WYGASZANIE ODRUCHÓW MORO, EDUKACJA FIZYCZNA, ZABAWY RUCHOWE , CWICZENIA PORANNE


MORO

1. trening przedsionkowy -Wszystkie zabawy i ćwiczenia związane z obrotem wokół własnej osi, huśtanie na huśtawce do przodu i do tyłu oraz wprowadzanie dziecka w ruch wirowy na huśtawce - ćwiczenia z punktu VI. Stymulacja przedsionkowa.

2. stymulacja dotykowa, - wszystkie ćwiczenia stymulacji taktylnej

3. terapia słuchowa- oswajanie dziecka z różnymi dźwiękami (głośno- cicho; szybko- wolno). Słuchanie muzyki Mozarta i chorałów gregoriańskich.

4. Oporowanie w pozycji Moro.

Dziecko ma przywiedzione przeciwstawne kończyny do środka ciała i próbuje zbliżyć kolano do łokcia. Terapeuta w tym czasie stawia opór swoimi dłońmi, które znajdują się na kończynach dziecka (w okolicy łokcia i kolana). Terapeuta może delikatnie naciskać w tych miejscach, próbując odwieść je od środka ciała pod kątem 45 stopni. Wszystko trwa około 7 sekund i jeśli dziecko potrafi to wykonuje w tym czasie wydech. Następnie zmiana stron (lewa ręka, prawa noga)

 

Pozycja jak wyżej. Teraz dziecko próbuje oddalić kończyny od siebie, chcąc przejść do pozycji Moro1 (otwarta). Terapeuta w tym czasie stawia opór trzymając swoje dłonie pod kolanem dziecka, a drugą nad stawem łokciowym. Czas trwania ok. 7 sek., wydech, powtórzyć 3-5 razy na każdej stronie.

wykonuj różne kombinacje tych ćwiczeń:

- Ręka i noga dziecka jednocześnie do góry - terapeuta stawia opór na kolanie i poniżej łokcia (na ramieniu).

- Ręka i noga dziecka jednocześnie w dół - terapeuta stawia opór pod kolanem i na łokciu.

- Ręka i noga jednocześnie na zewnątrz - terapeuta stawia opór na bocznej stronie kolana i łokcia.

- Ręka i noga dziecka jednocześnie do środka ciała - terapeuta stawia opór na wewnętrznej stronie kolana i łokcia.

 

5. Ćwiczenia na piłce:

- dziecko leży na brzuchu na dużej piłce rehabilitacyjnej i próbuje mocno obejmować ją swoimi kończynami.

- Pozycja jak wyżej. Terapeuta naciska jednocześnie jedną ręką na prawy bark dziecka, a drugą na lewe biodro. Ucisk powinien trwać 7 sekund, po czym następuje nagłe zwolnienie ucisku aby piłka wytworzyła lekkie sprężynowanie (uwaga nie oddalać rąk zbyt daleko od dziecka aby nie dopuścić do jego upadku z piłki). To samo powtarzamy na drugiej stronie.

- Ćwiczenie jak wyżej tylko dziecko znajduje się na piłce w leżeniu tyłem (na plecach).

Wszystkie uciski można wykonywać po wcześniejszym wywołaniu dźwięku (np. uderzyć ręką o piłkę a następnie wykonywać uciskanie, lub druga osoba klaszcze w dłonie)

6. Ćwiczenia rozluźniające przeponę:

Terapeuta uciska przeponę kciukami po obu stronach łuku żebrowego. Wytrzymuje ten ucisk ok. 7 sekund a druga osoba klaszcze po obu stronach dziecka z różnym natężeniem dźwięku.

7. Ćwiczenia - obejmowania.- Obejmowanie dużej zabawki .Min 30 razy w ciągu dnia dziecko powinno być obejmowane przez matkę lub ojca i mocno przyciskane do siebie przez min7 sekund.

8. Dziecko siedzi w siadzie skulonym (kolana zgięte przyciśnięte do tułowia, ręce obejmują kończyny dolne, głowa leży na kolanach (tzw.paczka). Osoba dorosła - terapeuta siada za dzieckiem i próbuje docisnąć je jeszcze bardziej do siebie. Dziecko w tym czasie próbuje otwierać się (prostować ręce i nogi) a terapeuta mu przeszkadza

ATOS

- Dziecko leży na plecach. Kończyny po jednej stronie ciała są wyprostowane, a po drugiej zgięte (ręka w stawie łokciowym i ramiennym, a noga w stawie kolanowym i biodrowym). Głowa jest odwrócona w kierunku prostych kończyn i pozostaje w takim ułożeniu przez cały czas trwania ćwiczenia. Terapeuta stawia opór na zgiętych kończynach dziecka tzn. na ramieniu i na udzie, a dziecko w tym czasie próbuje przeciwstawić się naciskowi i unieść kończyny w górę, w kierunku głowy, opór ten powinien trwać około 7 sekund. W tym czasie dziecko wykonuje długi wydech. Następnie terapeuta zmienia ułożenie swoich rąk stawiając opór pod kolanem (tylna strona uda) i za łokciem (tylna strona ramienia). Dziecko przeciwstawia się naciskowi i próbuje opuścić kończyny w dół w kierunku ciała.

- wykonaj inne warianty ćwiczenia stawiając opór na tylnej stronie ramienia i przedniej stronie uda; na tylnej stronie uda i przedniej ramienia; na bocznej powierzchni stawu łokciowego i wewnętrznej powierzchni stawu kolanowego. Powtórz następnie wszystkie te kombinacje na drugiej stronie ciała dziecka.

Ćwiczenia i zabawy

1) ćwiczenia jednostronne i naprzemienne (łączenie kolana z łokciem) wykonywane czynnie lub biernie. Powinny być one wykonywane bardzo powoli w pozycji leżenia tyłem (na plecach)

2) rozwijanie ruchów wodzenia oczami. Prosząc dziecko, aby powoli przesuwało kciuk jednej ręki z boku na bok w odległości 8- 10 cm od twarzy. Głowa powinna być nieruchoma. Najpierw poproś dziecko aby wykonało to ćwiczenie z zamkniętymi oczami i wyobraziło sobie, że skupia się na kciuku, a następnie powtórzyło ćwiczenie z otwartymi oczami. Jeśli dziecko nie potrafi samodzielnie wykonać ruchu ręką, to wykonuje to terapeuta przed twarzą dziecka.

3. Zabawy w pozycjach niskich: pełzanie i raczkowanie, pokonywanie różnych przeszkód znajdujących się na podłodze, przeciskanie się przez tunel.

TOB

1. Stymulacja przedsionkowa tj. rotacja, kołysanie się i obracanie, z początku z zamkniętymi oczami.

2) Ćwiczenia na rozciąganie i zginanie wykonywane na podłodze w pozycji na plecach i na brzuchu z zamkniętymi oczami.

 

Ćwiczymy w pozycji odruchu w zgięciu i w wyproście.

 

Ćwiczenia w pozycji w zgięciu.

  1. Terapeuta stawia opór na potylicy i na kości krzyżowej a dziecko próbuje podnieść głowę i wypchnąć biodra do góry.

  2. Terapeuta stawia opór na potylicy i na barku dziecka od przodu. Dziecko próbuje podnieść głowę i docisnąć barkiem w dół na rękę terapeuty. To samo na drugim barku.

  3. Terapeuta stawia opór na czoło dziecka i na kość krzyżową. Dziecko próbuje naciskać czołem na rękę terapeuty i unosić biodra do góry.

  4. Terapeuta stawia opór na czoło dziecka i na bark od tyłu. Dziecko próbuje naciskać czołem na rękę terapeuty a bark odchylać do tyłu. To samo na drugim barku.

 

5. Ćwiczenia w pozycji wyprostu (dziecko leży na plecach, kończyny dolne i górne ugięte w stawach)- Wszystkie ćwiczenia jak wyżej tylko w pozycji na plecach.

6. Wykonaj ćwiczenie z terapii proprioceptywnej (turlanie głową)

7. Wykonaj ćwiczenie „ZEŚRODKOWANIE” Jeśli dziecko nie potrafi samodzielnie oporować to potrzebne są dwie dorosłe osoby. Jedna będzie stawiać opór (A) a druga (B) będzie naciskać tak jakby robiło to dziecko.

  1. dziecko leży na plecach. Osoba A kładzie jedną rękę na prawym barku dziecka a drugą pod lewe biodro, osoba B kładzie rękę pod prawym barkiem dziecka i na lewym biodrze i naciska na ciało dziecka pokonując opór stawiany przez osobę A. Nacisk powinien trwać około 7-10 sekund. Następnie osoba A i B zamieniają ułożenie swoich rąk (jeśli ręka była na barku to teraz będzie pod barkiem) i znów nacisk 7 sekund

  2. Teraz następuje zmiana przekątnej ciała. Nacisk będzie na lewym barku i prawym biodrze. Powtarzamy wszystko jak w punkcie 1.

  3. Teraz ćwiczymy bark i biodro po prawej stronie. Osoba A kładzie jedną rękę pod prawy bark dziecka, a drugą rękę na prawe biodro. Osoba B kładzie rękę na prawym barku dziecka i pod prawym biodrem. Opór stawiany przez osobę A przeciwdziała naciskowi stawianemu przez osobę B. Po 7 sekundach zmiana ułożenia rąk osoby A i B

  4. To samo powtarzamy po lewej stronie ciała dziecka.

  5. Teraz zajmujemy się górną częścią ciała dziecka. Osoba A kładzie jedną rękę pod prawy bark dziecka, a drugą na lewym barku. Osoba B odwrotnie. Nacisk trwający 7 sekund połączony z wydechem, a następnie zmiana ułożenia rąk osoby A i B

  6. Teraz zajmujemy się dolną częścią ciała dziecka. Osoba A kładzie jedną rękę pod prawe biodro dziecka, a drugą na lewym biodrze. Osoba B odwrotnie. Opór stawiany przez osobę A przeciwdziała naciskowi stawianemu przez osobę B.

Zabawy i ćwiczenia z dzieckiem

  1. Baw się z dzieckiem w przechodzenie przez tunele. Ważne aby były one ciasne (np. tunel między twoimi nogami, stań w pozycji na czworakach a dziecko niech przechodzi pod twoim brzuchem gdy będzie w połowie drogi połóż się delikatnie na nim aby musiał przeciskać się i napinać mięśnie w celu uwolnienia z pułapki.)

  1. Zawiń dziecko w koc (naleśnik) i poproś aby samodzielnie wydostało się z niego.

  2. zawieś linkę tuż nad podłogą i poproś dziecko aby przeczołgało się pod nią najpierw na plecach a później na brzuchu.

 

http://olalesniewska.w.interia.pl/rech-art/usprawnianie_oli/program_usprawniania.htm



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
zabawy, EDUKACJA FIZYCZNA, ZABAWY RUCHOWE , CWICZENIA PORANNE
zabawy ruchowe, Ćwiczenia usprawniające manualnie, ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE MANUALNIE
zabawy ruchowe, ĆWICZENIA ROZWIJAJĄCE SPRAWNOŚĆ MANUALNĄ, ĆWICZENIA ROZWIJAJĄCE SPRAWNOŚĆ MANUALNĄ
zabawy ruchowe, ĆWICZENIA ROZWIJAJĄCE SPRAWNOŚĆ MANUALNĄ, ĆWICZENIA ROZWIJAJĄCE SPRAWNOŚĆ MANUALNĄ
ZABAWY RUCHOW1, Ćwiczenia gimnastyczne
ZABAWY RUCHOWE(1), Ćwiczenia gimnastyczne
zabawy ruchowe, Ćwiczenia rozwojowe, Ćwiczenia motoryki małej
zabawy ruchowe, Ćwiczenia ogólnej sprawności ruchowej, Ćwiczenia ogólnej sprawności ruchowej -ćw
Zabawy ruchowe i ćwiczenia
Wesole zabawy sherborn, Ćwiczenia poranne
Zabawy ruchowe kształtujące zasady przyjaznej rywalizacji, Wczesna edukacja, Kultura fizyczna z meto
Zabawy ruchowe, ZABAWY I ĆWICZENIA RUCHOWE I GIMNASTYCZNE
zabawy ruchowe, Zestaw cwiczen gimnastycz konspekt, ZESTAW ĆWICZEŃ GIMNASTYCZNYCH PROWADZONYCH NOWAT
zabawy ruchowe, Zabawy i ćwiczenia gimnastyczne przy muzyce, Zabawy i ćwiczenia gimnastyczne przy mu
zabawy ruchowe, Zabawy i ćwiczenia gimnastyczne przy muzyce, Zabawy i ćwiczenia gimnastyczne przy mu
GRY I ZABAWY RUCHOWE W WYCHOWANIU FIZYCZNYM
Ćwiczenia ruchowe według metody K. Orffa i Labana, gimnastyka, gimnastyka korekcyjna, zabawy ruchowe
ćwiczenia z gazetami, gimnastyka, gimnastyka korekcyjna, zabawy ruchowe, konspekty, scenariusze zaję
Ćwiczenia ruchowe wg metody K. Orffa, gimnastyka, gimnastyka korekcyjna, zabawy ruchowe, !ZABAWY RUC

więcej podobnych podstron