Społeczności rolnicze
Wizja kosmosu i człowieka
Przypisanie szczególnego znaczenia płodności ziemi i zjawiskom przyrody
Cykliczne/kołowe postrzeganie czasu (rytm zimowego umierania i wiosennego odradzania przyrody)
Wyróżniona rola Ziemi personifikowanej w wyobrażeniu Bogini Matki o chtonicznym charakterze (skojarzenia symboliczne – płodność, wody, noc, lunarność)
Ewolucja postaci Matki Ziemi: * bóstwo naczelne, powiązane z podporządkowanym jej bóstwem męskim symbolizującym wegetację * podział atrybutów (bóg skojarzony ze Słońcem) * epoka brązu – podporządkowanie bogini bogu
Człowiek związany z Ziemią – wywodzi się z ziemi/gliny/prochu
Symboliczne znaczenie roślin – zastąpienie religijnych związków ze światem zwierzęcym, uznaniem mistycznej solidarności człowieka i roślin (motywy mityczne: pierwotne zabójstwo, izomorfizm człowieka i roślin)
Symboliczne znaczenie zwierząt
bydło – symbolika płodnościowa, częste zwierzę ofiarne
świnia – mitologiczny i rytualny związek z człowiekiem
Wiodąca rola Księżyca – regeneracyjna i odnowicielska rola
Kobieta i mężczyzna – mit matriarchatu, częsta matrylinearność i matrylokalność
Rytuały w społecznościach rolniczych
związek z zyskaniem płodności ziemi i rozwoju roślin oraz z cyklem wegetacyjnym
powiązanie z seksualnością, kobiecością i ekstatycznością
motyw ofiary i uczty
Społeczności pasterskie
Społeczności koczujące (nomadyczne bądź sezonowe)
Dużo wspólnego z łowiecko-zbierackimi – raczej dostosowanie się do natury, niż jej przekształcanie
Najbardziej znane ludy pasterskie: biblijni Izraelici, Zulusi, Masajowie, Dinka, Neurowie, Mongołowie, Tybetańczycy, Ugrowie, Samojedzi, Czukcze
Ludy znające pojęcie akumulacji kapitału, wojownicze
Uniwersalne cechy ludów pasterskich:
Duma rodowa – wyeksponowanie roli krwi, patriarchy i patrylinearności
Egotyzm
Duży konserwatyzm
Skoncentrowanie zachowań kulturowych na zwierzęciu
Niepewność bytu wywołana każdym zachowaniem pogłowia
Powstanie arystokracji rodowej
Rozwój literatury ustnej (esej heroiczny)
Dominacja bóstwa nieba, który jest dawcą pogody – wykształcenie monoteizmu
Sakralizacja sposobu życia
Zwierzę jako obiekt sakralny: wyróżniona rola bydła i konia
Wyróżniki człowieka jako gatunku:
Dwunożność i spionizowana postawa ciała
Swobodnie wiszący członek
Ogromna pojemność mózgu
Długi okres rozwoju osobniczego
Posługiwanie się językiem symbolicznym
Zachowania narzędziowe
Brak hamowania agresji wewnątrzgatunkowej
Przejście w pojmowaniu rzeczywistości
Zdolność do przyswojenia, wytwarzania i rozwijania kultury
Kulturowe zachowania prymatów
Problem hamowania agresji wewnątrzgatunkowej – badanie Jane Goodal -> wojny wśród szympansów
Problem narzędzi
Celowość (Jane Goodal -> szympansy i termity)
Przekazywanie (japońskie badania nad kolonią Malaków)
Narzędzia do tworzenia narzędzi
Problem języka symbolicznego
Słowotwórstwo
Symboliczne użycie słów
Rozumienie słów abstrakcyjnych
Pewien zmysl abstrakcyjny
Problem rozumienia czasu (osobny przypadek-> bonobo Kanzi)
Świadomość refleksyjna (samoświadomość)
Lustrzane odbicie
Empatia
Problem życia duchowego
Fetyszyzacja przedmiotów (Kóhler)
Rytualne tańce (Kóhler, Goodal)
Stosunek do śmierci (Butler)
Antropogeneza
Prokonsul
Miocen (23-14 mln lat temu)
Tereny Afryki
Poruszały się na czterech kończynach, prowadziły nadrzewny i naziemny tryb życia.
Duża puszka mózgowa, mały pysk, wąski nos, brak ogona.
Driopitek
Późny miocen (10-14 mln lat temu)
Tereny Afryki, Azji i Europy
Driopiteki były owocożerne, ich masa ciała wynosiła 20-35 kg.
Cechą charakterystyczną driopiteków jest cienka warstwa szkliwa na zębach trzonowych oraz stosunkowo cienka żuchwa.
Australopitek
4,2 do ok. 1 mln lat temu
Tereny Afryki
Poj. Czaszki 428-530 cm3
Przejście ze zbierackiego na zbieracko-łowiecki styl życia
Życie duchowe na poziomie współczesnych małp
Homo habilis
2,4 do 1 mln lat temu
Tereny Afryki Wschodniej
Rewolucja- powiększenie czaszki o ok. 200 cm3 w strefie czołowej -> osiągnięcie ludzkiego rubikonu mózgowego
Hipotezy:
Fuzja centryczna -> jednorazowa mutacja (Chiarelli)
Stopniowy rozwój mózgu na drodze adaptacji (Humprey)
Konsekwencje powiększenia mózgu
Wzrost kompetencji społecznych i poznawczych
Samoświadomość
Rozwój zdolności antycypacji zdarzeń
Występowanie efektu numitiatycznego
Używanie wyobraźni
„cena mózgu”- dzieci rodzą się wcześniej
Homo erectus
1,8 mln – 220 tys lat temu
Przekroczenie obszaru Afryki (Jawa, Syberia, Tanzania, Niemcy, Francja, Hiszpania)
Czaszka szczególnie rozbudowana w ośrodkach mowy – prawdopodobnie język gestów
Kultura aszelska
Pięściaki
Zróżnicowane narzędzia
Namiot w Lazarent
Zmysł artystyczny (naszyjnik, „ornamenty” na kościach, figurka kobiety)
Możliwość pochówków intencjonalnych
Paleoantropy
2 koncepcje wyjaśniające ewolucję od formy Homo erectus do Homo sapiens
Anagenetyczna Homo erectus - Homo neandertalensis – Homo sapiens
Kladogenetyczna Homo erectus – Homo sapiens (neandertalczyk – ślepa odnoga ewlucji)
Neandertalczyk
Pojemność czaszki 1200-1750 cm3 (zredukowany płat czołowy)
Umiejętność mowy – kwestia sporna
Kultura mustierska
duże umiejętności narzędziowe
układ społeczny oparty na dymorfizmie płciowym
wyspecjalizowane łowiectwo
istnienie sztuki
postulowana religijność: być może kult zwierząt, pochówki intencjonalne (postawa skurczona, usytuowanie wschód-zachód, ślady ofiarne)
homo sapiens
Prawdopodobne pojawienie się 160-130 tys. lat temu
120 tys. lat temu – Afryka Południowa, 100 tys. lat temu – Bliski Wschód
Człowiek z Cro-Magnon - 40-35 tys. Lat temu (górny paleolit)
Człowiek górnego paleolitu
Fizjonomia i pojemność czaszki człowieka współczesnego
Koniec biologicznych procesów adaptacji, szybki rozkwit form kulturowych
Kultura perigoldzko-oryniacka (30-20 tys p.n.e)
Grawecka (25-20 tys)
Solutrejska (20-15 tys)
Magdaleńska (15-10 tys)
Typ społeczności: łowiecko-zbieracki, monogamia, egalitaryzm
Symboliczne wyobrażenia związane ze światem zwierzęcym
Funkcje i znaczenia naskalnych rysunków zwierząt – symboliczne i religijne
Idea solidarności ze światem zwierzęcym
Ludzie i zwierzęta jako symbiotyczny krąg, w którym konieczna jest „równowaga dusz”
Wyobrażenie Pana Dzikiej Zwierzyny – duchowego opiekuna tajgi, do którego powracają dusze umierających zwierząt
Pochówki górno paleolityczne
Zwłoki w dołach ziemnych
posypane czerwoną ochrą
Wyposażenie grobowe
Ułożenie zwłok z głową na wschód
Pozycja płodowa