ASW 2 Prawno ustrojowe uwarunkowania­ministracji spraw wewn

Prawno-ustrojowe uwarunkowania administracji spraw wewnętrznych III RP

  1. Struktury organizacyjne administracji publicznej

  2. System administracji publicznej w Polsce.

  3. Ogólne zasady organizacji, uwarunkowania i zasady działania administracji rządowej w III RP. Administracja centrum rządowego. Administracja ministerialna. Administracja urzędów centralnych. Terenowe organy administracji ogólnej i administracja rządowa zespolona. Rządowa administracja niezespolona. Agencje i fundusze rządowe.

  4. Działy administracji rządowej. Ogólna charakterystyka administracji spraw wewnętrznych w świetle działów administracji rządowej oraz zasady resortowości.

  5. Podstawowy obszary administracji spraw wewnętrznych: ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego; ochrona granicy Państwa i kontrola ruchu granicznego; zarządzanie kryzysowe; obrona cywilna; ochrona przeciwpożarowa; przeciwdziałanie i usuwanie skutków klęsk żywiołowych i innych podobnych zdarzeń zagrażających bezpieczeństwu powszechnemu.

Struktury organizacyjne administracji publicznej

Aparat administracyjny

Rodzaje organów administracji publicznej

Kryterium zasięgu działania:

Kryterium składu organów:

Kryterium zakresu działania:

Kryterium charakteru kompetencji:

Budowa struktur administracyjnych

Kierunki i zasady organizowania, tworzenia, modyfikowania, reformowania struktur administracyjnych:

ZASADA RESORTOWOŚCI (podstawa systemu organizacji funkcjonalnej) – polega ona na ustaleniu przedmiotu działania określonych jednostek i przyporządkowanie ich do danego pionu organizacyjnego, czyli resortu. Obecnie na czele resortu stoi Minister, który odpowiada za wyznaczanie kierunków rozwoju i realizację polityki resortowej. Wcześniej resorty tworzone były ustawą, obecnie resort powstaję poprzez połączenie działów administracji rządowej, określonych w ustawie.

ZASADA TERYTORIALNOŚCI (podstawa systemu organizacji przestrzennej) – polega ona na ustaleniu zasięgu działania dla określonych jednostek i przyporządkowanie ich do danego szczebla podziału terytorialnego. Podział terytorialny kraju to względnie trwałe rozczłonkowanie terytorium państwa na mniejsze jednostki składowe, dokonywany dla celów administracyjnych. Rodzaje podziałów terytorialnych: 1. Zasadniczy (podstawowy) – dokonywany dla potrzeb terenowej rządowej administracji zespolonej oraz samorządu terytorialnego. 2. Specjalny - dokonywany dla potrzeb terenowej rządowej administracji niezespolonej 3. Pomocniczy – obecnie dokonywany przez samorząd gminny, w celu wyodrębnienia jednostek pomocniczych (np. sołectw, osiedli i dzielnic)

ZASADA CENTRALIZACJI - sposób zorganizowania aparatu administracyjnego, w którym organy niższego stopnia są hierarchicznie podporządkowane organom wyższego szczebla. Centralizacja zakłada zatem brak samodzielności organów niższego stopnia i ich uzależnienie od organów nadrzędnych. Centralizacja jest podstawowym sposobem zorganizowania administracji rządowej.

ZASADA DECENTRALIZACJI - sposób organizacji administracji, w którym organy niższych szczebli nie są hierarchicznie podporządkowane organom szczebli wyższych. Decentralizowanie polega na prawnym ustanowieniu określonego stopnia samodzielności w rozstrzyganiu określonego rodzaju spraw. Wyrazem decentralizacji terenowej jest np. samorząd terytorialny. Wyrazem decentralizacji rzeczowej są np. samorządy zawodowe i samorządy specjalne. przekazywanie władzy do organów prawnie niezależnych. Warunki, które powinny być spełnione, żeby mówić o decentralizacji:

- osobowość prawna

- własne źródła dochodów

ZASADA KONCENTRACJI - skupienie kompetencji w gestii nielicznej grupy organów lub ześrodkowanie kompetencji w gestii głównego ośrodka kierowniczego danej jednostki organizacyjnej. Przykładem koncentracji jest likwidowanie większej liczby organów i przekazaniu ich uprawnień jednemu organowi.

ZASADA DEKONCENTRACJI - przenoszenie kompetencji z mniejszej na większą liczbą organów lub rozłożenie uprawnień na osoby kierujące częściami strukturalnymi danej jednostki organizacyjnej. przekazywanie władzy do organów prawnie zależnych.

Więzi między organami administracji publicznej

System administracji publicznej w Polsce

Segmenty, części składowe, podsystemy

  1. Administracja publiczna w Polsce wg Jana Bocia (A. Błaś, J. Boć, J. Jeżewski, Administracja publiczna, Kolonia Limited 2003, s. 47- 78)

  2. Administracja publiczna w Polsce wg Janusza GÄ…ciarza (Administracja publiczna, red. J. Hauser, Warszawa 2005, s. 167-219)

  3. Administracja publiczna wg Izdebskiego i Kuleszy (H. Izdebski, M. Kulesza, Administracja publiczna. Zagadnienia ogólne, Warszawa 1999) Pierwsza propozycja klasyfikacyjna str. 205

  1. Administracja publiczna wg Izdebskiego i Kuleszy (H. Izdebski, M. Kulesza, Administracja publiczna. Zagadnienia ogólne, Warszawa 1999) Druga propozycja klasyfikacyjna str. 102 – 114

Administracja zcentralizowana

  1. Administracja Państwowa:

Przykłady:

  1. Administracja rzÄ…dowa:

Szczeble:

Administracja zdecentralizowana

Formy korporacyjne: Istota: Powierzanie zarządu sprawami publicznymi samym zainteresowanym, czyli zrzeszeniom obywateli, organizowanych z mocy ustawy w obligatoryjne korporacje prawa publicznego. Przykłady: Administracja samorządu terytorialnego, Administracja samorządu zawodowego, Administracja samorządów specjalnych. Cechy: Korporacyjny charakter, Odrębna od państwa osobowość prawna, Obligatoryjność, czyli powszechność członkowstwa, Demokratyzm, Samodzielność w realizacji zadań, Wykonywanie funkcji z zakresu administracji publicznej

  1. Formy osobowe (personalne) decentralizacji

  2. Formy majątkowe (kapitałowe, finansowe) decentralizacji

ad.1 Formy korporacyjne decentralizacji

Istota: Powierzanie zarządu sprawami publicznymi samym zainteresowanym, czyli zrzeszeniom obywateli, organizowanych z mocy ustawy w obligatoryjne korporacje prawa publicznego. Przykłady: Administracja samorządu terytorialnego, Administracja samorządu zawodowego, Administracja samorządów specjalnych. Cechy: Korporacyjny charakter, Odrębna od państwa osobowość prawna, Obligatoryjność, czyli powszechność członkowstwa, Demokratyzm, Samodzielność w realizacji zadań, Wykonywanie funkcji z zakresu administracji publicznej

Administracja rzÄ…dowa w Polsce

Funkcje administracji rzÄ…dowej

Sfera polityczna - poziom decyzyjny

Sfera wykonawcza – poziom realizacyjny

Centrum rzÄ…dowe (CAGR)

Rada Ministrów

Podstawy prawne:

Funkcje RM:

Wybrane aspekty: tryb kreacji; Rada Gabinetowa, skład, kolegialność, tryb podejmowania decyzji, uczestnicy posiedzeń rządu

Organy wewnętrzne RM: Pełnomocnicy rządu; Stałe Komitety RM; Kolegia, Rady, Zespoły; Komisje wspólne.

Aparat pomocniczy RM i szefa rządu: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów; Rządowe Centrum Legislacji; Rządowe Centrum Studiów Strategicznych

Zgodnie z Konstytucją Rada Ministrów jako jeden z podstawowych organów władzy wykonawczej w państwie prowadzi politykę wewnętrzną Rzeczypospolitej Polskiej. W tym zakresie przyjęto zasadę domniemania kompetencji rządu. Polega ona na po­wierzeniu rządowi wszystkich spraw polityki Państwa poza tymi, które zastrzeżone zostały dla innych organów państwowych i samorządu terytorialnego.

Z treści art. 146 wynikają następujące funkcje Rady Ministrów. Na czoło wy­suwa się funkcja wykonawcza polegająca na wykonywaniu ustaw jako aktów praw­nych parlamentu. Kolejno należy wymienić funkcję administrowania państwem, z którą powiązana została funkcja kierowania, rozumiana szeroko, gdyż obejmująca także kierowanie całością administracji rządowej. Rada Ministrów przed Sejmem ponosi odpowiedzialność za działania własne, ale także i za działania całej admini­stracji, która obejmuje szeroko rozbudowany aparat. Stąd wynika funkcja kierowniczo- koordynacyjna, której celem jest zabezpieczenie jednolitości polityki państwa w dziedzinie wewnętrznej, sprawność działania tego aparatu. Następną jest funk­cja rządzenia, najpełniej podkreślająca rolę ustrojową, samodzielność, ale i odpowie­dzialność Rady Ministrów. Funkcja ta polega na wytyczaniu kierunkowych zasad polityki państwa w dziedzinie wewnętrznej i zewnętrznej, w podejmowaniu decyzji o znaczeniu strategicznym. Na odrębne podkreślenie zasługuje rola Rady Ministrów w zakresie zapewnienia zewnętrznego i wewnętrznego bezpieczeństwa państwa. Na tym odcinku stykają się kompetencje Prezydenta, Rady Ministrów i właściwych mi­nistrów, którzy działają w myśl polityki wytyczonej przez rząd. Wśród kompetencji rządu, które wymienia Konstytucja, w art 146 znajduje się zapewnienie bezpieczeń­stwa wewnętrznego państwa oraz porządku publicznego.

Można przyjąć, że Rada Ministrów jest głównym, konstytucyjnym podmiotem odpowiedzialnym za stan bezpieczeństwa i porządku publicznego w państwie. Rada Ministrów ma uprawnienia w zakresie zapobiegania skutkom katastrof naturalnych lub awarii technicznych, mających znamiona klęski żywiołowej, poprzez wprowadzanie na terytorium całego kraju lub jego części stanu kieski żywiołowej (ustawa 7 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej).

Ponadto jest uprawniona do przedstawienia prezydentowi RP inicjatywy wpro­wadzenia stanu wyjątkowego w sytuacji szczególnego zagrożenia konstytucyjnego ustroju państwa, bezpieczeństwa obywateli lub porządku publicznego, w tym spo­wodowanego działaniami terrorystycznymi (ustawa z 21 czerwca 2002 r. o stanie wyjątkowym).

Ustawa o Radzie Ministrów z 8 sierpnia 1996 r. przewiduje tworzenie jej orga­nów wewnętrznych. Prezes Rady Ministrów, z własnej inicjatywy lub na wniosek członka Rady Ministrów, może, w drodze zarządzenia, tworzyć organy pomocnicze Rady Ministrów lub prezesa Rady Ministrów, a w szczególności:

Jednym z takich podmiotów jest Kolegium do Spraw Służb Specjalnych, które działa przy RM jako organ opiniodawczo-doradczy w sprawach programowania, nadzorowania i koordynowania działalności ABW, AW, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego i Centralnego Biura Antykorupcyjncgo, zwanych dalej służbami specjalnymi, oraz podejmowanych dla ochrony bez­pieczeństwa państwa działań Policji, Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej, Służby Więziennej, Biura Ochrony Rządu, Służby Celnej, urzędów skarbowych, izb skarbowych, organów kontroli skarbowej, organów informacji finansowej oraz służb rozpoznania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Tak więc przedmiotem działania Kolegium jest problematyka służb specjalnych dotycząca bezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego, poszerzona o zadania z zakresu bezpieczeństwa państwa realizowane przez inne wyspecjalizowane służby państwowe.

Podstawą prawną działania Kolegium jest ustawa z 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu.

Do zadań Kolegium należy formułowanie ocen lub wyrażanie opinii w sprawach:

W skład Kolegium wchodzą:

Biura Bezpieczeństwa Narodowego),

Ponadto w posiedzeniach Kolegium uczestniczą także szefowie służb specjal­nych (ABW, AW, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego) oraz przewodniczący Sejmowej Komi­sji do Spraw Służb Specjalnych. Jednocześnie premier jako przewodniczący może zapraszać do udziału w posiedzeniach Kolegium przewodniczących właściwych komisji sejmowych, przedstawicieli organów państwowych oraz inne osoby, któ­rych uczestnictwo jest niezbędne ze względu na tematykę obrad.

Prezes Rady Ministrów

  1. PrzewodniczÄ…cy RM, czyli szef rzÄ…du,

  2. Organ administracji rzÄ…dowej

Urzędy centralne nadzorowane przez Prezesa Rady Ministrów

Istotną rolę w realizacji przez rząd funkcji zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego państwa odgrywa Prezes Rady Ministrów, który ma określone kompetencje. Przyznanie Premierowi odrębnych, szeroko zakreślonych kompetencji pozwala go traktować jako samodzielny, naczelny organ administracji.

Zgodnie z art. 1.48 Konstytucji RP premier:

Wysoka ranga ustrojowa prezesa Rady Ministrów jest także konsekwencją faktu, że zgodnie z Konstytucją jest on zwierzchnikiem służbowym wszystkich pracow­ników administracji rządowej. Premier reprezentuje Rade Ministrów na zewnątrz, na wniosek ministrów powołuje i odwołuje sekretarzy stanu i podsekretarzy stanu w ministerstwach.

Prezes Rady Ministrów powołuje i odwołuje wszystkich szefów urzędów cen­tralnych działających w obszarze bezpieczeństwa wewnętrznego państwa. Ponadto szefowie służb specjalnych podlegają bezpośrednio premierowi.

W przypadku wprowadzenia stanu wyjątkowego na obszarze więk­szym niż obszar jednego województwa, prezes Rady Ministrów podejmuje działania przywracające konstytucyjny ustrój państwa, bezpieczeństwo obywateli lub porzą­dek publiczny, a w szczególności zapewnia koordynację i kontrolę funkcjonowania administracji rządowej i samorządowej. Jeżeli organy samorządu terytorialnego nie są w stanic wykonywać zadań publicznych lub podejmować działań wynikają­cych z przepisów o wprowadzeniu stanu wyjątkowego, prezes Rady Ministrów, na wniosek właściwego wojewody, może zawiesić te organy i ustanowić w ich miejsce zarząd komisaryczny sprawowany przez komisarza rządowego.

Prezes Rady Ministrów w celu koordynacji działań w dziedzinie ochrony bez­pieczeństwa i obronności państwa wydaje wiążące wytyczne oraz żąda informacji i opinii od:

Do realizacji zadań z zakresu koordynacji działania służb specjalnych premier może wyznaczyć ministra Koordynatora Służb Specjalnych.

W przypadku powołania ministra w celu koordynowania działalności służb specjalnych, wytyczne w odniesieniu do działalności Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrz­nego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego, prezes Rady Ministrów wydaje na wniosek tego ministra. Wspomniane wytyczne opiniuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej oraz Kolegium do Spraw Służb Specjalnych.

Do zakresu działania ministra Koordynatora Służb Specjalnych należy:

Wykonywanie wymienionych zadań umożliwia ministrowi Koordynatorowi Służb Specjalnych upoważnienie go przez premiera m.in. do:

Administracja ministerialna

MINISTROWIE

Ustawa z dnia 4 września 1997 roku o działach administracji rządowej

Rozdział 2 Klasyfikacja działów administracji rządowej Art. 5. Ustala się następujące działy:

1)   administracja publiczna,   1a)  architektura i budownictwo,   2)   budżet,   3)   finanse publiczne,   4)   gospodarka,   5)   gospodarka morska,  6)   gospodarka wodna,   7)   instytucje finansowe,   8)   integracja europejska,   9)   kultura i ochrona dziedzictwa narodowego,   10)  kultura fizyczna i sport,  11)  łączność,  12)  gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa,  13)  nauka, 14)  obrona narodowa,  15)  oświata i wychowanie,  16)  praca,

 17)  rolnictwo,  18)  rozwój wsi,  18a) rozwój regionalny,  18b) rynki rolne,  19)  Skarb Państwa,   20)  sprawiedliwość,   21)  szkolnictwo wyższe,   22)  transport,  22a) turystyka,  23)  środowisko,  24)  sprawy wewnętrzne,  25)  wyznania religijne,  26)  zabezpieczenie społeczne,  27)  sprawy zagraniczne,  28)  zdrowie.

Aparat pomocniczy ministra

MINISTERSTWA

Administracja organów i urzędów centralnych

Istota organów i urzędów centralnych

  1. 1. wydawanie aktów prawnych (zarządzenia, instrukcje, regulaminy) oraz współuczestnictwo w ich projektowaniu przez inne organy,

  2. 2. rozstrzyganie konkretnych spraw w drodze aktów administracyjnych,

  3. 3. sprawowanie kontroli i nadzoru.

Za najbardziej typowe urzędy centralne uważa się:

RzÄ…dowa administracja terenowa

WOJEWODA

Urząd Wojewódzki: Urząd Wojewódzki jest aparatem pomocniczym wojewody, złożonym z wydziałów i zintegrowanym pod kierownictwem dyrektora generalnego. Struktura organizacyjna urzędów wojewódzkich jest dosyć jednorodna i z reguły obejmuje podobne komórki organizacyjne. Wojewoda ma także możliwość tworzenia delegatur urzędu wojewódzkiego w miastach nie będących siedzibą Urzędu Wojewódzkiego

RzÄ…dowa administracja terenowa zespolona

Kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży (11)

Struktury adm. rzÄ…dowej niezespolonej (16)

Organy samorzÄ…du terytorialnego

Zakres działań organówsamorządu terytorialnego w zakresie administracji spraw wewnętrznych

Zadania związane z ochroną porządku i bezpieczeństwa publicznego ustawo­dawca zaliczył do podstawowych zadań jednostek samorządu terytorialnego. Zakres działalności poszczególnych szczebli samorządu terytorialnego został jed­nak zróżnicowany. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego. Zatem gmina jako podstawowa jednostka samorządu terytorialnego dąży do zaspokajania zbiorowych potrzeb gminnej wspólnoty samorządowej, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, a samorząd województwa wyko­nuje określone ustawami zadania o charakterze wojewódzkim.

W szczególności zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy porządku pub­licznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpo­wodziowej (art. 7 ust. l pkt 14 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym; DzU z 2001 r., nr 142, póz. 1591, z późn. zm.). Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, m.in. w zakresie porządku pub­licznego i bezpieczeństwa obywateli (art. 4 ust. l pkl 15 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym; DzU z 2001 r., nr 142, póz. 1592, z późn. zm.). Nato­miast samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim okre­ślone ustawami m.in. w zakresie bezpieczeństwa publicznego {art. 14 ust. l pkt 14 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa; DzU z 2001 r., nr 142, póz. 1590, z późn. zm.). Jednocześnie na podstawie art. 3 ustawy o Policji (DzU z 2002 r., nr 7, póz. 58, z późn. zm.) wojewoda oraz wójt (burmistrz, prezydent miasta) lub starosta sprawujący władzę administracji ogólnej oraz organy gminy, powiatu i samorządu województwa wykonują zadania w zakresie ochrony bezpieczeństwa lub porządku publicznego na zasadach określonych w ustawach.

Istnieją jednak znaczne różnice terminologiczne w określeniu zadań wyko­nywanych przez jednostki samorządu terytorialnego poszczególnych szczebli. Gmina i powiat wykonują zadania publiczne w zakresie „porządku publicznego" i „bezpieczeństwa obywateli", a samorząd województwa w zakresie „bezpieczeń­stwa publicznego". Jednocześnie ustawa o samorządzie gminnym oraz ustawa o samorządzie powiatowym odróżnia zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli od zadań z zakresu ochrony przeciwpożarowej i prze­ciwpowodziowej (i zapobiegania innym nadzwyczajnym zagrożeniom życia i zdro­wia ludzi i środowiska), a ustawa o samorządzie województwa - zadania z zakresu bezpieczeństwa publicznego od zadań z zakresu ochrony przeciwpowodziowej.

Zacytowane na początku przepisy ustaw ustrojowych jednostek samorządu tery­torialnego tylko w przypadku gmin określają wprost, że gmina wykonuje zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli jako zadania własne. Niemniej określenie zadań z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa oby­wateli oraz bezpieczeństwa publicznego jako zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego wynika bezpośrednio z Konstytucji RP oraz innych przepisów ustrojowych. W związku z powyższym także zadania powiatu w zakresie porządku publicz­nego i bezpieczeństwa obywateli oraz zadania samorządu województwa w zakresie bezpieczeństwa publicznego należą do zadań własnych odpowiednio powiatu i samorządu województwa.

Wybrane aspekty:

Wpływ j.s.t. na działalność policji (powoływanie i odwoływanie komendantów powiatowych miejskich i komisariatów po uzyskaniu opinii właściwych organów samorządowych; coroczne sprawozdania z działalności; prawo żądania informacji; prawo żadania podjęcia działań)

Zasady tworzenia i funkcjonowania rewirów dzielnicowych i posterunków policji (obowiązkowe konsultacje z władzami gminy; nieodpłatne lub preferencyjne udostępnianie lokali; gotowość uzupełniania etatów; informacje o działalności, stanie bezpieczeństwa i porządku)

Finansowanie policji przez jednostki samorządu terytorialnego (powiatowa dotacja celowa; darowizny rzeczowe i finansowe – inwestycje, remonty, sprzęt, zakup towarów i usług- 2003/2004 Fundusz Wsparcia Policji; utrzymywanie dodatkowych etatów; nagrody za osiągnięcia; rekompensaty za ponadnormatywną służbę

Współpraca policji, jednostek samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych w kształtowaniu lokalnej polityki bezpieczeństwa (współdziałanie międzyinstytucjonalne - lokalne strategie i programy zapewniania bezpieczeństwa jako instrument działań prewencyjnych; polityka informacyjna; działania koordynacyjne; działalność edukacyjna i wychowawcza)

Starosta jako zwierzchnik powiatowych, służb, inspekcji i straży (Zespolenie powiatowych struktur policji, straży pożarnej i nadzoru budowlanego pod zwierzchnictwem starosty; opiniowanie starosty obsady kierowników; zatwierdzanie programów działania; uzgadnianie współpracy; kierowanie działaniami w sytuacjach szczególnych; zlecanie przeprowadzenia kontroli; coroczne sprawozdania; żądania podjęcia działań)

Rola powiatowych komisji bezpieczeństwa i porządku ( Obowiązek Rady Powiatu tworzenia powiatowych programów zapobiegania przestępczości oraz ochrony obywateli i porządku publicznego; ustrojowe umocowanie komisji od 2001 roku; skład – przedstawiciele samorządu powiatowego i gminnego, organizacji pozarządowych, oświaty, przedstawiciele policji, udział przedstawiciela prokuratury; zadania komisji – organ opiniodawczo-doradczy starosty; kadencyjność i tryb działania)

Przepisy porządkowe stanowione przez organy gmin i powiatów (Gmina - uchwały i zarządzenia zawierające przepisy porządkowe niezbędne do ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz do zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego; Powiat - zawierające przepisy porządkowe niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia obywateli, ochrony środowiska naturalnego oraz do zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego)

Możliwość tworzenia powiatowych i gminnych straży pożarnych

Samorządowe formacje porządkowe – straże gminne, straże miejskie

Zapobieganie alkoholizmowi i narkomanii.

Działy administracji rządowej

Ogólna charakterystyka administracji spraw wewnętrznych w świetle działów administracji rządowej oraz zasady resortowości.

USTAWA z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. 1997 Nr 141 poz. 943)

Opracowano na podstawie: tj. Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437, Nr 107, poz. 732, Nr 120, poz. 818, Nr 173, poz. 1218, z 2008 r. Nr 63, poz. 394, Nr 199, poz. 1227, Nr 201, poz. 1237, Nr 216, poz. 1370, Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 42, poz. 337, Nr 68, poz. 574, Nr 77, poz. 649, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1277, Nr 168, poz. 1323, Nr 201, poz. 1540, z 2010 r. Nr 28, poz. 143 i 146, Nr 107, poz. 679, Nr 127, poz. 857, Nr 155, poz. 1035, Nr 239, poz. 1592, z 2011 r. Nr 234, poz. 1385, Nr 240, poz. 1429, z 2012 r. poz. 596, poz. 908.

Rozdział 2 Klasyfikacja działów administracji rządowej Art. 5.

Ustala się następujące działy:

1) administracja publiczna;

1a) budownictwo, gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa;

2) budżet;

3) finanse publiczne;

4) gospodarka;

5) gospodarka morska;

6) gospodarka wodna;

7) instytucje finansowe;

7a) informatyzacja;

8) członkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej;

9) kultura i ochrona dziedzictwa narodowego;

10) kultura fizyczna;

11) łączność;

12) (uchylony);

13) nauka;

14) obrona narodowa;

15) oświata i wychowanie;

16) praca;

17) rolnictwo;

18) rozwój wsi;

18a) rozwój regionalny;

18b) rynki rolne;

18c) rybołówstwo;

19) Skarb Państwa;

20) sprawiedliwość;

21) szkolnictwo wyższe;

22) transport;

22a) turystyka;

23) środowisko;

23a) rodzina;

24) sprawy wewnętrzne;

25) wyznania religijne oraz mniejszości narodowe i etniczne;

26) zabezpieczenie społeczne;

27) sprawy zagraniczne;

28) zdrowie.

Podstawowe obszary administracji spraw wewnętrznych

Ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego; ochrona granicy Państwa i kontrola ruchu granicznego; zarządzanie kryzysowe; obrona cywilna; ochrona przeciwpożarowa; przeciwdziałanie i usuwanie skutków klęsk żywiołowych i innych podobnych zdarzeń zagrażających bezpieczeństwu powszechnemu.

Art. 29.

1. Dział sprawy wewnętrzne obejmuje sprawy:

1) ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego;

2) ochrony granicy Państwa, kontroli ruchu granicznego i cudzoziemców oraz

koordynacji działań związanych z polityką migracyjną państwa;

3) zarzÄ…dzania kryzysowego;

4) obrony cywilnej;

5) ochrony przeciwpożarowej;

[6) przeciwdziałania skutkom klęsk żywiołowych i innych podobnych zdarzeń

zagrażających bezpieczeństwu powszechnemu;

6a) usuwania skutków klęsk żywiołowych i innych podobnych zdarzeń zagrażających

bezpieczeństwu powszechnemu;]

7) nadzoru nad ratownictwem górskim i wodnym;

8) obywatelstwa;

9) ewidencji ludności, dowodów osobistych i paszportów;

10) rejestracji stanu cywilnego oraz zmiany imion i nazwisk.

2. Jeżeli informacje uzyskane przez organy i jednostki organizacyjne nadzorowane,

podległe lub podporządkowane ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych

mogą mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa Państwa, minister ten przekazuje

je niezwłocznie do wiadomości Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa

Rady Ministrów.

3. (uchylony).

4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad działalnością

Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Obrony Cywilnej Kraju,

Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, Krajowego Centrum Informacji Kryminalnej

oraz Biura Ochrony RzÄ…du.

Przepis uchylający pkt 6 i 6a w ust. 1 w art. 29 wchodzi w życie z dn. 8.09.2012 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 908).


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ASW 3 Resort spraw wewn
testy ASW, Studia - politologia, Administracja spraw wewnętrznych
PODSTAWY PRAWNO USTROJOWE POWIATU, Prace Licencjackie - Magisterskie
prawno - etyczne uwarunkowania dzialalności reklamowej, Marketing
Rozporz dzenie Ministr Spraw Wewn.- zakres projektu budowlanego, BUDOWNICTWO, U S T A W Y
185 Rozporz dzenie Ministra Spraw Wewn trznych i Administracji w sprawie dokument w paszportowych
prawno-ekonomiczne uwarunkowania agroturystyki (9 str), Ekonomia, ekonomia
prawno-ekonomiczne uwarunkowania rozwoju agroturystyki (25 s, Ekonomia, ekonomia
prawno-ekonomiczne uwarunkowania agroturystyki (6 str), Ekonomia
249 Rozporz dzenie Ministra Spraw Wewn trznych i Administracji w sprawie szczeg owych zasad pobytu n
203 Rozporz dzenie Ministra Spraw Wewn trznych i Administracji w sprawie rejestru wyborc w
Pozycja prawno ustrojowa Sejmu i Senatu w konstytucji kwietniowej tabela porównawcza
204 Rozporz dzenie Ministra Spraw Wewn trznych i Administracji w sprawie spisu wyborc w w wyborach d

więcej podobnych podstron