Utrzymanie nawierzchni drogowych
Utrzymanie dróg na przestrzeni wieków
W podejmowanych decyzji o remoncie nawierzchni w celu naprawy uszkodzeń powierzchniowych nalleży kierować się kryteriami oceny wizualnej, współczynnika tarcia, równości podłużnej i poprzecznej. decyzje o zakresie naprawy uszkodzeń nawierzchnii zaleca się podejmować według
następujących kryteriów uszkodzeń powierzchni:
- cząstkowa,, jjeśli co najwyżej 10 % powierzchni nawierzchni wykazuje uszkodzenia,
- całkowita, jeśli więcej niż 10 % powierzchnii nawierzchni wykazuje uszkodzenia.
Remont nawierzchni połaciowych
Celem powierzchniowego utrwalenia jako zabiegu utrzymaniowego jest:
- wytworzenie szorstkiej warstwy ścieralnej,
- uszczelnienie nawierzchni drogowej przed przenikaniem wody,
- powstrzymanie destrukcji nawierzchni,
- wykonanie warstwy ścieralnej o jednolitym wyglądzie i poprawionej estetyce.
Podstawowymi rodzajami powierzchniowego utrwalenia są:
- pojedyncze powierzchniowe utrwalenie (skroplenie nawierzchni drogowej warstwą lepiszcza i pokrycie jej warstwą grysu),
- klinowanie powierzchniowe utrwalenie (ułożenie pierwszej warstwy grysu, a następnie ułożenie drugiej warstwy grysu tylko o mniejszym uziarnieniu, która klinuje się),
- podwójne powierzchniowe utrwalenie (polega na wykonaniu dwukrotnego zabiegu pojedyńczego powierzchniowego utrwalenia),
- powierzchniowe utrwalenie typu „sandwich” (ułożenie pierwszej warstwy grysów bezpośrednio na podłożu (bez skroplenia), a potem wykonaniu typowego powierzchniowego utrwalenia).
UWAGI:
- głównym czynnikiem decydującym o wykonaniu powierzchniowego utrwalenie jest oczekiwane natężenie ruchu ( sam. ciężarowe)
- powierzchniowe utrwalenie powinno być wykonane w okresie - od 1 maja do 30 września z asfaltem, asfaltem upłynionym lub polimeroasfaltem; - od 1 czerwca do 31 sierpnia z emulsją asfaltową
- zaleca się stosowanie na drogach o kategoriach obciążenia ruchem KR1-KR4, w wyjątkowych sytuacjach można stosować na drogach KR5.Nie należy stosować na drogach KR6
- można stosować jako zabieg utrzymujący na drogach o wystarczającej nośności
- nie należy wykonywać na nawierzchniach o miękkim podłożu, w tym na nawierzchniach z asfaltu lanego
- podstawowe ograniczenie w stosowaniu wynika z warunków pogodowych: niska temp. powietrza i podłoża i opady deszczu
Remont nawierzchni cząstkowy
Przykładami remontu cząstkowego są: naprawy wybojów i obłamanych krawędzi, uszczelnienie pojedynczych pęknięć, wypełnienie złuszczeń.
Celem naprawy cząstkowej jest:
- przywrócić nawierzchnię do stanu początkowego
- od momentu stwierdzenia, że pojawiły się wyboje szybka ich likwidacja, by służby drogowe nie były odpowiedzialne za ewentualny wypadek drogowy.
Opis techniki:
Naprawa cząstkowa może być wykonana w technologii asfaltowej na zimno i na gorąco. Mogą być stosowane dwie metody:
- naprawa gotową konfekcjonowaną mieszanka mineralno- emulsyjną,
- naprawa tradycyjna, na miejscu.
Naprawa wybojów:
a) obciąć i oczyścić brzegi dziury
b) w przypadku likwidacji ubytków warstwy wierzchniej konieczny jest natrysk emulsji
c) wypełnić dziurę wybranym materiałem z pewnym nadmiarem, pamiętając o zagęszczeniu
d) zagęścić materiał ubijakiem mechanicznym lub ręcznym (prawidłowe zagęszczenie ma duży wpływ na trwałość naprawy)
e) wykonać zabiegi powierzchniowe: - uszczelnienie powierzchniowe; - przysypanie grysem
Remont cząstkowy nawierzchni masą bitumiczną obejmuje:
- wycięcie uszkodzonych miejsc nawierzchni piłą mechaniczną z nadaniem regularnych kształtów,
- usunięcie rumoszu i oczyszczenie wyciętych miejsc,
- ogrzanie bitumu lub emulsji asfaltowej i skropienie naprawianego miejsca i krawędzi pionowych,
- rozścielenie mieszanki mineralno-asfaltowej w jednej warstwie,
- zagęszczenie ułożonej warstwy walcem wibracyjnym lub w przypadku utrudnionego dostępu płytą wibracyjną,
- posmarowanie zewnętrznych krawędzi gorącym bitumem lub emulsją asfaltową i zasypaniem kruszywem 0-.
Mikrodywaniki
Cienkie warstwy bitumiczne na zimno, czyli kładzione w temperaturze otoczenia, zwane także mikrodywanikami, zimnym asfaltem czy też slurryseal jest to zabieg polegajacy na wypełnieniu płytkich nierównosci (także kolein) oraz wykonania cienkiej warstwy (ok. 1,5-2 cm) na powierzchni remontowanej drogi przy pomocy specjalnie dobranej mieszanki mineralno-emulsyjnej. Jest to technologia lepsza od powierzchniowych utrwaleń, która zapobiega dalszej degradacji drogi. Dzięki temu ulepsza się tekstura nawierzchni oraz poprawia jej szorstkosć i równosć.
W przypadku dróg nowo wybudowanych, mikrodywany stosuje się jako warstwy scieralne, układane na warstwie wykonanej z mieszanki mineralno-emulsyjnej na zimno jak również na stabilizowanej podbudowie.
Wiązanie masy jest tak sterowane, że po upływie 20 do 40 minut można wznowić nawet ruch ciężarówek.
Metoda mikrodywaników kładzionych na zimno w skrócie polega na położeniu na istniejącej nawierzchni cienkiej warstwy ścieralnej. Warunek jest taki by droga była w miarę równa, miała dobrą podbudowę, i jedynie drobne uszkodzenia nawierzchni, które mogą być jednak liczne. Zabieg położenia nowej nawierzchni wykonuje jeden duży pojazd - tzw. kombajn - który przygotowuje mieszankę grysu z emulsją asfaltową i rozkłada ją na drodze. Ponieważ do emulsji dodaje się też odpowiednie związki chemiczne, które przyspieszają proces jej utwardzenia, droga już po pół, góra godzinie nadaje się do wznowienia ruchu pojazdów.
Utrwalenie nawierzchni jedno-, dwu-, trzykrotne
Powierzchniowe utrwalenie jest to pokrowiec powstały przez skropienie uszorstnianej powierzchni emulsją asfaltową, posypanie kruszywem i zawałowanie. Zabieg ten może być jedno, dwu lub trzykrotny. Warstwy ścieralne wykonane metodą powierzchniowego utrwalenia wykazują dużą szorstkosć, a współczynnik tarcia na mokrej nawierzchni ulega małym zmianom przy zmianach prędkości jazdy. Są to zatem nawierzchnie o korzystnych cechach pod względem szczepności.
W celu uzyskania większej trwałości powierzchniowych utrwaleń w światowej technice pojawiły się kierunki zmierzające do stosowania emulsji asfaltowych modyfikowanych. Zaletą powierzchniowego utrwalenia z zastosowaniem tego rodzaju lepiszcza jest duża trwałość nawierzchni, dochodząca do 10 lat.
Jednokrotne
Powierzchniowe utrwalanie jednokrotne nawierzchni jest jednym z najszybszych i najbardziej ekonomicznych sposobów konserwacji, utrzymania, odnowy i uszorstnienia nawierzchni, ponieważ wszystkie czynności technologiczne mogą być stosunkowo łatwo zmechanizowane.
Najlepsze wyniki przy jednokrotnym utrwalaniu nawierzchni wykazało stosowanie do tego celu szybko rozpadowej emulsji kationowej modyfikowanej oraz grysów o frakcji 5-8 mm z twardych skał (bazalt, granit drobnokrystaliczny itp.).
Dwukrotne
Dwukrotne powierzchniowe utrwalenie nawierzchni jest znacznie trwalsze, niż jednokrotne. Poza tym dwukrotne utrwalenie wytyrzymuje znacznie większe obciążenie nawierzchni ruchem, niż utrwalenie jednokrotne.
Dwukrotne utrwalenie nawierzchni stosuje się w takich samych warunkach, jak jednokrotne. Oprócz tego dwukrotne utrwalenie można stosować do nawierzchni brukowanych, betonowych oraz do nawierzchni z prefabrykatów.
Trzykrotne
Takie utrwalenie nawierzchni stosuje się w zasadzie dla podobnych warunków, jak i utrwalanie dwukrotne, lecz przy ruchu nieco cięższym niż średni. Można je stosować również i przy ruchu ciężkim.
Technologia wykonania trzykrotnego utrwalenia nawierzchni jest niemal identyczna, jak przy utrwaleniu dwukrotnym, a w pierwszej warstwie jak przy jednokrotnym. Różnicę stanowi użycie do pierwszej warstwy grubszego grysu oraz nieco mniejsze zużycie materiałów przy wykonaniu drugiej i trzeciej warstwy w porównaniu z jednokrotnym utrwalaniem. Potrójne Powierzchniowe Utrwalenie Nawierzchni jest to zabieg polegający na trzykrotnym sprysku emulsją asfaltową średniorozpadową, trzykrotnym posypaniu kruszywa naturalnego oraz zagęszczeniu walcem gładkim poszczególnych warstw.
Rodzaje utrwaleń nawierzchni
1. NAPRAWA CZĄSTKOWA
2. POWIERZCHNIOWE UTRWALENIE
3. CIEŃKA WARSTWA ŚCIERALNA NA ZIMNO
4. CIEŃKA WARSTWA ŚCIERALNA NA GORĄCO
5. FREZOWANIE CZĘŚCIOWE
6. FREZOWANIE I PRZYKRYCIE POWIERZCHNIOWYM UTRWALENIEM
7. FREZOWANIE I PRZYKRYCIE CIEŃKĄ WARSTWĄ NA ZIMNO
8. FREZOWANIE I PRZYKRYCIE CIEŃKĄ WARSTWĄ NA GORĄCO
9. WYRÓWNANIE CIEŃKĄ WARSTWĄ
10. TERMOPROFILOWANIE WARTSWY ŚCIERALNEJ
11. REMIXING WARTWY ŚCIERALNEJ
12. REMIXING PLUS WARTWA ŚCIERALNEJ
13. WYMIANA WARSTW NAWIERZCHNI
14. WYPEŁNIENIE PĘKNIĘCIA METODĄ PASMOWĄ BEZ ROZFREZOWANIA
15. WYPEŁNIENIE PĘKNIĘCIA POSZERZONEGO PRZEZ FREZOWANIE
16. PRZYKRYCIE PĘKNIĘCIA TAŚMĄ USZCZELNIAJĄCĄ
17. REMIXING OTWARTYCH SPOIN TECHNOLOGICZNYCH
18. NAPRAWA POPRZECZNEGO PĘKNIĘCIA ODBITEGO Z ZASTOSOWANIEM GEOSYNTETYKÓW- NAPRAWA PŁYTKA
19. NAPRAWA POPRZECZNEGO PĘKNIĘCIA ODBITEGO Z ZASTOSOWANIEM GEOSYNTETYKÓW- NAPRAWA GŁĘBOKA
20. NAPRAWA PĘKNIEĆ ODBITYCH Z ZASTOSOWANIEM GEOSYNTETYKÓW- NAPRAWA POWIERZCHNIOWA POD NOWE WARSTWY BITUMICZNE
21. NAPRAWA PĘKNIĘĆ Z ZASTOSOWANIEM GEOSYNTETYKÓW- INIEKCJA ZAPRAWĄ CEMENTOWĄ
22. POŁĄCZENIE POSZERZENIA NAWIERZCHNI LUB UTWARDZONE POBOCZA Z ZASTOSOWANIEM GEOSYNTETYKÓW
23. RECYKLING NA ZIMNO NA MIEJSCU
Remonter połaciowy
KORZYŚCI WYNIKAJĄCE Z WYKORZYSTANIA OFEROWANEJ TECHNOLOGII:
wysoka jakość wykonywanych prac remontowych, wynikająca z faktu, że proces roboczy przebiega automatycznie
wysoki komfort pracy i bezpieczeństwo dla personelu obsługującego maszynę
zmniejszenie kosztów utrzymania i materiałowych poprzez wysoką dokładność dozowania materiałów
zwiększenie stopnia bezpieczeństwa ruchu na drodze podczas realizacji prac remontowych, poprzez zastąpienie postępującego placu budowy na drodze jedną maszyną.