. „Przygoda Hałabały”

Pewnego jesiennego dnia do Krasnala Hałabały przyleciał wróbelek. Wróbelek zaprosił krasnala na spacer po lesie. Gdy tak spacerowali Hałabała zobaczył stertę liści pod drzewem.
-Spójrz wróbelku, kto tu naniósł tyle liści? – zapytał wróbelka Hałabała
Jak myślicie, co wróbelek odpowie Hałabale??*
Rozejrzyj się Hałabało dookoła i zobacz, że już przyszła jesień. Drzewa gubią liście, robi się coraz zimniej i dni są coraz krótsze. Zwierzęta przygotowują sobie domy na zimę, a to jest legowisko jeża – odpowiedział wróbelek.
Wróbelek i Hałabała poszli dalej. Patrzą, a tu niedźwiedź kopie wielki dół. Zaskoczony krasnal pyta:
-Misiu, co ty robisz?
-Szykuję sobie gawrę.
-A co to jest gawra?
Powiedzcie krasnalowi co to jest gawra.*
-Zimowe mieszkanie niedźwiedzia, czyli jama wyścielona liśćmi, która osłania od mrozu i wiatru. Nasi spacerowicze postanowili nie przeszkadzać misiowi, pożegnali się z nim i poszli dalej.
Hałabała i wróbelek poszli dalej ścieżką przez las, postanowili sprawdzić jak inne zwierzęta przygotowują się do zimy.
Szli i szli, aż wreszcie spotkali wiewiórkę Rudą Kitkę. Hałabała zawołał ją, ale ona nie zwróciła na niego uwagi. Dopiero, gdy podbiegli z wróbelkiem bardzo blisko zauważyła ich.
-Dzień dobry Ruda Kitko- Przywitali się krasnal i wróbelek- Może pospacerujesz z nami?- Zapytali.
-Chętnie bym z wami poszła, ale nie mam teraz czasu. Zbieram orzeszki, szyszki, żołędzie, grzyby, które chowam w swoich dziuplach i zakopuję w ziemi. Mam tych spiżarni dużo, więc wiele czasu zajmuje mi ich zapełnienie. Dlatego nie boję się srogiej zimy, bo będę miała co jeść.
Ruda Kitka zabrała się z powrotem do pracy, a Hałabała pożegnał się z wróbelkiem i pobiegł do domu, żeby sprawdzić swoje zapasy.

,,Zwierzęta robią zapasy”

Zwierzęta robią zapasy na zimę.

Wiewiórka zbiera orzechy, buczynę.

Chomik w swej norce wygrzebanej

Zręcznie gromadzi żyto, pszenicę i jęczmień.

Mysz leśna biega, drepce niestrudzona.

Zanosi do norki przeróżne nasiona.

Niedźwiedź wcale nie dba o spiżarnię:

- Gdzie twe zapasy? Misiu, zginiesz marnie.

- Nie martw się. Popatrz, jak w sadło obrosłem.

Żegnam, spać idę. Zbudzę się na wiosnę.

,,Zapasy”

 

Na zimę zapasów
Już mamy po trosze
jest marchew, buraki,
kapusta i groszek.

Jest brukiew w koszyku,
a nawet kabaczki.
Szykuje nam mama
zimowe przysmaczki.

 

,,Zapasy na zimę” W. Grodzieńska 

Biegnie myszka po ściernisku,
Trzyma ziarnko zboża w pyszczku.
- Trzeba zbierać okruszyny,
By nie zginąć pośród zimy.

Skacze, skacze wiewióreczka
Po szumiącym lesie.
Zrywa orzech na leszczynie
I do dziupli niesie.
- Trzeba zbierać już zapasy
Na zimowe, ciężkie czasy!

Pije pszczółka miód na kwiatku,
Długą trąbkę stula.
Wnet zabrzęczy, wnet poleci
Z powrotem do ula.
- Trzeba zbierać dużo miodu,
By nie było w zimie głodu!

Wyjrzał zając spod jałowca.
- Cóż to za krzątanie?
- To już jesień - brzęczy pszczółka -
Jesień, miły panie.

Zbierz korzonki, zbierz kapustę
I brzozową korę,
Byś, zajączku, nie marł z głodu
W tę zimową porę!

2. Wiewiórka - pacynka poruszając się między drzewami, opowiada dzieciom:
"Mam rudy ogonek, oczka jak węgielki a na uszach śmieszne małe pędzelki.
Jestem wiewiórka, ruda wiewiórka, skaczę po drzewach, biegam po górkach.
Po liściastych chodzę ścieżkach, kto mi, kto mi da orzeszka, bo ja na zimowe czasy muszę przecież mieć zapasy.
Wszystkie wiewiórki dziuple przygotowują na zimowy czas w nich też zgromadzą szyszki, orzeszki, gdy to uczynią śnieg sypać może."

"W SPIĹťARNI"

 

W spişarni na pó�kach
ZapasĂłw bez liku.
S� dşemy, kompoty,
Z�oty miód w s�oiku.
I cebula w wiankach,
I grzybki suszone,
S� g�ówki kapusty,
ogĂłrki kiszone.
A gdy b�dzie w zimie
t�gi mróz na dworze,
zapachnie nam lato-
gdy s�oik otworz�.