SZAFRAN TO WIĘCEJ NIŻ CENNA PRZYPRAWA

Szafran jako środek antydepresyjny znany był już w starożytności. Zioło to, to nic innego jak   słupki znajdujące się wewnątrz kwiatu krokusa uprawnego, odpowiednio zebrane i wysuszone.

 

 

Jego działanie zbliżone jest do syntetycznych antydepresantów: fluoksetyny i imipraminy. Spożywanie szafranu poprawia nastrój i pomaga w utrzymania równowagi emocjonalnej. Oprócz działania przeciwdepresyjnego łagodzi on dolegliwości napięcia przedmiesiączkowego. Eliminuje objawy związane z  obniżonym nastrojem czy przedłużającym się stanem złego samopoczucia psychicznego.

 

Szafran działa uspokajająco, ale specyficznie. Znosi nerwice wegetatywne, obniża napięcie mięśni szkieletowych i gładkich, uspokaja drżenie i niekontrolowane nadmierne pobudzenie ruchowe.  Jednak nie upośledza  przy tym procesów psychicznych i koncentracji, wręcz przeciwnie, na wiele osób działa psycho-stymulująco, poprawia proces zapamiętywania i odtwarzania informacji. Pomaga w koncentracji psychicznej i ruchowej.

 

Badania naukowe wykazały, że szafran to nie tylko cenna przyprawa ale i skuteczna substancja lecznicza. W krajach jego pochodzenia jest uważany za panaceum, ponieważ oprócz  właściwości antydepresyjnych szafran ma działanie antyrakowe (badania In vitro), antybakteryjne oraz hamuje rozwój wolnych rodników, dzięki temu spowalnia procesy starzenia. Zalecany jest często jako lekarstwo przeciw takim schorzeniom, jak choroba płuc, reumatyzm, migrena, bóle głowy i wielu innym dolegliwościom. Szafran w naturalny sposób pozwala nam się wyciszyć. Ułatwia zasypianie oraz poprawia jakość snu. Nie powoduje jak większość farmaceutyków uciążliwego "efektu otumanienia" następnego dnia.

 

Szafran dba również o dobry wzrok. Aby oko było sprawne, jego komórki muszą być dobrze nawilżone. Gwarantuje im to odpowiedni poziom kwasów tłuszczowych. Jeśli jest ich za mało, wzrok szwankuje. Szafran, jak stwierdzili włoscy naukowcy, reguluje poziom tłuszczów w komórkach.

 

Krokusowe słupki pobudzają płciowo, wspomagają leczenie impotencji, dlatego uważane są za afrodyzjak. Szafran pobudza miesiączkowanie i erekcję, ułatwia i wzmaga skoncentrowanie się na akcie płciowym i fantazjach seksualnych. Wzmaga ukrwienie narządów płciowych. Działa żółciopędnie, antyseptycznie i usprawnia czynności przewodu pokarmowego. Obniża poziom cholesterolu we krwi, hamuje rozwój miażdżycy.

 

Szafran stosowany jest również w kosmetyce, przeważnie w postaci maseczek, które odmładzają i odżywiają skórę.

 

Należy jednak pamiętać, że jako lek ziołowy posiada też skutki uboczne lub nie może być stosowany w pewnych przypadkach. Przyjmowany w dużych dawkach może zwiększyć ryzyko poronienia, dlatego nie mogą go stosować kobiety w ciąży bez konsultacji z lekarzem. Nie zaleca się również podawania szafranu dzieciom. Szafran przedawkowany jest niebezpieczny. Wywołuje wymioty, biegunkę, krwawienia z przewodu pokarmowego i układu moczowo-płciowego. Już 20 g szafranu przyjętego jednorazowo może zabić człowieka.

 

Red. Port.