Zadanie 2.

Wartościowanie ryzyka metodą FTA

Poniższy schemat drzewa błędów przedstawia komputer. Jako zdarzenie szczytowe wybrałem przerwanie pracy tego komputera i zawieszenie się bądź zamknięcie systemu.

Dla celów badawczych przyjęto, że prawdopodobieństwo wystąpienia każdego ze zdarzeń podstawowych lub nierozwijalnych wynosi 0,01.

Objaśnienia skrótów zamieszczonych na schemacie:

ZS – zdarzenie szczytowe

ZW1, ZW2, ZW3, ZW4 – zdarzenia wynikowe

ZN1, ZN2, ZN3, ZN4, ZN5 , ZN6, ZN7, ZN8 – zdarzenia nierozwijalne

Wzory na obliczenie prawdopodobieństwa poszczególnych zdarzeń:

ZS = 1 − (1−ZW1) * (1−ZW2)

ZW1 = 1 − (1−ZN1) * (1−ZW3)

ZW2 = 1 − (1−ZN2) * (1−ZW4) * (1−ZN3)

ZW3 = 1 − (1−ZN4) * (1−ZN5) * (1−ZN6)

ZW4 = 1 − (1−ZN7) * (1−ZN8)

Obliczenia:

ZW3 = 1 − (1−0,01) * (1−0,01) * (1−0,01) = =1 − 0, 970299 = 0, 029701

ZW4 = 1 − (1−0,01) * (1−0,01) = 1 − 0, 9801 = 0, 0199

ZW1 = 1 − (1−0,01) * (1−0,029701) = 1 − 0, 960596 = 0, 039404

ZW2 = 1 − (1−0,01) * (1−0,0199) * (1−0,01) = 1 − 0, 960596 = 0, 039404

ZS = 1 − (1−0,039404) * (1−0,039404)=0,077255

Ewentualne środki ograniczające ryzyko:

Aby ograniczyć prawdopodobieństwo przerwania pracy komputera można ograniczyć prawdopodobieństwo wystąpienia niektórych z czynników. Nie należy zmieniać konfiguracji podzespołów komputera (np. ‘0podkręcać’ taktowania procesora lub karty graficznej) gdyż może to zwiększyć ryzyko przegrzania się ich. Należy systematycznie odkurzać elementy wewnątrz komputera aby nie gromadził się na nich kurz powodujący przegrzanie się. Należy zainstalować program antywirusowy i nie pobierać plików niewiadomego pochodzenia aby nie ściągnąć wirusa na komputer. A także regularnie czyścić dysk aby było dostępne miejsce przeznaczone na pamięć wirtualną. Nie należy też uruchamiać wielu aplikacji jednocześnie aby nie eksploatować nadmiernie zasobów komputera.

Wartościowanie ryzyka metodą ETA

Poniższy schemat analizy drzewa zdarzeń przedstawiony jest dla człowieka idącego piechotą po ulicy. Jako zdarzenie inicjujące wybrałem zaczepienie tego człowieka przez agresywnego napastnika.

Funkcje bezpieczeństwa zastosowane aby zapobiec temu zdarzeniu to:

1. Oddalenie (ucieczka) napadniętego człowieka w bezpieczne miejsce.

2. Samodzielne powstrzymanie napastnika przez poszkodowanego.

3. Zaalarmowanie ludzi będących w pobliżu o wystąpieniu zdarzenia.

4. Pomoc osób trzecich w powstrzymaniu napastnika.

Funkcje bezpieczeństwa stosowane przez napadniętego człowieka:

B –Oddalenie się ze strefy zagrożenia w bezpieczne miejsce

C – Samodzielne powstrzymanie napastnika przez poszkodowanego

D – Zaalarmowanie ludzi będących w pobliżu o wystąpieniu zdarzenia

E – Pomoc osób trzecich w powstrzymaniu napastnika.

Dokumentacja analizy drzewa zdarzeń

Na powyższym schemacie otrzymano sześć sekwencji rozwoju zdarzenia inicjującego. Sekwencja numer 4 i 6 prowadzi do pobicia i okradzenia przechodnia przez napastnika. W obu tych przypadkach poszkodowany nie potrafił sam się obronić przed napastnikiem ani uciec z miejsca zdarzenia. W sekwencji 4 zaalarmowane osoby nie potrafiły pomóc poszkodowanemu. A w sekwencji oznaczonej numerem 6 poszkodowany nie zaalarmował ludzi będących w otoczeniu o wystąpieniu zdarzenia.

W przypadku sekwencji numer 1 poszkodowany zdołał uciec napastnikowi a w sekwencji numer 2 zdołał go sam powstrzymać.

W sekwencji numer 3 poszkodowany nie potrafiący powstrzymać napastnika został uratowany przez zaalarmowane osoby, a w sekwencji numer 5 pomogły mu osoby trzecie mimo iż ten nie prosił ich o pomoc. Prawdopodobieństwo pobicia i okradzenia przechodnia przez napastnika jest sumą prawdopodobieństwo Zdarzeń wyjściowych 4 i 6 i w tym przypadku wynosi 0,000001.

Ewentualnym środkiem, za pomocą którego można ograniczyć prawdopodobieństwo pobicia i okradzenia przechodnia jest wzmocnienie funkcji bezpieczeństwa C – przechodzień powinien nosić przy sobie gaz lub inne środki służące do samoobrony aby unieszkodliwić napastnika.

Konstrukcja drzewa błędów