniejszych krajach Afrykańskich. Tam młodzi ludzie przyszli obywatele nie mają możliwości edukacji. Spowodowane jest to ciągłą walką na najwyższych szczeblach władzy, która zajęta własnymi problemami nie robi nic dla swoich obywateli. Innymi przyczynami są również: walki pomiędzy plemionami, brak wykwalifikowanej kadry i przede wszystkim szkół, które mieszczą się od siebie w znacznych odległościach wystarczających, aby rodzic nie chciał wysyłać tam potomstwa. Faktem jest również istnienie innych ważniejszych problemów takich jak na przykład niemożność wyżywienia obywateli.
Ostatnią przyczyną są nierówności w traktowaniu się państw, ale tu już największe znaczenie ma polityka. Wielkie potęgi militarne mają znaczy wpływ na działalność międzynarodowych komisji i parlamentów, które wydają coraz to nowe prawa odnoszące się do różnych dziedzin życia ludzkiego. Ciekawym jest to, że obowiązkami wynikającymi z tych powyższych ustaw są obarczone państwa borykające się z wieloma innymi problemami. W czasie, gdy wielkie potęgi dalej łamią te same prawa i nie robią żadnych wysiłków, aby swoją sytuacje zmienić.
Jak prawa człowieka chronią: ONZ, Unia Europejska i Parlament Europejski?
Zdaniem Parlamentu Rada Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNHRC) odgrywa "kluczową rolę" w ogólnej strukturze ONZ jako jedyny organ monitorujący i badający przypadki łamania praw człowieka. Parlament docenia wysiłki prezydencji niemieckiej i portugalskiej w dziedzinie ochrony praw człowieka, np. postępy w tworzeniu europejskich wytycznych w sprawie praw dzieci. Jednak, jak podkreślają autorzy sprawozdania, „Unia Europejska w dalszym ciągu jest daleka od prowadzenia spójnej i zdecydowanej polityki na rzecz wspierania i promowania praw człowieka na świecie”. Posłowie proponują podjęcie kroków, które doprowadzą do utworzenia prawdziwej "sieci demokracji na całym świecie w drodze przekształcenia i wzmocnienia istniejących organizacji".
Szacowanie wpływu praw człowieka na politykę Unii nie jest proste, m.in. z powodu braku danych na ten temat, dlatego posłowie wzywają Komisję i Radę „do opracowania szczegółowych i wymiernych wskaźników i punktów odniesienia, które pozwolą zmierzyć skuteczność tych polityk”. Ponadto zdaniem posłów promowanie zasady „niestosowania przemocy” powinno stanowić „priorytetowy cel polityki UE z zakresu praw człowieka i demokracji”.
Parlament wzywa także wszystkie państwa członkowskie, które jeszcze nie podpisały międzynarodowych konwencji w sprawie praw człowieka, do jak najszybszego podpisania ich. Posłowie wzywają Czechy, które jako jedyne nie ratyfikowały jeszcze statutu rzymskiego, do niezwłocznego ratyfikowania, zaś Rumunia jest wzywana, do unieważnienia dwustronnego porozumienia ze Stanami Zjednoczonymi o nie wydawaniu osób.
Ochrona praw człowieka odgrywa ważną rolę w pracach Parlamentu Europejskiego. W zeszłym roku powstało sprawozdanie w sprawie rzekomego wykorzystania krajów europejskich przez CIA do transportu i nielegalnego przetrzymywania więźniów. Regularnie podczas sesji plenarnych odbywają się debaty w sprawie pilnych przypadków łamania praw człowieka oraz powstają rezolucje w tych sprawach. Posłowie zalecają, „aby rezolucje i inne kluczowe dokumenty dotyczące kwestii związanych z prawami człowieka były tłumaczone na języki obowiązujące na obszarach, do których dokumenty te się odnoszą”, zaś Parlament Europejski powinien zaangażować się w unijny dialog o prawach człowieka oraz w konsultacje z krajami partnerskimi.
Ania Flens, kl. II A