Pur:Aden guan Pir: cyt tym urac Zas komp-stos w odniesi do struktDNA,powst dzięki komplement strukt par zas występ w sąs niciDNAlubDNA iRNA.Zgodn z zas komplem cyt łącz się tylko z guan(G).Aden w kwRNA łącz się z urac,a w kwDNAłącz się z tym. Podcz poł par zas wytw się sł wiąz wodor. Bieg-pol na tym,że sekw zas1nic podwój helis precz okreś sekw2.Ozna to,że nicDNAsą do sieb komp.,a wiąz wod łącz naprzeciw nukleon.Łańc polinukleotydDNA są uł w spos antyków 5->3. Nukleot–org zw chem z gr estrów fosfor,są to estry nukleozyd i,podst skłi strukt kw nukl.. Enz w repli:prymazy–synt krótk fragRNA-starter dla poliDNA;helikazy–rozw podw heliks DNA,wyk energię ATP do zmia kszt swojej cząst,co umoż im wykon pracy mechan, przesuw sie wzdł dwunicDNA,rozdz nici i poszerzając widełki replikacyjne; białka SSB–uniemożli powst wiąwodor pomię komplem zas,stabili w ten spos pojed nić DNA,wyk silne powinowact do jednoniciDNA;topoizomerazy–pow relaksację skręc podwójn heliksu;polimerazDNA–odp za wydłuż nici;ligazy–kataliz synt wiąz fosfodiestrowego pom sąsiad reszt 3'–OH o 5'–P nukleon,w czasie replik łączą fragy Okazaki w 1nić Enz w repli:prymazy–synt krótk fragRNA-starter dla poliDNA;helikazy–rozw podw heliks DNA,wyk energię ATP do zmia kszt swojej cząst,co umoż im wykon pracy mechan, przesuw sie wzdł dwunicDNA,rozdz nici i poszerza widełki replikacyjne;białka SSB–uniemożli powst wiąwodor pomię komplem zas,stabili w ten spos pojed nić \DNA,wyk silne powinowact do jednoniciDNA;topoizomerazy–pow relaksację skręc podwójn eliksu; polimerazDNA– odp za wydłuż nici;ligazy–kataliz synt wiąz fosfodiestrowego pom sąsiad reszt 3'–OH o 5'–P nukleon,w czasie replik łączą fragy Okaz w1nić.	Antykod- jest to sekw nukleon, kt zas są kompl do zas kodonu.Występ on w cząs tRNA bior udz w transl. Podcz tego proc przył się on do kompl3zas w mRNA wraz ze znajd się na przeciw końcu cząst tRNA aminokw.Repli semikons-spos replik cząstDNA;w nowej cząst DNA1 nić poch ze starej cząst DNA,a2nić jest dobud zas kompl.Synt now nici może zach tylko z udział rodzicielskich, służących jako matryce. TRÓJKOWY–3leż obok siebie nukleot tw podst jedn inf(kodon)NIEZACHODZĄCY–kodony nie zach na siebie.Każdy nukleot wch w skł tylko jedn kod. BEZPRZECINKOWY-każdy nukleotyd w obrębie sekw kod wch w skł jakiegoś kodonu, więc pomiędzy kodonami nie ma zas bez znaczenia dlatranslacji. ZDEGENEROWANY–różne kodony mogą kod ten sam aminokw,tzn. prawie wszystkie aminokwy mogą być zakod na kilka spo.JEDNOZNACZNY–danej3nukleot w DNA lub RNA odp zawsze tylko1 aminokw.KOLINEARNY–kolejność ułoż aminokw w biał jest wiernym odzwierciedl ułoż odp kodonów na matrycRNA mRNA).UNIWERSALNY–powyższe zas są przestrz dość dokł przez ukł biosynt białek u wszystkich organizmów, jakkolwiek zdarzają się niewielkie odstępstwa od tej prawidłowości wśród wirusów,  bakterii,  pierwotniaków, grzybów i w mitochondriach^[1]. Na przykład kodon "UAA" odczytany przez rybosomy mitochondriów powoduje nie zakończenie syntezy białka (jak to ma miejsce w rybosomach cytoplazmy podstawowej i siateczki śródplazmatycznej), ale dobudowanie do niego tryptofanu; natomiast kodon "UGA" zamiast przerwania translacji może powodować dołączenie selenocysteiny (wymagane jest do tego występowanie w mRNA dodatkowego sygnału, tzw. SECIS), a kodon "UAG" – dobudowanie pirolizyny (ang. pyrrolysine) do tworzącego się łańcucha polipeptydowego (białka).