Sprawozdanie z laboratorium biochemii.

Ćwiczenie 5. Wpływ inhibitorów i czynników fizycznych na przebieg reakcji enzymatycznych.

Zadanie 1. Wpływ pH na aktywność inwertazy z drożdży.

Wykonanie: do probówek dodano bufory o pH: 2, 3, 4.7, 5, 7, 9, 11, następnie do każdej z nich dodano taką samą ilość sacharozy i inwertazy. Przygotowano także próbę kontrolną zawierającą bufor o pH 4.7, sacharozę oraz wodę. Po upływie 30 min od przygotowania wykonano próbę Benedicta.

Obserwacje: największe działanie inwertazy wystąpiło przy pH o wartości: 4.7, a następnie 3, 7, natomiast nie wystąpiło przy pH 2, 9 i 11. W próbie kontrolnej reakcja nie zaszła

Wnioski: reakcja hydrolizy sacharozy zachodzi pod wpływem enzymu, inwertazy. Aktywność inwertazy jest największa w zakresie pH od 4 do 6, natomiast w miarę oddalania się od optymalnego pH aktywność spada. W próbie kontrolnej reakcja rozkładu sacharozy nie zaszła, ponieważ nie było w mieszaninie reakcyjnej inwertazy, która umożliwiła by reakcje.

Zadanie 2. Wpływ temperatury na aktywność inwertazy z drożdży.

Wykonanie: w sześciu probówkach umieszczono sacharozę, do pięciu z nich dodano inwertazy, a do szóstej wody. Następnie probówki zostały umieszczone w temperaturach; 4, 22, 37, 65 i 100 stopni Celsjusza, próba kontrolna zawierająca wodę została umieszczona w temperaturze 20 stopni Celsjusza. Po upływie 30 minut w każdej probówce została wykonana próba Benedicta.

Obserwacje: największe działanie enzymu stwierdzono w probówce umieszczonej w temperaturze 37 stopni Celsjusza, mniejsze w 22 i 65 stopni Celsjusza, najniższe przy 4 stopniach Celsjusza, natomiast przy 100 stopniach i w próbie kontrolnej reakcja nie zaszła.

Wnioski: działanie enzymu zwiększa się przy zwiększaniu się temperatury, do osiągnięcia temperatury optymalnej, po przekroczeniu której działanie enzymu spada. Temperatura optymalna działania inwertazy wynosi 37 stopni Celsjusza, przy temperaturze 100 stopni reakcja nie zaszła, ponieważ doszło do denaturacji cieplnej enzymu, a w próbie kontrolnej reakcja nie zaszła, ponieważ w próbie nie było enzymu katalizującego reakcje.

Zadanie 3. Wpływ promieniowana UV na aktywność inwertazy z drożdży.

Wykonanie: na szkiełku zegarkowym umieszczono inwertazę i poddano działaniu promieni UV, po upływie 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 8 minut pobierano część inwertazy i mieszano w probówce z sacharozą, następnie w każdej z probówek została wykonana próba Benedicta.

Obserwacje: im dłuższy był czas naświetlania promieniami UV, tym niższa była wydajność reakcji hydrolizy sacharozy.

Wnioski: dłuższy czas naświetlania powoduje zakłócenia w obrębie białka spowodowane absorbowaniu promieni UV przez aminokwasy występujące w białku. Uszkodzony w ten sposób enzym traci zdolność do katalizowania hydrolizy sacharozy, więc wydajność reakcji z czasem naświetlania spada.