Preparator medyczny
Kod klasyfikacji: 513904
Rozdział klasyfikacji: Ochrona zdrowia
Klasa klasyfikacji: Inni pracownicy ochrony zdrowia
Zadania i czynności
Preparator medyczny jest to człowiek , którego zadaniem jest praca ze zwłokami ludzkimi , które przed pogrzebem wymagają zainteresowania nauk medycznych .
Osoby na tym stanowisku pracują bądź w Zakładach Anatomii Prawidłowej przy Akademiach Medycznych, bądź w Zakładach Anatomii Patologicznej w większych szpitalach .
Preparator medyczny w Zakładach Anatomii Prawidłowej pomaga lekarzowi w czynnościach , które mają w odpowiedni sposób przygotować zwłoki do zamiany w zbiór odpowiednio wypreparowanych narządów i tkanek - mięśni , naczyń lub kości jako materiału koniecznego do nauki anatomii dla studentów medycyny i nauk pokrewnych. Sprawuje również nadzór nad przygotowanymi już preparatami. Utrzymuje je w porządku , dba o ich trwałość oraz nadzoruje godne postępowanie ze szczątkami ludzkimi . Praca ta wymaga kontaktu z substancjami chemicznymi , przede wszystkim formaliną .
Preparator medyczny w Zakładzie Anatomii Patologicznej pomaga wyjaśnić ostateczną przyczynę zgonu . Trafiające tam zwłoki przygotowuje do badania sekcyjnego. Otwiera jamy ciała , wydobywa umieszczone tam narządy ściśle współpracując z lekarzem w taki sposób , aby jego działanie przyśpieszyło badanie narządów zmarłego i ułatwiło pobranie fragmentów do badań specjalistycznych . Po oględzinach zwłoki są przez preparatora zaszywane i przywracane do stanu zewnętrznego tak , by jak w najmniejszym stopniu raniły uczucia rodziny .
Zawód ten wymaga pracy fizycznej polegającej na transporcie zwłok, umiejętnościach nacinania, szycia, piłowania. Wykonywane są również proste prace porządkowe. Wskazany jest dobry wzrok (przy możliwej korekcji okularami jego wad ), sprawność manualna w zakresie czynności mechanicznych (cięcie, szycie) oraz dość duża odporność psychiczna. Dzięki prostym maszynom (wózki, dźwigi) sprawność kończyn dolnych przy odpowiedniej sile może być upośledzona choć konieczne jest poruszanie się o własnych siłach . Nie ma ograniczeń wiekowych przy podjęciu pracy tego typu . Nie jest wymagane specjalne wykształcenie (może być podstawowe) jednak przed przystąpieniem do samodzielnej pracy wymagane jest krótkotrwałe przeszkoleni. Preparator zastępuje lekarza w części prac fizycznych nie wymagających wiedzy fachowej. Duże obciążenie psychiczne pomimo niewielkiego zasobu wiedzy wymaganej w tym zawodzie sprawia , że łatwo znaleźć pracę w większych szpitalach .
Środowisko pracy
materialne środowisko pracy
Praca preparatora odbywa się w budynkach szpitalnych lub przyszpitalnych w specjalnie wydzielonych salach . Miejsce pracy wymaga dobrej wentylacji . Obciążone jest możliwością stykania się z substancjami toksycznymi zarówno chemicznymi ( formalina ) jak i biologicznymi ( szczątki zmarłego) . Konieczne jest zachowanie porządku , korzystanie z ubrań ochronnych i przy przestrzeganiu zaleceń BHP nie zagraża zdrowiu . Praca wymaga znacznego wysiłku i aktywności fizycznej (transport ciężkich zwłok). Wskazane są zdolności manualne w zakresie takich czynności jak cięcie , szycie .
warunki społeczne
Praca wymaga dobrego rozumienia poleceń przełożonych ( lekarz ) . Polecenia wydawane są ustnie . Rutyna postępowania i prosty zakres czynności pozwalają na pracę możliwie samodzielną . Dobre współdziałanie pary preparator - lekarz pozwala na satysfakcję ze wspólnych osiągnięć oraz nobilituje pracownika fizycznego poprzez dostęp do wiedzy zarezerwowanej dla specjalistów .
warunki organizacyjne
Zaletą pracy w tym zawodzie jest generalnie skrócony czas pracy do 5 godzin dziennie . Niskie zarobki ( niewiele powyżej minimalnej płacy ) są adekwatne do wkładu pracy , choć dysponowanie wolnym czasem i możliwość współpracy z licznymi prywatnymi zakładami pogrzebowymi pozwala na dodatkowy zarobek do podstawowej pensji . Zawód ten nie pozwala na awans . Doświadczenie jest nabywane wraz z długością solidnej pracy i poprzez bieżące szkolenie . W miejscu pracy obowiązuje ubranie robocze i strój ochronny .
Wymagania psychologiczne
Praca preparatora medycznego może być zarówno działalnością usługową jak i pomocniczą w działalności naukowej innych . Wymagane jest w tym zawodzie wyzbycie się emocjonalnego stosunku do pewnych tradycji kulturowych (śmierć, zwłoki) . Przydatna bywa chęć pogłębienia swojej wiedzy , życzliwy stosunek do innych ( studenci, lekarze, rodzina zmarłego) oraz dyskrecja do której zobowiązuje zakres obowiązków pracowniczych . Pracownik interesujący się naukami medycznymi, biologią ma łatwiejszy kontakt ze współpracownikami. Sprawność manualna, zdolności manipulacyjne ułatwiają wykonywanie tego zawodu .
Wymagania fizyczne i zdrowotne
Praca w zawodzie preparatora medycznego jest ciężką pracą fizyczną . Dźwiganie zwłok , ich transport pomimo licznych maszyn prostych wymaga siły fizycznej . Czynności preparacyjne związane są ze sprawnością kończyn górnych i zdolnościami manipulacyjnymi . Sprawność kończyn dolnych jest wskazana , choć niewielka ich dysfunkcja przy ogólnie zadowalającej sprawności fizycznej nie przeszkadza w wykonywaniu tego zawodu . Dobry wzrok nie jest bezwzględnie wymagany choć do dobrej pracy konieczna jest korekcja wad wzroku . Zatrudnienie na tym stanowisku nie wymaga badań specjalistycznych . Osoby z alergią skórną (lateks) lub wziewną (formalina) powinny wystrzegać się tej pracy. Również znaczne wady postawy (kręgosłup) mogą uniemożliwiać pracę .
Warunki podjęcia pracy w zawodzie
Pracę może podjąć każdy chętny w Zakładach Opieki Zdrowotnej lub Akademiach Medycznych w miarę zapotrzebowania. Brak wymagań co do wykształcenia (podstawowe) oraz krótki okres przyuczenia sprawia , że praca w tym zawodzie jest dostępna dla wielu zainteresowanych.
Możliwości awansu w hierarchii zawodowej
Dla długoletnich pracowników wzrost prestiżu wśród kolegów .
Możliwości podjęcia pracy przez dorosłych
Nie ma ograniczeń wiekowych przy podjęciu tej pracy . Jedynym kryterium jest sprawność fizyczna .
Polecana literatura
Źródło danych: Przewodnik Po Zawodach, wyd. II, MPiPS
1