1. Siły wewnętrzne – Siły powierzchniowe wewnętrzne tzw. naprężenia. Siły te zawsze są parami przeciwne, to znaczy, że działają wzdłuż tej samej prostej, mają równe wartości bezwzględne, lecz przeciwne zwroty.

2. Moment skręcający – moment pary sił, którego wektor jest równoległy do osi elementu skręcanego, najczęściej pręta lub wału.

Moment gnący - to algebraiczna suma momentów sił zewnętrznych działających po jednej stronie (lewej lub prawej) rozważanego przekroju względem środka masy tego przekroju.

Siłą tnącą - w danym przekroju poprzecznym belki nazywamy rzut na płaszczyznę tego przekroju wypadkowej wszystkich sił zewnętrznych działających na część belki odciętą tym przekrojem.

1. Przestrzenny układ obciążeń – Myślę że tego nie da bo nawet ominął to na wykładzie(zbyt skomplikowane)

2. Naprężenie – jest to stosunek siły działająca na ciało do jego pola przekroju poprzecznego $\mathbf{\sigma}\mathbf{=}\frac{\mathbf{P}}{\mathbf{S}}\frac{\mathbf{\lbrack}\mathbf{N}\mathbf{\rbrack}}{\mathbf{\lbrack}\mathbf{\text{mm}}^{\mathbf{2}}\mathbf{\rbrack}}\mathbf{\lbrack MPa\rbrack}$,

Odkształcenie – chwilowa lub trwała zmiana wymiarów całego ciała lub jego części wywołana przyłożonym do niego obciążeniem $\mathbf{\varepsilon}\mathbf{=}\frac{\mathbf{}\mathbf{l}}{\mathbf{l}}$

Obciążenie - układ sił zewnętrznych działających na ciało lub element konstrukcyjny (dynamiczne, statyczne)

1. Odkształcenie objętościowe - to zmiana objętości ciała. koniecznym i wystarczającym, aby odkształcenia miały charakter odkształceń czysto objętościowych jest spełnienie zależności

γ_xz=γ_yz=γ_zx=0 - brak odkształceń postaciowych (katów)

ε_x=ε_y=ε_z=ε – występują odkształcenia liniowe

Względna zmiana objętości wyznacza się ze wzoru

$\mathbf{\vartheta}\mathbf{=}\operatorname{}\frac{\mathbf{V}\mathbf{-}\mathbf{V}^{\mathbf{(}\mathbf{0}\mathbf{)}}}{\mathbf{V}^{\mathbf{(}\mathbf{0}\mathbf{)}}}\mathbf{\ }$ V⁽⁰⁾ - objętość początkowa, V - objętość końcowa

Odkształcenia postaciowe - to odkształcenia w których nie dochodzi do odkształceń liniowych, a tylko postaciowych. Warunkiem koniecznym i wystarczającym, aby odkształcenia miały charakter czysto postaciowy

cosγ_xz=cosγ_yz=cosγ_zx→1 czyli V=0; ε_x=ε_y=ε_z=0

Należy zauważyć, że niespełnienie któregokolwiek z warunków świadczy, że występuje odkształcenie mieszane: objętościowo-postaciowe

1. Naprężenie główne – to wektor naprężenia σ_i, który jest prostopadły do płaszczyzny na którą działa. Odpowiada siłom ściskającym lub rozciągającym, a nie ścinającym — działającym wzdłuż płaszczyzny na którą działają.

2. Naprężenia – normalne, styczne

Obciążenia – rozciąganie, ściskanie, ścinanie, skręcanie, zginanie

Odkształcenia – liniowe, postaciowe, objętościowe, sprężyste

1. Moduł Kirchhoffa (G) (inaczej moduł odkształcalności postaciowej albo moduł sprężystości poprzecznej) - współczynnik uzależniający odkształcenie postaciowe materiału od naprężenia, jakie w nim występuje. Jednostką modułu Kirchhoffa jest paskal. Jest to wielkość określająca sprężystość materiału.

$\mathbf{G}\mathbf{=}\frac{\mathbf{\tau}}{\mathbf{\gamma}}$ τ - naprężenia ścinające γ- odkształcenie postaciowe

Moduł Kirchhoffa dla materiałów izotropowych bezpośrednio zależy od modułu Younga i współczynnika Poissona:

$\mathbf{G =}\frac{\mathbf{}}{\mathbf{2(1 +}\mathbf{\nu}\mathbf{)}}$ ν- współczynnik Poissona Ε- moduł Younga

Współczynnik Poissona (ν) jest stosunkiem odkształcenia poprzecznego do odkształcenia podłużnego przy osiowym stanie naprężenia. Współczynnik Poissona jest wielkością bezwymiarową i określa sposób w jaki materiał odkształca się.

Jeżeli w przypadku materiału izotropowego w rozpatrywanym punkcie ciała wyróżnimy kierunek m i jeżeli w tym punkcie jedynie naprężenie σ_m ≠ 0 (zaś pozostałe składowe naprężenia są równe zero), to współczynnik Poissona

$\mathbf{\upsilon}\mathbf{=}\mathbf{-}\frac{\mathbf{\varepsilon}_{\mathbf{n}}}{\mathbf{\varepsilon}_{\mathbf{m}}}$ ε – odkształcenie, n – dowolny kierunek prostopadły do m

Odkształcenia przy ścinaniu- ??????????????

1. Ścinanie - Moduł Kirchhoffa (G) (inaczej moduł odkształcalności postaciowej albo moduł sprężystości poprzecznej) - współczynnik uzależniający odkształcenie postaciowe materiału od naprężenia, jakie w nim występuje. Jednostką modułu Kirchhoffa jest paskal. Jest to wielkość określająca sprężystość materiału. $\mathbf{G}\mathbf{=}\frac{\mathbf{\tau}}{\mathbf{\gamma}}$ τ - naprężenia ścinające γ- odkształcenie postaciowe

Moduł Kirchhoffa dla materiałów izotropowych bezpośrednio zależy od modułu Younga i współczynnika Poissona: $\mathbf{G =}\frac{\mathbf{}}{\mathbf{2(1 +}\mathbf{\nu}\mathbf{)}}$ ν- współczynnik Poissona Ε- moduł Younga

Rozciąganie - Moduł Younga (E) – inaczej moduł odkształcalności liniowej albo moduł (współczynnik) sprężystości podłużnej (w układzie jednostek SI) – wielkość określająca sprężystość materiału. Wyraża ona, charakterystyczną dla danego materiału, zależność względnego odkształcenia liniowego ε materiału od naprężenia σ, jakie w nim występuje w zakresie odkształceń sprężystych. $\mathbf{E =}\frac{\mathbf{\sigma}}{\mathbf{\varepsilon}}$

1. Stan naprężenia w przekrojach, w których występują tylko naprężenia styczne, nazywamy czystym ścinaniem. Prawo Hooke'a dla czystego ścinania:
   Naprężenie styczne τ jest proporcjonalne do odkształcenia postaciowego γ.

τ = G • γ