4. Omów i wykonaj badania dotyczące oczu
To jest 5 stron slajdów, więc mija się z celem, żebym przepisywała. Jest to prezentacja – Badania fizykalne głowy i szyi.
5. Próba Rinnego - określa czas słyszenia drgań widełek ustawionych kolejno na wyrostku sutkowatym (przewodnictwo kostne) i przy małżowinie (przewodnictwo powietrzne).
Słyszenie polega na odbiorze fal akustycznych we właściwym receptorze znajdującym się w uchu wewnętrznym. Podczas wsłuchiwania się w dźwięk kamertonu przy przyłożeniu go do wyrostka sutkowego odbierane są drgania przewodzone przez kość. Podczas przełożenia kamertonu do przodu i słuchania dźwięku tuż przy przewodzie słuchowym zewnętrznym słyszalne jest drganie widełek kamertonu w powietrzu. Są to dwa typy przewodnictwa dźwięków: pierwszy to tzw. przewodnictwo kostne, drugi zaś typowe przewodnictwo powietrzne.
W przypadku prawidłowo słyszącego ucha dźwięki wytwarzane przez kamerton znajdujący się w okolicy ujścia przewodu słuchowego zewnętrznego (przewodnictwo powietrzne) słyszane są lepiej (dłużej), niż dźwięki wytwarzane przez kamerton przyłożony do wyrostka sutkowatego (przewodnictwo kostne). Wynik ten określamy jako próba Rinnego dodatnia.
W przypadku niedosłuchu przewodzeniowego, przewodnictwo kostne pozostaje mniej upośledzone, dzięki czemu dźwięki kamertonu przystawionego do wyrostka sutkowatego słyszane są lepiej (dłużej), niż dźwięki przenoszone drogą przewodnictwa powietrznego. Wynik takiej próby określamy jako próba Rinnego ujemna.
Próba Webera (ang. Weber test) – subiektywna metoda badania słuchu polegająca na przyłożeniu wprawionego w drgania stroika do czoła lub szczytu czaszki pacjenta. Zadaniem chorego jest określenie w którym uchu dźwięk słyszany jest głośniej. W przypadku zdrowych badanych dźwięk słyszany jest jednakowo w obu uszach. Badanemu z przewodzeniowym uszkodzeniem słuchu dźwięk wyda się głośniejszy w chorym uchu. Dzieje się tak ponieważ ucho to nie słyszy dźwięków otoczenia i może skupić się wyłącznie na odbiorze dźwięków przewodzonych drogą kostną. Taka sytuacja może być nawet uzyskana eksperymentalnie poprzez zatkanie jednego ucha palcem. Natomiast chory z odbiorczym uszkodzeniem słuchu będzie lepiej słyszał stroik w uchu zdrowym.
6. Badanie kończyny górnej – siła mięśni:
Odwodzenie kciuka
Przywodzenie palców
Odwodzenie palców
Zginanie palców
Prostowanie palców
Prostowania w stawie łokciowym
Zginania w stawie łokciowym
Odwodzenia barków
Badanie kończyny dolnej – ocena siły mięśni:
Prostowanie palców stopy
Prostowanie palucha stopy
Zginanie podeszwowe
Zginanie grzbietowe stopy
Zginanie w stawie kolanowym
Prostowanie w stawie kolanowym
Zginanie i prostowanie w stawie biodrowym