Toksykologia
3. Rozmieszczenie i kumulowanie trucizn w organizmie.
Rozmieszczenie substancji obcych w organizmie zależy od;
Szybkości wchłaniani
Częstotliwości wnikania do organizmu i dawek
Powinowactwa do tkanek i narządów
Głownie miejsca odkładania się związków obcych:
Tkanka tłuszczowa (DDT – środek ochrony roślin, dieldryna, metoksychlor, WWA, PCB)
Kości: absorpcja na powierzchni lub trwałe wbudowanie (ołów, fluor, rad, stront, tetracykliny)
Narządy miąższowe: w jądrach komórkowych lub cytoplazmie (kadm, ołów, rtęć nieorganiczna)
Włosy, paznokcie, (metale ciężkie, narkotyki)
Przemiany związków obcych w organizmie,
Miejsce przemian:
Wszystkie tkanki, ale głownie:
Wątroba, nerki
Nabłonek jelitowy
Z udziałem różnych enzymów
Przemiany = biotransformacja
Detoksykacja – takie przemiany które prowadzą do powstania związków mniej szkodliwych lub nieszkodliwych.
Aktywacja metaboliczna – takie przemiany które prowadzą do powstania związków bardziej toksycznych.
(schemat nr2)
Przykłady substancji nieulegających przemianom w organizmie:
Silnie polarne wydalane przez nerki np. kwasy sulfonowe, kwas ftalowy.
Bardzo lotne wydalanie przez płuca, np. eter etylowy, cyklopropanon.
Silnie litofilne, kumulujące się w tkance tłuszczowej, np. PCB (bifenyle).
Przykłady substancji ulegających przemianą w organizmie (detoksykacji):
SO2 do siarczanów,
Fenol do klukuronidów,
Benzo(a)apiren (WWA) poprzez epoksydy do fenoli, które są sprzęgane z kwasem glukuronowym.
Przykłady substancji które ulegają aktywacji metabolicznej:
Chloroform do fosgenu
Barwnik czerwony Red 2G do aniliny,
Benzo(a)piren poprzez do epoksydioli
Metanol do formaldehydu
As+5 do As+3 (kodeina do morfiny)
Frakcja mikrosomalna
=rybosomy +retikulum (siateczka) endoplazma tyczne
enzymy mikrosomalne
monooksygenzy, epoksydohydratazy, glukoronylotransferazy
15-20% masy komórki
50-60% RNA
Synteza kwasów tłuszczowych, sterydów, odtruwanie.
REAKCJE PIERWSZEJ FAZY ( I FAZY)
Mikrosomalne
RH + O2 + H+ R-OH + H2O
NADPH lub NADH
Monooksygenazy zawierają hemoprolinę o typie cytochromu P-450
Reduktaza NADPH – cytochrom P-40
Czynnik lipidowy – niezbędny do prawidłowego połączenia cytochromu z reduktazą.
Typy utleniania mikrosomlanego:
Aromatyczna hydroksylacja
Alifatyczna hydroksylacja
N,O,S, - dealkilacja
Epoksydacja
Desulfitacja
Sulfoksydacja
N-hydroksylacja
Reakcje I fazy - utlenianie |
---|
Mikrosomalne |
Oraz
|
Reakcje I fazy – redukcja |
---|
Mikrosomalne |
Oraz
|
Reakcje I fazy – hydroliza |
---|
Mikrosomalne |
Epoksyd diol Np. WWA |
RAKCJE Drugiej FAZY - SPRZĘGANIE
Z kwasem glukuronowym.
Cytoplazma: powstaje aktywny kwas glukuronowy
glukoza UDPGA (Urydyno-difosfoglukuronowy kwas)
Frakcja mikrosomalna:
UDP – glukuronozylo - transferaza
R-OH + UDPGA R-O-glukuronoid + UDP
UDPglukuronozylo – transferaza – nie ma specyficzności substratowej – „idealny” enzym indukowany pod wpływem niektórych ksenobiontyków. U samców większa aktywność
W reakcji mogą brać udział wiązania zawierające grupę: hydroksylową, karboksylową, aminową, karbonylowa, dwusiarczkową.
Przykładowe substancje tworzące glukuronidy: fenol, aminofenol, naftol, tymol, kwas benzoesowy, kwas salicylowy, hormony sterydowe, kwasy tłuszczowe.
sprzęganie z aminokwasami – z glicyną
Podlegają związki zawierające grupy karboksylowe.
Kwas benzoesowy +glicyna (…)
Sprzęganie z glutationem (cysteina) w cytoplazmie:
Etapy:
Ksenobiotyk + glutation (transferaza glutationowa)
Odłączenie kwasu glutaminowego i glicyny
Acetylowanie przez acetylo-CoA – powstaje kwas mer kapturowy.
TRANSFERAZA GLUTATONOWA:
detoksykacja (benzen, WWA, chlorowcopochodne nitrobenzenu i węglowodorów aromatycznych), działanie:
Katalityczne
Wiązanie kseobiotyku na powierzchni,
Wiązanie kowalencyjne miedzy ksenobiotykami a centrum aktywnym (suicie inactivation)
Aktywacja metaboliczna (di chloran etylu, tetrafluoroetylen, dichloroetan)
Sprzęganie z siarczanem.
Fenol + aktywny siarczan (h2so4, ATP) = kw. Fenylosiarkowy +woda
Także alkohole tworząc estry
Aminy aromatyczne tworząc sulfamidy
Metylowanie (związki z gr. Aminową, iminową, hydroksylową, sulfhyrylową
CH3 z metioniny
C2H5SH C2H5-S-CH3
S-metylotransferaza
Merkaptan etylowy metyloetylo siarczek
Acetylwoanie (mitochondria, cytoplazma) zawiązki z grupą karboksylowa, aminy, sulfhydrylowe.
Anilina acetoanilid
Wydalanie trucizn z organizmu
Organizm stara się usuną (lub trawle związać) każdą obcą substancję,
Usuwanie w postaci niezmienionej, metabolitów lub związków sprzężonych np. z kwasem glukuronowym
Jedna substancja może być wydalona kilkoma drogami i w różnej postaci
Rys. 5
Nerki - gówna droga:
Wydalanie substancji i metabolitów łatwo rozpuszczalnych w wodzie
Zagęszczenie moczu w kanalikach nerkowych – szkodliwe
Wtórne zagęszczenie moczu jest bardzo szkodliwe ponieważ większe stężenie oddziałuje na nie (powstające na skutek zagęszczenia).
Przewód pokarmowy -:
Ślina (związki jodku, ołowiu, azotany, alkaloidy, etanol, mogą powodować ślinotoki)żółć (związki niezmienione lub sprzężone, mogą drążnic ściany jelit, możliwe e wtórne wchłonięcie)
Kał – (m. In. Substancje związane przez odtrutki działające w sewille przewodu pokarmowego)
Wymioty,
Biegunka
Inne drogi wydalania:
Płuca – z wydychamy powietrzem niektóre związki lotne, np. alkohol , kwas octowy, eter, aceton, benzen, mogą podrażniać błony śluzowe i obrzęki, szybkość wydalania zależy od różnicy stężeń we krwi i powietrzu wydychanym.
Skóra – np. jod, brom, z potem metale ciężkie, etanol, kwas benzoesowy, mogą powodować rumień, swędzenie
Włosy, paznokcie,
Gruczoły mleczne – metale ciężkie, środki nasenne, morfina, etanol, nikotyna, metyl ortęć, dioksyny
HEMODAILIZA – (sztuczna nerka) – szczególne przy nie wydolności nerek, zatrucia alkoholami, substancjami źle adsorbowanymi, przez węgiel, nieskuteczna przy zatruciach lekami nasennymi
HEMOPERFUZJA – pozaustrojowe adsorbenty: węgiel żywice polistyrenowe), w zatruciach substancjami litofilnymi,
DIALIZA OTRZWENA
ITP.