Zapoznanie się ze zjawiskiem optyki mikrofalowej
Wyznaczenie charakterystyki fizycznej fal elektromagnetycznych
Obserwacja wpływów zmian czynników otoczenia na zachowanie się mikrofal
Wyciągnięcie wniosków wykonanego ćwiczenia
Równania Maxwella pozwalają nam udowodnić istnienie fal elektromagnetycznych. Zmienne pole elektromagnetyczne powstałe w jednorodnym i izotropowym ośrodku, z dala od źródeł wytwarzających inne pola elektromagnetyczne spełnia równania falowe. Pole to ulega rozprzestrzenianiu i podlega wszelkim zjawiskom falowym jak dyfrakcja czy interferencja. Wnioskując w takim przypadku pole elektromagnetyczne może istnieć w postaci fal. Prędkość fazowa fal elektromagnetycznych wyraża się wzorem:
Fale elektromagnetyczne są zgodnie z teorią Maxwella falami poprzecznymi tzn. wektory fal elektrycznej i magnetycznej są do siebie prostopadłe i leżą na jednej płaszczyźnie prostopadłej do wektora prędkości fazowej V.
Mikrofale są umownie wydzielonym przedziałem widma elektromagnetycznego o zakresie długości: 1mm-30cm (częstotliwość 1-300 GHz). Taki zakres umożliwia nam łatwą analizę zjawisk falowych, np. polaryzacji.
Niespolaryzowane mikrofale charakteryzują się całkowicie przypadkowym położeniem wektorów pola elektrycznego lub magnetycznego. Jeżeli istnieje dominujący kierunek wektora natężenia to wtedy mówimy o częściowej polaryzacji. Falą całkowicie spolaryzowaną jest fala, której wektor natężenia drga w ściśle określonym kierunku.
Promieniowanie mikrofalowe jest liniowo spolaryzowane wzdłuż osi diody emisyjnej.