IMIĘ i NAZWISKO	NR ĆW.	TEMAT ĆWICZENIA	OCENA
Mateusz Żołądkiewicz		Technologia piaskowych form odlewniczych
ROK	GRUPA	DATA
2012/13	1244

1. Charakterystyka stosowanej metody formowania

Formowanie jest procesem technologicznym, w wyniku którego powstaje forma odlewnicza. My wykorzystywaliśmy na potrzeby ćwiczenia formy jednokrotnego użycia, które wykonuje się przede wszystkim z mas formierskich.

Nasz metoda formowania którą wykorzystaliśmy to formowanie na sucho, odbywa się przy pewnej dość znacznej zawartości wilgoci w masie formierskiej. Jednak przed wlaniem

Formowanie wykonuje się za pomocą narzędzi, służących do ubijania masy formierskiej i wykańczania formy. Do zagęszczania masy w formie służą ubijaki.

1. mały, b) długi, c) zakończony płytą, d) pneumatyczny.

1. Skład chemiczny:

1. Mas formierskich

Materiały formierskie dzieli się na główne (piaski kwarcowe i gliny formierskie) i pomocnicze (spoiwa organiczne i nie organiczne, grafit, pył węglowy itp.). Podstawowymi składnikami mas formierskich są: piasek kwarcowy, glina i woda. Piasek kwarcowy (SiO2) charakteryzuje się dużą twardością i odpornością na wysokie temperatury. Glina używana do mas formierskich jest ogniotrwała, ponieważ głównym jej składnikiem jest kaolin (AI203. 2SiO2. 2H2O).

Mieszanina głównych i pomocniczych materiałów formierskich, odpowiednio dobrana ilościowo i jakościowo, tworzy masę formierską. Masy formierskie powinny odznaczać się następującymi własnościami: dobrą plastycznością, czyli zdolnością przyjmowania kształtu modelu i zachowania tego kształtu po usunięciu modelu, spoistością cząstek masy formierskiej zapewniając odporność na wstrząsy i na ciśnienie hydrostatyczne wlewanego metalu, odpornością na wysoką temperaturę płynnego metalu, dobrą przepuszczalnością gazów i par powstających w czasie odlewania i w czasie stygnięcia metalu w formie odlewniczej, przydatnością do wielokrotnego użycia w postaci domieszek do nowych mas, łatwym oddzielaniem się od ścian gotowego odlewu w czasie wybijania go z formy i oczyszczania.

1. Mas rdzeniowych

Sporządza się je z piasków kwarcowych z niewielkimi dodatkami glin i materiałów wiążących. Ponieważ rdzenie w czasie wypełniania formy ciekłym metalem znajdują się w trudniejszych warunkach niż forma, więc masy rdzeniowe powinny odznaczać się lepszymi własnościami niż masy formierskie, a więc muszą być bardziej wytrzymałe i odznaczać się większą ogniotrwałością. Ponadto masy te powinny być mało gazotwórcze, niehigroskopijne i łatwo dawać się usuwać z zakrzepniętego odlewu.

1. Przebieg ćwiczenia

1. Model ustawiamy na płycie formierskiej, a następnie kładziemy skrzynie formierską w taki sposób aby uszy i otwory ustalające położenie połówek formy znajdowały się na dole, oraz tak aby skrzynia obejmowała model przy czym zostały zachowane odpowiednie odstępy od ścianek i uwzględnić otwory układu wlewowego,

2. Kolejnym krokiem jest posypanie modelu pudrem formierskim po to, żeby masa formierska nie przywierała do niego i ułatwiła wyciągniecie go. Następnie przesiewamy masę formierską przez sito o określonej wielkości oczek, ma to na celu zwiększenie dokładności odwzorowania. Po tej czynności resztę już nie przesianej masy wsypujemy do skrzyni formierskiej,

3. Następnie zagęszczamy masę, potrzebny nam do tego jest ubijak. Rozpoczynamy od zagęszczania klinową częścią ubijaka, szczególnie dokładnie przy narożach i ściankach

4. Dosypujemy masy tak aby sięgała 3cm ponad krawędź skrzyni i ubijamy płaską częścią ubijaka. Masa formierska powinna być tak zagęszczona, aby nie mogły wystąpić w niej wady odlewnicze, np. zniekształcenia odlewu.

5. Ścinamy ubitą masę wystającą ponad krawędź skrzyni

6. Po przygotowaniu dolnej część obracamy ją o 180 stopni

7. Drugą część skrzyni układamy na przygotowanej już części formy, tak aby otwory na sworznie się pokrywały

8. Następnie ustawiamy model wlewu rozprowadzającego i posypujemy wszystko pudrem formierskim

9. Następnie ustawiamy model układu wlewowego

10. Kolejnym krokiem jest przygotowanie górnej części formy identycznie jak przygotowaliśmy dolną część (zasypać przesianą masą i ubić, dospać masy dopełniającej, zagęścić zwracając uwagę na naroża i ścianki i ściąć ubitą masę wystającą),

11. Po tych czynnościach usuwamy modele układu wlewowego i drążymy nad modelem otwór wlewowy, a nad modelem rozlewającym otwór przelewowy

12. Następnie rozkładamy skrzynie formierską i usuwamy modele tak, aby nie uszkodzić formy

13. Następnie wkładamy rdzeń i umieszczamy go w gnieździe rdzeniowym i posypujemy wszystko pudrem formierskim

14. Ostatnią już czynnością jest złożenie formy z ogromną precyzją. Po jej złożeniu przenosimy ją na stanowisko zalewania i dociążamy ją odpowiednimi

obciążnikami

1. Rysunek formy