ASPERGILLUS FLAVUS
- wytwarza zarodniki (sporangia)
- występuje głownie w rejonach tropikalnych
- aspergilozy oskrzeli i płuc u osób z zaburzeniami odporności, może wywoływać zapalenie przewodu słuchowego
- wytwarza w dużych ilościach aflatoksyny B1 o działaniu hepatotoksycznym i karcynogennym
PHYTOPHTHORA INFESTANS
(ZARAZA ZIEMNIAKA)
- wytwarza oprócz zarodników (sporangiów) również zoospory
- zarodniki roznoszą się przez wiatr, zoospory gdy jest mokro infekują rośliny
- działa teratogennie i toksycznie głównie na OUN
WPŁYW ZANIECZYSZCZEŃ POWIETRZA NA UKŁAD ODDECHOWY
Emisja zanieczyszczeń w Polsce: SO2 51% / NO2 21% / pyły 28%
Źródła tych zanieczyszczeń:
- energetyka zawodowa i przemysłowa 61% SO2, 50% pyłów i 40% NO2
- kotłowe paleniska domowe 30% pyłów, 25% SO2, i 10% NO2
- motoryzacja (znaczenie stale rośnie)
Smog:
- kwaśny (Londyński) – przez SO2 w dużych miastach klimatu umiarkowanego
- utleniający (typu Los Angeles) – duża emisja spalin samochodowych w interakcji z dużym nasłonecznieniem, utlenianie związków azotu, w dużych miastach klimatu tropikalnego
ALLIUM SATIVUM
(CZOSNEK)
obniżenie poziomu cholesterolu we krwi
obniżenie ciśnienia krwi
zapobieganie chorobom serca
zwalczanie infekcji dzięki immunostymulacji
bakteriobójczo i -statycznie na bakterie Gram „+” i „-”
konserwuje żywność
ALLIUM CEPA
(CEBULA)
AMORACIA LAPATHIFOLIA
(CHRZAN)
Wszystkie te trzy zawierają: FITONCYDY – lotne cząstki o charakterze olejków eterycznych, wytwarzane
przez rośliny wyższe (naczyniowe)
a) działają bakteriobójczo, bakteriostatycznie, grzybobójczo i
wirusobójczo
b) olejki współdziałają ze sobą, wzmacniają się na wzajem, spektrum
działania zostaje powiększone
c) stosowane w leczeniu drogą inhalacyjną głównie górnych dróg
oddechowych
d) wykazują synergizm z antybiotykami
e) działanie na układ trawienny i kojąco na układ nerwowy
ENTOMOPHTORA MUSCAE
CETRARIA ISLANDICA
(PŁUCNICA ISLANDZKA)
- tworzy porosty przymocowane do podłoża chwytnikami
- każda rzęska posiada na szczycie twór tzw. spermogonium
- w widnych lasach sosnowych i na wrzosowiskach
- obejmuje strefę arktyczną i umiarkowaną półkuli północnej
- zawiera kwasy porostowe które posiadają działanie bakteriostatyczne
RHIZOBIUM SP.
- bakterie glebowe żyjące w symbiozie z roślinami motylkowatymi (np. łubin, soja, głóg, fasola) w naroślach (brodawkach)
- mają zdolność wiązania wolnego azotu
- nadmierna chemizacja rolnictwa powoduje zubożenie gleb w bakterie brodawkowe, np. zaprawy nasienne opóźniają tempo wzrostu szczepów Rhizobium
CANDIDA ALBICANS
- gatunek bezotoczkowego grzyba zaliczany do rzędu drożdżaków
- wywołujący zakażenia oportunistyczne u chorych z obniżoną odpornością - kandydemia
- asymiluje glukozę, maltozę, sacharozę i galaktozę, ale nie laktozę
- kiełkujące blastospory wydłużają się w pseudostrzępki
- chlamydospory – twory kuliste
RHODOTORULA RUBRA
- podstawczak
- syntetyzuje i magazynuje karoteny
- nie tworzą pseudostrzępków
GEOTRICHUM CANDIDUM
- workowiec
- kolonie szarobeżowe i pomarszczone
- komórki wegetatywne, strzępki prawdziwe (długie nitki z przegrodami), artrospory (efekt rozpadu starych strzępek); czasami występują blastospory i pseudostrzępki
- geotrychoza – skóry, paznokci, przewodu pokarmowego, układu oddechowego, narządów płciowych
AMANITA PHALLOIDES
(MUCHOMOR SROMOTNIKOWY)
- bulwa na końcu trzonu, białe blaszki, zielony kapelusz, nieruchomy pierścień, zarodniki bezbarwne eliptyczne z wyrostkiem
- amatotoksyny → uszkodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego, martwica komórek wątroby i kanalików nerkowych
- dawka śmiertelna 0,1 mg/kg masy ciała
- fallotoksyny – inhibitory enzymów wielu procesów metabolicznych
- zatrucie śmiertelne – dawka grzyba (4-6h – wnikanie toksyn do komórek)
- objawy zatrucia:
a. 8-40h – nudności, bóle brzucha, wymioty, biegunka, odwodnienie, wstrząs sercowo-naczyniowy, tachykardia, spadek ciśnienia tętniczego
b. 3-4 dzień – uszkodzenie wątroby, żółtaczka, skaza krwotoczna (wynaczynienia, sińce, kruchość), niewydolność nerek, kwasica metaboliczna
- często mylony z kanią, pieczarką polną (młody ma białe blaszki)
AGARICUS CAMPESTRIS
(PIECZARKA POLNA)
PAXILLUS INVOLUTUS
(KROWIAK PODWINIĘTY / OLSZÓWKA)
RUSSULA EMETICA
(GOŁĄBEK WYMIOTNY)
ATROPA BELLADONNA
(POKRZYK WILCZA JAGODA)
- u dzieci do lat 12 dawka śmiertelna 5-15 owoców
- alkaloidy: atropina, beladonia, L-histocyjanina, skopalamina
- porażenie nerwów autonomicznych przywspółczulnych → rozkurcz mięśni gładkich (działanie parasympatykolityczne)
- przyspiesznie akcji serca
- pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego
- rozszerzenie źrenic
- suchość w jamie ustnej
- drgawki, konwulsje, zaburzenia świadomości
DATURA STRAMONIUM
(BIELUŃ DZIĘDZIERZAWA)
- alkaloidy: atropina, beladonia, L-histocyjanina, skopalamina
- porażenie ośrodkowego układu nerwowego i nerwów przywspółczulnych
DIGITALIS PURPUREA
(NAPARSTNICA PURPUROWA)
- glikozydy o działaniu nasercowym, saponiny i flawonoidy, najsilniejsza digitalna
Nazwa | Występowanie oraz budowa | Choroby | Toksyny | Jest wektorem dla: | Zdjęcie |
---|---|---|---|---|---|
LEIURUS (SKORPION) |
neurotokstyna atakującą układ nerwowy | ||||
ANOPHELES MACULLIPENNIS (KOMAR WIDLISZEK) |
krajach klimatu tropikalnego i subtropikalnego, także w klimacie umiarkowanym, larwa z krótkim syfonem | Plasmodium | |||
CULEX PIPIENS (KOMAR KŁUJĄCY) |
krajach klimatu tropikalnego i subtropikalnego, także w klimacie umiarkowanym, larwy z długim syfonem, głaszczka stanowi 1⁄3 długości kłujki | neurotoksyny, ornitozy | |||
APIS MELLIFERA (PSZCZOŁA MIODNA) |
ząbki na żądle | Toksoalbuminy, kwas mrówkowy, histamina, acetylocholina, hialuronidaza→ rozpuszczanie tkanki łącznej, 2 % populacji wrażliwe, dawki śmiertelne: dorośli 245 mg = 500 użądleń; dzieci 20 mg = 40 użądleń | |||
VESPULA VULGARIS (OSA ZWYCZAJNA) |
osłonka na żądle, brak ząbków | Toksoalbuminy, kwas mrówkowy, histamina, acetylocholina, hialuronidaza→ rozpuszczanie tkanki łącznej, 2 % populacji wrażliwe, dawki śmiertelne: dorośli 245 mg = 500 użądleń; dzieci 20 mg = 40 użądleń | |||
VESPA CABRO (SZERSZEŃ) |
jest to największy gatunek os | ||||
LUCILIA SERICATA (MUCHA ZIELONA) |
oblega padlinę, żyje w śmietnikach | Muszyca, larwoterapia – leczenie trudno gojących się ran | |||
SARCOPHAGA HAEMORRHOIDALIS (ŚCIERWICA) |
kratownica na odwłoku, jajożyworodna, żyje w śmietnikach | ||||
BUFO BUFO (ROPUCHA SZARA) | bufoteniny (aminy biogenne) o właściwościach nasennych i bufogeniny (toksyny steroidowe) o budowie chemicznej i działaniu zbliżonym do glikozydów nasercowych |
||||
VIPERA BERUS (ŻMIJA ZYGZAKOWATA) | jedyna jadowita w Polsce | hemorraginę uszkadzającą ściany naczyń krwionośnych, neurotoksyny – zawroty głowy, nudności i wymioty, hialuronidazę – pozwala na rozprzestrzenianie się jadu, dawka śmiertelna 100-175 mg, |
Tego nie zapamiętałem:
- Acinetobacter baumanni – tlenowa bakteria izolowana na OIOM`ie od pacjentów z oddziału
- Enterobacter cloace - izolowana na OIOM`ie, droga infekcji: między pacjentami
- Bulkholderia cepacia – wywołuje „cepacia syndrom” – gwałtownie przebiegające zapalenie płuc (u 20% zainfekowanych pacjentów)
- Klebsiella pneumoniae – podobnie jak Escherichia coli
- S. aureus – jego niszą ekologiczną jest przedsionek nosa
- Gronkowce oporne na metycylinę (MRSA)/ na wankomycynę enterokoków (VRE)
- Legionelloza – podwyższone ryzyko zachorowań u biorców przeszczepów (przyczyną jest woda w szpitalach)
- Bakterlemia – częsta u ludzi starszych (20-40% śmiertelności)
- Avoparcyna (glikopeptyd) i wirginiamycyna (streptogramina) (promotory wzrostu dla zwierząt) – odpowiedniki wankomycyny i pristinamycyny
- Lactobacillus sp. Bifidobacterium sp. – bakterie przyjazne dla człowieka (flora fizjologiczna)
- wirusy cytomegalli – niegroźne, ale ulegają aktywacji u pacjentów po przeszczepach i tych z AIDS
- 80% zakażeń grzybami w szpitalach wywołuje Candida sp. (40-60% śmiertelności), 1,3% Aspergillus
Higiena: działania obejmujące obszary:
- czyszczenie i dekontaminacja, pranie i sprzątanie
- bezpieczeństwo pacjentów
- higiena kuchni i pożywienia
Wirusy onkogenne:
- wirusy brodawczaka (ang. Human Papillomavirus – HPV) [rak szyjki macicy, jamy ustnej i krtani]
- wirus Epsteina–Barr (EBV) [chłoniak]
- wirus hepatitis B (HBV) [rak wątroby]
- wirus herpes mięsaka Kaposiego (KSHV)
Ekologia
wg Haeckla: nauka o związkach organizmów z warunkami organicznymi i nieorganicznymi ich otoczenia i wzajemnych stosunkach organizmów żyjących w tym samym miejscu [oraz o działaniu tych organizmów na ich środowisko – Kadłubowski]
wg Eltona: nauka o historii naturalnej.
wg Oduma: nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody.
wg Krebsa: nauka o zależnościach decydujących o liczebności i rozmieszczeniu organizmów.
Ekologia medyczna – zajmuje się przede wszystkim zagadnieniami chorobotwórczego działania warunków środowiska [biosfera, technosfera, socjosfera, noosfera] na populacje człowieka, a także skutkami zdrowotnymi degradacji tego środowiska i sposobami jego odnowy. Ekologia medyczna zajmuje się także zagadnieniami przeżywania istot żywych w krańcowych warunkach.
Biosfera – część czasoprzestrzeni, w której mogą przebywać istoty żywe. Należy do niej:
o Aerosfera [najniższa warstwa atmosfery]
o Hydrosfera
o Litosfera
Biosfera jest niezwykle złożonym systemem regulacji. Jest stale monitorowana przez liczne obserwatoria i systemy komputerowe.
Biotop [bios – życie; topos – miejsce] – ograniczony czasoprzestrzennie zespół warunków abiotycznych niezbędnych w określonym natężeniu do przeżywania i wzrostu danej biocenozy. Są to przede wszystkimczynniki fizyczne [przyspieszenie ziemskie, czynniki mechaniczne, ciśnienie ciała stałego, ciśnienie hydrostatyczne i atmosferyczne, fale dźwiękowe, ciśnienie osmotyczne, napięcie powierzchniowe, lepkość, promieniowanie elektromagnetyczne i korpuskularne, temperatura, wilgotność] i chemiczne [stężenie jonów wodorowych, pierwiastki i związki nieorganiczne i organiczne].
Biotop jest strukturą dynamiczną, zmienną w czasie i przestrzeni. Związana z nim biocenoza wywiera wpływ jego warunki.
Antropopresja – całokształt wpływów i oddziaływań człowieka kształtujący współczesne oblicze Ziemi
Głównym źródłem zanieczyszczeń aerosfery gazami cieplarnianymi [CO2, CH4, O3, freony] jestenergetyka przemysłowa, zawodowa i domowa, oraz pojazdy mechaniczne – może to powodować ocieplenie klimatu, czyli: przesunięcie stref klimatycznych, wzrost huraganów i susz, podwyższenie poziomu wód oceanów wskutek topnienia lodowców, zaburzenia biogeochemicznego obiegu substancji w biosferze, zwiększenie zasięgu występowania niektórych chorób [malaria, żółta gorączka].
Zanieczyszczenia pyłami [spaliny ropopochodne, sadza, popioły, piasek] oraz smogiem [wodną mgłą nasyconą SO2]
Pyły utrudniają wymianę gazową u roślin, zwierząt i człowieka], mogą prowadzić do pylicy, przewlekłego nieżytu oskrzeli
Uszkodzenie warstwy ozonowej, zwiększenie promieniowania UV-B powodującego podrażnienia skóry i narządu wzroku
Zanieczyszczanie wody na wszystkich etapach jej krążenia w biosferze. Główną przyczyną są ścieki komunalne i przemysłowe.
Deficyt wody spowodowany działaniami antropogenicznymi związanymi z technosferą
Obniżenie aktywności biologicznej gleby, lub jej całkowite zniszczenie poprzez: wyrąb lasów, niszczenie naturalnej pokrywy roślinnej, zakwaszanie lub alkalizacja oraz chemiczne zanieczyszczanie odpadami przemysłowymi i agrotechnicznymi [metale ciężkie, substancje ropopochodne, pestycydy], skażenia powybuchowe i radioaktywne, niewłaściwa uprawa i eksploatacja, zaburzenia gospodarki wodą, zasolenie, wody kopalniane, nadmierne nawożenie upraw, górnictwo odkrywkowe i podziemne, zwałowiska i wysypiska odpadów, budownictwo [komunalne, komunikacyjne, przemysłowe, hydrotechniczne]
Chloroorganiczne pestycydy [aldryna, dieldryna, endryna, chlordan, DDT, heptachlor, mireks, toksafen], heksachlorobenzen, chlorowane bifenyle, dioksyny, furany = tzw. Trwałe zanieczyszczenia organiczne
Katastrofy przemysłowe, wybuchy nuklearne, pożary, zamachy terrorystyczne, skażenie toksyczne
Populacja
złożona struktura biologiczna o licznych układach regulacji sprzężenia zwrotnego ujemnego i dodatniego, stanowiąca zbiór osobników określonego gatunku, żyjących jednocześnie i rozradzających się swobodnie w tym samym biotopie lub jego wyodrębnionej części
podstawowa jednostka biologiczna w ekologii, gdyż stanowi miejsce wymiany informacji genetycznej między osobnikami
przedmiot działania selekcyjnego czynników abiotycznych i biotycznych
Ekosystem [oikos – dom; systema – całość] – ultrastabilny [ma możliwość przestrajania swoich regulatorów w zależności od otrzymywanych sygnałów z otoczenia] układ regulacji, składający się z biocenozy i biotopu, częściowo otwarty, wykorzystujący energię [promieniowanie Słońca, związki organiczne] i wodę także spoza swego biotopu
Biocenoza – układ populacji różnych gatunków związanych ze wspólnym biotopem
Ontosfera – zbiór organizmów w biosferze, jako miejsce przeżywania innych ustrojów żywych, który cechuje olbrzymia biomasa.
Ontohabitat – organizm będący siedliskiem, w którym egzystują charakterystyczne dla niego organizmy; reaguje aktywnie na bytujące w nim populacje odczynami fizjologicznymi, fizjopatologicznymi i patomorfologicznymi, w tym humoralnymi i komórkowymi, miejscowymi i ogólnymi
Ontocenoza – zbiór organizmów zamieszkujących ontohabitat
Interakcje biocenotyczne
1. Interakcje wewnątrzgatunkowe
a) Antagonizm
Autointoksykacja [samozatruwanie]
Konkurencja [przestrzenna, pokarmowa, rozrodcza]
Eksploatacja [kanibalizm]
b) Protekcjonizm
Allelokataliza [wzajemne pobudzanie się do rozrodu i rozwoju wytworami swojej przemiany materii]
Kooperacja
2. Interakcje międzygatunkowe
a) Neutralizm
Koegzystencja
Saprobioza
b) Antagonizm
Antybioza [zahamowanie procesów życiowych jednych mikroorganizmów przez inne, produkujące antybiotyki]
Konkurencja [przestrzenna, pokarmowa]
Eksploatacja [roślinożerność, drapiestwo, pasożytnictwo]
c) Protekcjonizm
Foreza
Synoikia
Epioikia
Endoikia
Komensalizm
Mutualizm
Pozytywne antropogeniczne oddziaływanie na biosferę to ochrona przyrody. Polega na zapobieganiu antropopresji i usuwaniu jej skutków, a także katastrof ekologicznych w biosferze lub poszczególnych ekosystemach.
Komisja Ochrony Osobliwości Przyrody
1925 – czasopismo Ochrona Przyrody [organ Państwowej Rady Ochrony Przyrody]
Ustawy o ochronie przyrody 1920 i 1934, 1949 [+ zasoby przyrody]
1980 ustawa o ochronie i kształtowaniu środowiska
2001 ustawa Prawo Ochrony Środowiska
definicja ochrony środowiska – podjęcie lub zaniechanie działań umożliwiających zachowanie lub przywrócenie równowagi przyrodniczej
definicja równowagi przyrodniczej – stan, w którym na określonym obszarze istnieje równowaga we wzajemnym oddziaływaniu: człowieka, składników przyrody żywej i układu warunków siedliskowych tworzonych przez składniki przyrody nieożywionej
definicja środowiska – ogół elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności człowieka, a w szczególności powierzchnia ziemi, kopaliny, woda, powietrze, zwierzęta, rośliny, krajobraz, klimat
reguluje sprawy degradacji aerosfery, użytkowania hydrosfery i eksploatacji litosfery
Poza ustawami obowiązują liczne rozporządzenia, przepisy prawne, ogólne i lokalne.
Instytucjami ochrony środowiska są Państwowa Rada Ochrony Środowiska, komisje d/s ocen oddziaływania na środowisko oraz fundusze ochrony środowiska
Odpowiednie przepisy prawne ustalają w Polsce obszary miejsko-przemysłowe zagrożenia ekologicznego
Wyodrębnia się obszary chronione o szczególnej wartości krajobrazów, ekosystemów, wód, gatunków roślin i zwierząt
Strefy ochronne, parki narodowe, rezerwaty
Banki genów [gatunki zagrożone wymarciem]
...