GOSPODAROWANIE PAŃSTWOWYMI GRUNTAMI ROLNYMI
- cz. I - Status prawno-organizacyjny ANR
III CZP 106/92
Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa przejmująca majątek oraz wierzytelności i zobowiązania zlikwidowanego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej na podstawie art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 3 w zw. z art. 19 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 107, poz. 464) odpowiada za zobowiązania związane z przekazywanym mieniem do wartości przejętego mienia.
OSNC 1993/1-2/6
3808
III AZP 18/95
Od decyzji Prezesa Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa przysługuje odwołanie w administracyjnym toku instancji.
OSNP 1996/3/36
GOSPODAROWANIE PAŃSTWOWYMI GRUNTAMI ROLNYMI
- cz. II - Formy
gospodarowania nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa
III CKN 331/98
W wypadku ustanowienia przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa - na nieruchomości zlikwidowanego przedsiębiorstwa, przejętej w trybie art. 14 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (jedn. tekst: Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 ze zm.) - hipoteki na zabezpieczenie przypadających od tego przedsiębiorstwa wierzytelności, dłużnikiem hipotecznym jest Agencja, a nie Skarb Państwa.
OSNC 2000/3/57, Biul.SN 2000/1/8
38855
III CZP 121/06
Naruszenie pierwszeństwa przewidzianego w art. 29 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (jedn. tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 208, poz. 2128 ze zm.) przy zawieraniu umowy sprzedaży nieruchomości rolnej nie powoduje jej nieważności.
OSNC 2007/10/149, Biul.SN 2006/12/10
SCALANIE GRUNTÓW i ELEMENTY EWIDENCJI GRUNTÓW
III CRN 240/78
Uczestnik scalenia staje się właścicielem gruntów poscaleniowych, stanowiących ekwiwalent gruntów należących do niego przed scaleniem. Poprzedni właściciel traci z chwilą wydania decyzji o zatwierdzeniu projektu scalenia prawo własności gruntów objętych scaleniem i dlatego nie może żądać wydania mu gruntu należącego do niego przed scaleniem, który przypadł innemu uczestnikowi. Inaczej jest w wypadku, gdy wskazany w decyzji o zatwierdzeniu scalenia uczestnik nie był właścicielem niektórych lub wszystkich działek przedscaleniowych.
Decyzja o zatwierdzeniu projektu scalenia nie stwarza (nie przesądza) tytułu własności w zakresie, w jakim nieruchomość poscaleniowa nie stanowi ekwiwalentu gruntów przedscaleniowych.
OSNC 1979/12/239
II CR 236/89
Uczestnikowi scalenia, który nie objął w posiadanie nowo wydzielonych gruntów w trybie art. 26 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu gruntów (Dz. U. Nr 11, poz. 80 ze zm.), przysługuje roszczenie wydobywcze na podstawie art. 222 § 1 k.c. przeciwko uczestnikowi scalenia nie wydającemu mu tych gruntów.
OSNC 1991/4/53
II SA 2410/92
Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, wykonując uprawnienia właściciela na zasadach określonych w ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 107, poz. 464), korzysta z takich samych uprawnień jak każdy inny właściciel w postępowaniu wymiennym (art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów - Dz. U. z 1989 r. Nr 58, poz, 349). Oświadczenie woli w tym zakresie ma charakter cywilnoprawny i nie może być zastąpione rozstrzygnięciem administracyjnym.
ONSA 1995/2/67
I CRN 131/95
Właściciel gruntu, który nie był uczestnikiem postępowania scaleniowego i nie otrzymał gruntu poscaleniowego, staje się współwłaścicielem działki (działek) poscaleniowej (poscaleniowych), do której (których) jego grunt został włączony.
OSP 1997/11/207
II SA 941/98
Scalenie gruntów ma charakter zbiorowego zabiegu urządzeniowo-rolnego (gospodarczego). Cechują je rozwiązania mające charakter techniczny przy uwzględnieniu przepisów ustawy. Organy administracyjne opracowujące projekt scalenia korzystają ze swobody w jego ukształtowaniu i wyborze najlepszego - ich zdaniem - rozwiązania w danych warunkach, tak by w miarę możliwości uwzględnić interesy i życzenia wszystkich uczestników scalenia. Zwykle w toku postępowania scaleniowego rodzą się liczne konflikty pomiędzy uczestnikami, oczekujących wyłącznie na poprawę ich warunków gospodarowania.
W tym zakresie rozstrzygnięcia organów zawierają elementy uznania administracyjnego.
Kontrola sądu polega jedynie na tym, czy tego rodzaju rozstrzygnięcia nie posiadają cech dowolności, a więc czy w sposób należyty zostały wyważone interesy społeczne i uzasadnione interesy poszczególnych osób (art. 7 kpa).
OCHRONA GRUNTÓW ROLNYCH I LEŚNYCH
SA/Kr 559/81
1. Tzw. należności i opłaty rekultywacyjne mają wszystkie cechy właściwe świadczeniom podatkowym, mają bowiem charakter obowiązkowy, ustalone są jednostronnie przez Państwo, nie są związane bezpośrednio z żadnym świadczeniem wzajemnym ze strony Państwa, określone są w sposób generalny i mają charakter powszechny. Z tego powodu z mocy ustawy mają do nich zastosowanie przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U. Nr 27, poz. 111), a przed jej wejściem w życie przepisy uchylonego przez nią dekretu z dnia 26 października 1950 r., albowiem o podatkowym lub niepodatkowym charakterze danego świadczenia rozstrzyga nie jego nazwa, lecz treść i istota.
2. "Obowiązkiem podatkowym" jest, zgodnie z ustalonym poglądem doktryny podatkowej, opartej na orzecznictwie Najwyższego Trybunału Administracyjnego , abstrakcyjne zobowiązanie do poniesienia ciężaru podatkowego związane przez przepis ustawy z zaistnieniem określonego stanu faktycznego, zaś "zobowiązaniem podatkowym" jest już skonkretyzowane w sposób z prawem przewidzianym roszczenie Państwa do podatnika.
3. Początek biegu przedawnienia prawa wymiaru przez organ administracji tzw. należności rekultywacyjnej należy liczyć od roku, w którym dana osoba nabyła nieruchomość. Wynika to z faktu, że obowiązek uiszczenia takich należności - odpowiadający pojęciu obowiązku podatkowego - powstaje po stronie nabywcy w dniu jej nabycia, natomiast wymiar kwoty tej należności, odpowiadający pojęciu powstania zobowiązania podatkowego, następuje decyzją w sposób określony w wyż. cyt. rozporządzeniu. Zgodnie zatem z art. 7 ustawy o zobowiązaniach podatkowych (wcześniej art. 141 dekretu), właściwy organ nie może wydać decyzji w sprawie wymiaru tych należności, jeśli do końca roku, w którym nieruchomość została nabyta, upłynęło 5 lat, zaś w przypadku jej nabycia na podstawie decyzji administracyjnej - odpowiednio 3 lata.
OSP 1983/2/22
III AZP 8/82
1. Okoliczność, że przeznaczenie gruntów leśnych na cele nieleśne nastąpiło przed ich nabyciem przez indywidualnych nabywców na podstawie decyzji organu administracji państwowej wydanej w okresie obowiązywania rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 kwietnia 1974 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów (Dz. U. Nr 19, poz. 104 ze zm.), nie zwalnia nabywców wydzielonych z tych gruntów działek leśnych z przeznaczeniem na cele nieleśne od obowiązku uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa należności z tytułu nabycia oraz stałej opłaty rocznej z tytułu użytkowania przewidzianych w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów (Dz. U. Nr 27, poz. 249 ze zm.).
2. Należności i stałe opłaty roczne wymienione w art. 10 ust. 1 powołanej wyżej ustawy ulegają przedawnieniu na zasadach określonych w kodeksie cywilnym.
OSNC 1984/2-3/19
II SA 302/91
Postępowanie w sprawie zezwolenia na przeznaczenie gruntów leśnych na cele nieleśne (art. 7 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz. U. Nr 11, poz. 79 z późn. zm.) nie dotyczy osób władających gruntami, ale organów planistycznych.
ONSA 1991/3-4/61
OPS 13/96
Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. Nr 16, poz. 78) organ administracji państwowej może zezwolić na wyłączenie z produkcji rolniczej pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne takiej powierzchni gruntów rolnych przeznaczonych na cele nierolnicze, na której zgodnie z projektem zagospodarowania terenu, stanowiącym załącznik do decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nastąpi rozpoczęcie innego niż rolnicze użytkowania gruntu.
ONSA 1997/3/105
II SA 995/99
Zgoda na zmianę przeznaczenia określonych gruntów leśnych na cele nieleśne rozstrzyga (załatwia) sprawę co do jej istoty (art. 104 k.p.a.); zgoda udzielona w trybie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. Nr 16, poz. 78 ze zm.) nie jest współdziałaniem ministra w trybie określonym w art. 106 k.p.a. przy wydawaniu decyzji przez inny organ.
ONSA 2000/4/173, Wokanda 2000/5/32