Kamil Gołdowski

Praktykant języka polskiego

w SP w Łojkach im. Kornela Makuszyńskiego

12.09.2012

Konspekt lekcji języka polskiego w szkole podstawowej, klasa V

TEMAT: Ćwiczymy opis jesiennego krajobrazu.

Cele ogólne:

Uczeń:

• odnosi do praktyki zdobytą wiedzę;

• poprawnie posługuje się językiem ojczystym w słowie i na piśmie;

• poznaje nową formę wypowiedzi pisemnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• poznaje formę wypowiedzi pisemnej – opis krajobrazu;

• wie, co to opis, potrafi podać jego elementy i cechy;

• poznaje zwroty, pomocne przy tworzeniu ww. formy wypowiedzi;

• tworzy poprawny opis jesiennego krajobrazu, z wykorzystaniem informacji poznanych na lekcji;

• przypomina sobie kolejne słowa z trudnością ortograficzną, związane z jesienią;

• zna zasady pisania złożonych nazw barw,

• potrafi wymienić nazwy pokrewne do przymiotników, oznaczających kolory.

Metody nauczania:

• wykład,

• opis,

• notatka,

• metoda ćwiczeń okazjonalnych,

• pogadanka podająca.

Środki dydaktyczne:

• ilustracje z jesiennymi krajobrazami,

• drukowana notatka z najważniejszymi informacjami.

Przebieg lekcji:

1. Faza wstępna:

1. Czynności porządkowo-administracyjne.

2. Zapisanie na tablicy tematu lekcji.

3. Rozdanie uczniom kart pracy, na których znajdują się ćwiczenia, przygotowujące do napisania opisu jesiennego krajobrazu.

1. Faza właściwa:

1. Poznanie zaawansowanych nazw barw. Uczniowie mają chwile na zrobienie Polecenia 1, potem po kolei odczytują swoje odpowiedzi i uzasadniają.

2. Na podstawie zad. 1 uczniowie próbują wydedukować, które nazwy złożonych barw zapisujemy łącznie, a które oddzielnie.

3. Nauczyciel nakazuje uczniom wykonanie zadania nr. 2 z przyimkami, zwraca uwagę na te, które mogą sprawić uczniom jakąś trudność. Uczniowie przyglądają się słowom w ramce, następnie wstawiają odpowiednie przyimki w zdania.

4. Polecenie nr.3 – tworzenie czasowników pokrewnych od nazw koloru.

5. Rozwieszenie na tablicy jesiennych ilustracji.

6. Zasady budowy opisu. Trójdzielna budowa, podział na akapity:

   1. Wprowadzenie: przedstawienie przedmiotu, jego położenia, jego cechy, stosunek emocjonalny.

   2. Rozwinięcie: należy trzymać się ustalonego planu – opisywać wszystko możliwie po kolei, bez przeskakiwania, bez powracania do wcześniej opisywanych aspektów, możliwie najdokładniejszy opis, unikanie powtórzeń „jest”, „ma”, „są”; stosowanie dużej ilości przymiotników; stosowanie czasowników pokrewnych od nazw kolorów; podkreślanie tego, co przykuło naszą szczególną uwagę; stosowanie akapitów – przy dłuższym opisie.

   3. Zakończenie – stosunek emocjonalny, refleksja.

7. Uczniowie redagują opis jesiennego krajobrazu na podstawie wcześniej omówionych zasad, z wykorzystaniem słownictwa z kartek, rozdanych przez nauczyciela. Pod koniec lekcji przedstawiają rezultaty swoich prac.

Wczoraj popołudniu postanowiłem wybrać się na przejażdżkę rowerową po najbliższej okolicy. Po kilkunastu minutach dotarłem do parku miejskiego w Blachowni. Przystanąłem tam na moment, by odpocząć i zebrać myśli. Przede mną rozpostarł się interesujący widok. Cały obszar parku został przykryty cienką warstwą kolorowych liści. Na wprost mnie znajdował się wielki, złotolistny kasztanowiec, na gałęziach którego wisiały przepiękne, brązowe kasztany. Dookoła niego znajdowały się inne drzewa – czerwonopomarańczowe klony, żółte lipy, rdzawozłote brzozy. Rozmieszczone obok ścieżki krzewy także przybrały jesiennych barw, a samą drogę pokrył wielobarwny dywan. Niebo było niespokojne. Po szaroniebieskim niebie przebiegały ciemne, deszczowe chmury. Postanowiłem wracać do domu, by uniknąć deszczu.Ten piękny widok na długo pozostał w mojej pamięci. Mam nadzieję, że polska złota jesień potrwa w tym roku, aż najdłużej!

1. Faza końcowa:

   1. Podsumowanie lekcji – rozmowa na temat przeczytanych przez uczniów opisów.

   2. Praca domowa – powtórzyć do jutrzejszego dyktanda jesienne wyrazy, które zawierają w sobie trudność ortograficzną – patrz. karta pracy ucznia.