1. Czynniki determinujące wchłanianie leków

Właściwości fizykochemiczne

1. Masa cząsteczkowa

2. Stopień jonizacji – są obdarzone ładunkiem

3. Litofilność – rozpuszczalność w tłuszczach formy niezjonizowanej ( przenoszenie cząsteczek przez błonę lipidową)

4. Sole – rozpuszczalne

5. Kwasy, estry, zasady – nierozpuszczalne

Postać leku, vehiculum i technologia –

Transport leków przez błony –

1. Dyfizja bierna – najczęściej

2. Wydalanie najczęściej aktywny transport

Prolek – połaczenie ugrupowania pro z substancją czynną – lekiem.

Stosowane, gdy leki samodzielnie nie są w stanie przejść przez błony kom.

Proleki mają też inną strukturę fizykochemiczna – mniej drażniące etc.

Eliminacha Leków:

Biotransformacja – przemiany jakim ulega w organizmie prowadzi do przekształcenia związków liofilowych i apolarynch w związki hydrofilne i polarne

Typy:

1. Reakcje I fazy – inaktywacja

2. II faza – procesy sprzęgania leku przygotowanego przez FI z określonym ziwazkiem endogennym , co umżlwia transport przy usuwaniu.

Niemal każda ulotka zawiera informacje, że lek jest wydawany jako gluuronian – coś sprzężonego z kw. glukuronowym – najczęstszy produkt wydalania, ale nie jedyny ( inne – kwas siarkowy …)

Glukuroniany – substancje o char. Kwaśnym, więc inaczej wydalane w zależność od odczynu pH moczu.

Utlenianie głównie z cytochromem p-450

Rożne rodziny i podrodziny. CYP3A4 – najpowszechniejszy

Jelito – ze względu na dużą powierzchnię

Recyrkulacje

1. Jelitowo żołądkowa

2. Wątrobowo-jelitowa.

Mechanizmy działania leków

1. Fizykochemiczny – zwykła prosta reakcji przy nadkwasocie. Olej lniany wytworzy osłonę mechaniczną w jelicie – zahamuje wchłanianie wody. Brak struktur swoistych – działanie nieswoiste.

2. Większość leków działa przez receptory

Receptroy białek G

3 domeny wew, 3 domeny zew. 7 pętli.

Receptory nikotynowe zlokalizowane w synapsach nerwowo-mięśniowych.

Tylko psy i koty leczymy z cukrzycy – związane z repetorami wykazującymi aktywność kinazy tyrozynowej.

Interakcje leków

Interakcja – wpływ jednej substancji na skład losy w organizmie i na działanie drugiej substancji

Rodzaje interakcji

1. Farmaceutyczna – niezgodność chemiczna lub fizyczna

2. Farmakodynamiczna – wzajmen modyfikowanie działania farmakologicznego rpzez równocześnie zastosowane substancje na poziomie receptora i efektora

1. Synergizm – powszechne. Zgodne, jednekierunkowe dziłanie leków prowadzące do zmożenia ich działania.

2. Działanie antagonistyczne – przeciwne, różnokierunkowe działanie leków prowadzące do osłabienia lub całkowitego zahamowania ich działania.

1. Farmakokinetyczna – w zakresie wchłaniania, wiązania z białkami, biotransformacji.

Leki adrenomimetyczne – działają na receptory beta i alfa.

Rozskrzela rozkurczone bo pobudzeniu beta2

Mechanizm działania sulfonamidów: (trimetoprimem)

Działa bakteriostatycznie na bakterie produkujące PABA – sulfonamid.

Trimetoprim blokuje reduktazę – nie ważne skąd pochodzi PABA – synteza zostaje zablokowane.

Rozbieżność w czasie działania, jest nie porządnae. Należy łączyć leki tak, aby oba chemioterapeutyki miała podobny czas działania.

Interakcja farmakodynamiczna – działanie synergiczne.

Penicylina G – upośledza syntezę ściany komórkowe pewniejsze działanie bójcze.

Dihydrostreptomecyna

1. .

Amoksycylina i kwas klawulanowy – oba hamują syntezę peptydoglikanów.

Amoksycylina – półsyntetyk o szerokim spektrum działania. Rozkładana przez bakterie posiadające betalaktamaze. Kwas klawulanowy blokuje te enzymy.

Amosycylina i kw. klawulanowy – mają podobne czasy rozkładu. – Bardzo dobrze dobrane leki.

NLPZ – niesteroidowe leki przeciwzapalne mają działanie opioidowe?

Powodują upośledzenie działania przewodu pokarmowego w dłuższym przebiegu.

Marbofloksacyna – chinolon i Kwas tolfenamowy ( NLPZ)

Parametry farmakokinetyczne tych leków są niemal identyczne razem.

Badania przeprowadzone u bydła:

Meloksykam

Meloksykam z Amoksycyliną o krótkim działaniu

Meloksykam z Amoksycyliną o długim działaniu

Im słabsze wiązanie z białkami tym wypieranie ma słabsze znaczenie dla stężenia.

Podanie antybiotyku powoduje wzrost stężenia NLPZ

Allosteryczny – nie stosowane w med.wet

Interakcje farmakokinetyczne:

1. W Zakresie wchłaniania jelitowego

2. W Zakresie wiązania z białkami

3. W zakresie biotransformacji

4. W zakresie wydalanie przez nerki.

Siano zmienia właściwości farmakokinetyczne przez właściwości wchłaniające i ograniczeni kontaktu z błoną śluzową

Pokarm może jednak powodować wzrost wchłaniania – pokarmy bogato tłuszczowe z lekami rozpuszczalnymi w tłuszczach – gryzeofulwina (lek. Przeciwgrzybiczny.)

Interakcje w zakresie wchłaniania jelitowego.

Nie łączyć węgla z lekami

Lek wchłoniety wiąże się z białkami.

NLPZ wypierają z połączeń z białkami antybiotyki, sulfonamidy i leki przeciwkrzepliwe.

Sulfonamidy wypierają z połączeń z białkami leki przeciwcukrzycowe.

Nitrofurany – hamuje MAO

Lek – glikoproteina P nie działa toksycznie bo jednocześnie jest pobierana i wydalana na zewnątrz.

Ryfampicyna przyśpiesza wywalanie leku z komórki.

Do pobudzenia metabolizmu leku wymagany jest czas – 2-3 tygodnie stosowania induktora.

Racjonalne preparaty złożone.

Nieracjonalne

1. NLPZ + chinina lub kofeina:

Leki nasercowe – wymagają precyzyjnego monitorowania