Morfolina

Synteza kwasu zasady Mannicha lasalocid (2) Konstrukcja procedur uzyskania półsyntetyczne pochodne kwasu lasalocid (1) (Schemat 1) jest trudne, ponieważ jego budowa nie jest stabilny w silnie kwaśnych warunkach ani w silnie alkalicznych. Ponadto, ponieważ konstrukcja lasalocid obejmuje wiele różnych grup funkcyjnych (np., keton, karboksylowych aromatycznych, eteryczne grup hydroksylowych), że ważne dla transformacji syntetycznych za wysoce chemoselective. Biorąc pod uwagę powyżej wywnioskowano, że reakcji Mannicha byłby idealny dla konwersji grupy karboksylowej do dialkylaminomethyl LASALOCIDU grupy od reakcji można prowadzić w warunkach obojętnych i jest kompatybilny z innych grup funkcyjnych lasalocid. Reakcji Mannicha jest Klasyczna metoda wytwarzania związków zawierających azot, a zatem bardzo ważne wiązanie węgiel-węgiel, w reakcji tworzenia organicznej syntezy [15-17]. Został z powodzeniem stosowane jako kluczowy etap w syntezie produktów naturalnych, w chemii medycznej [17-19]. Po różnych miejsc reaktywnych chemicznie, zdolny do reakcji ze środkiem niezależnie aminomethylating, występują w podłożu w cząsteczce, selektywność reakcji jest zasadniczo określony przez reaktywność względem każdego centrum reaktywne. W cząsteczce kwasu lasalocid trzy rodzaje miejsc reaktywnych są obecne, tj. alkil keto grupy, pozycje 5 i 6 w części kwasu salicylowego i grupy karboksylowe. Poprzednie badania wykazały, że aminomethylation osiąga fenoli i aminy z formaldehydem w środowisku kwaśnym za pomocą reakcji Mannicha, która występuje łatwo w orto-i para-podstawione fenole pozycje otrzymano [20,21]. Stwierdzono również, że pokazane grupy alkilowe keto łatwo reaguje w warunkach kwasowych, [22,23]. Jednak lasalocidu soli jest bardzo niestabilna w kwaśnym środowisku i wyższe temperatury. Z tego powodu wybraliśmy łagodne warunki reakcji Mannicha stosując tylko trzy podłoża (lasalocidu soli kwasu, morfolina i paraformaldehyd 1:1:1) przeprowadzić w jednym naczyniu reakcję w toluenie w temperaturze wrzenia rozwiązań. Zasady Mannicha LASALOCIDU kwasu (2) było łatwo izolowana w czystej postaci po oczyszczeniu metodą chromatografii na suchej kolumnie próżniowej otrzymując czysty produkt o stosunkowo małej wydajności 12% (Schemat 1). Niska wydajność reakcji niezadowalające dlatego wykonane z tej reakcji ponad pięciokrotnie morfoliny i paraformaldehyd. Zmiana stechiometrii reakcji daje wydajność 75%. Należy zauważyć, że w tej reakcji chemoselectivity nie zmienia, a drugi grupę aminometylo nie został wprowadzony do cząsteczki kwasu lasalocid w tych warunkach reakcji.

Po raz pierwszy w pochodną lasalocid zasady Mannicha (2) i jego kompleksy 01:01 jednowartościowe kationem metalu uzyskano i charakteryzuje spektroskopowych (FT-IR, 1H i 13C-NMR), spektrometria masowa (ESI-MS) i PM5 półempiryczne metody. Lasalocid kwasu (1) dobrze znanym antybiotykiem polieter jest przekształcany do pochodnej Mannicha podstawowej (2) za pomocą prostej reakcji w jednym naczyniu. Badania spektroskopowe struktury 2 wykazały, że w tym zasady Mannicha orthophenol O-H? N intarmolecular wiązanie wodorowe jest obecny. Zdolność do tworzenia kompleksów z Li, Na i K kationów przez 2 badano szczegółowo. Wykazano, że 2 korzystnie tworzy kompleks z kationami Li.Widmo masowe jonizacji elektrorozpylanie wykazała powstawania stabilnych kompleksów stechiometrii 1:1. Wraz ze wzrostem wartości napięcia stożkowych rozdrobnienie poszczególnych kompleksów jest wykrywany i jest połączony z typem Ei b-eliminacji, charge-remote mechanizm fragmentacji i procesy odwodnienia. Tworzenie kompleksów oraz wewnątrzcząsteczkowego wiązania wodorowe stabilizacji struktur świadczy 1H i 13C NMR, widma FT-IR i PM5 półempiryczne obliczeń. Wykazano, że w strukturze 2 atomem tlenu grupy ketonowej C = O jest zawsze występują w koordynacji z kationem metalu, zwłaszcza z Li, ponieważ wykazano, że najsilniejsze wewnątrzcząsteczkowe wiązania wodorowe tworzą w strukturze 2? Li złożone. W 2 z kompleksów kationów jednowartościowych Zauważamy, że atom azotu zasady Mannicha fenolowych, atomem tlenu, a także ugrupowania morfoliny nie odgrywają żadnej roli w tym procesie kompleksowania.

1