Temat do opracowania
Stale nisko stopowe o podwyższonej wytrzymałości.
W ostatnich kilkudziesięciu latach zanotowano ogromny rozwój stali niskostopowych o podwyższonej wytrzymałości. Pierwowzorem tych stali była stal 18G2 (o składzie 0,18%C , 1÷1,5%Mn). Stale te były skłonne do kruchego pękania i dopiero wprowadzenie do nich mikrododatków (takich jak: wanad, tytan, niob oraz niekiedy azot) pozwoliło na zachowanie rozrostu ziarna. Wprowadzenie mikrododatków wpłynęło również na zwiększenie Re i Rm oraz przesunięcie temperatury przejściowej kruchości do niższych warstw.
Dalszą poprawę osiąga się przez zmniejszenie zawartości siarki i fosforu. Stal taka praktycznie nie zawiera perlitu i po spawanie nie ulega zmianie twardości w strefie wpływu ciepła. Na podkreślenie zasługuje fakt iż wysokie własności wytrzymałościowe i plastyczne stale tej grupy uzyskują bez stosowania ulepszania cieplnego, a jedynie po normalizowaniu i kontrolowanym walcowaniu. Niewielkie dodatki miedzi (0,25÷0,5) zwiększa odporność tych stali na korozję atmosferyczną.