SPOIWA MINERALNE:

Spoiwa mineralne to wypalone i sproszkowane surowce mineralne, które po wymieszaniu z wodą, dzięki reakcjom chemicznym, wiążą i twardnieją (plastyczna lub ciekła mieszanina spoiwa z wodą zwiększa stopniowo swoją lepkość, przechodząc w stan stały charakteryzujący się określonymi właściwościami fizycznymi i mechanicznymi).

Podział ze względu na surowiec:

-wapienne i cementowe (CaCO3)

-gipsowe i anhydrytowe (CaSO₄*2H₂0 lub CaSO₄)

-magnezjowe (MgCO₃ lub MgCO₃* CaCO₃)

-krzemianowe (szkło wodne)

Podział ze względu na zachowanie w środowisku wodnym:

-powietrzne-wiążą po zarobieniu z wodą, ale tylko na powietrzu: wapna, spoiwa gipsowe, magnezjowe i krzemianowe

-hydrauliczne-wiążą po zarobieniu z wodą na powietrzu, ale również w wodzie: wapno hydrauliczne i cementy.

WAPNO:

I Palone CaO

II Gaszone (lasowane) Ca(OH)₂ :

• ciasto wapienne (gaszenie kawałków wapna)

na mokro – duża ilość wody / ciasto wapienne i mleko wapienne

• hydratyzowane (suchogaszone) (uwaga-zaleca się gaszenie wapna hyd. na 24 godziny przed użyciem do murów. i tynk.)

na sucho – mała ilości wody, niezbędnej dla prawidłowej reakcji chemicznej, proces przeprowadzany w warunkach przemysłowych

III Wapno hydrauliczne (związki o właściwościach hydraulicznych – krzemiany i gliniany wapniowe)

wytwarzane przez wypalanie ilastego lub krzemionkowego kamienia wapiennego i sproszkowane w procesie gaszenia

wypalanie kamienia wapiennego CaCO₃ w temp. 800-1200 °C:

CaCO₃ → CaO + CO₂ wapno palone CaO

gaszenie wapna

CaO + H₂O → Ca(OH)₂ + Q_cal ciasto wapienne / wapno hydratyzowane

wiązanie wapna

karbonatyzacja Ca(OH)₂ + CO₂ → CaCO₃ + H₂O

Proces wiązania i twardnienia wapna (przy produkcji cegły wapienno piaskowej i betonów komórkowych):

-krystalizacja-zaprawy tracącej wodę. W zaprawie wapiennej z rozpuszczonego wodorotlenku wapna wydzielają się kryształki wodzianu wapna Ca(OH)₂*2H₂O lud kryształki uwodnionego wodorotlenku wapniowego. Podczas krystalizacji, kryształki wodzianu i wodorotlenku zrastają się ze sobą, z kryształkami zaprawy i ziarnami piasku, tworząc sztuczny kamień. Proces ten jest odwracalny.

-karbonatyzacja-łączenie z dwutlenkiem węgla (proces nieodwracalny), woda w reakcji odgrywa rolę katalizatora, po wyschnięciu zaprawy proces ten zachodzi znacznie wolniej.

-tworzenie się krzemianów wapna-wapno wiąże w wyniku reakcji chemicznej z dwutlenkiem krzemu, który jest głównym składnikiem piasku. Reakcja ta może zachodzić tylko w temp>100C i w obecności wody. Wodorotlenek wapniowy lączy się z kwarcem:

2Ca(OH)₂ + SiO₂ = 2CaO*SiO₂*2H₂O.

Zalety:

-wiąże dzięki CO₂

-biała barwa

-duża powierzchnia właściwa (300-1000m²/kg)

-silna zasadowość (alkaliczność): wł. Bakteriobójcze i dezynfekujące

-absorbowanie wody (40-50%): wł. Plastyczne

-‘duża’ odkształcalność i rysoodporność: dobrze przenosi odkształcenia konstrukcji

-samoistne zanikanie niewielkich rys

-korzystny wpływ na mikroklimat pomieszczeń (dyfuzyjność, dobre wł. Izolacji cieplnej i akustycznej)

-zdolność tworzenia z piaskiem w środowisku nasyconej pary wodnej krzemianów wapniowych o dużej wytrzymałości mechanicznej: autoklawizowane wyroby wapienno piaskowe, beton komórkowy

-możliwość mieszania z cementem

Wady:

-silnie egzotermiczna reakcja z wodą (problemy technologiczne gaszenia wapna)

-niska odporność na oddziaływanie wody

-mała wytrzymałość fc=1-2MPa po 90dniach

-długi czas wiązania

-higroskopijność

-biała barwa

-niebezpieczne w procesie technologicznym-silnie żrące

-nieodporne na czynniki atmosferyczne

-niepraktyczne w stosowaniu, problemu z przechowywaniem na budowie

-trudność stosowania: złe proporcje między procesem schnięcia a karbonizacji mogą łatwo spowodować odpadanie kolejnych warstw.

GIPS:

Gips-spoiwo mineralne, którego głównym składnikiem jest półwodny siarczan wapnia otrzymywany przez częściowe odwodnienie kamienia gipsowego w procesie obróbki termicznej.

Gatunek gipsu-określa wytrzymałość na ściskanie w MPa po wysuszeniu do stałej masy. Próbki do badań o wymiarach 4*4*16cm wykonuje się z zaczynu o konsystencji normowej

Prażenie i zmielenie kamienia gipsowego:

200 °C → CaSO₄^.1/2H₂0 (gips półwodny)

CaSO₄ ^.2H₂O 600 °C → CaSO₄ (anhydryt)

800 °C → CaSO₄ + CaO (estrichgips)

CaSO₄^.1/2H₂O + 3/2H₂O → CaSO₄^.2H₂O\

Rodzaje spoiw gipsowych:

-Budowlany: drobnoziarnisty GB-D; gruboziarnisty GB-G

-Szpachlowy: gipsowy, tynkarski

Zalety:

-mała energochłonność procesu produkcji

-krótki czas wiązania i twardnienia

-jasna barwa

-mała gęstość objętościowa 1-1,3Mg/m³

-mała higroskopijność (dobry mikroklimat)

-dyfuzja pary wodnej

-dobra izolacyjność cieplna 0,2-0,35 W/mK

-dobra akumulacja cieplna

-dzwiękochłonność

-niepalność i odporność ogniowa

-mrozoodporność

-pH ok. 7

-brak skurczu

Wady:

-duża nasiąkliwość 15-55%

-spadek wytrzymałośc po zawilgoceniu do ok. 70%

-kruchość

-powoduje korozje stali

-higroskopijność

-jasna barwa

-nieodporny na działanie czynników atmosferycznych

-bardzo szkodliwy gdy wystąpi w ceramice: podczas wypalania przechodzi w anhydryt, który po latrach znów przechodzi w gips, zwiększając objętość i rozsadza cegłę

-wolny czas schnięcia

-jako tynki łatwo ulegają wgnieceniom i wykruszeniom w na skutek użytkowania

CEMENT

Cement portlandzki –spoiwo mineralne otrzymywane przez wypalenie mieszaniny wapieni, margli i surowców ilastych (glina). Otrzymywany w tym procesie klinkier cementowy mieli się z różnymi dodatkami. Minerały cementowe pod wpływem wody ulegają procesowi uwodnienia, w wyniku którego uzyskany zaczyn zmienia swój stan ciekłości, wiąże i twardnieje.

Klasa wytrzymałości cementu-liczba odpowiadająca minimalnej wytrzymałości na ściskanie w MPa zbadanej na próbkach zaprawy normowej w postaci beleczek o wymiarach 4*4*16cm po 28 dniach ich przechowywania w normowych warunkach.

Zaprawa normowa: 3 części piasku (1350g), 1 cementu (450) i 0,5 wody (225)

Marka ZAPRAWY-symbol literowo liczbowy (np. M4) określający minimalną średnią wytrzymałość na ściskanie w Mpa próbek zaprawy w postaci beleczek 4*4*16 po 28 dniach twardnienia. W przeciwieńskie do klasy CEMENTU wszystkie czynniki do oznaczenia są zmienne, a jedynym kryterium jest wytrzymałość: M0,3 M0,6 M1 M2 M4 M7 M12 M15 M20

Proces produkcyjny:

-Metoda mokra: surowce wprowadzane są do pieca w postaci szlamu. Zaletą tej metody jest łatwość mieszania i korygowania mieszaniny surowcowej, natomiast wadą – duże zużycie energii.

-Metoda sucha: niskie zużycie energii - niższe koszty produkcji.

Zalety:

-spoiwo hydrauliczne

-pH>12

-duża wytrzymałość na ściskanie: 60, 200, 600-800 MPa

-skurcz: współpraca betonu i stali

-rozszerzalność liniowa betonu i stali podobna 0,01mm/m

-odporność na czynniki atmosferyczne znacznie większa niż wapno i gips

-izolacyjność cieplna

-niepalność

-mrozoodporność

-duża trwałość

-łatwy w obróbce i montażu

Wady:

-skurcz: rysy skurczowe -> koncentracja naprężeń

-długi czas wiązania i twardnienia 28dni

-mała wytrzymałość na rozciąganie 1/10-1/12 fc

-‘mała’ odkształcalność i rysoodporność: źle przenosi naprężenia rozciągające

-mostki termiczne: stosunkowo duża przewodność cieplna

-mała dyfuzyjność

-higroskopijność

-pH>12

-duża energochłonność procesu produkcji

-gorszy mikroklimat niż wapno i gips

-spadek wytrzymałości przy zawilgoceniu

ZASTOSOWANIE:

-produkcja cegły, betonu

-tynki

-wykończenia, elementy ozdobne

-naprawa uszkodzeń

-wypełnianie ubytków, luk

-płyty gipsowo-kartonowe

-posadzki

	Gips	Cement	Wapno
Stopień rozdrobnienia	Uziarnienie	Pow. właściwa	Stopień zmielenia
Konsystencja	Normowa: rozpływ na tarczy Southardta 180mm	Normowa: trzpień paratu Vicata na 5-7mm od dna	Zawartość wolnej wody
Czas wiązania	3/6 - 30 min	45/6-/75 min – 28dni
Wytrzymałość mechaniczna	6-8MPa	>32,5 - >62,5
Skłąd chem i mineralogiczny	CaSO4*2H2O, wapienie, siarczki	CaCO3, wapienie, margle, gliny, iły	CaCO3, wapienie
Przewodnictwo cieplne	0,16W/mK
Okształcalność	5*10^-6 [1/stC]	0,01m/mm

KAMIEŃ NATURALNY

Magmowe	Osadowe (monomineralne) *Okruchowe: wietrzenie, UV, ± Δt, H2O, CO2 * Lite	Metamorficzne
Głębinowe Lawa: wolno-stygnąca Struktura: Grubokryst.. Odporność: fc - duża ft – mała < Δt	Wylewne Lawa: szybko-stygnąca Struktura: Drobnokryst.. Odporność: ≈ fc < ft + Δt	magmowe (mechaniczne, okruchowe) Wietrzenie mech.-chem. Lepiszcze: Krzemionk. Żelaziste Wapienne Gliniaste Struktura: Ziarnista lub zbita
Granit Sjenit Dioryt Gabro	Bazalt Diabaz Porfir Andezyt	Kwarc Piaskowce G Zlepieńce
Mika, Kwarc, Oliwin, Piroksen, skaleń (Plagioklaz; Ortoklaz, Albit)	Kwarc Skaleń Dolomit Kalcyt	Plagioklaz, Kwarc, Kalcyt, Grafit, mika

Właściwości techniczne: osadowe<metamorficzne<magmowe

Zastosowanie:

-mury, sklepienia, fundamenty

-elementy płytowe: okładziny pionowe (elewacje), poziome (ciągi komunikacyjne), wykładziny (parapety, poręcze)

-elementy schodów

-detale i elementu architektoniczne

-krawężniki, kostki brukowe, podbudowy, wypełniacze

-filary, przyczółki mostów, podpory, groble, jazy, nabrzeża portów

-mączki i kruszywa do betonów

-renowacje

Skały	Rodzaj kamienia	Gęstość obj. [Mg/m^3]	E [GPa]	Wytrz.na ściskanie [MPa]	Ścieralność T.Böhmego [cm]	Nasiąkliwość [%]	Twardość S.Mohsa [cm]	Odporność Ogniowa
Magmowe	Granit -kw Bazalt	2,3-2,7 2,6-3,2	13-76 56-99	100-220 160-300	0,1-0,2 0,1-0,2	0,1-0,7 0,1-0,7	6-7 6-8	dst. bdb
Osadowe	Piaskowiec Wapień Dolomit	1,8-2,7 1,4-2,8 2,1-2,8	4-43 3-53 18-48	10-150 8-170 60-160	0,1-2,5 0,3-2,0 0,3-0,4	0,5-15 0,3-30 0,3-0,4	4-7 2-3 2-4	dst. db db
Metamorficzne	Marmur Kwarcyt	1,9-2,8 2,3-2,7	62-92 65-80	80-150 200-300	0,2-0,4 0,1	0,1-0,5 0,1-0,5	3 7	dst -

Klasyfikacje ze względu na:

a)gęstość:

- B.Lekkie < 1500 kg/m3

-Śr. Ciężkie = 1500-2200 kg/m3

-Ciężkie = 2200-2600 kg/m3

-b. Ciężkie > 2600 kg/m3

b)wytrzymałość na ściskanie [MPa] (na rozciąganie ft=1/25-1/30 fc, a na rozciąganie przy zginaniu ft=1/6 fc, na ścinanie ft=1/10-1/15fc):

-b. Słabe < 15

-Słabe = 15-60

-Średnie = 60-120

-Duże = 120-200

-b. Duże > 200

c)ścieralność [mm]: d)nasiąkliwość [%] n_w:

-B.mała <2,5 - b. mało nasiąkliwe < 0,5

-Mała 2,5-5 - m. nasiąkliwe = 0,5-5%

-Średnia 5-7,5 - śr. Nasiąkliwe = 5-20

-Duża 7,5- 10 - b.nasiąkliwe > 20

-B.duża >10

e)mrozoodporność [liczba cykli]: f)przewodność cieplna W/mK:

>10 >0,76 zimne

->25 <0,76 ciepłe

g)zawartość SiO₂ [%]:

>65 kwaśne: granit, porfir kwarcowy, kwarc, kwarcyt

52-65 pośrednie: sjenit, dioryt, porfir, andezyt

42-52 zasadowe: bazalt, gabro, piaskowiec, wapień, dolomit

<40 ultrazasadowe dunit

h)inne:

-pojemność cieplna: 0,75-0,92

-współczynnik rozszerzalności term. [1/stC]: (cem. α =1 )≈(kamień α ≈ 0,9 )^.10^-5/1^oC

-ognioodporność : bazalt>wapień>piaskowiec>granit>marmur (od drobno do grubokrysal.)

-zwięzłość [liczba uderzeń]: 3grupy ( <15 ; 13-15 ; <6 )

-twardość [%]: 4 grupy (75-100 ; 50-75 ; 25-50 ; 0-25)

Skała-kombinacja 1 lub kilku minerałów

Minerał-ciało stałe o określonym składzie i uporządkowanym układzie atomów

Skład:

-proste i złożone tlenki, krzemiany i glinokrzemiany, trudno rozpuszczalne sole wapnia, magnezu

-wiązanie jonowe-atomowe (to powoduje, że są kruche!)

-duża gęstość, mała porowatość

-wysycone w tlen-niepalne, ognioodporne lub ogniozmienne

Zalety:

-trwałość

-występują w naturze: łatwo dostępne

-różnorodność struktury, tekstury

-duża wytrzymałość na ściskanie

-możliwość obróbki (małe nakłady energii)

-niska energochłonność procesu pozyskiwania

-estetyka

-zbliżona rozszerzalność liniowa do zaprawy cementowej

-odporność na kwaśne deszcze

-właściwości samoczyszczenia

Wady:

-kruchość

-grubokrystaliczne nieodporne na szoki termiczne

-bardzo duża gęstość objętościowa

-duża przewodność cieplna

-nie tłumią drgań

-estetyka

-piaskowiec: korozja

-wysoka cena

-zimne w dotyku

-trudne w czyszczeniu

Granit:

Gęst. Obj. [Mg/m^3]	Ciepło właściwe [J/kg^oC]	Przewod. Cieplna [W/mK]	Wsp. Rozszerz. Lin. [1/stC]	Współczynnik dyfuzji
2,5	920	3	9	-

CERAMIKA

Surowce – naturalnego pochodzenia:

Nośniki plastyczności – ilaste (gliny, kaoliny)

Schudzające (kwarc, skaleń)

Modyfikujące – upłynniacze, plastyfikatory, porozytory, barwniki

Proces technologiczny – wieloetapowy:

I Przygotowanie surowców: Ilość wody masy

> 30% Lejne

do 30% Plastyczne

do 12% Półsuche

do 6% Suche

II Formowanie

Lejne – odlewanie (muszle , umywalki)

Plastyczne – wytłaczanie, toczenie, ciągnienie (dachówki, pustaki, rury)

Półsuche – dotłaczaniem (dachówki, kafle, płytki)

Suche – prasowanie (płytki ścienne, podłogowe)

III Suszenie (temp. do 100 ^OC)

IV Wypalanie (temp. 700 –2000 ^OC)

Źródło wad powstałych w procesie produkcji:

- skurcz suszenia i wypalania

- zbyt niska temperatura wypalania

- margle (węglan wapnia forma pośrednia pomiędzy wapieniami a iłami)

-CaCO₃ - rozpuszcza się w wodzie nasyconej CO₂

- Sole rozpuszczalne w wodzie (siarczki - piryt FeS2) – wykwity

- zanieczyszczenia mechaniczne i organiczne

Podział ceramiki na grupy:

- Wyroby porowate, n_w do 22%

wyroby ceglarskie (cegła pełna, zwykła, kratówka, dziurawka, pustaki ceramiczne)

szkliwione (kafle i płytki ścienne)

ogniotrwałe (cegły i kształtki szamotowe)

-Ceramika spieczona n_w do 6% (max.12%)

wyroby klinkierowe (cegły bud., kanalizacyjne, kominówki, klinkier drogowy, płytki

klinkierowe, podokienniki, rury kształtki kanalizacyjne)

- Ceramika półszlachetna – wyroby szkliwione

(półporcelana, porcelit, fajans), płytki i wyroby sanitarne, kamionkowe, rury

kanalizacyjne, płytki , kafle)

Klasyfikacja PN-B-12050:1996	Kryteria podziału cegieł budowlanych	podział
Grupy	Sposób wykonania powierzchni bocznych	Z - cegły zwykłe L - cegły licowe – bez tynku
Rodzaje	Odporność na działanie mrozu	M -odporne N - nieodporne
Typy	Ukształtowanie wnętrza	B – bez otworów P - cegły pełne < 10 % D – cegły drążone 10-40 % S – cegły szczelinowe 10-40 %
Klasy	fc [MPa]	Z: 3,5 5 7,5 10 20 25 L: 10 15 20 25 (zaprawa fc < klasy wyrob. ceram.)
Sortymenty	Gęstość obj. [kg/dm^3]	Typ B i P: 1,0 1,2 1,4 1,6 1,8 2,0 Typ D i S: 0,6 0,8 1,0 1,2 1,4 1,6

B – bez otworów

P – pełne, dopuszczalne są drążenia w podstawie, ale o łącznej powierzchni nie przekraczającej 10% powierzchni podstawy i maksymalnej powierzchni otworu 2,0 cm² .

D – drążone, z otworami o łącznej powierzchni powyżej 10% i nie więcej niż 40% powierzchni podstawy; powierzchnia pojedynczego otworu nie większa niż 6,0 cm² .

S – szczelinowe, z otworami o łącznej powierzchni jak dla cegieł typu D, szczeliny o szerokości do 15 mm

Pełnione funkcje:

* Ścienne – cegła: pełna, klinkierowa, dziurawka, kratówka, kominówka, pustaki ceramiczne.

* Stropowe - pustaki ceramiczne.

* Nadproża ceramiczno-żelbetowe

* Pokryciowe – dachówki: karpiówka, zkładkowa, marsylka, holenderka (S), pola, mniszka, gąsiory.

* Przewody dymowe i wentylacyjne – kominówka.

* Piece (izolacja termiczna) – wyroby szamotowe (cegła szamotowa).

* Klinkier drogowy

* Wykończeniowe (zabezp.) – płytki podłogowe, ścienne, podokienniki, okapniki, elem. ogrodzeniowe.

* Melioracyjne – sączki drenarskie

* Sanitarne – (fajans) muszle , umywalki, rury, łączniki.

* Wyroby szklane – luksfery, szkło piankowe, włókna szklane

Zalety:

-wytrzymałość mechaniczna

-niska przewodność cieplna (cegła pełna, pustaki, beton komórkowy)

-duża akumulacyjność cieplna

-duża odporność na uszkodzenia mechaniczne

-dyfuzyjność

-duża trwałość

-ogniotrwałość

-dowolność kształtów i struktury

-łatwość kładzenia

-dostępność surowców i nieskomplikowany proces produkcji

-ekologiczne

-korzystny mikroklimat

-odporność na działanie czynników atmosferycznych

Wady:

-duża przewodność cieplna: 0,9 W/m²K (silikatowa)

-kruchość

-radiacyjność

-margle powodują wypryski (białe kropki)

-śliskość

-zimne w dotyku

-mała wytrzymałość na wysokie temperatury

-duża gęstość objętościowa

-‘mokra’ technologia (beton komórkowy, silikat)

-duży nakład pracy przy murowaniu (ceramika tradycyjna)

PŁYTKI CERAMICZNE:

Sposób formowania:
Grupa A - płytki formowane metodą ciągnioną.

Grupa B - płytki prasowane na sucho, form. na matrycach pod podwyższonym ciśnin. z proszku lub drobnych granulek.
Grupa C - płytki odlewane w formach (metoda już bardzo rzadko stosowana)

Nasiąkliwość wodna:  Podawana w [%] - im niższa nasiąkliwość, tym bardziej zwarty (mniej porowaty) materiał, z którego wykonano płytki:

-Grupa I - płytki o niskiej nasiąkliwości (E <3 %),
-Grupa II - płytki o średniej nasiąkliwości (3%<E< 10%). Są dwie podgrupy - IIa (3%<E<6%) i IIb (6% <E<10%).
-Grupa III - płytki o wysokiej nasiąkliwości (E >10%).

W zależności od nasiąkliwości wodnej płytek dobiera się do nich klej i fugę.

Mrozoodporność: W naszych warunkach klimatycznych do mrozoodpornych płytek zaliczane są płytki z symbolami A I i B I. Nawet płytki mrozoodporne mogą pękać, jeśli były źle położone.

Odporność na szok termiczny-cecha ta jest istotna wówczas, gdy płytki mogą być narażone na nagłe zmiany temperatury - np. na blacie w kuchni. Producenci, oznaczając tę cechę, określają jedynie jej zgodność z normą.

Wytrzymałość na zginanie: Płytki narażone na dynamiczne - nie stałe - obciążenia (np. przejazd samochodu). Normatywna wytrzymałość wynosi 27 MPa - w warunkach domowych, ale np. w garażu, na podjeździe lub w warsztacie powinna być wyższa.

Twardość powierzchni: Odporność na zarysowania. Im wyższa cyfra, tym odporność większa - trudniej zarysować płytkę (według skali Mohsa). Według normy twardość płytek nie powinna być mniejsza niż 5 (płytki nie ulegają uszkodzeniu przy normalnej domowej eksploatacji).

Klasy ścieralności płytek:
-V - najwyższa; można stosować nawet na powierzchniach obiektów przemysłowych i ciągów komunikacyjnych o bardzo dużym natężeniu ruchu i zanieczyszczenia, sklepy, szkoły, dworce.
-IV - duża odporność, również przeznaczone do pomieszczeń o dużym natężeniu ruchu i dużym zanieczyszczeniu powierzchni, np. w sklepach, na klatkach schodowych, hotel, biuro, itp.

-III - na posadzki w korytarzach, przedpokojach i kuchniach.
-II - do mieszkań, w których mało się chodzi, a możliwości zarysowania szkliwa są niewielkie (pokoje dzienne).

- w pomieszczeniach, w których chodzi się w miękkim obuwiu bądź boso i gdzie praktycznie nie ma możliwości zarysowania szkliwa (np. sypialnie).

Odporność na działanie związków chemicznych i plamienie:
Dziś produkuje się płytki w niewielkim stopniu podatne na działanie związków chemicznych, przede wszystkim tych używanych w gospodarstwach domowych, a także na plamienie - pod tym względem przewyższają kamień budowlany.

5 klas odporności na plamienie :
5 - najlepsza wartość, plamy zmywają się ciepłą wodę
4 - plamy zmywają się słabym detergentem np. płyn do mycia naczyń
3 - plamy zmywają się silnym detergentem (np. płyn do WC, cif)
2 - plamy zmywają się środkiem chemicznym np. 3% kwas solny
1 - plamy się nie zmywają, nieodwracalne uszkodzenie powierzchni

Antypoślizgowość-antypoślizgowość nie jest uwzględniona w normach europejskich, określa się ją najczęściej w oparciu o normę niemiecką DIN i oznacza symbolami od R9 do R13. Im wyższa wartość liczbowa, tym lepsze własności płytek.

Gatunki:

Trzy gatuni - pierwszy, drugi i tzw. handlowy. Od gatunku zależy cena płytek, ale również ich właściwości, oraz dopuszczalna tolerancja wymiarowa. Właściwości płytek dopuszczonych do obrotu (również niższych gatunków) muszą być zgodne z normami, ale producenci podają wyłącznie informację dotyczące gatunku I - rzeczywiste parametry płytek niższych gatunków nie są podawane! Na przykład twardość powierzchni określona w katalogu wartością 8 dla płytek II gatunku może wynosić tylko 6 (co jest zgodne z normą - minimalna twardość płytek ma wynosić 5).

KLINKIER:

-elewacja z klinkieru stanowi aż około 3% kosztów budynku

-izolacyjnośc akustyczna

-trwałość

-gładkość powierzchni

-ekologiczność

-nie stosować wapna do murowania

-jedynie z pustką powietrzną