Jak można sklasyfikować zaburzenia słuchu? Z jakimi problemami mogą się wiązać poszczególne wady?
Wady słuchu sklasyfikować można na podstawie czterech kryteriów:
• głębokości ubytku słuchu,
• czasu wystąpienia wady,
• przyczyny uszkodzenia,
• lokalizacji uszkodzenia.
Najpopularniejszy podział dotyczy głębokości ubytku słuchu i opiera się na badaniu dolnego progu słyszalności danego dźwięku, czyli na sprawdzeniu, jakiej głośności dźwięki słyszy badana osoba.
Opierając się na tym kryterium, Międzynarodowe Biuro Audiofonologii BIAP dzieli słuch w następujący sposób:
• słuch normalny - dolny próg słyszalności do 20 dB;
• niedosłuch lekki - dolny próg słyszalności od 21 do 40 dB;
• niedosłuch umiarkowany - dolny próg słyszalności od 41 do 70 dB;
• niedosłuch znaczny - dolny próg słyszalności od 71 do 90 dB;
• niedosłuch głęboki - dolny próg słyszalności od 91 do 110 dB;
• resztki słuchu - dolny próg słyszalności powyżej 110 dB.
Informacje zawarte w tabeli pozwolą wyrobić sobie wyobrażenie o tym, jakie dźwięki osoba z daną wadą słuchu może usłyszeć.
Źródło dźwięku |
Poziom natężenia [dB] |
szelest liści |
10 |
cicha rozmowa |
30 |
spokojna ulica |
50 |
pracujący odkurzacz |
70 |
jadący samochód osobowy |
80 |
ryk lwa |
90 |
jadący motocykl |
100 |
jadący samochód wyścigowy |
120 |
silnik turboodrzutowy |
140 |
Poszczególne stopnie ubytku słuchu wiążą się z charakterystycznymi zaburzeniami w rozwoju mowy i percepcji słuchowej dziecka.
Poniższe informacje mogą pomóc w rozpoznaniu u ucznia wady słuchu.