6. specyficzne cechy realizacjii procesów budowlanych

1 indywidualny charakter każdej budowy

2 znaczne rozproszenie realizowanych budowli w terenie

3 nieruchomość produktów budownictwa

4 każdy plan budowy musi być odpowiednio zagospodarowany

5 zależność od wpływów atmosferycznych

6 różne uzyskiwanie efektów wynikające z wykonywanych obiektów

7 znaczne wymiary i masa obiektów

8 długi okres eksploatacji obiektów

9 losowy charakter czasu wykonania procesów budowlanych

10. Istota mechanizacji kompleksowej

Przy doborze kompletu maszyn dla robót lub budowy realizowanej przy zastosowaniu mechanizacji kompleksowej należy posiłkować się następującymi zasadami:

1) Skład kompletu maszyn i liczbę maszyn w zespole ustala się w oparciu o schemat technologiczny określonej roboty lub budowy, a parametry maszyn dobiera się w związku z rodzajem robót , ich wielkością , terminami wykonania oraz konkretnymi warunkami miejscowymi

2) Podstawowy proces roboczy wykonywany jest za pomocą maszyny głównej ; maszyny wchodzące w skład kompletu powinny być w taki sposób dobrane ,aby wydajność każdej z nich odpowiadała najwyższej możliwej wydajności maszyny głównej lub nieco ją przewyższała , np. dla środków transportowych o 10% lub 15%).Nieprzestrzeganie tego warunku pociąga za sobą obniżenie wydajności maszyny , co może z kolei spowodować , że koszt jednostkowy takiej roboty może być wyższy niż w przypadku , gdyby mechanizacji podlegały tylko poszczególne procesy oddzielnie , a nie cały rodzaj robót 3) Sposób pracy kompletu maszyn ustala się przyjmując pełne wykorzystanie ich czasu roboczego zabezpieczające nieprzerwany ciąg roboty np. przy robotach ziemnych - od miejsca urobienia gruntu do miejsca jego wbudowania w nasyp lub odłożenia na odkład 4) Sposób pracy kompletu maszyn ustala się przyjmując pełne wykorzystanie ich czasu roboczego Komplet maszyn nie powinien być zbyt duży .Zastosowanie znacznej liczby maszyn różnych rodzajów wykonujących jedną i tę samą robotę lub kilka kompletów składających się z mało wydajnych maszyn może znacznie obniżyć efektywność tak realizowanej mechanizacji kompleksowej

15. zasady doboru maszyn do robót ziemnych

Komplet maszyn nie powinien być zbyt duży. .Zastosowanie znacznej liczby maszyn różnych rodzajów wykonujących jedną i tę samą robotę lub kilka kompletów składających się z mało wydajnych maszyn może znacznie obniżyć efektywność tak realizowanej mechanizacji kompleksowej. Dlatego minimalna liczba maszyn w komplecie powinna być podstawową zasadą przy doborze kompletu maszyn. W szczególności dotyczy to maszyn głównych , np. przy robotach ziemnych , gdzie liczba maszyn głównych w jednym komplecie maszyn np. koparek nie powinna wynosić więcej niż jedną do dwóch sztuk , a w szczególnych przypadkach 3 sztuki. Liczbę maszyn pomocniczych w komplecie określa się oddzielnie dla każdego rodzaju robót pomocniczych w zależności od objętości robót) Zasady wyboru pomocniczych , czasu wykonania roboty głównej oraz wydajności eksploatacyjnej jednej maszyny przy robotach pomocniczych .

Zasady wyboru optymalnego zestawu maszyn.

Kryterium wyboru optymalnego zestawu maszyn powinien być w zasadzie najniższy koszt jednostki . Jednakże nie zawsze jest to łatwe do obliczenia , w szczególności przy znacznej liczbie maszyn i urządzeń wchodzących w skład różnych zespołów . Dlatego najczęściej dokonuje się tego wyboru za pomocą różnego rodzaju wskaźników techniczno-ekonomicznych , takich jak :

- wskaźnik kosztu maszyn i urządzeń zespołu S K oznacza całkowity koszt maszyn i urządzeń zespołu , który w określonych okolicznościach może przy wyborze konkretnego zespołu mieć decydujące znaczenie.

- wskaźnik zainstalowanej macy zespołu maszyn SN oznacza sumę mocy nominalnej silników maszyn zespołu . Przy ograniczonych zasobach paliwa lub energii wskaźnik ten może mieć decydujące znaczenie.

- wskaźnik wydajności zespołu na zmianę roboczą w odniesieniu do jednostki zainstalowanej mocy SQN stanowi stosunek wydajności maszyny głównej na zmianę roboczą , realizującej główną czynność procesu roboczego , do sumy mocy zainstalowanej silników zespołu.

- wskaźnik wydajności zespołu maszyn na zmianę roboczą w przeliczeniu na jednego robotnika SQR oznacza stosunek wydajności zespołu maszyn do ogólnej liczby robotników obsługujących cały zespół maszyn.

- współczynnik wykorzystania mocy produkcyjnej zespołu SWN oznacza stosunek sumy iloczynów mocy silników maszyn zespołu i współczynników wykorzystania wydajności tych maszyn do sumy mocy ich silników.

- współczynnik wykorzystania kosztu maszyn zespołu SWK jest stosunkiem sumy iloczynów kosztów maszyn przez współczynniki wykorzystania wydajności poszczególnych maszyn do sumy kosztu maszyn.

17. zabezpieczenie wykopów i nasypów

WYKOPY

Wykopy stałe: stałe odwodnienie wykopu, zabezpieczenie przed rozmyciem terenu u podnóża i ponad skarpą w pasie o szerokości głębokości wykopu, jeżeli projekt nie przewiduje inaczej, zabezpieczenie skarp przed erozją.

Wykop o ścianach pionowych oraz ze skarpami o nachyleniu większym od bezpiecznego, bez podparcia lub rozparcia: wykonywane w skałach i gruntach nienawodnionych, niewykonywana w iłach, gdy szerokość =głębokości wykopu, naziom nie obciążony a głębokość wykopu nie przekracza:

4,0 m - w skałach litych odspajanych mechanicznie,

1,0 m - w rumoszach, wietrzelinach, w skałach spękanych i w nienawodnionych piaskach,

1,25 m - w gruntach spoistych i w mieszaninach frakcji piaskowej z iłową i pyłową

BEZ. SKARPY-wykopów tymczasowych o głębokości do 4 m nachylenie:

1 : 0,5 - w iłach i mieszaninach frakcji iłowej z piaskową, pyłową zawierającą powyżej 10% frakcji iłowej, w stanie co najmniej plastycznym

1 :1 - w skałach spękanych i rumoszach zwietrzelinowych

1 : 1,25 - w mieszaninach frakcji piaskowej z iłową i pyłową o p<10% oraz w rumoszach zwietrzelinowych zawierających powyżej 2 % frakcji iłowej

Powyżej 4m:

- w pasie przylegającym do górnej krawędzi skarpy, o szerokości równej trzykrotnej głębokości wykopu, powierzchnia terenu powinna mieć spadki umożliwiające łatwy odpływ wody opadowej od krawędzi wykopu,

- podnóże skarpy wykopów w gruntach spoistych powinno być zabezpieczone przed rozmoczeniem wodami opadowymi przez wykonanie w dnie wykopu, przy skarpie, spadku w kierunku środka wykopu,

- naruszenie stanu naturalnego gruntu na powierzchni skarpy, np. rozmycie przez wody opadowe, powinno być usuwane z zachowaniem bezpiecznych nachyleń w każdym punkcie skarpy,

Nachylenie skarp wykopów stałych nie powinno być większe niż:

- 1:1,5- przy głębokości wykopu do 2 m,

- 1:1,75-przy głębokości wykopu od 2 m do 4 m,

- 1:2 - przy głębokości wykopu od 4 m do 6 m. Większe nachylenie skarp należy uzasadnić obliczeniami stateczności. Stateczność skarp i dna wykopu głębszego niż 6 m zawsze powinna być sprawdzona obliczeniowo.

NASYPY

Materiały należy układać warstwami i zagęszczać, warstwy układane poziomo, w celu ułatwienia odprowadzenia wód opadowych warstw z gruntów spoistych o małej przepuszczalności powinny mieć nachylenie górnej powierzchni w kierunku podłużnym do 10%, a w kierunku poprzecznym ok4-5%, miąższość zależy od rodzaju materiału, sprzętu, zagęszczenia. Wykonana warstwa nasypu musi być poddana procedurze odbioru częściowego, kształt nasypu, Grunty spoiste na skarpach i na koronie nasypu powinny być przy kryte warstwą ochronną z gruntów sypkich o grubości nie mniejszej niż 0,5 m, Jeżeli w układanym materiale znajdują się głazy, kamienie albo bryły gruntu, to należy je tak rozmieścić w nasypie, aby nie powodowały powstawania szkodliwych pustek.

19. przepisy bhp przy robotach ziemnych

Bezpieczne realizowanie prac ziemnych

Podstawowe zasady bhp przy wykonywaniu robót ziemnych są następujące:

roboty ziemne muszą być prowadzone zgodnie z posiadaną dokumentacją,

przed przystąpieniem do robót należy bezwzględnie wyznaczyć przebieg instalacji podziemnych, a szczególnie linii gazowych i elektrycznych,

roboty w bezpośrednim sąsiedztwie instalacji podziemnych należy prowadzić szczególnie ostrożnie i pod bezpośrednim nadzorem kierownictwa robót,

w odległościach mniejszych od od istniejących instalacji roboty należy prowadzić ręcznie, bez użycia sprzętu mechanicznego narzędziami na drewnianych trzonkach, teren, na którym prowadzone są roboty ziemne, powinien być ogrodzony i zaopatrzony w odpowiednie tablice ostrzegające,

wykopy powinny być wygrodzone barierami ustawionymi w odległości co najmniej od krawędzi wykopu,

w przypadku prowadzenia robót w terenie dostępnym dla osób postronnych wykopy należy zakryć szczelnie balami,

pochylenie skarp powinno być określone projektem: dla skarp nieobciążonych można przyjąć pochylenia według tablicy 3,

wykonywanie wykopów przez podkopywanie jest zabronione,

wykopy wąsko-przestrzenne i jamiste powinny być bezwzględnie zabezpieczone przez rozparcie ścian,

do wykonywania deskowań stosować należy jedynie drewno III lub IV klasy,

deskowanie zabezpieczające wykop powinno wystawać minimum ponad krawędź wykopu w celu zabezpieczenia wykopu przed spadaniem gruntu, kamieni i innych przedmiotów,

deskowania rozbiera się warstwami szerokości do od dołu odpiłowując stojaki w miarę rozbierania ścian,

schodzić i wchodzić do wykopów można jedynie po drabinkach lub schodniach,

jeśli projekt nie podaje minimalnych odległości, jakie należy zachować przy prowadzeniu robót w pobliżu istniejących budynków, przyjmujemy, że odległościami bezpiecznymi wykonywania wykopów bez specjalnych zabezpieczeń są:

, jeśli poziom dna wykopu jest położony ponad w stosunku do poziomu spodu fundamentu istniejącego budynku,

, jeśli poziomy są jednakowe,

, jeśli dno wykonywanego wykopu jest poniżej spodu istniejącego fundamentu, lecz nie niżej niż ,

przy robotach zmechanizowanych należy wyznaczyć w terenie strefę zagrożenia, dostosowaną do użytego sprzętu,

koparki powinny zachować odległość co najmniej od krawędzi wykopów,

nie dopuszczać, aby między koparką a środkiem transportowym znajdowali się ludzie,

samochody powinny być ustawione tak, aby kabina kierowcy była poza zasięgiem koparki,

wyładowanie urobku powinno odbywać się nad dnem środka transportowego,

niedozwolone jest przewożenie ludzi w skrzyniach zgarniarek lub innego sprzętu mechanicznego,

w przypadku konieczności dokonania jakichkolwiek prac w pobliżu pracujących maszyn należy je bezwzględnie wyłączyć,

odległość między krawędzią wykopu a składowanym gruntem powinna być nie mniejsza niż: dla gruntów przepuszczalnych, 5,0 dla gruntów nieprzepuszczalnych,

niedopuszczalne jest składowanie gruntów w odległości mniejszej od od krawędzi wykopu odeskowanego, pod warunkiem że obudowa jest obliczona na dodatkowe obciążenie odkładem gruntu,

niedopuszczalne jest składowanie urobku w granicach prawdopodobnego klina odłamu gruntu przy wykopach nieumocnionych,

w przypadku osunięcia się gruntu lub przebicia wodnego należy wstrzymać roboty, zabezpieczyć miejsce niebezpieczne i ustalić przyczynę zjawiska; do usunięcia usuwisk lub przebić wodnych należy przystąpić niezwłocznie po ustaleniu ich przyczyny i sposobu likwidacji,

gdy w czasie wykonywania robót ziemnych zostaną znalezione niewypały lub przedmioty trudne do zidentyfikowania, roboty należy przerwać, miejsce odpowiednio zabezpieczyć i niezwłocznie powiadomić właściwe władze administracyjne i policję,

w przypadku natrafienia na przedmioty zabytkowe, szczątki archeologiczne należy roboty przerwać, teren zabezpieczyć i powiadomić właściwy Urząd Konserwatorski,w przypadku odkrycia pokładów kruszyw lub innych materiałów nadających się do dalszego użytku należy powiadomić inwestora i uzyskać od niego decyzję co do dalszego postępowania.