WSTĘP TEORETYCZNY
Promieniowanie g jest to promieniowanie towarzyszące przemianom promieniotwórczym a i b. Jest to promieniowanie elektromagnetyczne pochodzenia jądrowego. Źródłem promieniowania g są procesy zachdzące wewnątrz jądra atomu. Przykładem jest wypromieniowywanie nadmiaru energii między stanem wzbudznym a podstawowym po emisji cząstki a lub b. Promieniowanie g posiada podobną naturę do promieniowania X lecz jest pochodzenia jądrowego i kwant g niesie większą energię - 0.05 MeV - 5 MeV. Tym energiom odpowiadją długości fali od 10-11m do 10-13m. Promieniowanie g wykazuje silny charakter korpuskularny, oddziaływuje słabo z materią. Energia kwantów g związana jest ściśle z rdzajem pierwiastka promieniotwórczego. Z powodu słabego oddziaływania kwantów g z materią absorpcja tego promieniwania zauważalna jest dopiero na metalach. Przy przejściu skolimowanej wiązki monochromatycznej przez absorber o grubości x natężenie wiązki ulega zmniejszeniu zgodnie ze wzrem :
I0 - natężenie wiązki padającej
I - natężenie wiązki po przejściu przez absorber
κ - całkowity liniowy współczynnik pochłaniania
Współczynnik k pokazuje jaka część promieniowania dx zostaje pochłonięta przez 1 cm absorbera w stsunku do wiązki padającej i wyraża się wzrem :
Jego wartość zależy zarówno od rodzaju substancji absorbującej jak i od energii promieniowania. Przy przejściu przez dowolną substancję promieniowanie g traci energię całkowicie lub częściowo i zmienia kierunek rozchdzenia się w wyniku procesów :
a) fotoefektu polegającego na oddziaływaniu kwantów g z elektronami związanymi gdzie nadmiar pędu przejmuje jądro.
g + ez --> es
Prawdopodobieństwo zajścia zjawiska fotoefektu jest proporcjonalne do piątej potęgi liczby atomowej absorbera a odwronie proporcjonalne do E-3.5. Wynika z tego, że najlepszym absorberem promieniowania g jest ołów.
b) zjawiska Comptona polegającego na rozproszeniu kwantów g na
swobodnych elektronach (najlepiej na elektronach walencyjnych)
g + es --> er
es - elektron swobodny
er - elektron rozproszony
Prawdopodobieństwo zajścia tego zjawiska jest proporcjonalne do Z/Eg . W zakresie energii kwantów g 0.5 - 5 MeV udział zjawiska comptona jest dominujący.
c) zjawiska tworzenia par - przemiana kwantu promieniowania g w elektron i pozyton
g --> e- + e+
Aby zachowane zostały prawa zachowania energii i pędu proces ten zachodzi w silnym polu elektrycznym jądra przejmującgo nadmiar pędu. Warunkiem zajścia tego zjawiska jest dostatecznie duża energia kwantów g
Eg > 2mc2
Zamiast całkowitego współczynnika absorpcji k stosuje się w fizyce pojęcie warstwy półchłonnej d1/2. Po prześciu przez warstwę o takiej grubości natężenie promieniowania dwukrotnie maleje
z tego mamy
Przebieg pomiaru współczynnika pochłaniania k
Na drodze wiązki promieniowania ustawia się płytki z materiału osłabiającego intensywność padającej wiązki. Itensywność wiązki przechodzącej mierzona jest za pomocą specjalnego licznika kwantów umieszczonego w stałej odlgłości od źródła.