SLAJD 2
Analiza finansowa – zajmuje się oceną finansowej strony działalności przedsiębiorstwa tj. ocena wielkości ekonomicznych będących konsekwencją przeszłych i planowanych zdarzeń gospodarczych w ujęciu pieniężnym. Najogólniej zadaniem analizy finansowej jest dostarczenie informacji o wynikach i sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, niezbędnych w procesie zarządzania oraz wykorzystywanych przez otoczenie przedsiębiorstwa: kredytodawców, kontrahentów, inwestorów, audytorów, urzędy statystyczne itp.
Celem przeprowadzenia analizy ekonomicznej jest:
Uzyskanie konkretnych danych liczbowych, które pozwolą na ocenę uzyskanych przez przedsiębiorstwo wyników za określony okres czasu.
Ustalenie jakie czynniki mają wpływ na realizację podjętych przedsięwzięć gospodarczych
określenie przewidywanych wyników na podstawie informacji o stanie czynników wytwórczych, jakimi dysponuje przedsiębiorstwo
podejmowanie decyzji, które służą rozwojowi przedsiębiorstwa
SLAJD 3
Bardzo ważny jest dobór i weryfikacja materiałów źródłowych, ponieważ są jednymi z podstawowych elementów mówiących o jakości przeprowadzonej analizy. Zły i niekompletny dobór materiałów może stać się przyczyną błędnych ustaleń, co może spowodować podjęcie nieskutecznego działania.
Informacje do sporządzania analizy powinny dotyczyć kilku okresów, ponieważ wtedy będzie zachowany warunek porównawczy badanych zjawisk oraz będzie istniała możliwość określenia tendencji rozwoju poszczególnych zjawisk.
SLAJD 4
Możemy wyszczególnić trzy podstawowe grupy informacji wykorzystywanych dla potrzeb analizy finansowej:
Ze względu na źródła pozyskania:
wewnętrzne – zawierające dane o przedsiębiorstwie,
zewnętrzne – informujące o otoczeniu przedsiębiorstwa.
Ze względu na sposób uzyskania:
pierwotne – nieprzetworzone, gromadzone dla określonych problemów decyzyjnych,
wtórne – przetworzone, opracowane przez innych.
Ze względu na charakter podejmowania decyzji:
operacyjne – dla rutynowych i powtarzających się problemów,
strategiczne – dla podejmowania decyzji o dłuższym niż operatywny horyzoncie czasowym
SLAJD 5
Sprawozdanie finansowe – wyniki finansowe przedsiębiorstwa przedstawione zgodnie z zasadami rachunkowości. Sporządza się je na koniec roku obrachunkowego (dzień bilansowy) lub inny dzień zamknięcia ksiąg wynikający z przepisów prawa podatkowego. Sprawozdania finansowe sporządza się w języku polskim oraz w walucie polskiej.
Dane liczbowe można wykazywać w zaokrągleniu do tysiąca złotych, jeżeli nie zniekształci to obrazu jednostki zawartego w sprawozdaniu finansowym oraz w sprawozdaniu z działalności.
SLAJD 6
Części składowe sprawozdania:
rachunek zysków i strat
bilans
informacja dodatkowa
Natomiast w odniesieniu do spółek, których sprawozdania finansowe podlegają obowiązkowemu badaniu przez biegłych rewidentów, sprawozdanie musi się również składać z rachunku przepływów pieniężnych i zestawienia zmian w kapitale własnym.
Dotyczy to spółek, które w poprzedzającym roku obrotowym osiągnęły lub przekroczyły następujące wielkości:
średnioroczne zatrudnienie – co najmniej 50 etatów
suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego – równowartość w walucie polskiej 2.500.000 euro
przychód netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy – równowartość w walucie polskiej 5.000.000 euro.
SLAJD 7
Rachunek zysków i strat obok bilansu oraz rachunku przepływów środków pieniężnych stanowi najistotniejszą część analizy finansowej. Do jego sporządzania zobowiązane są przedsiębiorstwa prowadzące pełną księgowość.
Rachunek zysków i strat pokazuje w zwięzły sposób powstawanie wyniku finansowego firmy – przedstawia wszystkie przychody firmy oraz odpowiadające im koszty.
Sporządzenie go pozwala nam nie tylko oszacować wielkość zysku lub straty, ale pomaga w podejmowaniu ważnych decyzji. To z niego możemy się dowiedzieć, w których obszarach prowadzonej przez nas działalności możemy szukać oszczędności.
Bardzo przydatne jest sporządzanie rachunku zysków i strat przed podjęciem decyzji o założeniu własnej firmy. Wykonanie takiej kalkulacji zmusza nas do przemyślenia raz jeszcze naszego pomysłu i weryfikacji niektórych jego założeń. Dla przyszłego przedsiębiorcy jest źródłem wiedzy, o tym kiedy możemy się spodziewać pierwszych zysków. Mierzy bowiem efektywność przedsięwzięcia. Rachunek zysków i strat jest ważmy elementem każdego biznes planu.
SLAJD 8
ZASADA MEMORIAŁU:
W księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty.
ZASADA WSPÓŁMIERNOŚCI:
Dla zapewnienia współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów do aktywów i pasywów danego okresu sprawozdawczego zaliczane będą koszty lub przychody dotyczące przyszłych okresów oraz przypadające na ten okres sprawozdawczy koszty, które jeszcze nie zostały poniesione.
SLAJD 10 - RYSUNEK:
Rachunek zysków i strat ma ściśle ustaloną, przejrzystą strukturę, dzięki której prezentowane są informacje o elementach wyniku finansowego. Na podstawie tych informacji można poznać przyczyny oraz źródła wyniku finansowego. W tym celu przedstawia się wynik etapami odpowiadającymi segmentom działalności.
SLAJD 11
Przychody dzielimy na:
przychody z działalności operacyjnej - są wynikiem podstawowej działalności firmy, w tym:
przychody ze sprzedaży produktów (dotyczą sprzedaży wyrobów gotowych, półproduktów lub usług i robót),
przychody ze sprzedaży towarów (dotyczą prowizji ze sprzedaży, sprzedaży detalicznej, hurtowej, komisowej i na raty, towarów),
przychody ze sprzedaży materiałów- powstają w celu upłynnienia nadmiernych i zbędnych zapasów materiałów, zbycia odpadów użytkowych i lepszego wykorzystania powierzchni magazynowych.
pozostałe przychody operacyjne - są związane tylko pośrednio z działalnością operacyjną firmy, a w szczególności koszty i przychody związane:
z działalnością socjalną,
ze zbyciem środków trwałych, środków trwałych w budowie, wartości niematerialnych i prawnych,
z odpisaniem należności i zobowiązań przedawnionych, nieściągalnych,
z odszkodowaniami, karami i grzywnami,
z przekazaniem darowizn.
przychody finansowe
zyski należne z tytułu zbycia inwestycji: sprzedaży aktywów finansowych: udziałów, akcji i innych papierów wartościowych, inwestycji w nieruchomości,
aktualizacji wartości inwestycji,
przychody z tytułu posiadania udziałów w innych jednostkach gospodarczych - z tytułu dywidend,
odsetki należne z tytułu oprocentowania lokat bankowych, a także odsetki od udzielonych pożyczek,
odsetki od zwłoki,
dodatnie różnice kursowe,
dyskonto przy zakupie weksli i czeków obcych.
Zyski nadzwyczajne – powstające na skutek zdarzeń trudnych do przewidzenia, poza działalnością operacyjną jednostki i niezwiązane z ogólnym ryzykiem jej prowadzenia.
odszkodowania z tytułu strat nadzwyczajnych;
w przypadku zniszczenia maszyn - odzyski w postaci złomu (złomowanie);
przychody ze sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, np. jednego z jego wydziałów, oddziałów, ośrodków wczasowych, ponieważ taki przychód nie jest efektem regularnej działalności przedsiębiorstwa
Koszty dzielimy na:
koszty z działalności operacyjnej - są kosztami zasadniczej działalności firmy. W wariancie porównawczym występują koszty rodzajowe, a kalkulacyjnym koszty wytworzenia.
pozostałe koszty operacyjne a w tym:
należne innej jednostce odsetki,
straty z tytułu zbycia inwestycji,
ujemny wynik aktualizacji inwestycji,
nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi.
koszty finansowe - powstają na skutek zdarzeń losowych trudnych do przewidzenia, poza działalnością operacyjną firmy i nie związane z ogólnym ryzykiem jej prowadzenia (powódź, pożar, grad i inne żywioły natury lub skutki zaniechania lub likwidacji działalności, na skutek decyzji uprawnionych do tego organów). Powstałe z tego tytułu szkody wraz z skutkami usuwania skutków należy zaliczyć do strat nadzwyczajnych a uzyskane odszkodowania do zysków nadzwyczajnych.
Straty nadzwyczajne - skutki finansowe zdarzeń niepowtarzalnych, trudnych do przewidzenia, niezwiązanych z ogólnym ryzykiem prowadzenia działalności.
straty wywołane pożarem, powodzią, huraganem lub inną klęską żywiołową (np. gdy towary zniszczy powódź),
nieplanowane odpisy amortyzacyjne rzeczowych składników majątku trwałego unieruchomionych z powodu zaprzestania określonego typu działalności oraz koszty likwidacji lub sprzedaży tego majątku,
koszty postępowania układowego, ugodowego i naprawczego.
SLAJD 13 – schemat kalkulacyjny - porównawczy
Co to jest ta zmiana stanu produktów? Dlaczego wykazuje się ją w przychodach? Jak to należy rozumieć?
Rzeczywiście, każdy kto analizuje sprawozdanie finansowe firmy powinien wiedzieć skąd się bierze w rachunku zysków i strat (ale tylko w wariancie porównawczym, bo w kalkulacyjnym jej nie znajdziemy) pozycja zmiany stanu produktów i co tak naprawdę ona oznacza, oraz jakie konsekwencje może mieć jej nieznajomość. No cóż, spróbujmy to jakoś sensownie wyjaśnić.
W przypadku wariantu porównawczego rachunku zysków i strat, ewidencja kosztów w przedsiębiorstwie prowadzona jest w układzie rodzajowym, który oznacza, że koszty są ewidencjonowane w momencie ich poniesienia - bez względu na okres, na jaki tak naprawdę przypadają. Mówiąc prościej, oznacza to, że wykazywane są wszystkie koszty wytworzenia produktów, nawet tych produktów, które nie zostały w danym okresie sprzedane. A więc nie wszystkie poniesione koszty, np. z tytułu zużycia materiałów i energii, usług obcych, wynagrodzeń czy amortyzacji, przypadają w rzeczywistości na sprzedane wyroby. Część z tych kosztów 'wchodzi' w wartość wytworzonych produktów i jest wykazywana w bilansie jako zapas niesprzedanych wyrobów gotowych. Czyli koszty poniesiono teraz, ale sprzedaż tych wyrobów nastąpi dopiero w przyszłym okresie obrachunkowym.
Może wystąpić również sytuacja przeciwna. Wówczas dokonano sprzedaży, czyli osiągnięto przychód ze sprzedaży, wyrobów gotowych pochodzących z zapasu początkowego w okresie (czyli wytworzonych w poprzednim okresie obrachunkowym). Tak więc przychody zostały osiągnięte w bieżącym okresie obrachunkowym, a koszty poniesiono w poprzednim.
W polskiej rachunkowości funkcjonuje zasada tzw. współmierności przychodów. Mówi ona o tym, że koszty poniesione w celu osiągnięcia konkretnych przychodów muszą być ujęte w księgach rachunkowych w tym samym okresie obrachunkowym, co osiągnięte za ich przyczyną przychody.
Właśnie po to, aby zachować współmierność przychodów i kosztów, w przypadku sporządzania rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym, istnieje konieczność korekty kosztów o wartość wyrobów gotowych, wyprodukowanych w danym okresie ale niesprzedanych (tj. poniesiono koszty ale nie uzyskano z tego tytułu przychodu w danym okresie), albo wyprodukowanych w poprzednim okresie a sprzedanych w obecnym (tj. uzyskano przychody ale koszty poniesiono kiedy indziej).
Korektę tę realizuje pozycja zmiana stanu produktów (występuje jako pozycja przychodów, ale w rzeczywistości nie jest żadnym przychodem, a jedynie służy korekcie kosztów, ze znakiem przeciwnym niż w przychodach) - czyli różnica między stanem końcowym a początkowym pozycji "produkty gotowe" oraz "półprodukty i produkcja w toku" i "rozliczeń międzyokresowych kosztów" (bez dotyczących działalności finansowej).
Jeżeli stan końcowy jest większy niż początkowy (zmiana stanu produktów ze znakiem "+"), to znaczy, że w danym okresie ponieśliśmy koszty na wytworzenie produkcji (które znajdują się w kosztach rodzajowych), której w tym okresie nie sprzedaliśmy - tym samym jest to równoważne jakbyśmy ze znakiem odwrotnym (minusowym) korygowali koszty rodzajowe o tą kwotę.
Jeżeli zaś, stan z początku okresu obrachunkowego jest większy niż końcowy (zmiana stanu produktów ze znakiem "-"), to oznacza to, że w danym czasie sprzedaliśmy produkcję, której wytworzenie nastąpiło w okresach wcześniejszych, w związku z czym, koszty bieżącego okresu muszą zostać skorygowane w górę (na plus).
SLAJD 14 – Przykład I
Firma sporządza rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym (czyli w pozycji koszty operacyjne ujmuje wszystkie koszty wyprodukowanych dóbr, bez względu czy zostały sprzedane czy też nie). Za rok T wygląda on następująco:
| Przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi, z tego: | 130.000 zł |
|---|---|
| - przychody ze sprzedaży produktów | 120.000 zł |
| - zmiana stanu produktów | +10.000 zł |
| Koszty działalności operacyjnej | 100.000 zł |
| Wynik ze sprzedaży | 30.000 zł |
A zatem firma w roku T poniosła koszty operacyjne na wyprodukowanie wyrobów w wysokości 100.000 zł. Aby uzyskać informację jaka część kosztów przypada na wyprodukowanie dóbr które w roku T zostały sprzedane (za 120.000 zł) należy koszty operacyjne skorygować o wartość zmiany stanu produktów. Tak więc koszty dóbr sprzedanych w roku T wynoszą w rzeczywistości 90.000 zł (100.000 - 10.000). Zwróćmy uwagę, że gdybyśmy teraz wzięli pod uwagę tylko przychody i koszty produktów sprzedanych wynik ze sprzedaży oczywiście pozostaje bez zmian (120.000 - 90.000 = 30.000).
SLAJD 15 – Przykład II
Tym razem zanalizujmy sytuację, gdy zmiana stanu produktów ma wartość ujemną. Rachunek zysków i strat za rok T wygląda następująco:
| Przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi, z tego: | 110.000 zł |
|---|---|
| - przychody ze sprzedaży produktów | 120.000 zł |
| - zmiana stanu produktów | -10.000 zł |
| Koszty działalności operacyjnej | 100.000 zł |
| Wynik ze sprzedaży | 10.000 zł |
A zatem, firma w roku T poniosła koszty operacyjne na wyprodukowanie wyrobów w wysokości 100.000 zł. Jakkolwiek tym razem ujemna wartość pozycji "zmiana stanu produktów" wskazuje, że równocześnie sprzedano także wyroby wyprodukowane w innym okresie (np. w roku T-1). W efekcie suma kosztów produkcji dotyczących dóbr sprzedanych w roku T (choć wyprodukowanych zarówno teraz, jak i w roku T-1) wynosi w rzeczywistości 100.000 + 10.000 = 110.000 zł. Gdy uwzględnimy przychody i koszty wyrobów sprzedanych w danym roku, wynik pozostaje naturalnie bez zmian tj. 120.000 (przychody) - 110.000 (koszty wszystkich wyrobów sprzedanych w roku T) = 10.000 zł.
SLAJD 18
Wstępna analiza rachunku zysków i strat obejmuje:
ustalenie i ocenę zmian w wielkościach strumieni: przychodów ze sprzedaży, kosztów, wyniku finansowego,
badanie struktury przychodów i kosztów,
badanie związków zachodzących między kategoriami wyniku finansowego- zysku/straty.
Wstępna analiza rachunku zysków i strat daje analitykowi ogólne pojęcie o sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz o tendencjach i kierunkach, w których się ono rozwija. Analiza ta wskazuje również aspekty, którym należy przyjrzeć się dokładniej w dalszych etapach analizy finansowej danej jednostki.
SLAJD 19
Bilans – w organizacjach prowadzących księgowość według zasad tzw. pełnej rachunkowości, bilans – należący do obowiązkowych sprawozdań finansowych – to zestawienie aktywów i pasywów jednostki na początek (bilans otwarcia) i koniec (bilans zamknięcia) okresu sprawozdawczego (obrachunkowego).
Jedną z pozycji bilansu jest zysk (lub strata), wykazywany w drugim obowiązkowym sprawozdaniu jakim jest rachunek zysków i strat (rachunek wyników).
W każdej działającej jednostce występują różne rodzaje majątku np. maszyny, zapasy, gotówka, oraz różne rodzaje źródeł finansowania np. wkłady właścicieli, kredyty, pieniądze zarobione przez spółkę w poprzednich latach. Aby ułatwić rozróżnienie pomiędzy różnymi rodzajami majątku i różnymi źródłami finansowania w jednostce zbiera się je w grupy. Ułatwia to zarządzanie poszczególnymi wielkościami oraz utrzymanie pożądanej struktury poszczególnych wielkości oraz ocenę finansową spółki. Zaczniemy teraz powoli wprowadzać profesjonalne słownictwo księgowe - Zasoby majątkowe nazwiemy aktywami a źródła finansowania pasywami.
SLAJD 20
Aktywa w bilansie
W języku księgowym, zasoby majątkowe nazywane są aktywami. Dokładnie definiuje się je jako zasoby o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń i mające spowodować w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych1. Ich podstawowy podział to podział na aktywa trwałe i aktywa obrotowe. Głównym kryterium tego jest czas, przez jaki firma planuje wykorzystywać dane składniki. Ogólnie przyjętą graniczną długością okresu, od którego zależy klasyfikacja aktywów do jednej z grup jest 12 miesięcy.
Pasywa w bilansie
Źródła finansowania w języku księgowym nazywane są pasywami. Ich podstawowy podział to podział na własne źródła finansowania - kapitał własny oraz obce źródła finansowania - zobowiązania (kapitał obcy). Dopiero zobowiązania dzielą się tak jak aktywa na długo i krótkoterminowe zależnie od tego, czy zostaną spłacone w ciągu 12 miesięcy czy później.
AKTYWA TRWAŁE:
A. wartości niematerialne i prawne – to nabyte przez jednostkę prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, a w szczególności:
- autorskie prawa majątkowe
- licencje
- koncesje
- prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych
- know-how
I. koszty zakończonych prac rozwojowych – przeznaczone na potrzeby jednostki, poniesione przed podjęciem produkcji lub zastosowaniem technologii
II. wartość firmy – różnica między ceną nabycia określonej jednostki lub zorganizowanej jej części a niższą od niej wartością godziwą przejętych aktywów netto.
III. Inne wartości niematerialne i prawne
IV. Zaliczki na wartości niematerialne i prawne.
B. Rzeczowe aktywa trwałe
I. Środki trwałe – rzeczowe aktywa trwałe o przewidywanym okresie użyteczności ekonomicznej dłuższym niż rok, kompletne i zdatne do użytku, przeznaczone na potrzeby jednostki, zalicza się do nich:
- grunty (w tym prawo wieczystego użytkowania gruntu)
- budynki, lokale i obiekty inżynierii lądowej i wodnej
- urządzenia techniczne i maszyny
- środki transportu
- inwentarz żywy
- inne środki trwałe
II. środki trwałe w budowie – zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu, ulepszenia już istniejącego środka trwałego.
C. Należności długoterminowe
- od jednostek powiązanych i od pozostałych jednostek
D. Inwestycje długoterminowe
I. nieruchomości
II. wartości niematerialne i prawne – nie na własne potrzeby, lecz w celu odsprzedaży
III. długoterminowe aktywa finansowe – udziały lub akcje, inne papiery wartościowe, udzielone pożyczki
IV. inne inwestycje długoterminowe.
E. Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe
I. aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego
II. inne
AKTYWA OBROTOWE
A . Zapasy
I . Materiały – przeznaczone są do procesu produkcji
II. Półprodukty i produkty w toku
III. Produkty gotowe
IV. Towary – przeznaczone do sprzedaży
V. Zaliczki na dostawy
B. Należności krótkoterminowe
I. z tytułu dostaw i usług o okresie spłaty do 12 miesięcy i powyżej 12 miesięcy
C. Inwestycje krótkoterminowe
I. Krótkoterminowe aktywa finansowe - udziały lub akcje, inne papiery wartościowe, udzielone pożyczki
II. środki pieniężne i inne aktywa pieniężne
- środki pieniężne w kasie i na rachunkach
D. Krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe
PASYWA
A . Kapitał własny
I . Kapitał podstawowy – wniesiony przez właścicieli, wyceniany w wartości nominalnej
II. Należne wpłaty na kapitał podstawowy – zadeklarowane wpłaty, nie wniesione, np. ktoś chce kupić akcje, ale nie
ma w danym momencie funduszy
III. udziały (akcje) własne
IV. kapitał zapasowy – tworzy się z zysku zatrzymanego, tu ujmujemy nadwyżkę, np. z akcji
V. kapitał z aktualizacji wyceny
VI. pozostałe kapitały rezerwowe
VII. zysk/strata z lat ubiegłych
VIII. zysk/strata netto z roku bieżącego – zysk ustalony memoriałowo
IX. odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego – dotyczą pobierania przez właściciela korzyści w ciągu roku, dotyczy przedsiębiorstw państwowych, które muszą odpracować jakiś procent do budżetu państwa.
B. zobowiązania i rezerwy na zobowiązania
I. rezerwy na zobowiązania
- z tytułu odroczonego podatku dochodowego
- rezerwa na świadczenia emerytalne
II. Zobowiązania długoterminowe :
- kredyty i pożyczki
- z tyt. emisji dłużnych papierów wartościowych
III. zobowiązania krótkoterminowe:
- z tyt. dostaw i usług o okresie wymagalności do 12 miesięcy oraz powyżej
- kredyty i pożyczki
- z tyt. emisji dłużnych papierów wartościowych
- zaliczki otrzymane na dostawy
- zobowiązania wekslowe
- z tyt. podatków, ceł, ubezpieczeń
- z tyt. wynagrodzeń
IV. rozliczenia międzyokresowe
- ujemna wartość firmy
SLAJD 23
Informacja dodatkowa składa się z:
1) wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz
2) dodatkowe informacje i objaśnienia
Prawidłowo sporządzona informacja dodatkowa dostarcza pogłębionych informacji o bilansie, rachunku zysków i strat a także rachunku przepływów pieniężnych. Powinna zawierać istotne dane i objaśnienia, które są niezbędne do rzetelnego i jasnego przedstawiania sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego w sprawozdaniu finansowym.
Zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości, wprowadzenie do sprawozdania finansowego powinno zawierać opis przyjętych zasad (polityki) rachunkowości, w tym metod wyceny i sporządzenia sprawozdania finansowego w zakresie, w jakim ustawa pozostawia jednostce prawo wyboru, oraz przedstawienie przyczyn i skutków ich ewentualnych zmian w stosunku do roku poprzedzającego (por.art.48 ust.1 pkt 1).
Dodatkowe informacje i objaśnienia (por.art.48 ust.1 pkt 2) powinny natomiast zawierać:
− wyjaśnienia do pozycji bilansu, rachunku zysków i strat, zestawienia zmian w kapitale (funduszu) własnym oraz
rachunku przepływów pieniężnych za okresy sprawozdawcze objęte sprawozdaniem finansowym,
− proponowany podział zysku lub pokrycia straty,
− podstawowe informacje dotyczące pracowników i organów jednostki
− inne istotne informacje dla zrozumienia sprawozdania finansowego
SLAJD 24
Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych
Celem opracowania analizy sprawozdań z przepływu środków pieniężnych jest pełniejsza charakterystyka sytuacji finansowej, a szczególnie zyskowności i zdolności płatniczej. Bilans oraz rachunek zysków i strat nie zawsze odzwierciedlają realne przepływy gotówki, natomiast rachunek przepływów środków pieniężnych pokazuje efekty funkcjonowania przedsiębiorstwa właśnie bazujące na krążeniu pieniądza w firmie, na zmianach zasobów gotówkowych będących w jej dyspozycji.
Rachunek przepływów pieniężnych opisuje przepływające środki pieniężne między bilansem otwarcia a bilansem zamknięcia. Pozwala bliżej ocenić zdolności firmy do generowania gotówki, ponieważ w krótkim okresie to ona, a nie zysk jest kluczowa dla przedsiębiorstwa. Pokazuje zmiany, jakie zaszły w poszczególnych elementach aktywów i pasywów wywołane przez przepływ środków pieniężnych.
Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych zawiera informacje jakościowo różne od zawartych w bilansie oraz rachunku wyników. Są to przede wszystkim wartości pieniężne, odzwierciedlające wpływy i wypływy gotówki z przedsiębiorstwa. Co daje nam obraz finansowy firmy.
SLAJD 26
Metody rachunku przepływów pieniężnych:
Zgodnie z ustawą o rachunkowości, rachunek przepływów pieniężnych można sporządzać metodą bezpośrednią lub metodą pośrednią. Pierwsza polega na uwzględnieniu w obrębie działalności operacyjnej wszystkich elementów mających wpływ na wynik działalności gospodarczej, tzn. przychodów ze sprzedaży i kosztów. Częściej stosowaną jest metoda pośrednia.
SLAJD 27 – schemat metoda pośrednia - bezpośrednia
Do wydatków operacyjnych zalicza się: podatek od nieruchomości, opłaty za użytkowanie wieczyste, koszty zarządzania, odpisy na remonty bieżące i konserwacje, koszty dostarczenia energii elektrycznej, ciepłej i zimnej wody, centralnego ogrzewania, koszty ubezpieczenia budynku, administracji i zarządzania.
Do wydatków operacyjnych nie zalicza się: nakładów na remonty kapitalne i modernizację, odpisów amortyzacyjnych ani kosztów finansowych (odsetek do zapłacenia od zaciągniętych kredytów). Po stronie pomniejszeń nie wystąpi również podatek dochodowy.
SLAJD 34 - tabela przepływów:
Przedstawiona tabela zawiera możliwe sytuacje, które mogą wystąpić przy ocenie tego sprawozdania. Znakiem „+” oznaczono dodatnie przepływy, zaś symbolem „–” ujemne.
Przypadek 1: Dodatnie przepływy pieniężne na wszystkich poziomach. Przedsiębiorstwo gromadzi środki pieniężne na koncie być może aby przeznaczyć je na przyszłe inwestycje.
Przypadek 2: Wysoka rentowność a zyski przeznaczane są na rozwój przedsiębiorstwa i spłatę zobowiązań.
Przypadek 3: Typowa sytuacja, gdy mamy do czynienia z restrukturyzacją.
Przypadek 4: Prawidłowa sytuacja w rozwijającym się przedsiębiorstwie.
Przypadek 5: Ujemne przepływy z działalności operacyjnej i dodatnie z pozostałych działalności wskazują na przejściowe trudności jednostki gospodarczej.
Przypadek 6: Sytuacja typowa dla młodych, dopiero rozwijających się przedsiębiorstw.
Przypadek 7: Niedobory gotówkowe przedsiębiorstwa są pokrywane ze sprzedaży aktywów. Jest to niewątpliwie najgorszy przypadek i może oznaczać bankructwo jednostki.
Przypadek 8: Ujemny poziom gotówki we wszystkich poziomach. Nie oznacza jednak bankructwa. Przedsiębiorstwo ma szansę zacząć zarabiać w przyszłości na obecnie dokonywanych inwestycjach.
SLAJD 35
Zestawienie zmian w kapitale własnym
Przedstawia majątkowo - finansową sytuacje przedsiębiorstwa.
Dokument ten zawiera informacje dotyczące zmian (zmniejszenie lub zwiększenia) w strukturze kapitału własnego.
Sprawozdanie to charakteryzuje się tym ze daje bardzo szczegółowy opis tych zmian, ich przyczyn oraz skutków mających wpływ na przepływ kapitału w przedsiębiorstwie(np. skutki zobowiązań bezwarunkowo umorzonych w drodze postępowania ugodowego).
Ukazuje się tu wszystkie zmiany, szczególnie te które nie zostały ujęte w Rachunku zysków i strat.
Jest szczególnie istotne dla udziałowców, ponieważ ilustruje jak w drodze zachodzących zmian w kapitale własnym kształtują się ich udziały w majątku przedsiębiorstwa. Sporządza się je według ściśle określonego i szczegółowego wzorca, zgodnego z ustawą o rachunkowości.
Sprawozdanie to obrazuje zmiany w:
źródłach finansowania kapitałami własnymi jednostki oraz ich przyczynach,
zysku lub stracie,
kosztach i przychodach, które odniesiono bezpośrednio na kapitał własny, ( w wyniku błędu podstawowego).
SLAJD 36 – schemat zmian w kapitale własnym
Kapitały własne:
Kapitał podstawowy (zakładowy) Kapitał ustalony zgodnie ze statutem lub umową, dla spółek kapitałowych zgodny z kwota wpisaną do KRS. Zmiany tej pozycji mogą wynikać z wydania udziałów, podwyższenia ich wartości nominalnej, emisji akcji – wzrost wartości kapitału; lub umorzenie udziałów (akcji), zmniejszenie ich wartości nominalnej – spadek wartości.
Kapitał zapasowy - Kapitał zapasowy jest tworzony w celu zabezpieczenia utrzymania kapitału podstawowego spółek, przeznaczony na pokrycie ewentualnych strat. Jest tworzony obligatoryjnie w spółkach akcyjnych. Kapitał rezerwowy jest to kapitał celowy, tworzony z zysku netto lub dopłat wspólników, służy zwykle zatrzymaniu w jednostce zysku netto lub na pokrycie ceny nabycia własnych udziałów (akcji).
Kapitał z aktualizacji wyceny - Stanowi skutek podwyższenia wyceny składników majątku. Aktualizacja wartości odnoszona na kapitał z aktualizacji wyceny dotyczy środków trwałych (na mocy stosownych przepisów) oraz inwestycji długoterminowych.
Pozostałe kapitały rezerwowe - Kapitał rezerwowy jest tworzony na pokrycie szczególnych strat i wydatków. Mogą być tworzone z zysku z lat ubiegłych lub zmniejszenia kapitału zakładowego i zapasowego.
O jego wykorzystaniu decyduje w przypadku spółek akcyjnych walne zgromadzenie.
Wyniki finansowe – z latu ubiegłych i bieżący - Zaliczamy tu niepodzielny zysk netto lub stratę netto z lat ubiegłych, korygowane o skutki błędu podstawowego, stratę na sprzedaży lub umorzeniu akcji własnych, a także wynik netto z bieżącego okresu.
Zestawienie zamyka pozycja Kapitał (fundusz) własny, po uwzględnieniu proponowanego podziału zysku (pokrycia straty), będąca informacją o przewidywanym stanie kapitału (funduszu), który będzie pozostawał w dyspozycji jednostki.
KONIEC
Księgowość uproszczona - księgowość prowadzona przez osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, u których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły równowartości w walucie polskiej 1 200 000 euro. Powyżej tej granicy, a w przypadku spółek handlowych, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego, bez względu na przychody, obowiązuje prowadzenie ksiąg handlowych (tzw. pełna księgowość).