Jądro komórkowe – budowa i funkcje
Funkcje:
Przechowywanie informacji genetycznej
Synteza DNA – replikacja
Synteza RNA – transkrypcja
Synteza rybosomów i za rRNA – odpowiada jąderko
zachowuje ciągłość z innymi strukturami np RE
Otoczka jądrowa:
Podwójna błona-powstała poprzez uwypuklenie błony i utworzyła otoczkę (mamy odczynienia z 4 warstwami fofsoflipidów), zewnętrzna podobna do struktury ER, wewnętrzna- miejsce wiązania dla chromosomów i blaszki jądrowej- struktury laminy
Cechy:
-asymetria strukturalna i czynnościowa błon
Blaszka jądrowa- laminy- podpora strukturalna otoczki jądrowej, przytrzymywanie i tworzenie podpory otworów w otoczce
laminy wiążą się przez specyficzne białka (LAP2 itp)
Kompleksy porowe przyłączone SA do błon osłonki przez glikoproteiny (gp62, gp190, gp210).
nukleoporyny- białka kompleksu porowego
Otoczka jądrowa 2. Pierścień cytoplazmatyczny 3. Szprychy 4. Koszyk 5. Filamenty(włókienka)-przytrzymywanie i nakierowanie cząsteczk do kompleksu transportowego
Transport jądrowo – cytoplazmatyczny
Błona przepuszalna dla jonów i małych cząsteczek
Transport cząsteczek przez kanał centralny jądrowego kompleksu porowego wymaga dostarczenia energii z hydrolizy ATP lub GTP. Przemieszczanie cząsteczek, np. białek z cytoplazmy do jądra można podzielić na kilka etapów:
Białko, do którego przyczepiona jest sekwencja sygnałowa(importy) (ang. NLS - nuclear localization sequences), łączy się z receptorem cytoplazmy podstawowej.
Kompleks białko przenoszone-sekwencja sygnałowa-receptor przyczepia się do jądrowego kompleksu porowego. Biorą w tym udział białka zwane nukleoporynami, których w strukturach jądrowego kompleksu porowego znajduje się ok. 100.
Przy udziale białkowego nośnika transportującego wahadło (ang. carrier) odbywa się transport dojądrowy.
Uwolniony receptor wraca do cytoplazmy.(zdjecie)
NLS-(nukleopzamina)- sygnał lokalizacji jądra, opiekuńcze o kilkuaminokwasowej sekwencji
Transport: białek z zachowaniem struktury i rybosomów w pełni uformowanych
Białko Ran-GTP-aza- odpowiada za interakcje importy z transportowanym białkiem, specyficznie wiąże GTP
Sekwencja sygnałowa NLS, sekwencje rozpoznawania jądra
Sekwencja sygnałowa NES, sekwencje eksportujące
Rozpoznawanie przez białka z rodziny importy
Do z : wobó w transporcie biotą udział importyny równe sekwencje sygnałowe
Transport: białek z zachowaniem struktury, i rybosomów w pełnym uformowaniu
Macierz jądrowa:
Białka tworzące kompleksy z RNA
Komórkowo specyficzne białka – zależnie od rodzaju komórki
DNA macierzy (25%)
RNA macierzy (prekursorowy rRNA i mRNA) – podstawa struktury macierzy – rybonukleinowe filamenty rdzeniowe
Chromatyna:
Kompleks DNA, histonów i białek niehistonowych
Różny poziom kondensacji
Dwie postaci chromatyny: które moga w siebie przechodzić
Heterochromatyna –skondensowana, nieczynna transkrypcyjnie:
-powtarzające się sekwencje nietranskrypcyjne (również transpozony- mobilne elementy genetyczne, fragmenty kwasu nukleinowego które mogą zmieniać położenie w obrębie chromosomu) sekwencje satelitarne
-centormery -miejsca wiązania chromatyd siostrzanych , telomery- na końcowych elementach chromosomów
Euchromatyna – czynna transkrypcyjnie, rozwinięta, cienkie nici – całkowicie rozwinięte odcinki chromosomów, czynna transkrypcyjnie – synteza RNA, genom ludzki 7-10% całej chromatyny
Nukleosomowa budowa chromatyny
Stabilizacja struktury
Sposób upakowania chromatyny w jądrze:
Solenoid – włókno chromatynowe
domeny – jednostki funkcjonalne podczas replikacji
Podwójna nić DNA
Nukleosom
Solenoid
Pętle domenowe
Chromosom miotyczny
(zdjecie-łańcuch nukleosomów)
Jąderko
Pętle (10) chromatyny zawierające geny kodujące rRNA z różnych chromosomów interfazowych – formowanie jąderka
80-90% białek,3-13% Rna 3-18-Dna
Synteza prekursorowego rRNA formowanie podjednostek tworzących rybosomy
Liczba, wielkość, kształt zależą od: typu komórki, zaangażowani w syntezę białek
25% objętości jądra; liczba nie przekracza liczby organizatorów jąderka (NOR) na chromosomach jąderkowych
Plemniki, erytrocyty ptaków – brak
Organizator jąderka (NOR – nucleolus organizer region) jest to fragment genomu zawierający powtarzające się sekwencje kodujące cząsteczki 18s I 28s rRNA podzielone interonami
Jadra dodatkowe: !!
Ciała jądrowe – proste i zwinięte (białko p80-koilina, czynniki odpowiedzialne za składanie mRNA, dojrzewanie rRNA, formowanie końca 3’m RNA histonów. Cacjal badies.
Jądra dodatkowe – poć żakowanie jądra wraz z otoczka, oocyty owadów, wijów, stawonogów, skorupiaków a także ssaków. Funkcja:gromadzenie materiału zapasowego oraz udzaił w dojrzewaniu mRna
Cykl życiowy komórki i podział
Interfaza
Faza G1- komórka po podziale normalny metabolizm komórki, trwa od zakończenia podziału do początku syntezy DNA
Faza S – synteza i replikacji (powielenie) DNA
Faza G2 - przygotowanie do podziału synteza białek związanych z regulowaniem podziału.
Podziały – ROLA:
1.Wzrost
2.Naprawa uszkodzeń
3.Reprodukcja
1 i 2 mitotyczny
3 mejotyczny
Typy podziałów:
Organizm prokariotyczny normalny podział
Okrganizm eukariotyczny
Kariokineza: (podział materiału genaetycznego)
*MITOZA
*MEJOZA
Cytokineza (dwie potomne komówrki)
Podziały komórek eukariotycznych vs prokariotycznych
Więcej DNA – czasem 700 x
Obecność chromosomów
Wrzeciono podziałowe
Dyspersja i odtworzenie jądra
Powielanie i rozdzielanie organelli
Kluczowe znacznie
Chromosomy
Wrzeciono podziałowe
Chromosom podzielowy po replikacji DNA 2n, 4c
kondesyna-wspomagają kondensację chromosomów
Typy chromosomów metafazowych:
Metacentryczny- na środku, centralnie, medialnie
Telocentryczny, submedialnej, druga ta część troche krótsza
Akrocentryczny-druga załkiem krótsz
Submetacentryczny-bez konć
Telomery – koniec chromosomu – skraca się przy każdym podziale, długość charakterystyczna dla wieku .(wyjątek komórki potomne one mają tyle samo teomerów)
Telomeraza ma wewnętrzny wzorzec – matryce RNA - na drodze odwrotnej transkrypcji – synteza telomerowych fragmentów DNA
Telomer- stabilizuje struktury chromosomów.
Centromer-połączenie chromatyd siostrzanych
Kinetochor –jednostaka funkcjonalna
trzy płytki :
1. Luźna sieć włókien i fi lamentów
2. Płytka środkowa włóknista
3. Płytka ziarnista
Kontrola segregacji chromosomów
zakotwiczenie włókien wrzeciona
inicjacja polimeryzacji i depolimeryzacji mikrotubul(ilość mikrotubuli jest rózna)
Chromosomy olbrzymie:
poligeniczne – wielokrotna endoreplikacja bez podziału mitotycznego
szczoteczkowe – profaza I mejozy w oocytach kręgowców, przejściowa dekondensacja i wytworzenie pętli
Wrzeciona astralne, anastralne – rośliny nasienne
Centrum polimeryzacyjne mikrotubul
Typy wrzecion podziałowych
-rozproszone-owady
-jednobiegónowe-muchówka
-asymetryczny-modliszka
-zewnętrzne pierwotne-brzudnice
-zewnętrzne zaawansowane
-wewnętrzne-pierwotniaki, niektóre glony, grzyby
-anastralne-rośliny wyższe*
-astralne-większość zwierząt*
Astralne- astrosfera, włókna, centriole, chromosomy ;Mikrotubule astralne, kinetochorowe, biegunowe
Anastralne- brak centrioli
Mikrotubule, złożone z tubulin dimerów alfa i betta, na jednym końcu cząteczka alfa (-) drugi koniec betta(+)
Mitoza (2n i 1n)-podziałowi ulegają komórki somatyczne i gamety – zwiększanie liczby komórek, naprawa uszkodzen
Profaza
Prometafaza
Metafaza
Anafaza
Telofaza
Profaza (2n; 4c po replikacji)
Kondensacja chromosomów
Tworzenie wrzeciona między oddalającymi się centrosomami :
-replikacja centriol
-wzrost włókien wrzeciona
Zanik jąderka
Prometafaza
Rozpad otoczki jądrowej – degradacja lamin
Przyłączenie chromosomów do mikrotubul
Aktywne ruchy chromosomów
Metafaza
Ustawienie chromosomów w płaszczyźnie równikowej
Rozdział organelli i pozostałych składników cytoplazmy