ETYKA TRENERSKA
PO CO TRENEROWI NORMY?
Istotą roli trenera jest intensywność kontaktu (relacji) z „uczniem” oraz stosowanie aktywnych metod nauczania, bazujących głównie na własnym doświadczeniu. Bardzo często dla uczestników szkoleń doświadczenia te są nowe, co wzbudza w nich bezradność i poczucie zależności od trenera. W ten sposób rodzi się ogromne pole do nadużyć. Każdy trener w takich sytuacjach jest narażony na uleganie pokusom (może chcieć np. „zabłysnąć”. „trafić” do najatrakcyjniejszych uczestników, „dopieprzyć” komuś, itp.). Aby zmniejszyć łatwość ulegania pokusom potrzebne są normy.
Normy zawsze stawiane są w miejscach pokus. Jeżeli istnieje norma, z pewnością istnieją też ludzie, którzy mają pokusę ją ominąć.
NORMY ETYCZNE TRENERA
Trener jest dyskretny
trener nie może wynosić na zewnątrz żadnych informacji o uczestnikach, które w jakikolwiek sposób mogłyby ich zidentyfikować
zasada dyskrecji odnosi się również do zleceniodawcy (szefa firmy) jeśli ten chciałby uzyskać informacje o poszczególnych pracownikach (w takich sytuacjach można przeprowadzić ankiety ewaluacyjne lub zorganizować spotkanie z szefem, na którym podzielimy się z nim ogólnymi spostrzeżeniami na temat grupy i efektów szkolenia)
bardzo często zasada dyskrecji dotyczy również informacji związanych z firmą (organizacyjnych, systemowych, itp.)
dyskusje obejmują też sytuacje rodzinne i towarzyskie.
Dla trenera klient (uczestnik) jest najważniejszym dobrem
szkolenie powinno być nastawione bezpośrednio na dobro uczestnika (im więcej damy „dobrego” uczestnikowi, tym bardziej pomożemy firmie)
pamiętać, że „klient mojego klienta nie jest moim klientem”
unikać wprowadzania jakichkolwiek akcentów ideologicznych
Trener powinien promować zdrowy styl życia
trener nie powinien propagować ani demonstrować nadużywania substancji uzależniających ani używać substancji niedozwolonych
nie powinien demonstrować zachowań sprzecznych z zasadami higieny psychicznej (w tym również zachowań niebezpiecznych)
trener musi liczyć się z faktem, że z racji woli staje się dla uczestników pozytywnym modelem.
W relacjach „trener-uczestnik” trener jest zobowiązany do nie przekraczania granic tej relacji
Nie wolno wykorzystywać uczestników dla własnych celów i uzyskania korzyści poza umówionym honorarium
nie wolno nawiązywać z uczestnikami relacji o charakterze erotycznym ani innej relacji intensywnej emocjonalnie (pojęcie okresu karencji)
Trener nikogo nie wyróżnia - wszystkich traktuje równo jeśli chodzi o prawa jako uczestnika treningu
w tym obszarze istnieje wiele pokus: wyróżnianie lidera, wyróżnianie osób, z którymi można łatwo nawiązać kontakt, „tłamszenie” antypatycznych uczestników
każdy uczestnik ma równe prawo do uwagi trenera oraz do wysiłków związanych ze wspieraniem jego rozwoju.
Jednak, jak każdy człowiek, trener ma zróżnicowane uczucie do poszczególnych osób i opisywana norma nie powinna skłaniać do fałszywych zachowań.
Trener powinien przestrzegać zasad, które dotyczą uczestników
wszystkie normy wprowadzone w kontrakcie dotyczą również trenera (w tym również reguły komunikacji, które zresztą służą etyce - głównie poczuciu bezpieczeństwa)
Trener nie powinien stosować, ani uczyć, żadnych technik, które szkodzą innym ludziom
nie wolno stosować, ani uczyć żadnych technik manipulacji z wyjątkiem tych przyjętych obyczajowo (np. technik skutecznej sprzedaży)
trener nie ma prawa działać na szkodę osób trzecich (np. wrogów uczestnika treningu)
Obowiązkiem trenera jest domknąć warsztat (trening)
trener powinien zadbać o wykończenie warsztatu; podsumować i zamknąć wszystkie otwarte wątki interpersonalne i intrapersonalne. Poprowadzić proces grupowy do bezpiecznego miejsca.