Pełnomocnictwo
Pełnomocnictwo to umocowanie innej osoby do wykonania czynności prawnej w imieniu i na rachunek mocodawcy.
Prawie każda czynność prawna może zostać dokonana przez pełnomocnika (nawet zawarcie małżeństwa).
Ustawodawca zezwala na to by pełnomocnik miał ograniczoną zdolność do czynności prawnych.
Ustanowienie pełnomocnictwa następuje w drodze jednostronnej czynności prawnej.
Forma pełnomocnictwa – wymagana jest taka forma w jakiej ma być dokonana czynność prawna, np. sprzedaż nieruchomości – akt notarialny, pełnomocnictwo też musi być w formie aktu notarialnego.
Pełnomocnictwo zawierane jest najczęściej z osobą, z którą łączy nas już jakiś stosunek prawny, np. umowa o pracę.
Zgodnie z art. 97 KC domniemamy, że osoba czynna w lokalu ma odpowiednie pełnomocnictwo do dokonywania czynności.
Zgodnie z zasadami określonymi w art. 98 KC, możemy wyróżnić pełnomocnictwo:
ogólne, obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu (przyjmuje się zasadniczo, że są to czynności polegające na „zwykłej codziennej eksploatacji rzeczy i przedsiębiorstwa, dokonywaniu czynności niezbędnych do kontynuowania działalności w określonej sferze stosunków prawnych, na zaciąganiu zobowiązań w związku z tą działalnością, zawieraniu umów, płaceniu podatków itp.” Pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie; pełnomocnictwo nie wyczerpuje się po wykonaniu jednej z czynności.
rodzajowe, obejmuje upoważnienie do dokonywania czynności określonego rodzaju; powinien zostać określony rodzaj, typ dokonywanych czynności prawnych, np. sprzedaż towarów, dzierżawa nieruchomości (kilku). Odnosi się to do pewnego typu czynności a nie tylko jednej, bardzo konkretnej.
szczególne, to upoważnienie do dokonania określonej, konkretnej czynności. Jest to pełnomocnictwo jednorazowe, które ustępuje po dokonaniu tej czynności.
Pełnomocnik jako druga strona czynności prawnych
Zasadą jest, ze pełnomocnik nie powinien być drugą strona umowy. Istnieją jednak pewne wyjątki:
gdy reprezentowany się na to zgodzi
rodzaj czynności jest tego rodzaju, ze nie może dojść do pokrzywdzenia reprezentowanego
Pełnomocnictwo jest oparte na zaufaniu i może być odwołane:
-gdy czynność została dokonana
-w przypadku śmierci pełnomocnika lub reprezentowanego (wygasa)
-gdy minął termin na wykonanie czynności
Prokura – jest to szerokie pełnomocnictwo do dokonywania czynności sądowych i pozasądowych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa.
Prokurę ustanawia wpisany do rejestru przedsiębiorca.
Prokurentem może być tylko osoba fizyczna, mająca pełną zdolność do czynności prawnych.
Czynności, których prokurent nie może dokonać
zbycie przedsiębiorstwa
oddanie przedsiębiorstwa do czasowego korzystania
zbycie i obciążenie nieruchomości
W/w czynności prokurent będzie mogił dokonać wtedy, gdy zostanie mu udzielone szczególne pełnomocnictwo.
Prokurent jest umocowany do nabycia przedsiębiorstwa.
Różnice pomiędzy pełnomocnictwem a prokurą:
mocodawcą przy klasycznym pełnomocnictwie może być każdy podmiot prawa (przy prokurze tylko przedsiębiorcy prowadzący przedsiębiorstwo i wpisani do rejestru przedsiębiorców)
zakres umocowania pełnomocnika wynika z oświadczenia woli mocodawcy (przy prokurze wynika z ustawy)
pełnomocnictwo może być ograniczone lub rozszerzone w swoim zakresie, może być zastępowane jedną formą przez drugą, np. ogólne przez rodzajowe (prokura nie może być ograniczona ze skutkiem prawnym wobec osób trzecich z wyjątkiem ustanowienia prokury oddziałowej)
możliwe jest udzielenie dalszych pełnomocnictw (nie można udzielić dalszej prokury)